Omgangsregeling met baby

Overgang

Flox,

Ik heb wel vaker gezien dat er een lange overgangssituatie wordt gecreëerd, inderdaad vanwege het belang van een goede hechting. Dat hoeft dus niet naar-je-toe-redeneren te zijn, maar er zijn meer mensen die daar de voorkeur aan geven. Er zijn dan wel frequente contacten met de andere ouder, maar de meeste nachten worden doorgebracht bij de moeder. Zeker tot het einde van de borstvoeding, vaak ook nog een tijdje daarna.

je hebt dan eigenlijk twee schema's, of nog wel meer: een eindschema dat uitgaat van 50-50 co-ouderen en een geleidelijke overgang naar dat schema vanuit een 80-20 situatie. Even grof geschetst.

Net zoiets

Ik denk dat het belangrijk is om te kijken hoe de situatie nu is. Als je vriend er 5 dagen full-time voor zorgt bijvoorbeeld, dan is het vreemd voor de baby als dat ineens veranderd. Of als jij tot nu toe eigenlijk altijd thuis bent. Dus hoe is de situatie nu?
Mijn ex en ik gingen uit elkaar voor de bevalling, dus dat was ook lastig. Zeker omdat ex vond dat na drie maanden nooit geweest te zijn, hij de baby wel een paar dagen per week mee kon gaan nemen. Uiteindelijk, na heel veel gezeur, zijn we samen tot een oplossing gekomen. Tussen zijn eerste en tweede levensjaar hebben we een schema opgebouwd, die begint met een dag per week en eindigt met de ene week 2 dagen en de andere week 3, net als de oudste twee kinderen.
Het belangrijkste lijkt me dat jullie tot een oplossing komen die voor beide acceptabel is, dus hoe is de situatie nu en hoe staat je vriend hierin?

Mijn ervaring

Mijn baby (tweede kind) -was nog niet geboren toen inmiddels-ex besloot te willen scheiden. Het hele zwangerschapsverlof ben ik thuis met baby geweest, was mijn eerste eis bij de mediator en daarmee ging vader akkoord. Vader is toen in die weken wel een paar keer een paar uur met baby weggeweest maar niet echt vaak. Hij werkte toen vijf dagen per week maar was er wel in de avonden en weekenden.
Op het moment dat ik weer ging werken, ging baby 3 dagen naar de creche en waren we om de beurt in het huis om voor beide kinderen te zorgen (ik 4 dagen, hij 3). Pas 4 maanden later had ik een eigen huis en vanaf dat moment was baby, met oudste, 4 dagen bij mij en 3 dagen bij vader (waaronder dus totaal drie dagen creche). We hebben helemaal geen opbouwschema gehad en ik heb dat ook niet gemist. Het leek me alleen maar superonduidelijk voor oudste. Nu hadden we direct 2 vaste dagen om te wisselen.
Mijn ervaring is dat mijn baby echt supermakkelijk was met het co-ouderschap. Hij was of bij papa of bij mama en dan was het goed. Ik heb nooit de indruk gehad dat hij mij mistte of zijn vader. Het leek alsof hij zich niet kon voorstellen dat er een ander was, dat hij dan daar wilde zijn en dat hij diegene dan dus miste. Hij kwam bij ons allebei niets tekort qua liefde en zorg. Ik denk dan ook absoluut niet dat een kind hechtingsproblemen kan krijgen omdat hij niet het grootste deel van de tijd bij de moeder is. Een kind heeft twee ouders en die kunnen, in principe, allebei goed voor het kind zorgen. Belangrijk is dat een baby een goede band met één of meer belangrijke personen gedurende een langere periode op kan bouwen en kan houden. Dat betekent niet dat perse de moeder er vaak of altijd moet zijn voor de baby. En je hebt natuurlijk ook gezinnen waarin vader meer zorgt en moeder meer werkt en van huis is. Daar hebben de kinderen ook niet standaard een hechtingsstoornis.
Mijn zoontje is nu bijna drie en gaat hij gewoon heen en weer en mist nooit de ander. Hij weet gewoon niet beter. Ook was het zo dat hij het eerste jaar niet eens speciaal blij was om mij weer te zien als hij bij mij werd gebracht door vader, of andersom. Hij was bij ons allebei even graag en even vertrouwd. En volgens mij had hij gewoon echt geen tijdsbesef en dus totaal niet door dat hij mij al drie dagen niet had gezien. In vergelijking met de creche: hij heeft 3 superlieve leidsters die dol op hem zijn maar was wel altijd aan het eind van de dag blij dat hij werd opgehaald. Omdat hij dan naar huis ging. Maar tussen mij en zijn vader ging hij van huis naar huis.
Mijn oudste die bijna vier was toen ik naar mijn eigen woning verhuisde, die heeft er echt heel veel moeite mee gehad. En nu heeft ze weer een periode waarin ze alles moeilijk vindt aan/ rondom de scheiding en co-ouderschap.

