Ruzie om geld naar ex en kinderen
Speciaal een account aangemaakt omdat ik ergens mee zit en niet weet of ik nu volledig fout zit of gelijk heb.
Mijn partner betaalt netjes alimentatie en nog een deel van restschuld ivm voormalige oude woning. Dit zijn aanzienlijke bedragen! Wat inhoud dat we volledig voor extra’s op mijn salaris zijn aangewezen.
Geen enkel probleem dit doe/deed ik met liefde. Sinds een aantal dagen ben ik echter heel erg boos.
Een van zijn kinderen is bijna jarig en zijn ex-vrouw heeft bedacht dat rijlessen leuk zouden zijn als cadeau. Het geld heeft hij niet. Nu wilden wij ook zelf een woning kopen(wij huren nu) en dit is vanwege het ontbreken van geld om in te richten afgekapt. Ik sta hier rationeel achter , want mijn vriend heeft gelijk, maar dit doet me wel enorm zeer! Wel hebben we afgesproken binnen kort samen te kijken hoe Wij kunnen sparen om dit mogelijk te maken. Want ik wil zo graag samen met hem iets opbouwen wat van ons samen is (wij hebben samen geen kinderen en ik heb nooit kinderen kunnen krijgen ook niet in vorige relatie).
Hij heeft met mij overlegd wat ik er van vond en ik vind dat het niet kan, want het geld is er niet. Dat ik echter niet wil dat dit tussen ons in kom te staan. Met mijn domme hoofd heb ik toen gezegd doe maar (voelde me klem zitten), ga maar akkoord met de helft want anders komt dit tussen ons in te staan. Nu ik er vanochtend naar vroeg (mijn timing om zaken aan te kaarten is slecht, heel slecht) is het volledig geescalleerd. Hij gaf aan dat er afgesproken is dat het doorgaat en dat hij ex terug mag betalen op het moment d. Ik ben volledig geflipt. Haalde de woning erbij die niet doorging, dat hij daar geen risico mee wilde lopen ivm financien , maar dat hij het niet erg vind om wel bij ex vrouw nog (meer) in de schuld te staan. Dat ik vind dat ze al genoeg alimentatie krijgt , dit erbij hoort, dat als het de kinderen iets zou ontbrekenm.b.t. school /gezondheid dat ik het een ander verhaal zou vinden, maar nu een luxe probleem. Haar probleem, zij wil dit geven. Dat hij nee had moeten zeggen. Hij boos en gefrustreerd, zegt mijn leven is een puinhoop. Ik sta klem ik kan het nooit 2 partijen naar de zin maken. Ik weer boos, waarom 2 partijen naar de zin maken. Jij zorgt voor je kinderen en je ex-vrouw hoef je niet tevreden te houden. Hij vind dat niet voor ex is maar voor kinderen(deels gelijk, maar hij zegt nooit Nee tegen ex)
Nu besef ik me heel goed dat het me niet om de afspraak gaat of om het geld of zelfs het cadeau (ook al heb ik geroepen dat het een belachelijk duur cadeau is en er wel zelf voor gewerkt dient te worden , ik moest het ook zelf betalen), het gaat me om het gevoel dat dat geld als het er is naar onze spaarrekening voor woning zou moeten. Het gevoel dat ex vrouw graag ‘ouder’man/vrouw cadeau wil geven, dat mijn partner daar weer naar toe gaat ’s ochtends vroeg en s middag voor drankje. Het als gezin /familie vieren ( niet dat hij niet naar zijn kinderen mag overigens graag zelfs! ) maar dat ik thuis zit, want ik ben bij ex-vrouw niet welkom nog steeds niet (na 5 jaar). Dus iedereen(ook oma’s , ooms, tantes beide kanten) is er , behalve ik. En iedereen schijnt het normaal te vinden dat ik “buiten’gesloten wordt en even niet besta.
Dat hij dit als ouder wil geven begrijp ik, maar financieel gezien begrijp ik het niet en tevens voor mij emotioneel ik voel me buitengesloten en ‘on hold’gezet m.b.t. onze plannen voor huis en inrichting.
