OTS, hoe gaat dat?
Kennissen van ons hebben samen een kind in de kleuterleeftijd. Vader heeft daarnaast nog vijf kinderen uit een eerder huwelijk. Dat was (en is) een vechtscheiding en die kinderen staan onder toezicht. Twee van de vijf gaan nu bij vader (en zijn vrouw) wonen. Hoe gaat dat dan met de OTS? Gaat die mee naar het nieuwe gezin en lopen ze dan het risico dat ook hun gezamenlijke kind onder toezicht komt?
Moeder van de vijf ken ik alleen vanuit de verhalen, maar ik heb mijn vraagtekens bij de geschiktheid van vader om drie kinderen fulltime in huis te hebben. De relatie heeft ook al meerdere malen op knappen gestaan maar zij geeft hem steeds een nieuwe kans? Ik hoop eigenlijk dat de dreiging met OTS voor haar kind misschien een reden wordt om weg te gaan.
Zuur
Zo gaat dat natuurlijk wel lukken dat het gezin uit elkaar valt. Je kunt ze ook nog bellen en je zorgen doorgeven aan de jeugdbescherming. Dat helpt ook.
Probeer je eens voor te stellen wat dat betekent voor ouders en kinderen als het gezin uit elkaar valt? Wie denk je dat daar blij van wordt? Behalve jijzelf?
Ik hoop eigenlijk dat alle ouders hun schouders er onder gaan zetten en doen wat ze kunnen om kinderen en ouders bij elkaar te houden en er wat van te maken.
Hopelijk ook met hulp en aanmoediging van omstanders zoals jij.
Annej
Hoe zie je dat voor je? Wij spreken nu al liever niet met hen af omdat ik het niet kan aanzien hoe hij met het kind omgaat. Ik ben al eens weg gegaan omdat hij hem in mijn ogen te hard aanpakte. Moeder kan ook wel wat ondersteuning gebruiken maar zij slaat tenminste niet. Wel bijvoorbeeld gillen tegen een 2-jarige, vanaf vijf meter afstand, en dan verwachten dat hij luistert.
Moeder?
Over welke moeder heb je het dan? Uit je verhaal begrijp ik dat het jongste kind een kleuter is en geen 2 jaar?
Inderdaad lijkt het me handig om weg te blijven als je het niet aan kunt zien. Meer druk op het gezin leggen kan leiden tot meer schreeuwen en een kind harder aanpakken.
Het hangt van de relatie af die je hebt. Als het familie is dan zou je ze wat kunnen aanmoedigen en bevestigen en aan de andere kant rechtstreeks vragen om wat geduldiger, kalmer en met minder licht en geluid met de kinderen om te gaan.
Nee, het is niet leuk als ouders zo met hun kinderen omgaan, maar wacht hoe het met de kinderen gaat als ze die ouders niet meer om zich heen hebben, dat is pas een drama!
AnneJ, juist jouw reactie is zuur
De eerste alinea is tenenkrommend. Het moet toch mogelijk zijn dat een omstander hier een vraag stelt en bezorgd kan zijn, zonder dit soort reacties? Ze schrijft nergens dat ze de jeugdbescherming wil inschakelen. Dat opper jij in je cynische reactie.
Denk liever mee zoals je anders ook doet.
Ja lente
Truus hoopt dat de inmenging van de jeugdbescherming, de OTS, er voor zorgt dat de nieuwe relatie van vader met hun beider kind uit het gezin vertrekt.
Vanwege de realistische dreiging dat dat kind ook onder toezicht terecht kan komen. En erger, denk ik er dan bij.
Helaas zorgt de inmenging van jeugdbescherming er niet voor dat het leven voor de kinderen zonniger wordt. Je kunt de jeugdbescherming wel gebruiken om je eigen
'zorgen' over een gezin over het voetlicht te krijgen met onverwachte effecten en narigheid waar jij dan wel verantwoordelijk voor bent.
