Mooie momenten moeten missen
Lieve ouders, sinds enkele maanden zijn mijn vriend en ik uit elkaar. Hij heeft me eerst bedrogen (kort na mijn bevalling, net op zo'n uiterst kwetsbaar moment) om dan te beslissen een punt achter de relatie te zetten. We waren 8 jaar zeer gelukkig samen (dat erkent hij ook), dus de breuk doet nog enorm veel pijn. Wel staan we op goede voet en hebben een regeling uitgewerkt voor ons kindje van 9 maanden oud. Het besef dat ons kindje zijn ouders nooit gelukkig samen heeft geweten (terwijl we dat wel waren en ook heel bewust voor de zwangerschap hebben gekozen) doet heel veel pijn. Ik vind het erg laf van mijn ex-partner om zo snel op te geven in een relatie... Ik worstel vooral ook met de gedachte dat er zo veel mooie momenten aankomen, die ons kindje maar bij 1 van beide ouders zal meemaken. Zo gaat mijn ex-partner (die een heel goede papa is trouwens) morgen met ons kindje naar Sealife, en ga ik dit mooie uitstapje missen. Tips van mama's/papa's om hiermee om te gaan? Ik voel mijn hart echt breken in 1000 stukjes...
Misschien is het fijner als je niet alles weet wat je kindje precies met papa gaat doen. Dan hoef je er ook niet telkens bij stil te staan dat jij dat mist. Uiteindelijk zijn er ook steeds minder “eerste keren”, dat kan het misschien iets draaglijker maken.
Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen, want dit is gewoon heel zwaar. Een vriendin van mij ging scheiden toen haar kinderen nog jong waren, en zij vond de eerste weekenden zonder hen ook ontzettend moeilijk. Ze zocht toen vaak afleiding bij vriendinnen. Later merkte ze dat ze die vrije tijd soms zelfs weer kon waarderen. Misschien komt dat voor jou ook op den duur.
Izza schreef op 05-08-2025 om 17:38:
Hij zegt dat hij zo gelukkig was maar was dat wel zo? Vreemdgaan terwijl je een (bewust) zwangere vrouw hebt. En haar verlaten met een pasgeboren kind is zo'n beetje het laagste wat je kunt doen. Zo'n leuke man was hij dus helemaal niet. En eerlijk ook niet. Dus wellicht was dat mooie gezinsplaatje helemaal niet zo realistisch. Probeer dat beeld dus los te laten en te gaan kijken naar je huidige situatie. Omring je met mensen die wel om jou geven. En werk aan herstel en het vormen van een nieuw leven. Geef dat rustig de tijd en maak je daarin los van hem. Als hij een goede vader is kan je kind daar veilig zijn. En zou ik het contact minimaal houden. Continu confronteren is alleen maar pijnlijk. Bouw een eigen leven op. Leer vertrouwen op jezelf als alleenstaande ouder en wordt zelfstandig en onafhankelijk van een partner. Stort je ook niet te snel in wat nieuws. En ga eigen activiteiten ondernemen. Ipv verdriet over wat je mist. Kan je ook denken wat leuk voor mijn kind. Heel verdrietig als ze er niet is. Maar ook even tijd om op te laden en voor je eigen leven.
Izza
Het komt in jouw woordenboek van "vreemdgaan" niet voor weet ik inmiddels maar ja, het kan dus Yana dat hij gelukkig was met jou, laat je dat niet aanpraten. En het kan dat hij verliefd wordt. Wat hij daarmee doet is vervolgens een keuze. En die keuze is verschrikkelijk in de periode die de mooiste van je /jullie even had moeten zijn.
Is hij nu met die ander?
Verliefdheid is een tijdelijke staat van ontoerekeningsvatbaar zijn. Hij belandt weer een keer op de grond en of hij dan zijn verantwoordelijkheid kan dragen is nog de vraag. Het is aan jou hoe je daarmee dan verder wilt of inmiddels dan de relatie hebt afgesloten.
Hebben jullie een goede scheidingscoach ?
Homeguy schreef op 25-08-2025 om 11:41:
[..]
