Samengesteld gezin
Hallo,
Hopelijk herkent iemand mijn verhaal of heeft iemand tips voor ons. Één weekend in de twee weken hebben wij onze 3 meiden bij ons. Ik heb zelf 2 dochters uit mijn vorige relatie en mijn man 1 dochter. Iedereen in huis kan goed met elkaar overweg. Er is gewoon een hele goede klik. Ook tussen de meiden onderling. Sinds kort heeft de dochter van mijn man ( 6 jaar ) alleen dat zij elk weekend dat ze bij ons is in haar broek poept. Soms wel 3x op een dag. Terwijl ze dit bij haar moeder niet heeft. Ze huilt ook om de raarste dingen.Als ze bv drinken krijgt wat ze opeens niet meer lust. Of haar shirt vies is geworden tijdens het buiten spelen. Ik weet zelf niet goed hoe ik hier mee om moet gaan. Als ze bij ons is zorgen we ervoor dat er genoeg 1 op 1 tijd is met mijn man. Ze vraagt ook de hele dag om eten. Als ze dit niet krijgt omdat ze bv al een hele pizza op heeft en daarna niet nog een boterham krijgt, gaat ze huilen. Wij zijn naderhand weleens een gesprek met haar aangegaan om te vragen waarom zij nu telkens moet huilen. Dan komt eruit dat ze haar vader mist en ze graag bij hem wilt zijn. Terwijl ze vaak tegen haar moeder zegt dat ze liever bij haar blijft?
We zitten momenteel even met ons handen in het haar en willen haar graag helpen maar weten alleen niet hoe.
O wat moeilijk
O wat een moeilijke situatie. Ik denk dat je er heel kalm onder moet blijven en weinig aandahct aan moet schenken. Tenminste, voor het oog. Dus de broek verschonen zonder veel extra woorden/aandacht. Niet zwichten voor het huilen en je toch aan de regels in jullie huis houden. Je kunt hooguit overwegen of deze regels redelijk zijn, maar je helpt haar neit door haar zelf de regels te laten bepalen.
Sterkte.
Emine
Natuurlijk
ieder kind wil graag dat hun ouders bij elkaar blijven ..
en zeggen dan ook tegen papa ik wil niet weg en tegen mama ik wil niet weg!
het kind is maar een paar dagen (vaak niet eens 48 uur) in de 2 weken bij papa . die voelt en weet ook wel dat het weer zoveel dagen kost voor ze naar papa mag.. (die zegt dan ook ik wil niet naar mama OFWEL 2 dagen is te kort ik wil langer bij jou zijn!)
daarnaast een kind van 6 jr heeft natuurlijk wel door dat de andere 2 meisjes wel altijd bij haar papa is. en zelfs als ze die paar dagen bij papa is dan moet zijn aandacht nog verdeeld worden!
en ja wat kan er dan gebeuren om wat extra aandacht te krijgen?? weet je wat ik ga poepen! (negatieve aandacht is immers ook aandacht!)
verder dat huilen kan er ook mee te maken hebben . ze wil zich waarschijnlijk onderscheiden van je andere kinderen. als die iets lekker vinden dan lust ik dat niet! of als zij dat niet lekker vinden dan ik wel..
Echter mijn kinderen huilde ook met hun 6e om alles zelfs bij de vraag jongens wat willen jullie drinken . kan dus ook aan leeftijd liggen!..
misschien is het een keer leuk voor haar om echt de volle aandacht te krijgen van papa bijv de hele dag en avond alleen (desnoods alleen met hem naar de macdonalds) en dat eens in de 2 mnd. even geen kinderen van jou die ook hun verhaal kwijt willen en hij daar naar luistert. even geen vrouw erom heen die antwoord geeft terwijl ze eigenlijk aan papa wat vraagt. ( ik weet het niet he hoe het gaat maar het is vaak wel in gezinnen dat als 1 kind wat zegt/vraagt er altijd wel 2 of meer reageren..
niet straffen niet negeren. maar desnoods haar elke half uur op de wc zetten (deed je immers toen ze zindelijk moest worden ook!) en zeggen zodra je op de wc gepoept heb krijg je een sticker! bij 25 stickers mag jij met papa een keer naar de mac. (of wat dan ook)
misschien dat de sticker methode werkt??
de ander weekend kan je altijd nog met je eigen kinderen een keer naar de mac! of jij ga met jou kinderen ergens anders heen (desnoods een mac verder)
en dat huilen vragen waarom het huilt en aangeven dat als ze er geen antwoord op kan geven of zegt lust ik niet. van dat kan je ook gewoon zeggen. als je huilt om dit vind ik niet fijn. en gaat er een sticker af!
succes
huisarts
Je kunt ook kijken of het geen lichamelijke kwaal is. Bij een koemelkeiwitallergie kan een kind mogelijk de poep ook moeilijk ophouden. Hoe is de samenstelling?