Niet elk kind woont in een ideaal gezin, welk gezin is dat wel eigenlijk? Maar het is het gezin van het kind en elders is het niet gegarandeerd beter. Je zou er alles aan moeten willen doen om ouders en kinderen te steunen en bij elkaar te houden.
Dit is geen positieve bezorgdheid van Truus, dit is oordelen over een gezin waarvan je de consequenties zelf niet draagt zonder bij te dragen aan een beter klimaat.
Laat het dan maar liever met rust.
Annej
Het is geen familie. De moeder van de kleuter was een collega. We raakten bevriend, maar dat is wat verwaterd geraakt. Laatst stond ze ineens op de stoep met verzoek om onderdak. Na een gesprek met haar man gaan ze het nu weer proberen.
Ik denk dus eigenlijk dat we het niet gaan redden om wat voor bijstand dan ook aan de andere kinderen te bieden. Hopelijk doet jeugdzorg daar wel iets goeds.
Mijn vroegere vriendin en haar kind kan ik wel helpen, met huisvesting, alles regelen en dergelijke. Denk je ook niet, als je eerlijk bent, dat ze beter af is zonder opvliegende man, vechtende ex, en vijf getraumatiseerde kinderen?
O zeker Truus
Maar ik denk toch dat je die beslissing bij haar moet laten, jij leidt dat leven niet en het heeft ook voor 'haar' kind geen voordelen om zonder vader, of met weinig of geen contact met vader, op te groeien.
Ook waarschuw ik je voor de teleurstelling. Jij denkt je collega goed te helpen en vindt dat ze van haar man af moet, maar na al je hulp, gaat ze ineens toch terug, en dan ben jij teleurgesteld.
Je kunt je die beslissing beter niet toeeigenen, maar wel je collega steunen en bevestigen.
Collega
Ik prijs je overigens zeer voor de steun die je aan je collega geeft in deze voor haar ook zeer lastige tijd. Fijn, dat je die praktische en emotionele steun aan haar kunt geven.
Die steun, vrijwillig en gelijkwaardig, is van zoveel meer betekenis dan de 'hulp' van een anonieme en geprotocolleerde instantie als de jeugdbescherming. Hoe goed men het ook bedoelt, daar wordt de regie van mensen afgenomen. Doe jij dat niet.
AnneJ, die inmenging van Jeugdzorg was er al
Er was al een OTS. TS vraagt zich alleen af wat ze daarvan moet verwachten.
Daarnaast heeft ze haar bedenkingen over de relatie. Maar dat heeft niets met jeugdzorg te maken.
Ik denk nog steeds dat je onterecht de rooie vlag bent gaan zwaaien.
Rooie vlag
Volgens mij heb ik toch duidelijk aangegeven dat je van een OTS niets moet verwachten? Hoe goedbedoeld ook wordt je de regie afgenomen en daar kan allerlei onbedoelde narigheid uit voortkomen.
Het is een waarschuwing. Hulpverlenen is nou eenmaal een kunst en er zijn zoveel mensen die standaard de regie uit je handen trekken, blijkbaar hebben veel omstanders die neiging ook, waaronder Truus. Helaas vermindert dat het vermogen bij mensen om zelf oplossingen in gang te zetten en zaken te verbeteren, en wie gaat er uiteindelijk over, en wie draagt de consequenties?
Misschien kun je dan beter zelf aangeven wat jou raadzaam lijkt Lente.
Ik geef het op
.....
OTS
Maar jij weet het dus niet, Annej?
Volgens mij heeft de moeder van de vijf zelf jeugdzorg ingeschakeld omdat het met de omgang niet liep. Vervolgens werden er jonge meiden op de zaak gezet, wat echt niet handig is met een opvliegende vader. Die neemt daar niets van aan en wordt alleen maar nog bozer op al die vrouwen.
tjeezes Annej (en truus en lente)
Truus is alleen maar een welwillende omstander die blijkbaar nog weinig weet van OTS. Waarom haar op zo'n toon aanpakken?
