Kinderalimentatie afspreken voor 17-jarige?
Ik ga scheiden en vraag me af of het nou handig is kinderalimentatie af te spreken voor een 17-jarige. Man verdient ca 2x zoveel als ik.
Als we het afspreken zal jongste vermoedelijk nog een half jaar of zo 17 zijn.
Als je KA afspreekt, moet het vanaf 18 jaar naar kind zelf. Terwijl het dan nog thuis woont. Vermoedelijk 50-50, maar het zou ook kunnen dat zoon opeens feitelijk meer bij de een dan de ander is. Ik verwacht dan eerder meer bij mij. Ik weet sowieso nog niet wat zoon wil. Dan moet je weer kostgeld vragen, als het hoger is, dan wat kind redelijkerwijs nodig heeft voor zak- en kleedgeld.
Ik vind het ook moelijk om te kijken wat redelijk is qua KA, we letten nu niet echt op hoeveel we uitgeven. Kind krijgt zakgeld, krijgt verder kleding en sportspullen, OV-kaart laden we op, fietskosten betalen we en we betalen wel eens wat extra dingen ivm uitjes of zo. Misschien wil ik hem binnenkort maar kleedgeld gaan geven. Als hij 18 wordt krijgt hij scholierentegemoetkoming (zit dan nog op school) dus dan vervalt zak- en kleedgeld. We verdienen allebei bovenmodaal. Ik noem het maar even, misschien is het relevant.
Ik verwacht dan man wel goed bij wil dragen aan kosten van kind, ook als kind een vervolgopleiding zal gaan doen.
Nu regel en betaal ik (van onze gemeenschappelijke rekening) de meeste dingen. Commmunicatie met mijn man gaat nu al stroef. Zal straks niet beter worden, want hij wil niet scheiden. Ben ook wel bang voor (eindeloze) discussies over uitgaven voor kind, hoewel ik niet weet of die angst terecht is.
Als kind vervolgopleiding zal gaan doen, verwacht ik dat er sowieso weer discussies komen over hoeveel bij te dragen aan kind. Daarover verschillen we van mening nl. en na de scheiding is onze financiële situatie natuurlijk ook weer anders.
Wat denken jullie dat handig is?
Hebben jullie gedachten en tips die mij misschien kunnen helpen te bepalen hoe we dit het beste kunnen aanpakken.
Geld voor opleiding
Om het eenvoudig te houden zou je kunnen overwegen om vanaf het moment van scheiding 200,- euro per maand te vragen als bijdrage.
Dat is uitsluitend bedoeld, vooral ook als boodschap richting je zoon, om het collegegeld voor een opleiding te betalen en nog iets extra's voor boeken of zo.
Dat is ook voor jou overzichtelijker dan een bedrag alimentatie en dan kostgeld vragen.
Het laatste jaar van het voorgezet onderwijs kan je zoon er zijn schoolreis van betalen of andere kosten die voor school nodig zijn zoals een goede laptop of een fiets.
Zijn er andere extra uitgaven, bijvoorbeeld autorijles, of de aanschaf van een scooter of zoiets, dan kun je dat op een moment zelf afspreken of vader daaraan wil of kan bijdragen.
Ik weet niet of dat tot de mogelijkheden behoort, maar misschien kun je vastleggen dat die 200,- betaald wordt zolang als je zoon studeert, tot hij klaar is.
Of 230,- euro
Misschien iets meer. Je zoon krijgt zorgtoeslag vanaf zijn 18e, maar daar moeten meestal wel een paar tientjes bij.
Wel afspreken
Wat jullie nu afspreken (en door de rechter laten bekrachtigen), geldt ook als je kind straks een vervolgopleiding gaat doen. Als je nu een bedrag afspreek, geldt dat bedrag gewoon tot je kind 21 is. Als jullie dat graag willen, kunnen jullie verschillende bedragen afspreken voor verschillende omstandigheden. Maar jullie moeten nu de afspraken maken die gelden tot dat de onderhoudsverplichting eindigt.