Hoe is het bij haar moeder thuis? Anders er even mee naar de huisarts. Ik zou haar inderdaad gewoon vriendelijk helpen. En een kind mag best wat huilerig zijn als je ouders gescheiden zijn. Het helpt alleen niet veel om dat om elk kleinigheidje te doen. Misschien is het handiger als vader inderdaad wat vaker iets alleen met haar doet, liefst op een vaste tijd, en voorspelbaar iets dat altijd doorgaat, waar ze op kan vertrouwen. Al is het alleen maar voorlezen als ze naar bed gaat en dan even blijven 'kletsen'.
Bedankt
Bedankt voor jullie reacties. Vooral de sticker methode lijkt mij ook wel een idee.
We weten allebei dat het voor haar heel moeilijk is dat ze haar papa moet 'delen' vooral omdat zij altijd de kleinste is geweest en ook het enige kleinkind is van allebei haar opa's en oma's. Ze is dus gewend dat zij ten alle tijde de volledige aandacht krijgt. En bij ons moet zij delen, en de aandacht word verdeeld.. En ik weet ook dat ik een stuk 'strenger' en consequenter ben dan dat zij toen en nu gewend is.
Maar over de momenten samen, ze gaat al elke zondag alleen met mijn man naar zwemles, dit is hun momentje, eerst de zwemles, daarna samen een broodje eten. En s'avonds brengt hij haar ook naar bed met een verhaaltje. De andere 2 meiden ( 6 & 3 jaar ) breng ik naar bed en ik lees alleen bij de jongste voor omdat de oudste dat nooit wil. Het is eigenlijk voornamelijk zaterdag overdag dat de aandacht verdeeld moet worden.
Het vreemde van alles is alleen dat wij nu al ruim een jaar samenwonen en het nu opeens allemaal tot uiting komt.
Het lijkt mij verder geen lichamelijke kwaal omdat zij bij haar moeder nergens last van heeft.
Maar ik ga zeker de sticker methode eens toepassen. Het is voor mij misschien allemaal een stuk moeilijk omdat ik vreselijk verwend ben met een dochter van 6 jaar waarbij alles tot nu toe vanzelf is gegaan. ( Geloof me, de jongste van 3 heeft dat alweer lang en breed goed gemaakt met haar streken hoor ! 
)
In elk geval bedankt!
Ah
Jouw oudste dochter en de dochter van je vriend zijn dus even oud. En jouw dochter is blijkbaar een heel gemakkelijk kind. Wringt het daar misschien ergens? Vind je de dochter van je vriend 'lastig'? Of is er sprake van een soort competitie tussen de meisjes?
Hoe dan ook denk ik dat je de oplossing moet zoeken in meer opsplitsen. Zeker als jouw kinderen fulltime bij jullie zijn. Kan ze niet af en toe een weekend helemaal alleen met haar vader zijn? Dat broodje eten zondag doen ze wel samen, maar zwemles in natuurlijk geen gezamenlijke activiteit. En kan ze niet vaker tussendoor bij jullie zijn? Dus niet alleen om het weekend 2 dagen, maar ook op andere momenten?
Het lijkt me in ieder geval wel heel duidelijk dat ze niet lekker in haar vel zit. Dus je vriend zal er hoe dan ook wat mee moeten. Is het contact met zijn ex goed? Dan kunnen ze daar hopelijk ook samen aan werken. In ieder geval denk ik dat jij je best er zoveel mogelijk buiten moet houden.
Inderdaad
Eens met Mies. Strenger en consequenter klinkt alsof je je teveel met de opvoeding van het meisje aan het bemoeien bent, zonder dat je een positieve relatie met haar hebt. Ik zou vader consequent voor haar laten zorgen. En er niet tussenkomen.