Voel me heel slecht hier over, alsof ik er eigenlijk niet mag zijn en gelijktijdig alsof ik het grootste kreng van de wereld ben omdat ik niet uit liefde kan zeggen, wat fijn dat je dit zo geregeld hebt en dan doen we onze plannen een half jaar later
Ben zo bang dat dit onze relatie gaat kosten op de lange termijn.
ik denk
Dat je er goed aan doet jullie financiën beter te scheiden want het zet gewoon toch kwaad bloed.
Je zult moeten accepteren dat hij een heel leven opgebouwd had voor jou, en dat is voor jou af en toe lastig. Maar hij heeft kinderen, dat is iets wat nooit meer overgaat: hoe écht' hij ook helemaal weg is bij de moeder van zijn kinderen.
Het scheiden van de financiën kan ervoor zorgen dat jullie allebei je eigen geld hebt en gezamenlijk geld. Je hebt dan overzicht wie wat waarin stopt en dat maakt dat iedere 'eigenaar' beslissingen kan nemen over zijn eigen geld.
Dus: je hebt beiden een eigen rekening waarop je eigen inkomsten binnenkomen en waar je je persoonlijke zaken van betaald. Daar moet hij dus zijn alimentatie van betalen en al die kosten voor zijn gezin. Maar daarnaast moeten jullie een rekening hebben voor jullie beiden waarop jullie beiden een vast bedrag storten voor de vaste lasten van jullie samen en de kosten om van te leven.
Dan hou jij geld over wat dus echt van jou is. Aan jou de keus wat je ermee doet. Dat maakt wel dat hij veel minder te besteden heeft. Dat zal hij moeten accepteren of een manier zien te vinden om meer geld te genereren.
Het komt misschien wat kil over, deze methode maar hij is wel rechtvaardig en je kunt ermee voorkomen dat er wrok ontstaat. Want je deed het met liefde zei je. Dat is niet voor niets blijkbaar.
Dat geld ‘is er niet’
Toen ik samenwoonde (een blauwe maandag) hadden we afgesproken dat alimentatie niet meegerekend zou worden in de gezamenlijke financiën. Mijn partner betaalde netto circa een bedrag ter grootte van mijn salaris, maar dat geld ‘was er dus niet’. Uiteindelijk ging dat ook wel wringen want hij en zijn ex waren ook gewend grote cadeaus te geven aan de kinderen. Dus naast die 2000+ alimentatie gingen er regelmatig grote bedragen naar cadeaus. Terwijl wij dan moesten budgetteren qua boodschappen en extraatjes er niet in zaten.
Je weet het als je eraan begint, maar het steekt wel als je werkt voor de ex van, want onder de streep is dat wel wat gebeurt. En dankbaarheid ho maar, alleen maar gezeik 
Annemarie
Als het kind van je ex rijlessen krijgt is het kind 17 of wordt het kind 18. Daarna kan je partner alimentatie direkt overmaken naar kind. dat maakt het allemaal iets gemakkelijker denk ik.
Ondertussen vind ik het inderdaad raar dat ex een cadeau bedenkt waaraan partner dan moet meebetalen. Of durft hij geen 'nee' te zeggen?
Heel veel kinderen moeten de rijlessen zelf betalen door een bijbaantje te nemen of doordat ze spaargeld krijgen op hun 18de. Daar is allemaal niets mis mee.
Als je ex bijna zijn hele salaris kwijt is aan alimentatie en afbetaling schuld, dan is er wel iets aan de hand: bij een alimentatieberekening houd je minstens het sociale minimum voor 1-persoon over. Maar het kan zijn dat het huis verkocht moest worden met een grote restschuld, waarvoor beiden dan verantwoordelijk zijn. Ex van partner zal uit dezelfde ruif moeten eten, dus die heeft ook minimaal sociaal minimum voor 1 persoon, maar het kan zijn dat die ook nog moet betalen aan de restschuld en dat zij ook een kale kip is.
Jammer dat mensen dat niet onder ogen durven zien en toch willen doen alsof ze heel veel geld hebben. Voor kinderen maakt het allemaal niet zoveel uit, behalve dan dat ze jaloers kunnen zijn als iemand anders meer heeft. Goed om te leren hoe je daarmee om kunt gaan.
