Kind wil weekend niet naar vader

feiten

Ik dreig nergens AnneJ, ik geef de feiten weer. Vervangende toestemming kost je beide zo'n € 1500,-. Heb de rekening hier liggen.

Zal best

Zal best waar zijn in jou geval verhuiswagen. Maar dat zou er voor mij niet toe doen. Wel of geen boete is hier hooguit vervelend maar geen reden om anders te besluiten. Het gaat om je kind niet om een boete.

verhuiswagen

Het gaat niet om alleen vakantie met vader...er is heel wat aan vooraf gegaan...heb je alles gelezen?

En waar lees je, ik hou het tegen?

recht

Ik was alleen benieuwd of ik in mijn recht zou staan als zoon daadwerkelijk niet mee wil/gaat..

twijfel

Ik merk ook iets ongemakkelijks in deze discussie. Hoe dramatisch is zo'n vakantie nu? En hoeveel vul je alvast in, terwijl je ook niet weet hoe ze straks hun dagen in gaan vullen. Dat je ex bijvoorbeeld niet wil dat je zoon hele dagen met een scherm/telefoon doorbrengt, ik kan me er zo wat bij voorstellen. Hier gaan bijvoorbeeld nooit schermen mee op vakantie (oudsten zijn 15 en 12 en vinden dat geen enkel punt). Je kunt er een andere mening over hebben, prima, maar je kind gaat er echt niet dood van natuurlijk.

En hoe weet je of je zoon (na aarzeling ook nog) niet zegt dat hij liever niet mee wil omdat hij toch ook jou weerstand wel voelt? Met zo'n vraag creëer je volgens mij loyaliteitsconflicten. Jouw boodschap zou moeten zijn: "joh, je gaat op vakantie en het wordt vast leuk. En kijk vooral wat je zelf kunt doen om het leuk te maken"

Ik zou er echt niet 'voor gaan liggen' als ik jou was. En ik hoop dat mocht het zowaar meevallen (en toch best leuk zijn), dat je zoon voelt dat hij dat dan ook kan en mag vertellen aan je.

Niet onmogelijk wel vreemd

Je zou toch nooit meer kinderen wensen als je ziet in wat voor gedoe je terecht kunt komen?
Je zou toch wensen dat vader gewoon leuk met zijn kind optrekt in plaats van deze overdreven dwingende taferelen.
Je zou toch een hekel krijgen aan sommige ouders?
Ik krijg zelf de neiging om ouders een verwaarloosbare factor te vinden, de bron van alle kwaad.
Ouders! Ze gaan voor hun kinderen door het vuur en ze misbruiken hun macht om hun kinderen er onder te houden. Bah!

Jippox

Nogmaals er js heel wat aan vooraf gegaan...thuis word hij ook zo kort gehouden en mag hij ook twee uur scherm inclusief telefoon...

En nee dood zal hij er niet aan gaan maar het zou wel fijn zijn als vader een beetje mee zou buigen met zoon...

Annej

Ja dat zou ik zeker wensen en dat heeft hij ook altijd gedaan...totdat vriendin en hij gingen samenwonen...nu bepaalt zij wat goe den/ of slecht is blijkbaar...
Er word ook regelmatig ruzie gemaakt waar de kinderen bij zijn en over de kinderen...
Baal ik ook zo va ..vecht dat lekker uit als ze er niet zijn...die twee dagen dat ze er zijn in het weekend kan je het toch best leuk houden?

tja

Nogmaals: je kunt het niet eens zijn met zo'n regel (maar 2 uur per dag op een scherm) maar echt dramatisch vind ik het ook weer niet. Ik zou dat ook los laten als ik jou was. Jij gaat over jouw regels, vader over de zijne. En tegen je zoon houd je het neutraal.

wel mee

Persoonlijk zou ik gaan voor wel mee, maar met mobiel.
Datgene wat er de vorige keer gebeurd is, is nog niet vergeten en zeker nog niet goed uitgepraat. Ook toen mocht zoon geen contact met zijn moeder zoeken.

Als er regelmatig contact is tussen beide! kinderen en hun moeder, weet Jip wat er gebeurd en is ze een stuk geruster. De kinderen weten dat ze hun moeder kunnen bereiken en dat is voor hen beide! ook fijn.

