Scheiden of niet? Lange tekst, maar aub geef uw mening
Ik heb een prachtige dochter van 11 en een vrouw, maar er is nog een 3de vrouw in mijn leven. Een maîtresse dus, maar zo zie ik haar niet. Ik zie haar als mijn vriendin, ze is de vrouw van wie ik hou. Maar zo zijn er nog 2 in mijn leven. Ik hou van mijn vrouw, maar als een broer-zuster relatie. Ik vind haar een geweldige moeder en ik hou wel van haar, maar er is geen passie. In 10 jaar zijn wij misschien nog 1keer met elkaar naar bed geweest, innig zoenen doen we ook niet en sinds 7maand (toen ben ik iets met mijn vriendin/maîtresse begonnen) is er helemaal niets meer van fysiek contact. Zelfs een knuffel kan ik niet meer, daar mijn hart bij een ander zit. Maar bij mijn vrouw heb ik zekerheid, een stabiel leven. Geldzorgen zijn er niet, we zijn 20jaar samen en ik weet ook hoe de rest van mijn leven zou zijn met haar. Ik zou rustig oud kunnen worden, zonder schrik dat ze me zou verlaten en daarbij heb ik ook een pracht van een dochter met haar. En laat net die laatste de reden zijn van alle twijfel. Toen ik er voor koos om vader te worden heb ik er ook voor gekozen om mezelf op te offeren voor haar. Heel in het begin dat ik de affaire begon heb ik tegen men vriendin/maîtresse gezegd dat ik mijn vrouw en kind nooit in de steek zal laten; maar de gevoelens zijn verandert. Het verlangen is omgeslagen in verliefdheid, de verliefdheid in houden van. Andersom geld dit ook zo, ben ik zeker van. Maar met haar is alles een grote onzekerheid, een groot vraagteken en een moment dat me helemaal zou breken: vertellen tegen men dochter dat haar vader haar achter laat. Maar ik voel me zo geweldig bij m'n vriendin. Alles zit er goed, ze verzorgt me als geen ander, ze geeft me liefde als nooit een ander heeft gedaan, ook in bed klikt het helemaal, ze geeft me een goed gevoel, een rustig gevoel van binnen. Als ik bij haar ben voelt het gewoon zo juist, zij is het potje op mijn dekseltje; maar steeds blijft hetzelfde probleem: ik heb een dochter. Daarbij is zij een heel pak jonger dan ik. Wat als ze niet bij mij blijft? De financiele zekerheid valt weg, maar evengoed de zekerheid die ik wel heb bij mijn vrouw dat ik samen met haar zal zijn tot de dood ons zou scheiden.. Met mijn vriendin zijn er wel vele mogelijkheden die ik zou kunnen doen professioneel gezien, daar zij mij perfect aanvult. Maar mijn vriendin heeft een kinderwens en wil een echt gezin, man en kind. Ik ben al een vader, dat is het hele probleem ook. Mijn vriendin heeft zeer grote kinderwens, haar doel in het leven is een man vinden die ze kan verzorgen en kinderen. Ik wil haar dat kind wel geven en haar helpen, maar zonder weg te gaan bij de dochter die ik al heb. Zij heeft me meer nodig dan een kind dat nog geen besef zou hebben van wie zijn of haar vader is. Wanneer de dochter dan volwassen is is het ander kind op een leeftijd dat ik ook effectief een rol kan vervullen als vader. Daarvoor is het toch vooral een moeder-kind relatie en vind ik dat een vader daar toch wat buiten staat.. Maar wie zegt dat zij dan nog steeds alleen is? wie zegt dat er geen andere man in haar leven is? Wie zegt dat er dan geen ander is die vader speelt voor ons kind? Ze wacht al zo lang, zelfs als ik op reis ga met mijn vrouw en dochter blijft ze op me wachten. Ook hier ben ik 100% zeker van; Maar nog steeds blijft dat ik een dochter heb en dat ik als ouder heb gekozen mezelf op te offeren voor haar. Haar te beschermen, haar vader te zijn. Ik kan haar hart toch niet breken enkel om zelf bij de vrouw te kunnen zijn van wie ik hou? Ze is echt een geweldige vrouw en ik hou zielsveel van haar en hoewel ik het hart van men dochter niet kan breken wil ik haar niet kwijt! Ze heeft me terug laten leven, me laten zien wat liefde is; maar ik besef dat ik haar niet kan vragen nog 7 jaar te wachten. Zij is nog maar 24 ik 44; maar onze liefde is wel echt, ongeacht het leeftijdsverschil. Ze is zeker niet uit op geld of wat dan ook, dan zou ze wel een man kiezen die rijk is. Ik weet zeker dat haar gevoelens oprecht zijn daarom dat er ook twijfels zijn want ik wil helemaal geen leven zonder haar. Als ze zou blijven zoals ze is is ze gewoon de vrouw van men dromen.