Wat betreft de eigen woning: je schrijft dat het wel kan, behalve de inrichtingskosten. Nu is dat laatste zo ongeveer ook het laatste waar ik me druk om maakte. Het enige wat altijd tegenviel waren de ringetjes en lampjes, dat liep altijd toch in de papieren. Maar meubels etc. zijn zo duur als je zelf wil. Wellicht kun je alleen op jouw salaris een woning kopen, als je partner dat wil. Dan komt het probleem van de inrichting vanzelf. En er zijn veel kostenbesparende oplossingen.
Tsjor
Het is niet het cadeau, maar gevoel van onrecht
Dank voor jullie reacties.
De financien hebben we al gescheiden.( zo slim ben ik wel bij start direct geregeld) Inlcusief eigen bankrek nr's. We betalen beide helft alle vaste lasten. Echter om hem ook ruimte te geven om iets te kunnen doen, sport etentje cadeautje kinderen, betaal ik alle overige zaken boodschappen, diners vakantie (vakantie betaalt hij wel een gedeelte mee,maar niet veel). Helemaal niet erg overigens ik doe dat met liefde. Samen wonen is samen voor elkaar zorgen. Zijn kinderen zijn ook niet het probleem, die horen er bij (wat ze ook van mij vinden of zich gedragen) en kunnen ook van mij af en toe best iets krijgen zomaar. maar € 3000 (gedeelt door 2 )voor rijlessen als cadeau, vind ik te gek. over ca 1 jaar moet de ander dan ook, je kan geen verschil maken. Zijn ex vrouw heeft een zeer royaal inkomen. (hoge functie)Zij woont nog in hun voormalig huis, het huis staat onder water inderdaad. De helft daarvan is voor rekening mijn partner. Terecht. Hij betaalt haar netjes elke maand het bedrag wat daar voor staat af. (in convenant ook afgesproken en ja dat is behoorlijk hap uit budget ) Daarnaast krijgt ze 600 euro per maand, voor 2 kind. alimentatie. Als hij alleen zou wonen zou hij niet eens rond kunnen komen, maar goed dit hebben we samen ook als akkoord bestempeld, moest herberekening komen van alimentatie en mijn inkomen ging ook mee tellen, vind ik logisch op zeker hoogte want we delen de vaste lasten en zijn kinderen goed verzorgt worden vind ik prima (ze hebben t overigens meer dan goed en beter dan gemiddelde kinderen) en ik heb t niet slecht.. Zij zit op 5k netto per maand aan inkomsten. Ja zij moet ook onder water aflossen, maar kan daar omdat hypotheek op haar naam staat wat makkelijker en dan komen daar ook nog kinderbijslag. Tot zover had ik overigens geen problemen met de constructie. Het was wat het is en zo geregeld.
Op mijn inkomen kan ik inderdaad een goede hypotheek krijgen, echter het zit hem in het E.V. en inrichting een deel heb ik al.(zelf 8jr gelden ook gescheiden. gelukkig zonder gedoe en hij en zijn nieuwe partner komen af en toe zelfs bij ons op bezoek) We zouden echter hier samen voor sparen, (recentelijk woning bekeken en dit afgekapt vanwege inrichtingskosten), om dit mogelijk te maken zouden we dit jaar niet op vakantie en alles wat overblijft op spaarrekening zetten. En daar is het waar het steekt. Hij kan blijkbaar geen nee tegen ex zeggen vanwege schuld gevoel over scheiding richting zijn kinderen, die hij sinds zijn besluit al zo weinig ziet (ex vrouw is niet helemaal wel willend in omgangsregeling & kwaad dat hij de definitieve beslissing destijds heeft genomen en nee ik was niet in beeld toen). Dus ik begrijp hem als ouder dat hij klem zit, dat hij niet wil dat kinderen denken dat hij niks voor ze over had. Echter het geld is er niet bij hem. (Als het er was geweest had ik t geen enkel probleem gevonden, echter ik denk dat ze niet voor niks een huis hadden wat onder water is komen staan.. Zelf ben ik opgevoed met je werkt er maar voor en lukt het niet helemaal dan helpen we je en dat had ik ook prima gevonden. Het is eigenlijk de onderhandse afspraak met ex, op moment dat er wat ruimte is bij hem betaalt hij af aan haar en ja dat kan dus niet naar onze spaarrekening.(zoals samen afgesproken) Zoals ik al aangaf het zit m voor mij niet in het cadeau, maar meer in dat ik het richting onze toekomst oneerlijk vind, terwijl de kinderen niks tekort komen.
