Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Relatie met kinderen en ex van mijn partner

Dag iedereen,

Ik weet niet of dit onderwerp ooit is behandelt maar ik kan het nergens terug vinden. Daarom heb ik mij aangemeld op dit forum om toch even mijn volgende vraagstuk te stellen.

Iets over mijzelf:

Ik ben midden 20 en heb een vrouw ontmoet van midden 30. Midden 2017 hebben wij elkaar ontmoet, op het eerste gezicht vriendschappelijk met geen enkele intentie om een relatie aan te gaan. Medio september was er van haar kant echter een gevoel van meer dan vrienden en heeft zij verteld dat haar toenmalige partner vreemd ging. Omdat ik in het begin vlinders had, maar er niet aan wilde toegeven omdat ik wist dat zij op dat moment met haar toenmalige partner een relatie had, heb ik hier wel over nagedacht. Eind 2017 heeft zij de keuze gemaakt om uit elkaar te gaan. Ze is ergens anders gaan wonen en wij hebben vanaf toen elkaar wat vaker gezien. Om een lang verhaal kort te maken; de ex-partner in kwestie verwijt haar dat wij al eerder iets hadden en zegt daarom liefde buiten de deur te zijn gaan zoeken, vervelende verhalen in vriendenkring en bij familie van mijn partner en natuurlijk veel verdriet.

Maar dan nu mijn probleem:

Vorig jaar is er middels mediation en co-ouderschap afgesproken om verjaardagen van de kinderen te vieren zonder nieuwe partners. Hij had tot 2 maanden geleden nog geen nieuwe partner, ik ben in juli 2018 geïntroduceerd aan de kinderen als nieuwe vriend en wij zijn in augustus samen gaan wonen. Nu komen er dit jaar natuurlijk verjaardagen van de kinderen. De ex partner wilt graag bij ons thuis komen met de verjaardagen, samen met zijn nieuwe partner die ook kinderen heeft, zijn ouders en mijn partners ouders en familie. Mijn partner zou ook mijn ouders willen uitnodigen. Echter heb ik hier moeite mee door de vele onwaarheden die binnen de kringen zijn verteld. Bij het brengen en halen van de kinderen houd ik mij op de achtergrond en laat ik mijn partner en haar ex dingen bespreken en groet ik de kinderen. Over keuzes als een telefoon voor de oudste, naar welke school de jongste moet gaan of andere kwesties praat ik met mijn partner en niemand anders. Dit om mijn visie te geven waar immers ook naar gevraagd wordt door haar.

Nu vraag ik mij af, ben ik egoïstisch door te zeggen dat ik het vervelend vind om de ouders van haar ex en haar ex zelf + nieuwe partner hier niet te willen hebben? Moet ik mijn gevoel aan de kant zetten voor het belang van het kind (die gevraagd heeft om iedereen op zijn/haar feestje te willen hebben) ? Moet ik doen alsof mijn neus bloed en gewoon meedoen? Het is immers maar 3x per jaar, afgezien van afstuderen, toneelstukken op school, afzwemmen en alle andere officiële dingen.

Of moet ik naar mijn eigen gevoel luisteren en mijn gevoelens en gedachten uitspreken?

Heeft iemand hier ervaring mee die mij kan helpen? Zouden degene die dit lezen misschien zijn/haar mening willen delen? Dat zou mij misschien kunnen helpen om de juiste keuze te maken.

Alvast heel erg bedankt!

Youngadult!

Pardoes

Pardoes

17-01-2019 om 00:20

Als je het kunt opbrengen

Zou ik voor de kinderen je gevoel inslikken.

Kun je dat niet dan zou ik met je partner overleggen en misschien zelf een paar uurtjes weggaan.

Marijne

Marijne

17-01-2019 om 07:42

Uitnodigen

Als de kinderen ze er graag bij willen hebben, dan kun jij dat niet weigeren. Dan moet je geen relatie beginnen met een vrouw met kinderen en dus een ex-man. Dat krijg je er nou eenmaal bij.
Dus ze komen en jij houdt je voor dat ze na een paar uur weer weg zijn. Die mensen zijn niet jouw vijanden.

Afspraak

'Vorig jaar is er middels mediation en co-ouderschap afgesproken om verjaardagen van de kinderen te vieren zonder nieuwe partners.'
Deze afspraak is gemaakt tussen de ouders en natuurlijk niet de nieuwe vrienden van de ouders. Het gebeurt wel vaker, dat mensen afspraken maken tijdens de scheiding, die later helemaal niet zo prettig zijn. Het is goed als mensen zich dan flexibel kunnen opstellen en zich kunnen aanpassen aan de veranderde realiteit.
Die verandering is nu, dat het kind een duidelijke wens heeft: iedereen erbij.
Tegenover dat hele gebeuren sta jij, gekrenkt, omdat er in 'hun' kringen onwaarheden over jou en je familie zijn verteld. Een vraag: hoe wil je die krenking oplossen? Wil je eerst excuses, wil je erover praten, loop je dan niet het risico dat het jiij zei-nee, maar jij zei, en toen zei jij, maar ik bedoelde... etc. wordt. Zo'n gesprek waar je bijna nooit goed uit komt.