Borstvoeding lijkt me eigenlijk wel lastig met co-ouderschap. Ik heb oudste 14 maanden gevoed en jongste helemaal niet. Stel dat jouw baby straks 3 dagen per week bij vader is, dan zou jij dus 3 dagen (en nachten?) moeten kolven. Want ik kan me niet voorstellen dat je 4 dagen wel en dan 3 dagen niet kunt voeden/ kolven. Plus dat je baby dan ook de fles moet accepteren, maar dat doet hij misschien al? Maar misschien kan een borstvoedingsdeskundige daar meer over vertellen.

Overigens vond ik het verschrikkelijk zwaar om hem, en ook oudste, drie dagen en nachten te moeten missen. Niet omdat ik dacht dat zij niet zonder mij konden, maar omdat ik ze bij mij wilde hebben. Het deed gewoon hartstikke pijn om zo thuis te zijn zonder mijn kinderen. Het voelde zo enorm leeg en dat gevoel werd nog eens extra benadrukt door alle spullen die dan nutteloos in mijn huis stonden (kinderstoel, bedje, slabbetjes op de kachel, dat soort dingen). Nog steeds kan ik het heel erg vinden maar daar heb ik nu mijn weg wel in gevonden gelukkig.
Ik hoop dat jou dat ook lukt!

Rozenstruikje

Gedachten ordenen

Bedankt voor jullie antwoorden! Dat helpt wel om mijn gedachten een beetje te ordenen. Op zich voel ik wel wat voor zo'n overgangssituatie, zeker omdat ik nog borstvoeding geef. Overigens vindt de vader dat ik daar nu maar mee moet gaan stoppen. Maar dat is niet in het belang van het kind, ik heb altijd gezegd minimaal 1 jaar bv te willen geven en daar kon hij zich eerst wel in vinden. Dat wil ik in principe ook wel volhouden.

Overigens ben ik niet van plan 3 dagen/nachten te kolven, ik kan mijn energie wel beter gebruiken Mijn baby is bijna 10 maanden en heeft gelukkig steeds minder voedingen nodig.

De huidige situatie als uitgangspunt nemen is wel een goed idee Morgana Fata. Het eerste half jaar ben ik 24 uur per dag bij de baby geweest, vader werkt 4 dagen maar zorgde ook wel voor de baby als hij thuis was. Daarna ben ik 3 dagen gaan werken. Je zou dus kunnen zeggen dat ik nu 4 dagen voor de baby zorg en vader 3 (waarvan 2 dagen in het weekend samen). Dat zou dan een verdeling kunnen zijn om naar toe te werken.

Rozenstruikje, ik ben blij om te lezen dat jouw kind helemaal geen last van de scheiding lijkt te hebben. Dat stemt me wel enigszins gerust. Ik ben wel benieuwd hoe jullie de verdeling hebben geregeld. Is dat 4 dagen achter elkaar bij jou of is er nog een wissel tussendoor? Ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken mijn baby 3 dagen/nachten achter elkaar niet te zien. Ik denk dan eerder aan wat meer wissels per week.

En gaat de wissel bij jou dan bijvoorbeeld via het kdv, zodat de een brengt en de ander haalt? Ik maak allemaal lijstjes in mijn hoofd maar kom er nog niet echt uit eigenlijk. Ik wil hem ook eigenlijk niet meer dan 1 nacht achter elkaar missen nu hij nog zo jong is. Wat een nare situatie!