Iets vergelijkbaars meegemaakt
Ook ik draag bij aan kosten stiefkinderen, iets andere reden maar ik denk dat het om het gevoel gaat. Hier heeft mijn partner dus ook weleens buiten mij om toezeggingen gedaan met hoge kosten waar ik uiteindelijk voor het grootste deel moest opdraaien. Hij zat zo te focussen op ‘het goed doen voor ex en kind’ dat hij ff was vergeten wat de impact op mij was. Het heeft hier toen flink gestormd, ik was echt pislink (excusez my french). Maar we hebben m door de woede heen de emoties wel scherp gekregen; het ging bij mij echt over het geen deelgenoot zijn van de beslissing, dat vond ik het ergste. Geld is uiteindelijk maar geld. Maar ik wilde dat hij en ik een team waren (en zijn) en dat gevoel was met die actie weg. We hebben er veel e goed over gesproken en hij snapte me gelukkig. Dat heeft bij ons enorm geholpen
Ik snap jouw probleem
het is niet dat je het niet de kinderen gunt, maar het is dat je het ook aan jullie samen gunt.
Helaas gebeurt het heel vaak, dat mensen de situatie niet los kunnen laten. Dat lijkt hier ook het geval te zijn. Zeker als je verteld dat je vriend naar zijn ex gaat en jij niet welkom bent. Helaas kun jij hier niets aan veranderen. De enige die hier wat aan kan veranderen is jouw vriend.
Het is verder wat jij zelf wilt. Als jij werkelijk wil dat er gespaard wordt voor het kopen van een woning, dan zou jij ook kunnen kiezen om jouw vriend gewoon werklijk zijn deel te laten betalen. Daardoor heb jij meer ruimte om te sparen.
Daarnaast begrijp ik ook uit jouw bijdragen dat je het gevoel hebt dat jij niet geaccepteerd wordt. Heb je bij je vriend als jullie met z'n 2-en zijn wel het gevoel dat jij heel belangrijk voor hem bent? Dan is het een kwestie van uitzitten tot de jongste 18 wordt. Op dat moment heeft jouw vriend namelijk niets meer met zijn ex te maken.
lief van jou
Ik vind het heel lief van jou dat je zo zorg draagt voor jouw vriend, maar je had betere financiële afspraken moeten maken van in het begin, om dit soort situaties te vermijden. Als hij (gedeeltelijk) op jouw kosten leeft, dan kan hij geen dergelijke financiële toezeggingen doen aan zijn ex, dat zou hij toch moeten beseffen. Al begrijp ik goed dat hij graag voor die autorijlessen wil meebetalen; zelf betaal ik ook af en toe iets voor mijn kinderen (bv. de helft van de nieuwe fiets van mijn dochter) dat ik niet zou moeten omdat ik al heel wat alimentatiegeld betaal. Maar als je dat geld niet hebt, dan heb je het niet, en dat zou hij toch eens moeten wijsmaken aan zijn ex. Ik heb de indruk dat jouw vriend het al als vanzelfsprekend beschouwt dat hij (gedeeltelijk) op jouw kosten leeft; je moet hier toch eens een rationeel gesprek over hebben met hem, liefde of geen liefde. Wat zou hij trouwens beginnen moest hij er alleen voorstaan; ik hoop trouwens dat hij bij jou blijft uit liefde en niet uit financieel gemakzucht.
Dat je bij zijn ex niet welkom bent, dat zou je toch niets mogen uitmaken ? Ze hebben een verleden samen en nog minderjarige kinderen, je hoeft daar niet in te willen tussenkomen.
Wat een bedragen
600 alimentatie voor 2 kinderen, plus KB, waarschijnlijk geen kindgebonden budget meer, maar toch, wat een bedragen.
Dat hij wat hij nu betaalt niet in zijn eentje zou kunnen betalen klopt dan wel: in zijn eentje zou hij het ook niet hoeven doen, maar juist omdat hij samenwoont met jou is zijn draagkracht geworden. Dat betekent inderdaad dat hij meer aan zijn oude gezin moet betalen en dat jouw bijdrage aan jullie nieuwe relatie van groter belang is geworden.