Ander zoeken
Als je vriendin een man zoekt om een gezin mee te stichten moet ze niet blijven hangen aan een getrouwde man van 44. Jij wil gewoon van twee walletjes eten. Is prima, maar dan moet je wel even je vrouw vertellen dat je dat wil en dan kan zij beslissen of zij bij je wil blijven terwijl jij er nog een liefje naast hebt.
Tip voor je vriendin: zag laatst bij boer zoekt vrouw wat wanhopige boeren met een vrouw- en kinderwens. Misschien is dat wat voor haar. Weet ze tenminste zeker dat ze geen huwelijk ontwricht.
Dekseltje op het potje
heet dat... En dan ben jij toch het dekseltje?
Ik zou dit zo niet kunnen, je bent wel aan het bedriegen zo. Maar jij bent er al uit zo te horen?
Over tien jaar
Een seksuoloog stelde eens het volgende: als mensen in het eerste jaar van hun relatie voor elke keer dat ze seks hebben 1 euro in een potje stoppen, en de rest van hun leven voor elke keer dat ze seks hebben 1 euro uit het potje halen, dan houden ze aan het einde van hun leven nog geld over.
Met je maitresse zit je nu nog in het eerste jaar. Ook nog spannend, want stiekem, dat maakt het extra leuk. Maar als die maitresse moeder is geworden en het dagelijkse leven zijn gang gaat, dan zal ook daar de passie verdwenen zijn. Of ga je dan als 54-jarige weer op zoek naar een groen blaadje?
Ik mis in je verhaal dat je het erg vindt voor je vrouw, om haar in de steek te laten. Je praat alleen over je dochter.
Ik mis ook een basis van respect voor beide vrouwen: het gaat er vooral om dat ze zo goed voor jou zorgen. Kom op zeg. Als je je vrouw al wil verlaten, leer dan eerst eens om zelf goed voor jezelf te zorgen, zodat je bij een nieuwe relatie eventueel echt samen ergens voor kunt gaan.
Dan zie ik een vreemde constructie in je verhaal opdoemen: jij zou je maitresse een kind willen geven, maar bij je eigen vrouw en dochter willen blijven tot dochter ongeveer 18 is; om vervolgens de overstap te maken naar maitresse en kind om daar weer vadertje te gaan spelen.
Ja, als alle andere mensen (vrouwen en kinderen zijn mensen) dan even rustig op hun plaats willen wachten tot jij tijd aan hen wil besteden, dan zou dat een prachtige constructie zijn. Ik hoop echt dat het leven voor de vrouwen en kinderen meer in petto heeft dan wachten op jou.
Kap met je vriendin, ze heeft er recht op nu een nieuwe liefde te vinden die wel met haar een gezin kan stichten.
Kijk naar je vrouw. Dat de passie verdwenen is is niet alleen door haar, maar ook door jou. Investeer in jullie huwelijk, zorg dat ze meer te doen heeft dan alleen maar voor jou en kind zorgen. Maak tijd voor haar, heb respect voor haar, vraag eens naar haar en laat haar merken dat je van haar houdt, ook al spatten de vonken er niet meer vanaf.
Tsjor
kijk eens in
relatieproblemen.
Is een draadje over 'verdergaan na ontrouw'.
Misschien doet het je beseffen wat je aanricht. Enkel omdat je met je hoofd in de wolken loopt. Straalverliefd. Alles geweldig. 44 en 24. Hou toch op en denk na. Kijk om je heen. Het is het standaardverhaal van een man van halverwege 40, in een huwelijk met sleur die de makkelijkste weg kiest. Stop de tijd en energie niet in je vriendin maar in je vrouw.
Daar doe je je dochter het grootste plezier mee.
tja
Interessant, een man van 44 en wat voel je je als man weer jong met een blaadje dat je kind had kunnen zijn.
Beiden in een totaal andere levensfase, zij aan het begin, jij in het midden van je leven.
Je hebt na de geboorte van je dochter amper nog een intieme relatie met je vrouw.
Waar wacht je op, op haar initiatief, waar zit het probleem?
Een midlife crisis en wat doen veel mannen: ze kiezen de makkelijkste weg, ze kopen een ijsje.
Ga nou eerst eens tijd in je vrouw steken, probeer elkaar weer te vinden, ga in therapie, denk er over na waarom je ooit op haar viel, wat er bij haar is veranderd, maar zeker ook wat er bij jou is veranderd.