Truus: respect voor je geduld
Lente: I am with you. Ik geef het ook op. Nu al. ....
AnneJ
De OTS ís er al. Dan kun je uitgebreid gaan uitleggen dat je daar niets aan hebt, maar dat zinloos, want het is al een feit.
De vraag van Truus was of het 6e kind, van haar vriendin, nu ook extra risico op een OTS heeft. Truus is niet bezig om een OTS te regelen ofzo, en hoef je daar dus ook niet zo voorte waarschuwen.
Hmmm
Allemaal al duidelijk, allemaal al beantwoord, ook door mij, goed lezen dames.
OTS
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oplichterssyndroom
Die OTS is een gegeven. Je hebt er verder niets aan, je kunt er wel misbruik van maken. En er narigheid van ondervinden. Allemaal al door mij beantwoord.
Voor verder informatie over de OTS, zie deze website van de stichting KOG/Kinderen, Ouders, Grootouders.
O sorry
Kwam nog een oude link boven.
Deze dus: https://www.stichtingkog.info/jurisprudentie/jurisprudentie-i.v.m.-ondertoezichtstelling/
Waarom?
Blijf je dan zo hameren op de nadelen van een OTS en jeugdzorg? Want daar heeft de vraag toch niets mee te maken?
Jemig Tijgeroog
Ik ga juist in op de motieven van Truus!
Truus
Volgens bij duurt een OTS steeds (maximaal) een jaar, en kan het verlengd worden. Uithuisplaatsing haalt de OTS er niet af. Ik verwacht dat de OTS dus doorloopt als de 2 kinderen bij hun vader gaan wonen. De gezinsvoogd zal dan in de gaten houden of deze situatie inderdaad een verbetering is.
Daarmee wordt de OTS niet automatisch verbreed naar het 6e kind van vader. Daar is een apart besluit voor nodig. Maar relatieproblemen tussen vader en zijn nieuwe vrouw kunnen er wel toe leiden dat de bestaande OTS verlengd wordt.
Wat sneu voor alle betrokkenen trouwens.
OTS is geen hulp
Als je een goede gezinsvoogd hebt, kom je beter uit de OTS dan toen je eraan begon. Helaas zijn goede gezinsvoogden zeldzaam.
Mijn vriendin is een gezinsvoogd die weet dat je wel eens je geduld kunt verliezen maar dat je bij structureel geduld kwijt zijn hulp nodig hebt en die dat regelt. Ergens niet goed in zijn betekent bij haar geen diskwalificatie van de gehele ouder.
De meeste van haar collega's hebben geen kinderen en wel boekenwijsheid. Bij hen is uithuisplaatsing normaal en te prefereren boven ouders met gebreken.
De enige manier om je kinderen te houden is hulp te zoeken en echt te laten zien dat je het boetekleed aangetrokken hebt en het nooit meer kan gebeuren.
De ots geldt niet voor het zesde kind, maar als er ook maar iets van twijfel is wordt die daar naar uitgebreid. Ze zitten al in het gezin en ze hebben al zorgen.
Je vriendin kan beter hulp gaan zoeken voor zichzelf en zorgen dat ze zo nu en dan stoom kan afblazen, dat zal ze nodig hebben. Opvoeden is met een niet lekker lopende relatie al stressvol genoeg...
Truus
De kinderen zijn onder toezicht gesteld en het maakt daarbij niet uit waar ze wonen. Er is nu dus een gezin waarin twee kinderen onder toezicht staan en de derde niet. Maar wat Fransien beschrijft, klopt: als de gezinsvoogd zich zorgen gaat maken over de situatie van het derde kind, dan kan het zijn dat voor dat kind ook een ots wordt aangevraagd.
De kans is overigens ook weer redelijk groot dat dat niet gebeurt, als de ots namelijk vooral wordt veroorzaakt door de narigheid tussen de twee ex-partners. Want dat verhaal raakt kind nummer 3 natuurlijk niet.
