kinderalimentatie
goed middag.
ik wil informatie vragen over kinderalimentatie.
ik ben 2 jaar gescheiden en ik en mijn ex hebben hogere inkomen op deze moment.
ik wil graag op nieuw de alimentatie bereken om te weten als de bedrag kinderalimentatie nog goed is.
mijn ex weigert om dat te doen omdat hij bang is dat hij meer zal moeten betalen.
ik denk ook dat hij meer zal betalen maar ik weet het ook niet zeker. ik heb op het internet berekent, met alles, mijn inkom, kindgebonden budget.
de inkom van mijn ex heb ik niet gekregen maar ik weet ongeveer wat de inkomst is.
ik ben geen "hex" dat de ex man wil plukken maar ik wil graag krijgen wat ik en mijn kinderen recht op hebben.
met gescheiden heb ik niet een partner alimentatie gevraagd omdat mijn ex in financieel probleem zal kunnen gaan.
ik heb ook een paar keer geld geleend aan mijn ex. ik weet dat hij met zijn vriendin woont en is niet ingeschreven voor toeslagen. ik zal naar het gemeente kunnen gaan en een klacht indienen maar dat wil ik ook niet. hij is de vader van mijn kinderen , ik wil dat hij gelukkig zal zijn met zijn vriendin. ik weet dat hij met haar vreemd ging , maar zo is leven.
ik wil gewoon wat ik recht op heb.
hoe kan ik dat doen als hij niet wil mee werken?
advocaat zijn duur... is er een andere oplossing?
mvg sofia
Bedank voor jou constructieve reactie
Ik heb ook gezegd dat ik niet meer alimentatie zal vragen , maar ik moet wel mijn kinderen beschermen .
Ik kan niet zo laten en niks doen.
Ik weet ook niet wat ik kan doen ...
wat mij heel erg heeft geholpen
"Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden."
Ik stond er helemaal alleen voor, ook financieel. Omdat mijn gezondheid me ook in de steek liet ligt mijn inkomen onder het minimumloon, fulltime werken zit er niet meer in. Zonder alimentatie.
Ik doe dit inmiddels enkele jaren en heb nog steeds geen cent schuld. Sterker nog, ik heb nog steeds een klein spaarpotje (al wordt die wel steeds kleiner). Ik ben er supertrots op dat wij mijn ex niet nodig hebben om te kunnen leven.
Mijn kinderen hebben na het zoveelste incident zelf gebroken met hun vader. Dat gaf een boel rust.
In mijn ogen ben jij vooral een winnaar als jij die man écht los laat. Jij kiest voor je kinderen, hij heeft blijkbaar andere prioriteiten. Dat kun je niet veranderen.
Laat hem die 100 euro op een donker plekje steken. En als je trots genoeg bent om partneralimentatie te weigeren (wat ik goed begrijp), zul je ook trots genoeg moeten zijn om het zonder die 100 euro te doen.
Het is rot voor je kinderen, maar met 100 euro krijg je dat echt niet in orde. Maar je kinderen zullen hier echt mee om leren gaan. Ik zie het aan mijn kinderen. Het is niet leuk. Ieder kind heeft twee ouders nodig. Maar ze zullen het echt redden en ook door hebben wie er wél voor hen is: jij.
Besteed je energie aan je kinderen en niet aan dat geld. Het is het niet waard.
Sofia
Ik zou hulp zoeken voor jezelf. Volgens mij kun je jezelf maar vooral ook je kinderen enorm helpen door van al die woede af te komen en je energie positiever in te zetten.
Mensen reageren hier met de beste bedoelingen. Om je te helpen en niet om je aan te vallen. Toch reageer je overal heel verbolgen en agressief op. Ik denk echt dat je daar wat mee moet.
Wellicht kun je beginnen bij de huisarts of maatschappelijk werk.
Aanvallen?
Is mijn mening zo als van jullie dat betenken niet dat ik jullie aanvaalt . Of wel?
Als iemand iets zegt kan ik antwoord te geven.
Laatste poging
Sofia,
Wat de vader van je kinderen ook doet, je zult het los moeten laten. Hij is niet meer jouw partner, maar nog wel de vader van je kinderen.
Probeer andere manieren te zoeken om het leven voor jou en de kinderen beter te maken. Kijk hoe jij de kinderen kunt helpen sterker te worden zodat ze de vragen die ze hebben aan hun vader stellen.
Kinderen, zeker als ze in een moeilijke situatie leven gaan naar de mond praten van de ouder waar ze zijn. Daarbij voelen ze heel veel aan. Het zou dus ook heel goed kunnen zijn dat hun vader een minder slechte vader is dan jij nu denkt. Bedenk daarbij hoe hij was toen jullie nog wel bij elkaar woonde.
Jij praat over geestelijke mishandeling, ik vind persoonlijk de voorbeelden die jij noemt daar niet onder vallen. Als je ex en zijn vriendin vinden dat de kinderen op hun kamer moeten spelen is dat echt geen mishandeling. Dat het anders is dat wat jij doet, dat is wel duidelijk. Anders is niet per definitie fout. Als jij als moeder er op een goede manier mee weet om te gaan, dan kan het zelfs heel leerzaam zij voor de kinderen.
Daarnaast begin je steeds weer over het geld en de moeilijke dingen die jij hebt meegemaakt. Ik begrijp je heel goed en ik weet dat er hier op het forum heel veel schrijnende verhalen zijn van wat mensen allemaal hebben meegemaakt. Heel veel van deze mensen zeggen hetzelfde: laat het los. Pas op het moment dat jij het loslaat, krijg je weer ruimte voor nieuwe dingen. Blijf niet hangen in de ellende. Je zegt dat jij jezelf niet als slachtoffer ziet, deels doe jij dat wel. Lees je eigen posts nog eens door en probeer er objectief naar te kijken. Misschien helpt dat voor jou om jezelf een spiegel voor te houden.
Ik wens jou heel veel sterkte en ik hoop dat jij gelukkig wordt.