Ik begrijp dat dat niet je probleem is, wel dat ex een vraag neerlegt, waar hij geen nee tegen kan zeggen, waardoor hij zijn enige reserve ook nog aan zijn oude gezin uitgeeft en niets meer kan sparen voor jullie, zodat alles wat jullie samen willen opbouwen van jou af komt.
Heb je er enig zicht op hoe lang dat nog gaat duren? De oudste is nu bijna 18, dat maakt het al wat anders. Komt er een einde aan de oude schuld? Helpt het om de restschuld eerder af te lossen, zodat je eerder samen kunt sparen? Helpt het om hem te zien als de partner die minder verdiend, maar meer om andere redenen werkt, terwijl jij dan de verdienende partner bent? Lukt het om met een inkomen van 5k toch wat eigen vermogen bij elkaar te sparen? Minder etentjes op vakantie? Met andere woorden: kun je jezelf meer zeggenschap geven over je eigen financi"ele middelen, zodat je meer het gevoel hebt dat je daar in elk geval zelf nog over kunt beslissen?
Tsjor
snelle reactie
Inderdaad het is niet dat ik het de kinderen niet gun, maar als het niet kan kan het niet. En het voelt als dat ik voor ex partner van hem betaal terwijl zij zich het prima kan veroorloven!
Zeker als we met zijn tweeën zijn dan doet hij bijna alles voor me dat is het ook niet en ik denk zeker niet dat hij alleen bij me is vanwege het geld. Dat weet ik wel zeker.
Dat ik bij zijn ex niet welkom ben, maakt me niet uit. Wel dat met opzet alle verjaardagen kinderen inclusief hele familie bij haar worden gevierd (met opzet) en dat de enige die daar niet bij is, ik ben.(met opzet) Ook haar broers met ex partners en nieuwe partners zijn gewoon op de verjaardagen van kinderen. Het is puur persoonlijk om mij buiten spel te zetten en het steekt me dat mijn vriend dat blijkbaar oke vind en niet ervoor kiest om dan zelf maar niet te gaan naar t feest. (uiteraard mag hij best even langs om kinderen te feliciteren en daar wat te drinken)
Hij is tot 21 plichtig in zorgkosten (wett) Dus max nog 6 jaar voor kinderen en max nog 3 jaar voor onder water staan oude woning.
@Tsjor, ik heb geen 5k netto (als dat zo was dan had ik niet gepiept en had ik al lang alles geregeld gehad) Zijn ex heeft dat netto te besteden, vandaar dat ik t ook heel naar vind dat ze dan steeds weer om extra bijdragen vraagt. Ze weet dat hij dat zich eigenijk niet kan veroorloven, dus ook hier denk ik weer dat het met opzet is om er voor te zorgen dat wij het gezamenlijk minder goed hebben qua financien.
Het klopt dat je
vriend tot 21 verplicht is om mee te dragen in de zorg, maar vanaf 18 jaar regelt hij dat zelf met zijn kinderen. Daarom is contact met ex daarvoor niet meer nodig.
Waarom kiezen jullie dan niet om de verjaardagen van de kinderen ook gewoon bij jullie te vieren? Mijn dochter zegt daar juist over: dat is een van de weinige voordelen van het hebben van gescheiden ouders. Daarbij zorgen mijn ex en ik ook beide zelf voor ons kado. Op die manier hebben wij daar dus geen gezeur over. Ik geef iets dat mijn portemonnee kan verdragen en hij ook.
Dat bedoel ik met het loslaten. Je vriend en zijn ex zijn geen gezin meer. Natuurlijk kan het heel fijn zijn voor de kinderen, maar ook het beide vieren van een verjaardag kan heel prettig zijn. Ik weet niet hoe het zit met jouw familie en vrienden, maar mijn familie en vrienden zouden het niet fijn vinden om helemaal naar de ex van mijn vriend te moeten gaan om daar de verjaardag van zijn kinderen te vieren. Dit terwijl ze wel graag de verjaardag van zijn kinderen willen vieren.
Symbolisch?