Dit vind ik een mooie stelling maar ook wat kort door de bocht. Hoe komt het dat de man in kwestie niet heeft verteld dat hij iets miste en/of behoefte had aan een ander? Mocht dat er wel zijn in de relatie of moest hij zijn rol spelen en was daarmee de kous af?
Was de zwangerschap 100% gericht op de vrouw en was er nooit ruimte voor de emoties en gevoelens van de man?
Praat helemaal niks goed natuurlijk want het is een lage streek maargoed.
Vermoedelijk een sociaal zwakke man. Of emotioneel onvolwassen waardoor hij wegliep voor problemen ipv in gesprek gaan (zoals gezonde volwassenen dat doen). Dat een zwangerschap gericht is op de vrouw lijkt mij logisch. En anders heeft die man ook een mond en kan hij zich laten horen wat mij betreft. Ik ga er dan wel vanuit dat dit een gewenste zwangerschap is. Anders begrijp ik dat vader er vandoor ging (als hij überhaupt geen kind wilde).
Izza schreef op 25-08-2025 om 13:34:
[..]
Vermoedelijk een sociaal zwakke man. Of emotioneel onvolwassen waardoor hij wegliep voor problemen ipv in gesprek gaan (zoals gezonde volwassenen dat doen). Dat een zwangerschap gericht is op de vrouw lijkt mij logisch. En anders heeft die man ook een mond en kan hij zich laten horen wat mij betreft. Ik ga er dan wel vanuit dat dit een gewenste zwangerschap is. Anders begrijp ik dat vader er vandoor ging (als hij überhaupt geen kind wilde).
Tja dan nog he... als je de liefde bedrijft weet je dat het kan gebeuren. Is sex niet veel te laagdrempelig geworden? Moeten we op school (of liever nog, thuis) niet meer voorlichten over wat je doet als er een condoom scheurt? In alle scenario's ligt de pijn bij de vrouw, dat lijkt me niet terecht.
En emotioneel onvolwassen... ik zou dat ook zeggen maar ja, wie bespreekt er vooraf zijn/haar verlangens en verwachtingen als je een kind krijgt? Ik ken er weinig. Je hebt ook zoveel rollen voor je kiezen:
- Geile minnaar/es
- Veilig haven
- Beste vriend
- Organisatorisch supertalent
- Praktisch wonder
- Sociaal empatisch therapeut
- Liefde van je leven
- Work/life balanceringskunstenaar
Je zou bijna een contract sluiten voor je aan kinderen begint. Al is het alleen maar om in te schatten welke hollywood beeld de ander in zijn/haar hoofd heeft.
Homeguy schreef op 26-08-2025 om 12:11:
[..]
Tja dan nog he... als je de liefde bedrijft weet je dat het kan gebeuren. Is sex niet veel te laagdrempelig geworden? Moeten we op school (of liever nog, thuis) niet meer voorlichten over wat je doet als er een condoom scheurt? In alle scenario's ligt de pijn bij de vrouw, dat lijkt me niet terecht.
En emotioneel onvolwassen... ik zou dat ook zeggen maar ja, wie bespreekt er vooraf zijn/haar verlangens en verwachtingen als je een kind krijgt? Ik ken er weinig. Je hebt ook zoveel rollen voor je kiezen:
- Geile minnaar/es
- Veilig haven
- Beste vriend
- Organisatorisch supertalent
- Praktisch wonder
- Sociaal empatisch therapeut
- Liefde van je leven
- Work/life balanceringskunstenaar
Je zou bijna een contract sluiten voor je aan kinderen begint. Al is het alleen maar om in te schatten welke hollywood beeld de ander in zijn/haar hoofd heeft.
Ik ken eigenlijk niet anders dan dat mensen dat vooraf wel goed bespreken en pas aan kinderen beginnen als ze op 1 lijn zitten. Degene die dat niet deden belanden vaak in scheiding is mijn ervaring. Maar ook als je op 1 lijn zit kan het misgaan, 100% garantie is er natuurlijk nooit. Bij voorlichting op school komt dit zeker tertafel, thuis wordt er lang niet altijd aan voorlichting gedaan.
Homeguy schreef op 26-08-2025 om 12:11:
[..]