Het kan prima zo zijn dat er op de camping voldoende te doen is en wat andere pubers zijn waarmee het klikt. Dan is zoon prima gelukkig en heeft een leuke vakantie.
Het kan ook dat zoon zich dood verveeld, dat is erg vervelend voor hem maar voor Jip echt geen reden om 2400 km te gaan rijden. Zoon moet dat met vader uitvechten en Jip gaat hooguit tips geven als 'kijk eens bij de folders bij de receptie'.
Als zoon zich over zijn nare saaie rotleven met allemaal educatieve uitjes naar leuke musea enz zou beklagen, tsja, het nieuwe gezin van vader vindt dat blijkbaar wel leuk en vader en/of stiefmoeder vinden dat belangrijk. Overkomt hem niets van, hij krijgt hooguit een slecht humeur en wordt nog hangeriger, niet Jips probleem.
Verveling is vervelend. Uitjes niet leuk vinden is pech. Andere ideeën over zoon in beweging krijgen kan voorkomen, daar kun je je als moeder aan ergeren maar daar loopt geen bloed uit.

De vorige keer heeft zoon door ruwe acties van stiefmoeder een bloedneus opgelopen en mocht hij absoluut geen contact met Jip opnemen. Ik had dat gesnapt als vader en stiefmoeder daarna met zoon gepraat hadden en het goed uitgesproken was, maar dat gebeurde ook niet.

Vader en stiefmoeder zijn opvoeden van basisschoolkinderen gewend en dat botst met een puber. Ze zijn ook niet bereid om dit te veranderen. Als ze dat niet doen en puber wil over een jaar of twee echt niet meer, hebben zij het probleem en zullen zij dat moeten oplossen. In de tussentijd heeft Jips zoon het probleem.

Jip is er bang voor dat er weer een incident optreed waarbij stiefmoeder en/of vader kind letsel toebrengen en dat er dan weer zo gereageerd wordt als de vorige keer, met alle communicatiemogelijkheden afpakken, straffen en niets oplossen.
Aangezien vader niet bereid is tot het wegnemen van die angst bij Jip en zoon, is het nogal lastig om er gerust op te zijn dat je kind zover weg is en dat er goed voor hem gezorgd wordt.

Pubers manipuleren, vaak niet eens bewust. Pubers zullen er voor zichzelf zo'n goed mogelijke deal uit proberen te slepen, absoluut. Pubers willen graag als volwassene gezien worden maar zijn dat nog niet, ze overzien lang niet altijd de consequenties van hun handelen. Als je als puber een snelle uitweg uit een rotsituatie hebt, zul je er gebruik van maken ipv te proberen om die situatie te verbeteren en de relatie met je vader kan je op dat moment weinig schelen, zo ver denkt zo'n puber niet. Verhuiswagen heeft absoluut een punt hier.

Maar er is eerder een incident geweest dat onder het tapijt werd geveegd met erg weinig introspectie van vader en stiefmoeder. Jip heeft flink moeite moeten doen om naam en adres van de camping te krijgen en krijgt met haar zorgen bij vader geen gehoor.
Dus ik zou zeggen dat zoon wel mee gaat, maar wel met een mobieltje zodat hij contact op kan nemen als hij dat nodig vindt. Jip springt heus niet zomaar in de auto maar kan hem wel kalmeren en aandringen op uitpraten en oplossingen zoeken.

Fransien

Precies zo zie ik het ook...en ja ik ben misschien op zoon zijn hand en dat is zeker niet altijd goed maar dat is door alles zo ontstaan..
Ik ga nog eens nadenken over een prepaid telefoon...dat zal dan helaas stiekem moeten want anders word deze ook ingenomen.
Ik heb wel bij vader neergelegd dat ik het fijn zou vinden als ik ze tijdens een vakantie een paar keer mag bellen..

Eerst maar afwachten wat ik terug krijg op mijn mail...

annej

Jij beschrijft altijd hoe je er alles aan hebt gedaan om het contact tussen jouw kinderen en hun vader te behouden, hoe vreemd en moeilijk hij als vader ook was/is. En nu adviseer je eigenlijk dat de moeder maar dwars moet gaan liggen en dus de boel enorm op de spits drijven, omdat je het niet eens bent met vader's opvoedmethode? Heel onlogisch.
Volgens mij is dit toch echt een gevolg van het gescheiden zijn, je hebt weinig meer te vertellen over hoe de ander met de kinderen om gaat. En hoe naar het incident met de bloedneus ook was, met de vakantie heeft het niets te maken.