Wisseling

wij zijn uitelkaar gegaan toen dochterlief 11 maanden was. Een aantal maanden later ging de omgangsregeling pas in omdat mijn ex toen pas eigen woonruimte had. Ze was toen 15 maanden of zo.
Tot die tijd kwam hij 3 avonden per week om haar naar bed te brengen. Ik ging dan buiten de deur studeren.

Wij zijn gelijk overgegaan tot een gewone omgangsregeling. Lange en korte weekenden. Het ene weekend van vrijdagmiddag vanaf het kdv tot zondagmiddag. En het andere tot de maandagmiddag.

En elke woensdag ging ze naar haar vader. We hebben ook een evaluatie moment afgesproken wanneer ze 4 zou worden want dan verandert het ritme natuurlijk omdat ze naar school gaan.

Er is toen niet veel verandert behalve dat alle weekenden tot de maandagochtend zijn gaan duren. Voordeel ook papa ziet de juffen van school en kan zijn vragen direct stellen. En de woensdagnacht is de dinsdagnacht geworden zodat ze op woensdag gewoon lekker met vriendinnetjes kan spelen.

Overdracht gaat hier altijd via de bso. Vanaf de eerste week houden we al een dagboek bij over haar belevenissen. Dus niet voor mededelingen over ophalen of andere afspraken, daarvoor heeft ze een agenda waarin we beiden ook onze belangrijke afspraken zetten: dienstreizen, vakanties etc.

Flox

Ja hier is het vier dagen aaneen bij mij en dan drie dagen aaneen bij vader. Dit leek ons het handigste: kinderen moeten toch even wennen aan het andere huis met de waarschijnlijk (ietwat) andere regels en elke dag opnieuw wennen vond ik teveel voor ze. Nu zijn er dus 2 wisselmomenten per week. We doen altijd dat de ouder waar ze zijn, ze brengt naar de andere ouder. Dat voelde voor mij het meest veilig voor de kinderen. Ik las ook ergens een verhaal van een inmiddels puber die schreef dat hij het zo lastig vond als de een hem naar de opvang bracht en de ander hem van de opvang ophaalde: want bij welke ouder en huis hoorde hij dan tijdens de uren op de opvang. Hij voelde zich die uren gewoon thuis-loos en dat vond ik zo zielig.
We hebben een overdrachtsschriftje en wisselen ook nog wel eens wat praktische informatie uit aan de deur. Bovendien gaan er soms wat knuffels/ extra zomerschoenen ofzo mee en dan leek mij dit het handigste. (Eigenlijk hebben de kinderen alles dubbel maar dingen als fiets/ schoenen/ jas/ lievelingsknuffel niet).

Verder heeft het ook voordelen om drie dagen even zonder kinderen te zijn: je hoeft zelf ook maar 1x per week afscheid van ze te nemen. Om de dag het afscheid lijkt mij extra zwaar. Nu heb ik gewoon op de dag zelf even moeite en daarna ga ik voor drie dagen mijn single-leven in zeg maar. Dan kan ik meer uren werken per dag, mijn vriendinnen zien, s avonds dingen buitenshuis doen, uitslapen en vooral doorslapen (met mijn nachtbrakertjes is dat echt heerlijk!). Ik vind het in elk geval prettig dat het geclusterd is en niet elke dag een wissel.

Denk ook aan vakanties en verjaardagen: zo heb ik voorgesteld dat de kinderen op al hun verjaardagen bij mij zijn en dat vond vader goed. Hij geeft wel een feestje voor ze maar op de dag zelf zijn ze bij mij. Dus in die week wordt er wel extra geruild. Vakanties doen we perioden van een week aaneen zodat je op vakantie kunt. In de zomervakantie max 2 weken aaneen want dat vond ik lang genoeg. Dat is tot jongste 4 is, dan 3 weken aaneen (schoolvakantie is 6 weken, dus half-half).

Rozenstruikje

Voor- en nadelen

Er zitten dus voor aan nadelen aan meerdere keren wisselen per week. Toch gaat mijn voorkeur hier in eerste instantie naar uit, misschien als de baby wat ouder is dat 1 wissel per week beter is.