Tja dan nog he... als je de liefde bedrijft weet je dat het kan gebeuren. Is sex niet veel te laagdrempelig geworden? Moeten we op school (of liever nog, thuis) niet meer voorlichten over wat je doet als er een condoom scheurt? In alle scenario's ligt de pijn bij de vrouw, dat lijkt me niet terecht.
En emotioneel onvolwassen... ik zou dat ook zeggen maar ja, wie bespreekt er vooraf zijn/haar verlangens en verwachtingen als je een kind krijgt? Ik ken er weinig. Je hebt ook zoveel rollen voor je kiezen:
- Geile minnaar/es
- Veilig haven
- Beste vriend
- Organisatorisch supertalent
- Praktisch wonder
- Sociaal empatisch therapeut
- Liefde van je leven
- Work/life balanceringskunstenaar
Je zou bijna een contract sluiten voor je aan kinderen begint. Al is het alleen maar om in te schatten welke hollywood beeld de ander in zijn/haar hoofd heeft.
Alleen vertrouwen op een condoom is natuurlijk ook niet veilig. Dat leren ze op school al. En dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen anticonceptie. Dus niet alleen de ander. De voorlichting is in deze tijd juist eerder en uitgebreider dan ooit. In het verleden waren er taboes. Tegenwoordig bespreken ze gelukkig veel meer. Denk alleen al eens aan consent wat heel normaal is onder jongeren.
De meeste mensen die bewust aan kinderen beginnen doen dat met een vaste partner. En bespreken wat ze willen. De leeftijd waarop mensen kinderen krijgen stijgt alleen nog maar omdat mensen eerst hun leven op orde willen hebben.
Contracten bestaan al eeuwen (het huwelijk is een contract). Geeft geen enkele garantie.
Gingergirl schreef op 26-08-2025 om 13:20:
[..]
Ik ken eigenlijk niet anders dan dat mensen dat vooraf wel goed bespreken en pas aan kinderen beginnen als ze op 1 lijn zitten. Degene die dat niet deden belanden vaak in scheiding is mijn ervaring. Maar ook als je op 1 lijn zit kan het misgaan, 100% garantie is er natuurlijk nooit. Bij voorlichting op school komt dit zeker tertafel, thuis wordt er lang niet altijd aan voorlichting gedaan.
Die snap ik niet. Ken je ze nou wel of ken je ze nou niet?
Izza schreef op 26-08-2025 om 18:05:
[..]
Alleen vertrouwen op een condoom is natuurlijk ook niet veilig. Dat leren ze op school al. En dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen anticonceptie. Dus niet alleen de ander. De voorlichting is in deze tijd juist eerder en uitgebreider dan ooit. In het verleden waren er taboes. Tegenwoordig bespreken ze gelukkig veel meer. Denk alleen al eens aan consent wat heel normaal is onder jongeren.
Ow dat is een heel goede zaak! In mijn tijd ging het niet verder dan je eigen lichaam, dat van de ander, veilig vrijen en de hoe je dat doet, niet wat je doet als het 'mis' gaat.
Het ging eigenlijk helemaal niet over wat je doet als je toch zwanger wordt, een morning afterpil haalt of later abortus of dat je gaat proberen het kind samen op te voeden en wat dat met je doet.
Fijn dat daar blijkbaar nu wel aandacht wordt besteed. Er is nog hoop...
Homeguy schreef op 27-08-2025 om 12:04:
[..]
Die snap ik niet. Ken je ze nou wel of ken je ze nou niet?
Ja dat schreef ik toch.
Ik denk dat het hele me too verhaal ook wel voor wat bewustwording heeft gezorgd. En nu weer de ophef over onveiligheid van vrouwen. Normen veranderen. Seksistische grapjes worden niet meer overal geaccepteerd. Daar moest je vroeger niet over zeuren als vrouw. En een tik op je billen op het werk is tegenwoordig echt wel een probleem. Er is nog veel meer nodig. Maar mensen lijken zich wel wat meer bewust van zaken. Op school heb je nu burgerschap als vak. En bij biologie gaat de voorlichting ook over andere zaken. Natuurlijk moet je vanuit huis nog steeds zelf genoeg meegeven. In de media krijgen jongeren Natuurlijk ook meer mee over verschillende relatievormen en geaardheid.