Lijkt me heel lastig om een samengesteld gezin naar elkaar toe te laten groeien. Dwang, streng en consequent, hoort daar wat mij betreft niet bij.
afstemming
hoe zit het met de opvoedingsafstemming tussen vader en moeder?
Mijn dochter is onderdeel van het gezin van vader, komt daar elke week tenminste 1 nacht en de andere week van donderdag tot maandag. Iets meer dan bij jullie dus, maar wij zitten zeker 1x per 2 maanden om tafel om dingen te bespreken die dan weer voorvallen en hoe gaan we er mee om. Ook haar stiefmoeder is hier actief bij betrokken zodat we in beide gezinnen 1 lijn trekken.
En dat kan betekenen dat mijn dochter daar dingen mag die de andere meiden niet mogen. De andere 2 moeten slapen tussen de middag, mijn dochter niet meer. Toen ze 6,5 was vond ik dat echt niet meer nodig. Ik snap wel waarom vader en stiefmoeder dat willen en daarom hebben we er eerst een andere afspraak overgemaakt en toen pas aan dochter verteld dat er een wijziging is.
Maar ze mag nu ook bij mij dingen niet waar ik helemaal geen probleem mee heb, maar omdat het bij papa ook niet mag en we afgesproken hebben op dat punt 1 lijn te trekken mag ze het nu ook bij mij niet meer.
Is er ook wel eens 1 op 1 aandacht voor jou en je stiefdochter om een band te krijgen?
waarom nu pas
je zei dat het een tijdje goed ging en nu pas verkeerde kant op gaat.
ik denk omdat het komt dat kinderen met hun 5e a6e pas in gaat zien hoe goed/slecht mensen zijn en dat ze door iets te doen/laten aandacht krijgen. ze worden met deze leeftijd bewuster van de wereld/leven..
ik denk dat het daarom nu pas gebeurd wat ze doet..
ik proef dat je vergelijkt met je eigen kinderen dat is natuurlijk niet goed. ik proef dat je de dochter van je vriend een verwent nest vind. (maar dat is niet de schuld aan haar dat is de fout van de fam!) je mag best corrigeren in je eigen huis. vind zelfs dat je mag straffen als ze wat doet wat jij echt niet wilt! ECHTER denk ik dat je het beter aan je vriend kan overlaten . en doet hij het in jou ogen niet dan hem even apart roepen en of als ze op bed ligt bespreken met dit en dat zus en zo.. nooit waar ze bij is natuurlijk!
verder aan AMK.
op 1 lijn zitten is leuk MAAR waarom niet gewoon je eigen leven leven? waarom bij jou huis dingen wat normaal wel mogen maar omdat papa en zijn vrouw het niet wilt dan niet toelaten?
een kind leert OOK van verschillen. hier was het wat bij papa mag, mag bij papa wat bij mama mag, mag bij mama. en als je bij papa iets niet mag en bij mama wel dan heb je pech
zo is het toch ook in het leven/wereld. bij de een mag je jezelf zijn bij de andere moet je beetje aanpassen. bij de een mag je alles en bij de ander mag je niets!
verschillende opvoeding in verschillende gezinnen is niet altijd verwarrend als de grote lijnen (veiligheid) maar duidelijk zijn..
wat AMK als jij een man treft (of je die al heb geen idee) met kinderen en die ook op 1 lijn zit met zijn ex maar die dan weer heel anders is dan de lijn die jij heb met jou ex??
lijkt mij een zooitje tegen jou zou ik zeggen laat je kind bij jou kind zijn wat voor jou acceptabel is! en dat mag best anders zijn dan bij je ex..
Succes
Johannatroel
wij doen dit juist om het werkbaar te houden voor ons allemaal. En met overleg kom je er wel. Er zijn genoeg dingen die bij ons verschillen, maar dingen die wij heel belangrijk vinden daar proberen we echt afspraken over te maken.
Wij voeden samen op is onze afspraak.
Als ik een man tref met kinderen dan zullen er weer nieuwe afpraken gemaakt worden. Afspraken zijn niet rigide, eens afgesproken blijft afgesproken, maar worden vervangen door nieuwe indien nodig. Eenduidigheid is wel heel prettig voor een kind, zeker als dat kind moeilijk kan schakelen van de ene situatie naar de andere.
