Netflix: Bonusfamiljen

Ik heb hem al af gezien. Erg leuke serie al heb ik me soms wel geërgerd aan sommige karakters.

Phryne

Ja klopt. Ik vond vooral de achtergrond van Petra die in de serie Katja speelde heel grappig.

Yep

Heb ik een tijd geleden al gezien, inderdaad, sommige karakters zijn nogal irritant. Maar toch wel een leuke serie. Wat ik overigens een veel leukere serie vind, is 'Rita'. Een Deense serie over een lerares en haar turbulente privéleven.

Victoria

Rita had ik al in de Nederlandse versie gezien: Tessa.

Phryne: idd dat bedoel ik!

ja zal best

maar het verhaal is hetzelfde toen ik de pilot bekeek

Bedankt nog voor de tip, Triva

Ik zit er al een paar weken enorm van te genieten. Wat een lekkere serie.
Ik vind het juist zo leuk dat iedereen op zijn / haar eigen manier irritant is, maar ook duidelijk allemaal vol goede bedoelingen.

Precies Emmawee

Dat maakt het vrij authentiek.
(de verhaallijnen niet zo, maar de karakters zeker wel, genoten!)

Netflix

Ja, ik ben hem ook in hoog tempo door aan bet spitten. Late avonden Echt leuk en ik denk ook geloofwaardig(geen ervaring)

Rita vond ik ook geweldig! Leuk deuntje als begintune, daar werd ik echt vrolijk van

Treurig

Zelf gescheiden, word ik eigenlijk alleen maar heel treurig van deze serie. Na een aantal afleveringen afgehaakt, nog eens geprobeerd...maar helaas.

Ze spelen leuk hoor en de situaties zijn vast grappig. Maar ik kan niet zo goed tegen dat kinderen aan hun lot overgelaten worden, de behoeften van ouders voor de kinderen gaan en er zeer slecht geluisterd wordt.

Het ligt vast aan mij. Ik vond de luizenmoeder ook niet leuk.

Echt Moiraine?

Ja, de aspecten die je noemt werden allemaal overbelicht, maar wel als klein stukje in een veelkleurig verhaal. Er gebeurden veel meer dingen, ook juist op tegengesteld vlak.
Dat maakte het juist zo mooi vond ik, het leek net over *echte mensen* te gaan. Echte mensen zijn niet altijd superouders, maken fouten en gaan de mist in.
En ik vond de serie juist uitstralen dat dat ok was, want het kwam altijd ook wel weer goed, hoe dan ook. Net echt.

Moiraine

Ik vond het ook niet leuk. Ik dacht nog dit is vast heel grappig als je niet zelf gescheiden bent. En dat je dan denkt ja zo gaat het vast.
Ik vond Luizenmoeder ook niet leuk. Tenminste ik vond het nogal voorspelbaar.

Alkes

"Ik dacht nog dit is vast heel grappig als je niet zelf gescheiden bent. En dat je dan denkt ja zo gaat het vast."

Ja, want als je zelf niet gescheiden bent heb je natuurlijk geen idee!! Dan denk je inderdaad dat Bonusfamiljen laat zien hoe het in werkelijkheid gaat. En dat is waarom je het dan heel grappig vindt.

Rare gedachtegang.

Verschillende gevoel voor humor waarschijnlijk

Nee, echt echt niet. Ik vind de serie niet leuk, ik kan niet genieten van een sneue matrassenverkoper hoe goed hij het ook speelt. Misschien identificeer ik me teveel met/leef me teveel in de personages, maar ik zie vooral gemiste kansen, pijn, verdriet en onvermogen en onmacht. Natuurlijk zie ik ook de goede bedoelingen etc, maar op de een of andere wijze weegt dat voor mij niet tegen elkaar op en kan ik er dan niet van genieten en niet de lol van inzien.
Over het algemeen heb ik nooit de lol in kunnen zien van karikaturen....ik vind ze meestal alleen maar lelijk.

hmm

volgens mij is het niet alleen maar grappig bedoelt. Als je dat denkt mis je wat. Het is een dramedy

Beide inderdaad

Ik keek het graag, maar vond het ondanks de grappige momenten ook juist af en toe erg triest.
Iets met een lach en een traan

Precies

Inderdaad. Geen comedy en ook geen documentaire over een samengesteld gezin.