Veel is al gezegd, maar zou niet meespelen dat hij straks gewoon wil kunnen zeggen dat ze dat rijbewijs ook van hem hebben gekregen i.p.v. alleen van hun moeder? Een rijbewijs is niet zomaar een duur cadeau. Het hoort ook een beetje bij je opleiding, bij groeien naar volwassenheid. Als het geld er niet is, is het er niet. Dat is simpel. Maar ik begrijp wel dat het wrang kan aanvullen dat je daar als vader niet aan meedoet. Ik kan me dus ook voorstellen dat hij vanuit dat gevoel zijn eigen en jouw grenzen veronachtzaamt. Want het is wel duidelijk dat hij met dit gulle gebaar over grenzen heen gaat.
Ergens denk ik dat het heel confronterend voor hem zou zijn om dit niet te doen. Confronterender dan het kopen van een huis met jou een jaar uitstellen. En hij voelt dus niet dat hij eigenlijk jouw geld aan het uitgeven is. Wat op zichzelf een compliment aan jou is want hij voelt zich dus kennelijk liefdevol door jou gedragen.
Toch is het belangrijk om voor jouw gevoel dat dit voor jou over de grens gaat aandacht te vragen. Anders wordt jouw vanzelfsprekend delen uiteindelijk wel bitter. Dat zou erg jammer zijn. Want zoals jij het beschrijft hebben jullie iets moois samen.
Groet,
Jo Hanna
om over na te denken en proberen te begrijpen
@Paddington, ik hoop oprecht dat hij dat t.z.t met de kinderen zelf gaat regelen. Dit zou ik zelfs nu al, veel eerlijker vinden. Dan weet je ook zeker dat alles naar de kinderen gaat.
Verjaardagen worden bij ons ook wat aandacht aan geschonken, helaas zonder mijn familie. Dit heeft meerdere redenen een belangrijke daarin is wel, dat ex van mijn vriend dit ook niet goed vind en ze zelfs een keer is komen ophalen toen ze er lucht van kreeg dat mijn broer op bezoek was... in en in triest. Een kleinigheidje gekregen van mijn ouders werd weg gegooid. De kinderen willen nu wel bij ons iets er aan doen, maar zonder mijn familie. Nu denk ik dat dit niet vanwege familie is, maar vanwege loyaliteit issue.
@Jo hanna, hoewel ik al had aangegeven dat ik het vanuit zijn ouderrol wel kan begrijpen dat hij dit zou willen geven. Als ouder heb je alleen ook de plicht kinderen te leren dat je verstandig moet zijn. Dus geen geld uitgeven wat er niet is, kom je in de problemen van.
Nu snap ik dat sommige mensen een rijbewijs zien als dat hoort bij de opvoeding en vanzelfsprekendheid dat ouders dat horen te betalen, maar daar denk ik persoonlijk echt heel anders over. Daar hebben we dan ook wel een duidelijk meningsverschil over hoor. Hij zegt het hoort erbij net als dansles als ze dat zouden willen Ik vind dat een luxe als je het kan geven maar zeer zeker geen must of verplichting! . Nu kom ik zelf uit een heel arm gezin, heb veel zelf moeten betalen, maar ben heel dankbaar voor de hulp die ik dan toch kreeg al was het maar 150 euro. Temeer omdat ik wist hoe veel geld het voor hun was Zelf kan ik geen kinderen krijgen, maar door deze ervaringen van vroegen wel gezegd, als ik ze ooit krijg en ik kan het veroorloven dan krijgen ze het vanwege makkelijker start. Echter bij geen geld moeten ze het zelf regelen en/of voor deel zelf regelen. Wellicht heb je wel gelijk dat hij niet wil dat alle credits naar moeder gaan, niet omdat ze geen credits mag voor zaken ,maar omdat ze haar financiele positie misbruikt om t.o.v. de kinderen dit soort "bijzondere " cadeaus alleen op te eisen. En dat het kopen van woning uitstellen minder pijn doet dan toegeven tegen over je kinderen dat je het financieel minder hebt dan hun moeder. Temeer omdat we niks te kort komen, we hebben een meer dan fatsoenlijk huurhuis.
Dat je daarbij dan zo over je eigen grenzen zou kunnen gaan en die van je partner daar had ik nog nooit zo over nagedacht. Het is voor mij nl. met geld altijd zo dat je nooit uitgeeft wat je niet hebt en als je partner heel duidelijk nee zegt, dan is het nee, vanwege het respect voor je relatie.Het is iets wat ik eens ga doordenken en kijken of ik dit voor mezelf ook zo kan bekijken en het zeker zoals jij dat formuleert eens tegen hem aan houden of dit t geval is. En of hij daarmee wel doorheeft dat hij mij enorm krenkt door het idee te geven dat onze toekomst niet belangrijk genoeg is.