Maar een ots heeft betrekking op een specifiek kind, en (formeel) niet op het gezin waarin dat kind woont.
Groeten,
Temet
Veilig
Ik denk dat Yanea het duidelijkste antwoord heeft gegeven op jouw vraag, Truus.
'Mijn vroegere vriendin en haar kind kan ik wel helpen, met huisvesting, alles regelen en dergelijke.' Het zou al fijn zijn als je vroegere vriendin weet dat ze bij jou een veilige plek heeft waar ze eventueel kan praten of anders naartoe kan vluchten met haar kind. Dan kan ze zelf uitzoeken of ze bij een opvliegende man en 5 getraumatiseerde kinderen wil blijven. Het is toch haar leven.
Helaas kun je niet de hele wereld redden.
Tsjor
Eigenwaarde en regie
Klinkt alsof moeder een slachtoffer is van huiselijk "geweld", waarbij wat mij betreft de mate van controle en manipulatie waaraan ze blootstaat belangrijker is dan de preciese middelen (geweld, dreiging, whatever) waarmee dat bereikt wordt.
Dat doet wat met je. Voortdurend angstig, voortdurend op eieren lopen, voortdurend bezig met de gevoelens van de ander, waardoor je er nooit aan toekomt om je eigen gevoelens te onderzoeken.
Slachtoffers hebben vaak een compleet ineengestort zelfbeeld en een compleet verkeerd beeld van de werkelijkheid en van de toekomst. Als de partner zegt "als jij me verlaat dan worden de kinderen afgepakt want jij hebt ooit ... gedaan" dan geloven ze dat volledig. Het slachtoffer is meestal degene die "instabiel" en emotioneel over komt. De dader weet naar hulpverleners toe kalm en "rationeel" te blijven en weet precies hoe hij het slachtoffer kan manipuleren dat deze de schuld voor alle problemen in het huishouden op zich neemt. En het is nog erger, een kind getuige laten zijn van huiselijk geweld is op zichzelf al kindermishandeling, zo staat het in de wet en in de meldcode. De organisatie die slachtoffers van huiselijk geweld zou moeten helpen, is, jawel, het meldpunt voor kindermishandeling.
Een OTS gaat echt niet helpen om moeder uit deze situatie te krijgen.
Wat je wel kunt doen:
- niet oordelen over een verhaal van moeder maar moeder vragen wat ze iemand anders zou adviseren die met een dergelijk verhaal kwam
- zeggen "dat had je niet verdiend" of "je verdient beter"
- moeder aansporen om na te denken wat ze ZELF vindt, voelt of wil in bepaalde situaties
- moeder vragen: stel dat er niets verbetert, hoe lang zou je dat dan nog vol kunnen houden?
- aangeven dat je altijd bereid zal zijn noodhulp (onderdak) te verlenen, zelfs als het contact verbroken is geweest. Dat je het haar nooit kwalijk zult nemen als ze gedwongen wordt om het contact met jou te verbreken.
- niet beginnen met plannen voordat moeder heeft bedacht wat ze WIL, maar als moeder weet wat ze WIL, laat haar ZELF een plan maken en sta daar achter, ook al gaat het plan voor jou misschien niet ver genoeg
- moeder vertrouwen als het gaat om haar intuities vwb veiligheid en hoe haar partner gaat reageren op bepaalde dingen
- uitspreken dat moeder een sterke vrouw is en dat ze haar plan KAN uitvoeren
- niet dreigen met meldingen of hulpverleners
vertrouwenspersoon bij gesprek jong kind met gezinsvoogd
Heeft kind van 4 en 7 recht om vertrouwenspersoon bij een gesprek met een gezinsvoogd te hebben?
Graag reacties!
"Als VT met uw kind wil praten, zorgt u er dan voor dat hij vergezeld wordt door zijn advocaat of een andere vertrouwenspersoon. Een advocaat kan niet geweigerd worden. Als een andere vertrouwenspersoon geweigerd wordt: geen vertrouwenspersoon, geen gesprek."