omgangsregeling
Sinds twee jaar heeft mijn ex man een vriendin waar hij door de week en om het weekend woont. tevens heeft hij in ons dorp een appartement waar onze jongste heen kan als hij om het weekend bij zijn vader is en een dag in de week. Nu is als hij een papa weekend heeft zijn vriendin er altijd bij. Hij heeft en wil geen quality time met zijn kind. Zij moet er altijd bij zijn. Mijn zoon vindt haar niet leuk. Er is totaal geen chemie tussen die twee. Iets wat je volgens mij ook niet kunt afdwingen. Natuurlijk zou ik het ook fijn vinden als ze het wel goed konden vinden samen maar het is niet zo. Dit is al vanaf het begin. Toen mijn man haar een week kende is hij bij haar ingetrokken en in het begin sleepte hij onze jongste elk weekend mee naar haar toe. Dit meestal tegen zijn zin omdat hij het weekend met zijn vriendjes wilde spelen en daar in het appartement van mijn man ook alle gelegenheid toe was. Hij had dat appartement immers aangehouden om daar samen met zijn kind tijd door te brengen,
Het lijkt er in mijn ogen op dat hij zijn vriendin boven zijn kind stelt. Natuurlijk denk ik wel eens dat onze zoon dit doet uit loyaliteit naar mij toe maar na twee jaar zou je denken dat hij begint te beseffen dat deze relatie best nog even stand kan houden.
Ik wil hem niet dwingen om naar zijn vader te gaan maar naar mijn mening kan zij ook denken als ik mijn vriend eenmaal in de veertien dagen niet zie is er geen man overboord. Ik gun hem de qualitytijd met zijn kind. Hij is immers pas 12 en voor je het weet gaat hij het huis uit en wordt het allemaal anders.
Het zou voor haar uiteindelijk ook een prima gelegenheid zijn om wat extra tijd met haar eigen dochter door te brengen.
Graag zou ik weten hoe anderen hier tegen aan kijken.
Slechts één advies
Niet mee bemoeien.
Jij bepaalt hoe je jouw tijd met je zoon doorbrengt, en hij hoe hij zijn tijd doorbrengt. Het levert alleen maar problemen op als je zeggenschap wilt hebben over hoe hij zijn tijd indeelt (hoe zou jij het vinden als hij kritiek levert op jouw tijdsinvulling?).
Je zoon moet zelf leren om te gaan met de grillen van zijn vader (en die van jou 
). Bied een luisterend oor als hij daar behoefte aan heeft, maar maak ook duidelijk dat jij geen invloed hebt op zijn vader. De enige uitzondering is als de veiligheid of gezondheid van je kind in het geding is.
Eerlijk gezegd vermoed ik dat je zelf met dubbele gevoelens zit over zijn relatie. Dat kan, is zelfs vrij normaal, maar ga daar alsjeblieft je zoon en je ex niet mee belasten.
zijn keuze
Inderdaad, niet mee bemoeien. Hoe je ex en zijn zoon hun relatie vormgeven is iets tussen hen tweeën, en daar heb jij niets mee te maken. Hoe hard dat ook klinkt.
Als je zoon iets niet prettig vindt, doe je er het beste aan om heel neutraal tegen hem te zeggen dat hij dat dan met zijn vader moet bespreken.
Gun je zoon ook een goede band met zijn stiefmoeder. Daar wint iedereen namelijk mee. Dus ga bij jezelf na in hoeverre je ook echt wilt dat zij een goede band hebben. Als dat namelijk eigenlijk niet zo is, zou het heel goed kunnen dat je zoon geen band met haar durft op te bouwen omdat hij bang is dat dit jou kwetst.
Het mooiste zou zijn als je de vader van je zoon en zijn vriendin een keer bij jullie thuis uit kunt nodigen en je zoon laat zien dat jij haar wel aardig vindt. Of ga hem brengen als hij naar zijn vader gaat en blijf nog even wat drinken bijvoorbeeld. Als je je kind wilt helpen, is dat de beste methode.
Qualitytijd
Helemaal eens met beide reacties, niet mee bemoeien.
Qualitytijd is geen definitie voor een 1 op 1 gebeuren, dit kan ook in gezinsverband.
dwingen
Natuurlijk mag hij zijn tijd met zijn kind zelf invullen en ik wil ook absoluut dat hij een goede band met zijn vader houdt. Maar nu hij zo overduidelijk aangeeft niet naar hem toe te willen wanneer zij er is vind ik het moeilijk. HIj is 12 jaar. Zijn vader sleept hem al mee toen hij haar pas een week kende. Trok bij haar in toen hij haar 1 week kende. Mijn kind krijgt steeds meer het gevoel dat hij haar aardig en leuk moet vinden iets wat behoorlijk tegendraads werkt.