Kinderrekening?
Is een kinderrekening een idee? Wij hebben een rekening voor de kinderkosten en storten daar naar draagkracht op, ik dus meer dan mijn ex, want ik verdien meer. Cadeaus worden normaal gesproken niet van de kinderrekening betaald, maar soms spreken we af dat wel te doen. Dan draagt ieder dus ook naar vermogen bij aan zo'n cadeau.
Ik vind het trouwens wel opmerkelijk dat jouw partner zo'n hoge alimentatie betaalt, terwijl zijn ex zoveel verdient. Wordt het niet eens tijd voor een herberekening?
Maximum
Ik heb ook een ander idee over rijlessen dan dat het bij de opvoeding hoort. Maar ik snap ook hoe ingewikkeld het is dat vader nu bijna geen nee kan zeggen. Ik zou met hem bespreken dat er een maximum komt. Dat kan bijvoorbeeld door de prijs van en pakket op te zoeken en dat delen door 2. Het is altijd onbekend hoe lang het duurt tot iemand het rijbewijs heeft.
Nogmaals: oudste moet dan bijna 18 zijn. Het is echt beter als hij dan alles overmaakt naar kind zelf en alle gesprekken over uitgaven met kind voert.
Langzamerhand worden de periodes wat overzichtelijker: 3 jaar einde restschuld, einde bijdrage oudste, jongste rijlessen en daarna bijdrage naar jongste. De financiële banden met zijn ex kunnen dan worden doorgesneden.
Bespreek dat ook zo met hem en met jezelf: hoe komen we 3 jaar door en wat kunnen we daarna. Je toekomstperspectief wordt dan misschien toch wat konkreter.
Tsjor
Cadeau
Konkreter: ik wil het altijd konkreter hebben: waarover gaat het dan? Pakket via ANWB met 30 lessen en gratis proefles: 43 x 30 = 1290 euro. Gedeeld door 2 is 645 euro. Ja, veel geld. Maar beter dan een ongelimiteerde belofte.
Vader kan ook nadrukkelijk mondeling en op papier aangeven dat het in feite ook een cadeau van jou is.
Ik heb toch de indruk dat hij heel veel accepteert en bang is om ruzie te maken. Moeder die dreigt kinderen bij hem weg te halen als jouw familie komt, en daar dan aan gehoorzamen.... Tsja....ik zou het niet kunnen.
Tsjor
Dank
Allemaal heel erg bedankt voor het lezend oog en de reacties. Heel fijn om goede adviezen te krijgen en niet afgebrand te worden als " jij als nieuwe ( ook al 6 jaar trouwens) vriendin hebt niks te vinden. Ook erg geholpen als emmer leeg gooien voor mezelf, zonder meer olie op 't vuur te gooien.
Vooral formulering van bepaalde zaken heeft goed geholpen. Het heeft hier nog wel even geknettert. We zijn er gelukkig inmiddels wel uitgekomen.
@Tsjor, dat wilde ik dus ook weten. Wat houdt het in? Onbeperkt of een pakket en her examens voor eigen rekening. Ex vrouw wilde onbeperkt. Mijn vriend gelukkig ook pakket en her examens voor eigen rekening kind.
Lang verhaal kort. Mijn vriend heeft gelukkig contact opgenomen met ex vrouw en 't anders geregeld.bedongen dat het een pakket van 25 lessen max wordt.
Dat zij het nu voor de oudste betaalt, wel gegeven uit naam van beide ouders. En dat hij voor de jongste betaalt, ook gegeven uit naam beide ouders, zodat hij hier voor kan sparen. (mijn idee, want dan kunnen we er in onze budgettering rekening mee houden, zonder zelf iets te moeten laten, hooguit 2 maand later uitvoeren.) Daar ook nog bij bedongen mochten de prijzen tegen die tijd hoger zijn dat het verschil in prijs wat dan eventueel hoger is ook gedeeld door 2 gaat. Dat hij wel erbij wil zijn als de lesauto komt en hij dus even langs komt maar niet daar luncht met hele familie, omdat hij een partner heeft die niet welkom is, maar dit wel (rijlessen) mede mogelijk maakt. En indien deze constructie niet kan dat 't dan geen rijlessen voor beide kinderen wordt.
