Niet af kunnen spreken
Niet echt een vraag, misschien zelfs maar alleen even van me afschrijven of wie weet toch tips van jullie kant.
Mijn ex en ik zijn inmiddels 4 jaar uit elkaar en dat gaat de laatste tijd best goed. Ik kan prima met mijn ex en zijn huidige vriendin door een deur. Als ze hier eens zijn is het ook gewoon gezellig. Ik loop er alleen steeds tegen aan dat er niets af te spreken valt met mijn ex.
Dat hij geen vaste omgangsregeling wil, daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Dat hij geen kinderalimentatie betaalt, vind ik ook prima. Voor mijn kinderen vind ik het belangrijk dat ze een vader hebben, maar het verleden heeft mij wel geleerd dat hoe meer ik in dat opzicht bij mijn ex push, hoe minder hij er voor de kinderen is. Zo is er al een keer driekwart jaar voorbij gegaan dat de kinderen hem niet hebben gezien. Als ik graag wil dat hij er voor de kinderen is of als ik eigenlijk graag een keer tijd voor mezelf wil en daarover dram omdat ik er een beetje doorheen zit, dan gebeurt er juist niets.
Met zijn jongste kind (van de vriendin die hij na mij kreeg) heeft hij wel een omgangsregeling. Dat heeft mij wel geraakt en ook de kinderen wel, maar nu ben ik vooral blij voor die kleine.
Mijn kinderen zien hem nu dus vooral als het hem uitkomt. Mijn oudste klaagt wat dat ze het vervelens vindt dat alle initiatief van haar moet komen als ze bijvoorbeeld haar halfbroertje wil zien, maar heeft ook wel door dat het niet eens onwil is van haar vader.
Voor mijn jongste zit ik er nog wat meer tussen. Zo vertelde zij vorige week dat ze eigenlijk ook heel graag weer eens bij haar vader zou logeren. Dat heb ik dus maar kort naar mijn ex geappt en verder laten rusten. Gisteren zei mijn jongste opeens dat ze een berichtje had gehad van haar vader dat ze vandaag mocht komen. Daar is ze dan ook echt blij mee. Zij wist echter nog niet wanneer haar vader haar zou halen en als ik dat dan aan mijn ex vraag, geeft hij aan dat hij dat nog niet weet, vanmiddag ergens een keer, is dan de reactie.
Ik heb geen zin om daar moeilijk over te gaan doen, want dan weet ik wel hoe het gaat. Toch vind ik dit ook best vervelend. De jongste is vanmiddag vrij van school, soms komt hij dan meteen als ze uit is tussen de middag, maar het kan ook maar zo 5 uur worden.
Op mijn strepen gaan staan werkt niet en wil ik inmiddels ook niet meer. Voor de kinderen is dit veel prettiger dan toen ik dat wel deed. Ik ervaar het niet alsof ik over me laat lopen en eigenlijk was hij ook al zo toen we nog samen waren. Hij weet dus ook dat ik bij voorkeur anders heb. Dat is het dus allemaal niet, maar praktisch is het ook niet.
plan B?
Je hebt duidelijk je battle al gepicked zoals we hier vaak zeggen en accepteerd dat vader niet zo betrouwbaar is qua omgang. Dus hier op gaan drukken gaat niet werken, dat t-shirt heb je al zogezegd.
Tijd voor een plan B.
Je geeft aan dat je ook goed met zijn vriendin door 1 deur kunt.
Hoewel niet gebruikelijk en dit advies waarschijnlijk door de goegemeente hier totaal afgebrand wordt kun je het wellicht via haar proberen.
Hoe vinden jouw kinderen de vriendin van hun vader?
Zelf heb ik een goed contact met mijn ex en zijn vrouw. Dus als het niet direct lukt via mijn ex dan wil ik nog wel eens contact opnemen met zijn vrouw. Zij haalt mijn dochter ook wel eens op of brengt haar.
Maar of dit kan is natuurlijk erg afhankelijk van jouw relatie met zijn vriendin en hoe zij er in staat.