Wanneer ik probeer hier met hem over te spreken en voorstel om dan een nachtje te gaan wordt hij verdrietig en zegt dat hij echt niet wil. Zijn broers, 26, 24 en 22 hebben ook geen contact met haar en willen dat ook niet.
Het kan toch zo zijn dat het niet klikt tussen twee mensen. Waarom is het dan nodig om een relatie af te dwingen. Een kind wordt al zo beschadigd door een echtscheiding. Moet dit dan nog erger gemaakt worden. Ik heb hier echt mijn twijfels over.
loyaliteit
Ik denk dat je kind in een loyaliteitsconflict zit, en dat dit mogelijk meer met jouw houding te maken heeft dan met zijn stiefmoeder. Nogmaals: jij kunt je kind het beste helpen door zijn stiefmoeder wèl te accepteren. Ik krijg niet de indruk dat je dat doet. Daarmee doe je je kind tekort.
En verder -nogmaals- is het aan zijn vader hoe hier mee om te gaan. Als je zoon niet naar zijn vader wil, is dit iets wat hij zelf met zijn vader moet bespreken. Jij moet niets anders doen dan hem steeds naar zijn vader verwijzen. Geef aan dat er afspraken gemaakt zijn over wanneer hij bij zijn vader is en dat als hij daar iets aan wil veranderen dat hij dat dan zelf met zijn vader moet regelen. Dat jij daar niet over gaat.
Straal uit naar je zoon dat je het fijn vind dat hij naar zijn vader gaat. Dat je hem plezier gunt daar, ook met zijn stiefmoeder en stiefzus! Dat jij er helemaal achter staat dat hij daar is. Je kunt dit bijvoorbeeld ondersteunen door hem naar zijn vader toe te brengen en nog even wat te blijven drinken.
Ik begrijp je
Maar probeer hier echt niet tussen in te gaan zitten. Dit is iets wat je zoon met zijn vader moet oplossen en die boodschap zou ik hem geven. Je kunt hem handvaten aanreiken over hoe hij in gesprek kan komen met zijn vader, maar meer kan je echt niet doen, dat pakt alleen maar slecht uit. Als hij niet naar zijn vader wil, dan moet hij dat dus bij zijn vader aangeven, en vooral niet via jou.
praten met zijn vader
Volgens mij moet je je zoon als hij klaagt over niet te willen gaan direct naar zijn vader verwijzen. Natuurlijk moet hij zijn vader zien. En als het hem daar niet bevalt moet hij dit met zijn vader bespreken. Nu is de reden de vriendin van zijn vader, maar het kunnen ook andere dingen zijn.
hmm, je zegt er ook nog wat bij:
Namelijk: "zijn broers [...] hebben ook geen contact met haar en willen dat ook niet."
Het lijkt mij dat jouw jongste zoon vrijwel geen kans krijgt een eigen, onbevooroordeelde mening over en band met de vriendin van zijn vader te krijgen. Jij geeft impliciet een oordeel, je noemt het woord 'meeslepen', dat zijn vader al na 1 week bij zijn vriendin introk, enz. enz. Dus er zit bij jou een mening, en als wij dat hier al aanvoelen via het internet, reken dan maar dat jouw zoon het ook haarfijn aanvoelt. En ook de grote broers moeten haar niet en dat weet hij ook maar al te goed.
Jouw zoon zal dus niet onbevangen zijn eigen mening over de vriendin van zijn vader kunnen vormen, omdat hij bang is jou te kwetsen. En voor een jongen van 12 zijn grote broers natuurlijk helden, dus als zij een negatieve mening over de vriendin van hun vader hebben, zal hij die onbewust overnemen.
Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend of heel erg is om te maken te moeten hebben met een ex en zijn nieuwe partner. Maar helaas pindakaas is dat het geval van samen kinderen krijgen en dan later scheiden.
Inderdaad wordt een kind enorm beschadigd door een echtscheiding. Maar hij wordt nog meer beschadigd door situaties als deze. Echt, laat dit los. Dit is niet jouw probleem, dit is het probleem van je zoon. Probeer neutraal of positief tegenover de vader en zijn leven te staan. Je beschadigt je zoon juist door jouw gevoelens te laten doorschemeren. Praat erover met vrienden, ga naar een therapeut en gooi het eruit, ga heel veel joggen, maar belast je zoon er niet mee. Je helpt je zoon door de raad in bovenstaande reacties ter harte te nemen. Wat is voor hem het probleem? Als hij vindt dat hij teweinig tijd met zijn vader alleen heeft, kan hij proberen daar met hem over te praten. Als hij met redelijke argumenten komt, wordt er vast naar hem geluisterd.
Maar de situatie moet dan wel zuiver zijn, dus geen meespelende onbewust bewuste gevoelens van jouw kant die je zoon zouden kunnen sturen.
Verder ga ik er even van uit dat er geen ander conflict tussen jou en ex speelt, waar je zoon in wordt meegetrokken...