O inderdaad Salie

Dit zijn toch echt vervelende geschiedenissen. En het gevolg van het gescheiden zijn.
Ik weet gewoon niet wat ik zou doen, ik sta natuurlijk ook niet in de schoenen van Jip. En je gunt je kind zijn/haar vader.
Maar je gunt je kind niet om gepiepeld te worden.
Bovendien is het vertrouwen tussen zoon en vader weg vanwege de dwingelandij van vader en het gesleur van vriendin van vader.
Het zal van het contact afhangen dat je hebt met je kind of je kind het toch aan wil gaan. Ik zou een puber van 14 ook niet kunnen dwingen.
Wel aanmoedigen om het zo goed mogelijk op te lossen.
Naar huis bellen zou ik overigens niet doen. Dan hoor je een vervelende situatie en dan ben je zo ver weg. Dat zou ik toch niet doen.
Dat heeft toch weinig zin denk ik.

Annej

Aanmoedigen probeer ik zeker te doen. .naar zoon loopt steeds tegen een nuur aan bij vader. ..niks word positief benaderd..

Misschien heb je met dat bellen wel een punt. ..het ging mij er meer om dat het voor zoon fijn is om even te bellen..die heeft zich zo eenzaam en in de steek gelaten gevoeld in de meivakantie omdat alle contact met mij afgebroken was. ..

Contact

Probeer in te spelen op contact. Telefoon, app, sms, Facebook. Wat maar mogelijk is. En geef aan dat je er altijd voor hem bent. Geef hem dat vertrouwen. Geef hem iets persoonlijks mee. Alles is beter dan hem thuis houden.
Jij weet wat bij je zoon helpt. Kan je zoon geen vriendje meenemen? Geven we hier ook aan dat dat kan. Reuze fijn voor tieners.

verhuiswagen

Dat zal ik zeker doen. ..Nee een vriendje gaat niet lukken...ze hebben al drie kids bij zich en twee pubers kunnen ze helemaal niet aan denk ik haha..

Ze hebben wel een punt Jip

Hoewel ik je zorg begrijp, krijg ik toch wel het idee dat Jippox en Verhuiswagen een punt hebben. Je voedt je zoon wel in zijn verzet tegen vader, lijkt het. Want zeg nu eerlijk: maar 2 uur per dag op een scherm, hoe erg is dat nu voor een 14-jarige?
Volgens mij help je je zoon meer door hem handvaten te geven hoe met de situatie om te gaan. Vader heeft blijkbaar een ander idee over hoe om te gaan met vrije tijd. Probeer samen met hem te bedenken wat hij dan kan doen om toch wat te doen te hebben. Ik vind het namelijk een beetje overtrokken dat een 14 jarige geen fijne vakantie kan hebben als ie niet op een scherm kan. En ik heb eigenlijk een beetje het idee dat er wel meer speelt dan dit en dat vader een ander idee heeft over de oplossingsrichting dan jij. En dat is zijn goed recht.

Dat je moeite hebt met hem loslaten snap ik. Ik zou hem leren hoe ie collect call kan bellen met jou als de nood hoog is. Dat moet toch wel te regelen zijn met de receptie van de camping.

Dat niet mogen communiceren...

.. met moeder of vrienden, dat is toch wel heel erg. Misschien heeft je zoon er op dat moment helemaal geen behoefte aan omdat de vakantie toch leuk is maar het lijkt mij voor een kind toch prettig om te weten dat ze (beide!) ouders altijd kunnen bellen ongeacht waarvoor. Heeft ook te maken met een soort basisgevoel van veiligheid en rust. Jip, het lijkt me voor jou ook heel moeilijk als de kans groot is dat je je kinderen niet kan bellen.
Hier ook een ex die het vakantieadres(nog)niet wil doorgeven, waarom, wat denken ze? Gelukkig is het in Nederland en komt het adres heus wel, maar pfff. Ik begrijp heus wel dat sommige ex-partners in gescheiden werelden willen leven maar de kinderen leven in beide werelden.