Maar eerst een zien er met de vader uit te komen, dat lukt tot nu toe helemaal niet. Ik heb een opbouwschema aangekaart tot ons kind 2 is, maar daar wil hij absoluut niet aan meewerken. Hij laat liever zijn moeder voor ons kind zorgen terwijl hij werkt dan dat ik dat doe, terwijl zij hem hooguit 1 keer in de 2 maanden heeft gezien tot nu toe

Heb ook advies ingewonnen bij maatschappelijk werk. Hun standaardregeling in dit soort gevallen is de baby tot 2 jaar bij de moeder laten wonen, met 1 overnachting in 2 weken in het weekend en een middag per week bij de vader. Dat vind ik dan wel weer heel weinig contactmomenten met de vader, maar het geeft wel aan dat zij een stabiele situatie voor zo'n jong kind belangrijk vinden.

Nu eerst maar eens proberen een normaal gesprek hierover te voeren met de vader, heb het gevoel dat we hier nooit uit komen.

Opgebouwd

Bij mijn jongste kwam haar vader pas in beeld toen ze drie maanden oud was. We hebben de omgangsregeling toen in een paar maanden opgebouwd vanaf een uurtje wandelen tot 2 om 4 dagen per week. Bij jullie is de situatie anders, jullie wonen nu (neem ik aan) in een huis. Tijdens de borstvoedingsperiode is het natuurlijk heel logisch dat je baby het meest bij jou is, maar daarna zou ik toch zo snel mogelijk opbouwen naar de definitieve omgangsregeling. Het is voor je kind belangrijk dat hij zijn vader ook vaak ziet. Als er een vast ritme in zit, is er m.i. geen sprake van een instabiele situatie. En natuurlijk is het even slikken als je je kind een paar dagen niet ziet, dat is voor je ex niet anders.

Goh

Ik dacht dat hulpverlenersland (hier dus maatschappelijk werk) al flink open stond voor co-ouderschap. Wat hier wordt aangeraden ("hun standaardregeling in dit soort gevallen is de baby tot 2 jaar bij de moeder laten wonen, met 1 overnachting in 2 weken in het weekend en een middag per week bij de vader") vind ik wel heel erg eenzijdig en naar 1 ouder toe geredeneerd. Zo is het kind per week nog minder bij zijn vader dan op de creche/ opvang aangezien je 3 dagen per week werkt!
Op welke onderzoeksresultaten is het eigenlijk gebaseerd? Of is dat de persoonlijke opinie van betreffende maatschappelijk werkster?
Kan jij je hier wel in vinden want ik geloof dat je toch ook wilde dat baby een goed contact zou hebben met vader?

Daarbij vind ik een vaste omgangsregeling zeker niet instabiel voor het kind.

Rozenstruikje

Eenzijdig

Ik vind die regeling van maatschappelijk werk ook veel te eenzijdig hoor, ik ben ook helemaal niet van plan om het contact tussen vader en kind zo te minimaliseren.

Maar ik vraag me wel af waarom er door maatschappelijk werk voor die omgangsregeling is gekozen, ik denk toch dat het met hechting en een stabiele situatie te maken heeft. Hoewel jullie eigenlijk juist suggereren het tegenovergestelde te doen, zo snel mogelijk naar de definitieve situatie.

Ik had zelf in mijn hoofd 2 dagen achter elkaar bij de vader, met nacht, en dan later in de week nog een dag met nacht ofzo... maar dat vindt hij ook te weinig, hij wil de baby 'minstens de halve week'. En dan per direct stopen met borstvoeding.

Een mens lijdt het meest....

Zelf vond ik het achteraf lang niet zo moeilijk als ik vooraf gedacht had. Waarmee ik niet zeg dat het makkelijk was, maar zo moeilijk als ik dacht dat was, was het zeker niet. (volg je me nog?)
Beslis voor jezelf wat je de belangrijkste punten vindt, en kijk hoe je hem vanuit dat standpunt zoveel mogelijk tegemoet kan komen. Dat werkt voor mij tenminste heel goed. Borstvoeding was voor mijn zo'n punt. Ik kan me zo voorstellen dat je ex bang is dat je de borstvoeding gaat misbruiken om je zin door te drijven. Alleen met goede communicatie kom je er samen uit. En anders kan je een rechter laten beslissen, die optie staat natuurlijk altijd open. Maar of één van jullie dan blij is, dat is maar afwachten.