Voor ons werkt dit op dit moment en de afgelopen 8 jaar prima.
amk
Mooi dan toch dat het werkt!!
bij mij zou het niet gewerkt hebben want mijn ex en ik hebben nog nooit op 1 lijngezeten . en als ik dan zijn lijn zou gaan volgen dan mogen mijn kids helemaal niets meer! dan alleen braaf zitten.. en uit een tuitbeker drinken stel dat glas omvalt.. hihi
maar dat dan terzijde.
totaal niet
Laat ik voorop stellen dat ik de dochter van mijn man totaal geen verwend nest vind! Het is een meisje wat gewoon heel gevoelig is en aangezien ik daar geen ervaring mee heb, ik daarin hier om hulp vraag. snap überhaupt niet waarom men dat constateert? Ik vergelijk niemand, dat kan ook niet aangezien wij 3 totaal verschillende meiden hebben.Ik heb hier met de oudste alleen totaal geen ervaring mee. Met strenger en consequenter bedoel ik dat bij mij nee ook nee blijft. En dat ik ze zelf hun speelgoed op laten ruimen. Dat is iets wat ze bij haar moeder niet hoeft te doen. Dat ik dingen niet goed doet zal uiteraard, vandaar ook mijn vraag om hulp.Maar over dwang is niks gesproken. Ze krijgt ook absoluut geen straf omdat ze in haar broek poept, over het algemeen krijgt ze weinig tot geen straf omdat het gewoon een ontzettende lieve en zachte meid is. Ik weet in elk geval vanuit de reacties dat ik het praten moet overlaten aan mijn man, het is niet zo dat ik me overal mee wilt bemoeien maar misschien probeer ik te hard om haar in het gezin op te nemen. Maak me gewoon zorgen om haar omdat ik duidelijk merk dat het niet goed met haar gaat.
Vader/moeder
Er zijn uiteraard verschillen tussen de opvoeding tussen beide exen. Bij mijn ex gaat het er precies hetzelfde aan toe als bij de ex van johannatroel. Als ik daarin mee moet gaan leven ze volgens het regime van stilzitten en zwijgen. Bij mijn man z'n ex is het juist de andere kant op. Ze bepaald daar zelf bijvoorbeeld in grote lijnen wat ze wilt eten, dat werkt bij ons bv al anders. Maar er zijn ook veel overeenkomsten. Zodra mijn man haar op zondag naar haar moeder brengt word er ook altijd besproken hoe het weekend ging. Wat dat betreft is er goed contact tussen beide exen.
Hoe lang?
Hoe lang wonen jullie al samen? Voor zo'n kind trekt een scheiding al een heel grote wissel (en dat heb je niet altijd in de gaten, weet ik uit ervaring), en als je vader dan ook nog eens snel weer gaat samenwonen moet je weer wennen aan een nieuwe situatie. En zeker als je dan ook nog eens maar 1 keer per 14 dagen gaat, dan moet je iedere keer weer je plek zien te vinden. Tel dat op bij de reguliere kleuterdramaperiode, en dan krijg je dit soort perikelen.
Ik zou gewoon lief en geduldig blijven, haar behandelen als eigen, en haar zoveel mogelijk alleentijd met haar vader gunnen. Ik zou ook zeker niet met stickermethodes o.i.d. gaan werken, want dan maak je dat probleem veel te belangrijk. Bovendien moet je niet de illusie hebben dat je het kind in 2 van de 14 dagen kunt opvoeden.
mama3d
dat nee nee is , is niet meer dan normaal.
kinderen hebben dat nodig..
dat de band met exvrouw/moeder goed is . is alleen maar heel erg fijn.
is de moeder nog alleen? of zijn daar ook kinderen van vriend?
dat ze het alleen bij jullie doet heeft dan toch echt met de situatie bij jullie te maken. (en nee fout doet nooit iemand wat. iedereen doet altijd hun best voor de kinderen heb zo'n hekel aan iemand de schuld te geven) echter als ze het alleen bij jullie doe is er toch iets dat bij jullie zou moeten veranderen.
leg er geen druk op. probeer te belonen met sticker methode. zet ze regelmatig op de wc. en geniet van jullie samenzijn! evt naar de huisarts maar die kan weinig doen dan alleen therapeut te laten gaan denk ik.
succes
Negeren
En dan niet in poepbroek laten lopen, maar gewoon zeggen, o jee, ongelukje, even verschonen klaar en weer verder. Zoals je dat ook doet bij kleine kinderen die zindelijk zijn en soms net te laat zijn bij de wc