

Echtscheiding en erna

Mama_van_2
02-02-2011 om 15:30
Problemen met samengesteld gezin
Eens in de twee weken ben ik met de kinderen een samengesteld gezin. Dit begint een beetje te escaleren op allerlei gebieden. Het vervelende is, dat partner en ik geen kritiek kunnen verdragen van de ander, als het een eigen kind betreft. Mij wordt verweten dat ik me heel erg op mijn eigen kinderen richt, maar mijn kinderen vragen ook mijn aandacht, terwijl zijn kind zijn aandacht vraagt. Ik vind dat niet zo'n probleem, ik denk dat je ook niet moet proberen een gelijkwaardige band te forceren. Maar hij wordt al boos als mijn kinderen allebei tegen mij aan kruipen op de bank, als we een film kijken. Daarmee zou ik zijn kind buitensluiten. Ik geloof dat hij het wel confronterend vindt, die 3-eenheid van ons. (die logisch is, want mijn kinderen zijn slechts één weekend in de 14 dagen bij hun vader).
Zijn dochter is bijna even oud als mijn oudste, waardoor mijn jongste vaak buiten de boot valt met spelen onderling. Dat irriteert me omdat het tussen mijn kinderen samen meestal wel gewoon harmonieus gaat. Ze zijn broertjes maar ook vrienden, terwijl zijn dochter enig kind is. Hij heeft wel eens gezegd dat hij zich er schuldig over voelt dat zijn dochter alleen opgroeit... want ze heeft ook al geen neefjes/nichtjes. Hij is ontzettend gericht op haar ontwikkeling, vraagt zich constant af of ze zich wel prettig voelt, het beste is niet goed genoeg voor haar. Dat hij haar op zo'n voetstuk plaatst irriteert me ook al zo. Ze vraagt erg veel aandacht, dat is ze waarschijnlijk ook gewend als ze bij haar moeder is (moeder = zonder relatie). Zijn wij in gesprek en vraagt dochter iets, dan richt hij zich altijd meteen tot haar. En ik kan er ook niet echt iets over zeggen, want zoals ik al zei kunnen we allebei geen kritiek verdragen over de kinderen. We zijn verstrikt geraakt in het web van argwaan, er niet vanuit kunnen gaan dat de ander het beste met je (kind) voor heeft, op de strepen staan, etc. Herkent iemand dit? En zouden we hier nog uit kunnen komen?
Afgelopen weekend is het flink mis gegaan omdat mijn jongste tijdens het spelen met zijn mond op de tegels viel en daarbij een stukje van z'n voortand afbrak. Mijn vriend reageerde daar nauwelijks op. Toen brak er dus wat bij mij. Want jee, stel dat ditzelfde zijn dochter overkwam!

Mama_van_2
06-02-2011 om 12:52
Muizemeis
... Dat realiseer ik me zeker. Ik denk dat ik ook veel fouten heb gemaakt, al was het maar in mijn opstelling. Dit weekend hebben we een gesprek gehad en dat is compleet geëscaleerd. Mijn postings in ogenschouw genomen, was dit feitelijk wat ik wilde... want ik wilde niet constructief denken over een oplossing. Ik hoop dat ik ervan heb geleerd...

Vic
06-02-2011 om 15:45
Wat is er gebeurd? Denk je dat het nog goed komt? Dat zou jammer zijn aangezien het tussen jullie beide wel goed ging. Ik denk dat een latrelatie het prettigst is als je allebei nog thuiswonende kinderen hebt. Ik moet er zelf niet meer aan denken om nog eens zo'n avontuur aan te gaan.

muizemeis
07-02-2011 om 14:37
Mama van 2
Wat eerlijk van je dat je dat inziet, vooral eerlijk naar jezelf toe. Ik wens je heel veel sterkte met of deze relatie of met een relatie in de toekomst
Muizemeis