Omdraaien

Wat denk je van het omdraaien.
Je zegt tegen vader:ik wil dat zoon elke dag belt of elke twee dagen. Gebeurt dit niet ga ik er vanuit dat er een soortgelijk incident heeft plaatsgevonden als de vorige keer en handel ik daar ook naar?

Dit hoeft je zoon natuurlijk niet eens perse te weten.

Mobiel gaat mee

Je schrijft dat je zoon 2 uur per dag op zijn mobiel mag. Dan kan hij toch sms'en! Jij zorgt voor wat beltegoed (roaming kost tegenwoordig bijna niets meer, ik betaal 2 ct voor een sms binnen Europa) en het communicatieprobleem is al opgelost.

Hier een vader die zich ongeveer hetzelfde gedraagt. Ik ben te soft, ik laat me manipuleren, volgens hem. Het zal wel. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt dat puberzoon niet met vader mee op vakantie mag/hoeft. ik ben sinds mijn scheidng al bezig de kinderen te leren hoe ze met het bijzondere gedrag van hun vader kunnen omgaan. Vakantie is een extra uitdaging omdat je ver weg zit, maar het kan. Er zijn al veel goede tips gegeven. Ik zou je zoon ook aanmoedigen contact te zoeken met leeftijdsgenoten daar. Die van mij (ASS-trekken) vindt dat ook heel moeilijk, die haakt liever aan bij kinderen die een paar jaar jonger zijn. Mag ook. Maar zoek anderen, zoek vermaak, en daarbij vind je ook ouders die misschien wat kunnen opvangen.

mobiel

Niki ja mobiel gaat mee maar die werd de vorige keer ook afgepakt toen er wat gebeurd was.
Het gaat mij erom dat hij mij kan bereiken als er iets gebeurd..

Hij gaat ook mee zoals het weer nu voor staat.
Tentje word geregeld en ik zorg dat hij iig genoeg beltegoed heeft en geld om eventueel ergens anders te kunnen bellen..

Hoop dat hij wat aansluiting vind en dat zijn vader hem beetje positief benaderd en wat dingen 1 op 1 met hem gaat doen. ..

dat laatste . .

'dat zijn vader hem beetje positief benaderd en wat dingen 1 op 1 met hem gaat doen. .."

dat mag je wel hopen maar moet je niet tegen zoon en vader zeggen. Zorg dat je zoon 'empowered' dat hij zichzelf redelijk goed kan redden en dat je hem mentaal 'steunt' in het feit dat hij zelf dingen kan doen om z'n eigen tijd daar te vullen. Als je namelijk teveel laat merken wat je vindt dat vader zou moeten doen, is hij 'in for disappointment' want noch jij noch zoon hebben invloed op wat vader gaat doen.

gr Angela

Jeetje

Zoon is 14! Laat hem het zelf uitzoeken met zijn vader. Het zal een heel leerzame vakantie worden. Leer hem hoe hij met moeilijke situaties kan omgaan.

Misschien is het juist wel goed wat vader doet met het weghalen van zijn mobiel. Het lijkt erop dat zoon erg aan jou hangt en dat jij dat enorm aan het voeden bent. Het is zijn vader, geen vreemde!

Dat jij het niet eens bent met hun beslissingen is jouw probleem, maak het niet het probleem van zoon. Als zoon een probleem heeft met zaken die bij zijn vader spelen dan is het jouw taak om hem te adviseren hoe hij het kan aankaarten. Het is niet aan jou om over bepaalde regels te oordelen.

Dus: geef je zoon advies over hoe hij de zaken kan aanpakken en laat het verder los.

Paddington

Mijn woorden!!!!

Jip, je bent al op de juiste weg.

Paddington

Deels ben ik het met je eens. ..maar doordat er dingen zijn gebeurd die niet door de beugel kunnen ben ik me er in gaan mengen..
Op deze manier gaat hij zoon kwijtraken ben ik bang. ..

En ik kan niet toekijken hoe zoon juist bij hun verpieterd ipv bij mij..
Hij heeft positieve support nodig en die krijgt hij daar niet...

Hoop dat dit weekend wat dingen besproken worden tussen vader en zoon en dat vader hetgesprek begint...
Zoon vind het heel lastig om zijn dingen te zeggen tegen vader juist omdat het negatief benaderd word. ..