Als je nu niets afspreek, dan moet je kind straks in gesprek hierover met je ex. Met jou zal je ex echt niet meer spreken als je kind eenmaal 18 is. Wil je dat je kind aandoen? Dat kindlief voor zichzelf moet pleiten bij papa? Dat van beide kanten de 'omgang' als pressiemiddel ingezet kan worden?
Natuurlijk wil je dat niet. Ja, dit gesprek is lastig voor jou, maar voor je kind is het nog eens 10x zo moeilijk. Dus zorg dat alles vaststaat als je kind 18 wordt, dat de afspraken dichtgetimmerd zijn, en dat geld geen onderwerp van gesprek hoeft te zijn tussen kind en papa.
AnneJ
Is jouw bedoeling dat ik 200 euro pm krijg tot kind 18 krijgt en dat kind daarna 200 krijgt als hij 18 is en nog naar school gaat? Is dat niet gewoon kinderalimentatie?
Maar moet ik daar dan alles voor kind voor betalen?
Schoolgeld, OV opladen, sportclub, sportspullen (kunnen aardig oplopen)?
Waar heb je dat bedrag op gebaseerd?
Syboor
Begrijp ik dat jij "gewoon" KA zou afspreken? Maar dan moet ik alles betalen dus (en kan dus qua kosten onhandig voor mij uitkomen - dan kan ik nee zeggen tegen kind als de KA op is?)
En zou je dat gewoon op basis van die tremanormen doen? Hoewel dat mogelijk lager is dan wat wij besteden? (weet ik niet, we houden het nooit zo bij, maar sportclub en -spullen kan oplopen)
En is dat logisch als je 50-50/co-ouderschap doet?
En begrijp ik dat jij ook al afspraken wilt maken voor als kind gaat studeren? Dan heeft hij veel meer nodig, zeker als hij op kamers gaat (nou ja, of hij moet lenen).
Het bedrag
Het bedrag is losjes gebaseerd op de kosten voor school. Naast kost- en inwoning kun jij dan de rest bijdragen, behalve schoolgeld.
Omdat je zelf bovenmodaal verdiend lijkt me dat geen probleem.
Het alternatief is dat je de officiele regeling volgt voor het berekenen van alimentatie.
Laten berekenen
Misschien kunnen jullie bij het LBIO een alimentatieberekening laten maken? Dat kost niet veel en dan heb je een uitgangspunt.
Nibud
Nibud heeft berekend en ok laatst weer bevestigd dat 1 kind gemiddeld 17% van het gezinsinkomen kost.
Wij hebben dat percentage op ons gezamenlijk inkomen los gelaten en naar rato verdeeld.
Straks als dochter 16 is gaan we beiden al een deel naar haar over maken en met 18 alles. De gene bij wie ze woont moet ze dan kostgeld gaan betalen tenzij we daarvoor andere afspraken maken of ze zichzelf kan bedruipen.
Hier ook bovenmodale inkomens en daardoor ook een hoog alimentatie bedrag, met jaarlijks Wettelijke indexatie.
Twee uitgangspunten voor KA
1. Hoe is de zorgverdeling. Je schrijft 50/50 maar dat kan veranderen.
Als je allebei bovenmodaal verdient, lijkt me dat je de huisvesting en eten/drinken zelf kunt betalen. Je zou wel kunnen afspreken dat als de zorgverdeling verandert, de KA aangepast wordt. Dat kun je doen door er een bedrag te koppelen, bijvoorbeeld 300 euro per maand totaal. Jullie betalen dan elk 150 euro in natura doordat kind voor 50% bij elk woont. Als de zorgverdeling substantieel verandert, verandert deze verdeling mee.
Mij lijkt dit alleen maar onhandig, maar het kan wel.