Bespreek met je partner jouw gevoelens van gekrenkt zijn, maar ga die gevoelens niet tot uitgangspunt maken van hoe het feest van het kind gevierd moet worden. Het zijn jouw gevoelens en jij hebt er een probleem mee. Je lost het probleem niet op door het groter te maken en uit te gaan spreken. Je bent zelf het beste in staat om je over je eventuele blokkerende gevoelens heen te zetten. Als je dat neit kunt laat je jezelf kennen als iemand die zich wentelt in eigen gekrenktheid, die het eigen gevoel tot norm maakt en aan anderen wil opleggen en die daarmee alle goede bedoelingen van iedereen rond de echtscheiding blokkeert. En waarom? Omdat er geruchten gaan over wanneer wie elkaar eerder ontmoette en wie het eerste vreemd ging.

Je kunt die geruchten negeren, doen alsof je neus bloedt, je eigen ouders ook laten uitnodigen (leuk idee van je partner) en de nare smaak proberen weg te spoelen met de blijdschap van het kind.

Het zou jammer zijn als jij nu de blokkade zou worden in wat ogenschijnlijk een scheiding is die goed bedoeld van start gaat.

Tsjor

rode krullenbol

rode krullenbol

17-01-2019 om 13:21

Hmm ...

Kunnen jullie de verjaardag niet op neutraal terrein vieren? Bij een kinderspeelplaats of iets dergelijks? Dan kan iedereen worden uitgenodigd die jullie beiden erbij willen hebben; hoeft het kind niets te merken van (eventuele) wrijvingen; hoef jij niet te leven naar het beginsel ‘A man's home is his wife’s castle’; en kan je desgewenst de kat uit de boom kijken, mocht je besluiten erbij te willen zijn.

Het lijkt mij voor zich spreken dat jij de regie zou moeten kunnen voeren over het betrekken van jouzelf en jouw familie bij die van je partner en die van haar ex. Ik zou er – als ik jou was – geen haast mee maken.

Binnen een liefdesbetrekking is het allesbehalve egoïstisch om gedachten en gevoelens te uiten. Sterker; dat is nu juist van levensbelang voor die relatie.

Rode krullenbol

Jo Hanna

Jo Hanna

17-01-2019 om 15:57

Kans grijpen

Ik zou mijn gekrenktheid inslikken en grootmoedig de hele familie laten komen. Sterker nog:het wordt een thuiswedstrijd, jij weet hoe het wél in elkaar zit en je kunt iedereen ruimhartig en warm ontvangen. Jouw ouders óók uitnodigen, vind ik een uitstekend idee van je geliefde. Verdunning werkt goed. Hoe meer mensen, hoe minder ruimte er is voor wrijving en hoe meer men zich waarschijnlijk in acht zal nemen. Ook kun je in een groter gezelschap elkaar wat gemakkelijker ontlopen.

In veel scheidingen is er veel gedoe in het begin maar de kunst is volgens mij om dat zo snel als mogelijk is achter je te laten. Dat is zeker in het belang van de betrokken kinderen, die part noch deel hebben aan de conflicten tussen de volwassenen. In de meeste gevallen doe je dat het gemakkelijkst, níet door het uit te praten, maar door het er gewoon niet meer over te hebben. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, elkaar te begrijpen, elkaar aardig te vinden. Het enige wat je hoeft te doen is constructief met elkaar omgaan. En dan hoef je niks naar het verleden, maar moet je in de gedrag laten zien dat je een draai gemaakt hebt. De mensen die allerlei ideeën hebben over jou en de relatie tussen je lief en jij, moeten zich dus gewoon netjes gedragen als ze bij jullie op bezoek zijn. Je neemt ze (juist) veel wind uit de zeilen door duidelijk aanwezig te zijn, het bezoek gastvrij welkom te heten in (ook ) jouw woning en door net te doen alsof er nooit een onvertogen woord is gevallen. En achter jouw rug om mogen ze denken en zeggen wat ze willen over jou, als ze zich maar fatsoenlijk gedragen. Doen ze dat niet, dan ontstaat er een heel nieuwe situatie. Maar het kan ook zijn dat deze verjaardag een kentering is in de situatie en dat je het er nooit meer over hoeft te hebben. Die kans zou ik dus zeker aangrijpen.

Groet,
Jo Hanna

Sas

Sas

17-01-2019 om 17:25

Feest in jullie huis is erkenning van jou als partner

door de ex en zijn ouders.
Ik zou juist blij zijn met deze ontwikkeling. Daarmee wordt een streep gezet onder de eerdere discussies.
Weet de ex al dat jouw ouders ook worden uitgenodigd?

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.