Ik snap Morraine wel, maar ik ervaar het heel anders. Ik houd er juist erg van als humor zich schuil houdt in een schrijnende situatie, of in een ongemakkelijke dialoog. Ik zie juist geen karikaturen. Martin (de beddenverkoper) is echt niet alleen maar een trieste figuur. En Katja ook niet alleen maar kil en humorloos.

Maar goed, ieder zijn ding.
After Life vond ik ook erg mooi.

Ja tsja

Smaken verschillen natuurlijk.
Over humor vast ook, maar het is niet zo dat ik gelachen heb bij deze serie Zo grappig vond ik het niet.
Gehuild ook niet, zo dramatisch of gevoelig vond ik het ook niet.
Ik vond het alleen maar leuk om te kijken, niet meer, niet minder. Verder niet verrassend, geestverruimend of verheffend oid.

Maar de matrassenverkoper vond ik juist de held vd serie. Toch leuk, ondanks al zijn sneue gedrag. Sneu gedrag vertoonden alle (volwassen) karakters trouwens wel. Ik hou daar wel van. Maakt de serie nogal herkenbaar, wij mensen stikken nogal van de sneue eigenschappen.

Noordse zwarte humor

Je moet niet vergeten dat de Scandinavische filmtraditie bol staat van de (inkt)zwarte humor. Dat is daar nog populairder dan hier, en dat waardeer ik er ook zo aan.

Emmawee

Goh wat een felle reactie. Ik denk wel wel dat je bepaalde ongemakkelijke of pijnlijke situaties toch anders beleefd als je het zelf hebt meegemaakt. Soort plaatsvervangende schaamte of zo.

Alkes

Iedereen heeft dingen meegemaakt en iedereen heeft allerlei andere dingen niet meegemaakt. Ik snap niet dat je zou denken dat mensen iets wel/niet leuk vinden, enkel omdat ze iets wel/niet hebben meegemaakt. Volgens mij werkt dat niet zo. Veel thema's zijn universeel en daarom herkenbaar, ook wanneer je zelf in een heel andere situatie zit.

Ik reageerde wat geërgerd omdat het op mij wat hooghartig overkwam (zoiets als: wie dit grappig vindt, weet niet waar hij het over heeft). Ik snap nu dat je dat niet zo bedoelde. Dus sorry voor de misschien wat te felle toon.

Overigens vind ik dat gevoel van plaatsvervangende schaamte dus echt een voorbeeld van verborgen humor die zo goed bij het genre past, dus ik denk dat we sowieso niet op dezelfde golflengte zitten.

Ach

De serie gaat wat mij betreft gewoon over mensen, en dan vooral in relatie tot anderen, kinderen, gezinsleven.
Dat het over bonus gezinnen gaat is voor mij maar bijzaak.
Het gaat over de gewone dingen in het leven, de klunzigheid en lompheid van gewone mensen, en hun kracht, liefde en hoop. Enz.

Emmawee

"Overigens vind ik dat gevoel van plaatsvervangende schaamte dus echt een voorbeeld van verborgen humor die zo goed bij het genre past, dus ik denk dat we sowieso niet op dezelfde golflengte zitten."
Maar voel jij dan ook plaatsvervangende schaamte met bijna een soort betrapt gevoel omdat je als gescheiden ouder er soms ook een potje van maakte? Het ligt waarschijnlijk aan mij hoor dat ik - ondanks dat ik weet dat scheiden beste oplossing was - het soms nog wel als een faal beschouw.
Nou ja, laten we het er op houden dat we een verschillende vorm van humor hebben (en ik moet eerlijk zeggen dat ik na een aflevering al afgehaakt ben, dus dat geeft eigenlijk weinig recht van spreken)