2. De specifieke kindkosten kun je uitrekenen voor de huidige situatie. Kijk bijvoorbeeld naar alle uitgaven van het afgelopen jaar. Wij kwamen op 250 euro per maand aan zakgeld, kleding, school, sport, reiskosten, schoolreis, etc. Die hebben we naar rato van inkomen verdeeld over beiden. Laten we aannemen dat de verdeling 100 euro zou zijn voor jou en 150 voor hem.
Totaal is er dan 550 euro aan KA, waarvan 300 euro wordt betaald in natura zonder verrekening. Voor de 250 euro per maand kun je een en/of rekening starten of de huidige aanhouden. Hier werkt dat goed. We betalen beide zaken van die rekening of betalen onszelf terug. (Twee pasjes in mijn portemonnee werkt niet).
Als kind 18 wordt, gaat de KA naar kind. Zolang het kind bij beide of een van de ouders woont, is het logisch dat het eerste deel als kostgeld naar de ouders gaat. Oftewel jullie keren het niet uit als KA maar geven huisvesting e.d.
Of je de rest in handen geeft van de 18-jarige moet je met je kind bespreken. Je kunt ook zakgeld aan blijven houden en de rest voor hem betalen.
Als jullie de studie (deels) willen betalen, kun je nu al afspraken maken dat jullie bijdrage dan omhoog gaat naar een bepaald bedrag per ouder. Dat blijft dan KA. Je zou dat kunnen koppelen aan de bijdrage die DUO berekent. Maar dat is geen verplicht bedrag.
Dat kind anders moet lenen, is geen argument om te moeten betalen. Afspraken zijn alleen hard als je ze nu al opneemt in het convenant.
Spreek ook af tot welke leeftijd je blijft bijdragen aan de studie. De wettelijke verplichting houdt geloof ik op bij 21 jaar? Maar studeren duurt vaak langer.
En nog een tip: zet je heen over het begrip kostgeld. Of noem het anders. Je neemt je zoon niets af. Als je zoon inkomsten heeft voor levensonderhoud terwijl hij niet werkt en jij onderhoudt hem dan is het logisch dat dat geld (deels) naar jou gaat.
Wij waren al tig jaar gescheiden dus het bedrag aan KA dat ik voorheen kreeg gaat nu naar onze dochter. Dat dekt ongeveer de studiekosten. Daarnaast krijgt ze van mij nog een klein bedrag voor zak/kleedgeld (houdt op een gegeven moment wel op). De Duo-bijdrage was voor mij echt enorm hoog vastgesteld (300+ euro). Geen idee waar ik dan vandaan zou moeten toveren zonder zelf zuinig te moeten doen, dus dat houden we maar in natura,
Ik begrijp Syboor
Ik heb destijds, toen ik ging scheiden en al oudere kinderen had, geen alimentatie gevraagd. Dat had te maken met de omstandigheden rond onze scheiding en ik was gelukkig prima in staat om zonder ex' (financiele of praktische) hulp de kinderen verder groot te brengen. Ik heb van die beslissing voor wat mezelf betreft nooit spijt gehad. Alleen.. ik had verwacht dat ex zichzelf verantwoordelijk zou voelen voor onze kinderen en dus zou bijdragen aan hun studie(geld), toen ze 18+ waren. Maar dat bleek niet zo te zijn. Kinderen zijn wel het gesprek met hem aan gegaan, dat moeilijke gesprek waar Syboor het over had, maar kwamen van een koude kermis thuis.
Helaas staat mijn verhaal niet op zichzelf; het gebeurt veel vaker dat (een van) beide ouders weigert om bij te dragen. Ook al heeft de DUO groep vastgesteld dat de betreffende ouder dat best kan. DUO geeft alleen een advies, de ouder is niet verplicht om -welk bedrag dan ook- te betalen. Had ik destijds wel om alimentatie gevraagd, dan hadden kinderen een poot gehad om op te staan. Die poot was er nu niet.
Daarom Syboor's -en mijn- dringende advies; leg een bedrag vast.