Ex was boos, maar heeft wel ingestemd
Pesroonkijk kan ik hier mee leven, ook omdat het nu eerlijker voelt en ik gekend ben door mijn mannetje in dit hele gebeuren.
fijn,
goed geregeld, Annemarie!
Beter
Dat klinkt veel beter. Vooral dat je vriend nu ook zijn grenzen heeft aangegeven en heeft ervaren dat een boze ex ook weer kan bijdraaien. Goed dat hij ook zijn grenzen heeft aangegeven voor wat betreft de verjaardagsvisite.
Hopelijk sterkt hem dat als het nog eens gebeurt.
Is het nu ook al geregeld dat de kinderalimentatie op rekening van de 18-jarige komt?
Tsjor
goh
Wij vieren hier kinderverjaardagen ook zonder de nieuwe partners. Gelukkig kunnen die daar wel mee leven. Hoe erg is het als je niet bij de verjaardag van kind van je partner kunt zijn? En als je merkt dat kinderen een loyaliteitskwestie hebben dan leg je daar als nieuwe partner toch bij neer.
Mijn vriend realiseerde zich dat ik al kinderen had en dat dat bepaalde consequenties had.
Alkes
Wat ik hierboven las, is dat bij familiefeestjes nieuwe partners van familieleden wel welkom zijn (en aanwezig) maar alleen TS niet.
Dat maakt het verhaal anders.
Reactie
@Tsjor, dat zal het volgende project gaan worden. Mijn vriend wil dat zeker.
@Alkes, nu weet ik niet hoe lang jullie al uit elkaar zijn. Echter denk ik dat als beide partners een nieuwe langdurige serieuze relatie hebben, dit niet wenselijk is. Moeten de nieuwe partners dan hun eigen huis uit?
Overigens wat @lente ook aangaf, ik ben de enige die niet welkom is. Juist dit gegeven levert ook het loyaliteits conflict op. Hoe vaak de kindere wel niet aan hebben gegeven niet bij papa langs te komen omdat ze thuis niet mochten vertellen dat het leuk was. Nu ze ouder zijn zeggen ze ook expliciet dat ze mij wel aardig vinden. Ik geef ze meestal maar een knipoog en zeg dat volwassenen mensen soms erger dan kinderen kunnen zijn.
Bovendien dit was door mij er wel bijgehaald maar eigenlijk niet de rode draad. Ben ook erg blij dat de mensen die reageerden dit goed door hadden en de hoofdlijn wisten te pakken. Waarvoor dank
Reactie
@Tsjor, dat zal het volgende project gaan worden. Mijn vriend wil dat zeker.
@Alkes, nu weet ik niet hoe lang jullie al uit elkaar zijn. Echter denk ik dat als beide partners een nieuwe langdurige serieuze relatie hebben, dit niet wenselijk is. Moeten de nieuwe partners dan hun eigen huis uit?
Overigens wat @lente ook aangaf, ik ben de enige die niet welkom is. Juist dit gegeven levert ook het loyaliteits conflict op. Hoe vaak de kindere wel niet aan hebben gegeven niet bij papa langs te komen omdat ze thuis niet mochten vertellen dat het leuk was. Nu ze ouder zijn zeggen ze ook expliciet dat ze mij wel aardig vinden. Ik geef ze meestal maar een knipoog en zeg dat volwassenen mensen soms erger dan kinderen kunnen zijn.
Bovendien dit was door mij er wel bijgehaald maar eigenlijk niet de rode draad. Ben ook erg blij dat de mensen die reageerden dit goed door hadden en de hoofdlijn wisten te pakken. Waarvoor dank
Kleine moeite
Hij moet dan het rekeningnummer veranderen. Hij staat in zijn recht als hij dat doet. Mocht het zo zijn dat moeder daarmee problemen heeft, dan kan ze met kind afspreken dat kind een bedrag aan kostgeld aan haar betaalt. Dat is iets tussen haar en kind.
Ik hoop dat er het komende jaar wat meer lucht komt voor jullie.
Tsjor