Het is geen opvoed-ding, dan zou ik dit niet adviseren dat is tussen de ouders, maar wel praktisch en daar is een 'stief'ouder zeker bij betrokken als de kinderen daar over de vloer komen.
praktisch
Eens met Kaori. Als het via zijn vriendin wel beter geregeld kan worden. Als hij alleen langs komt om op te halen, heeft ze misschien minder invloed, maar wellicht dat ze al kan zeggen dat zij bijv. weet dat hij in elk geval niet voor X uur komt, of juist in elk geval wel voor X uur komt, dan weet je al wat meer.
Verder: als je weet dat hij 's middags komt, maar niet of het uit school is of pas eind van de middag en je moet nog een boodschapje doen (en kind moet mee/kan niet alleen thuis blijven of je wilt er zijn als ze opgehaald wordt), dan laat je gewoon even weten. Kind is blij dat je haar komt halen. Weet even dat wij pas om 15.00 uur thuis zijn. Dan kan je daarvoor nog even wat doen. Dan moet hij zich maar aanpassen.
Als je denk dat hij door zo'n berichtje weg blijft (ik mag hopen van niet), dan moet je het denk ik maar niet doen 
.
En jee, wat heb ik een bewondering voor jou. Je voegt je en bent mild. Ja, je moet wel, hem kan je niet veranderen. Maar toch, echt goed hoor!
Voegen
Ik vind het ook heel knap van Anoniem, dat voegen. Maar.... door zich te voegen hoeft prins Ex ook niet te veranderen. Het advies om dan maar samen met zijn huidige vriendin nog verder alles om hem heen te plooien, gaat wel ver zeg.
Er kan natuurlijk sprake zijn van een dusdanige psychische afwijking dat de ex van TO gewoon niet kan klokkijken en plannen. Maar zo niet, dan zal hij zich als een volwassen vent moeten gedragen en afspraken moeten maken. Of kan hij op zijn werk ook binnenvallen of wegblijven als het hem blieft?
TO, je schrijft 'het is geen onwil'. Maar wat is het dan wel?
Natuurlijk is dat ellendig voor de kinderen, zo'n onberekenbare vader. Maar dat gaat op deze manier niet veranderen en dus ook niet prettiger en minder onberekenbaar voor ze worden.
Verandert niet
Nee, door het voegen verandert ‘Prins ex’ niet, maar als hij in dat opzicht al niet veranderde in de 12 jaar dat we samen waren, is het dan realistisch om te verwachten dat ik hem nog wel kan veranderen als we exen zijn? Ik denk het niet.
In de beginfase dat hij weg was, heb ik er echt alles aan gedaan om duidelijk afspraken te krijgen, maar dat lukte niet. Kinderen zagen in die periode hun vader vaak lange tijd niet. Ik irriteerde me daaraan en zat ‘te zeuren’ bij ex dat ik niet de enige ouder was, dat hij ook zijn verantwoordelijkheden had en zat me van binnen op te vreten en aan de andere kant stoorde ex zich aan mijn ‘gezeur’. Kortom, iedereen had de balen en dat wil ik niet en daarom zet ik nu mijn gevoelens daarover een soort van opzij en het effect is echt positief voor de kinderen.
Als ex en zijn vriendin nu een van de kinderen komen halen, drinken ze hier gezellig even wat. Die jongste van mijn ex vindt het ook heel leuk om even hier in de straat te spelen en daar genieten mijn kinderen weer van. Echt best positief dus.
Waarom ik het gevoel heb dat ex er niets aan kan doen? Omdat ik ook toen we nog samen woonden merkte dat hij bepaalde dingen echt niet overzag. Ik dacht te veel, hij te weinig, goede combinatie
Met zijn vriendin af en toe bepaalde dingen overleggen, zou een optie kunnen zijn. Mijn oudste doet dat overigens al. Als ze een keer mee wil om haar halfbroertje op te halen, appt ze die vriendin. Dat werkt inderdaad een stuk beter geeft ze aan. Zelf heb ik die contactgegevens nog niet, maar ik ga het toch in mijn achterhoofd houden.
Bedankt voor het meedenken in ieder geval!