Jip

Helaas weet jij niet zeker of hij daar verpieterd. Je krijgt dingen te horen van zoon, die gekleurd zijn (daar is hij 14 voor)

Jouw bemoeienis maakt het alleen maar moeilijker. Als zoon er echt heel veel problemen mee heeft, dan is het wellicht een idee om op school met iemand te gaan praten. Hij zal echt moeten leren om dit zelf met zijn vader op te lossen.

Laat het los. Jij bent er niet bij, jij kunt niet oordelen over hoe het bij vader aan toegaat.

In mijn leven is ook zo'n ex die zich overal tegenaan bemoeit. Die ervan overtuigd is dat het helemaal niet goed gaat met haar kinderen bij ons. De praktijk is anders. Als de kinderen bij ons zijn hebben ze het gezellig proberen we met iedereen rekening te houden. Moeder maakt overal een probleem van: kan niet loslaten. Het gevolg is dat de kinderen heel veel last hebben van een loyaliteitsconflict. Kinderen vertellen ook veel dingen bij ons die ze heel naar vinden bij moeder. Ze krijgen te horen dat ze dat met moeder moeten bespreken.

Mijn kind maakt ook dingen mee bij mijn ex die zij niet leuk vind. Heeft daar heel veel over gezegd tegen mij. Ze krijgt van mij advies hoe ze zaken moet aanpakken, maar de rest moet ze zelf doen.

Wees je bewust dat je alles zelf inkleurt, zeker als je maar beperkte eenzijdige informatie krijgt.

Dingen die niet door de beugel kunnen vind ik wel heel erg cru gesteld. Heb jij nooit in het leven van je kind een fout gemaakt waarbij je kind zich bezeerde? Het is niet goed wat er is gebeurd, maar jij maakt het wel erg groot. Zoon wilde niet uit bed komen, vriendin trok aan zijn arm waardoor hij uit bed viel. Daarbij kun je allerlei details zelf invullen.

Paddington

Hoe weet jij dat ik alles inkleur? Er is een gezamenlijk gesprek geweest en ik heb andere kant ook gehoord.
En nee ik bemoei me niet overal tegenaan die situatie is nu zo ontstaan...
Het is ook niet alleen vriendin die dat gedaan heeft vader heeft ook fysieke grenzen overschreden ..
Ik ben zijn moeder dat vind ik iets anders dan vriendin van vader die zich altijd onttrekt van de kinderen dus zij moet gewoon haar handen thuishouden...

verpietert

Ik heb trouwens ook niet gezegd dat hij daar verpieterd ik kreeg het verwijt van vader dat dat bij mij gebeurd..ik denk het eerder andersom is heb ik gezegd...niet tegen vader maar hier een paar berichten terug...

Geweld

Geweld mag gewoon niet. Staat in de wet. Ook geen "pedagogische tik". Alleen de politie en het leger mogen in onze maatschappij geweld gebruiken. Dat kun je je zoon vertellen. Maar vertel ook dat jij geen invloed hebt op het gedrag van vader. Zoon misschien wel.

Als de sfeer toch gewelddadig wordt, of dreigt te worden, zouden de volwassenen verstandig genoeg moeten zijn om het tij te keren. Zijn ze dat niet (en dat is bij mijn ex helaas soms ook zo), dan zullen de kinderen de wijste moeten zijn. Ik heb mijn kinderen geleerd dat zij zich dan uit de voeten moeten maken: als het alleen nog maar dreigt, kunnen ze "verdwijnen" door zich terug te trekken en in een hoekje stilletjes een boek/tjidschrift te lezen ofzo (hier mogen ze dan niet op tablet/mobiel, want dat ergert papa ook). Als het daadwerkelijk gewelddadig wordt, moeten ze naar een andere kamer of de tuin gaan. Desnoods zichzelf opsluiten tot de boze bui gezakt is. En zelf kalm blijven, hoe moeilijk dat ook is. Zo rustig mogelijk zeggen dat ze zich opsluiten omdat ze bang zijn, dat ze eruit komen als papa weer rustig is. In de praktijk hebben mijn kinderen dit nog maar zelden nodig, omdat ze nu meestal zelf op tijd de situatie kunnen de-escaleren. Het is triest dat kinderen dit moeten leren, maar je moet roeien met de riemen die je hebt. Dit zijn vaardigheden die je nu eenmaal soms nodig hebt in het leven. Leer ze je zoon.