Komt daar niets meer uit, dan kun je kiezen om je huwelijk te beeindigen en je weg te vervolgen.
Maar nu werk je in omgekeerde volgorde.
Waarom zeggen ze dat mannen altijd zo duidelijk en recht door zee zijn?
Wees een man en los je problemen in de goede volgorde op.
Liegen en bedriegen...een fouter voorbeeld kun je niet zijn voor je dochter.
Gevoelsmatig
Zit je op alle fronten bij je vriendin. Behalve daar waar het je dochter betreft. Ik vrees dat je hart al gekozen heeft, maar bedenk goed dat de sleur die je in je huidige huwelijk zo tegenstaat, je in de volgende ronde op zeker moment evengoed zult gaan ervaren. En dan?
Wat hoop je hier te horen?
Kennelijk zit je te wachten op twee soorten reacties: een wondermiddel om alles op te lossen en toch bij je vriendin te zijn, of de geruststelling dat je je dochter heus wel achter kunt laten en dat ze er wel overheen komt.
Beide reacties ga je hier niet krijgen. Er is geen wondermiddel en je dochter gaat er niet onbeschadigd uitkomen als jij je gezin verlaat voor je nieuwe vlam.
ik merk
Dat ik boos ben. Ik héb een dochter van 24 en ik moet er niet aan denken dat er iemand van mijn leeftijd met de handen aan zou zitten. Het woord dat ik erbij in gedachten heb zal ik niet neerzetten.
En je wilt haar dat kind wel geven?
Je geeft haar een záádje bedoel je? Want kinderen krijgen is meer dan verwekken; dat doe je samen voor jaren achtereen. Vervolgens ga je terug naar je eigen kind en tegen de tijd dat die uit huis is (kan tegenvallen tegenwoordig hoor..ze zijn echt niet allemaal met 18 uit huis), dan ga je vadertje spelen voor het andere kind, dat dan inmiddels 9 of al veel ouder is? Je doet dan alles half in je leven en sommige dingen, zoals 2 vrouwen in je leven doe je teveel.
Echt, je maakt er een puinhoop van, want hoezeer je ook probeert je dochter voorop te stellen, je wilt alleen maar weg naar dat andere "kind".
Breken
Je vraagt om advies dus hier is mijn advies. Verbreek je relatie met die 20 jarige. Ze is te jong voor je. Het is vast heel spannend allemaal maar je doet haar te kort. Ze verdient een knul van haar eigen leeftijd om alles nog mee te ontdekken. En een kind krijgen? Ze is nu nog heel jong en over een aantal jaren ben jij al oud.
Daarna ga je aan je relatie werken. Je weet wel, met je vrouw en dochter. Jullie gaan samen weer leuke dingen doen zoals je hoort te doen als een getrouwde man en vader. Denk je dat je vrouw niet door heeft dat je met je hoofd heel ergens anders zit? Vrouwen zijn echt niet gek. En lukt het niet meer omdat je vrouw er genoeg van heeft dan kan je altijd nog gaan scheiden. Daarna kan je aan een nieuwe relatie gaan denken met iemand van je eigen leeftijd. Niet eerder.
Zelfde advies...
Wat mij direct opvalt in je verhaal is dat je erg berekenend te werk gaat. Je doet alsof je begaan bent met alle partijen, maar het gaat er toch vooral om hoe jij er het beste uitkomt op de lange termijn. Liefst zou je verder willen met je vriendin, maar speel je dan op safe? En dan is er je kind... waarover je je slecht voelt bij zo'n beslissing. Om het voor haar wat dragelijker te maken, zou je pas openheid van zaken geven, als ze 18 jaar is. Al je overwegingen en overpeinzingen houd je geheim, opdat je zelf nog alle kanten uit kunt.
Als ik zo om me heen kijk – en helaas komt dit soort bedrog veel te vaak voor – valt me op dat het áltijd uit komt. Ook jij gaat door de mand vallen, wordt minder 'voorzichtig'. Als je vrouw het al niet door heeft. Die afstandelijkheid van haar, tja, kan het zijn dat je oorzaak en gevolg door elkaar haalt? Met wat pech sta je straks met lege handen.
Je vriendin is 24, even oud als jij toen je je huidige vrouw ontmoette. Wat doe je dat meisje aan, een 20 jaar oudere man met een kind en een schuldcomplex? Ik ben het met mijn voorgangers eens, neem afstand van haar en ga bij jezelf na waar het tussen je vrouw en jou is misgegaan.
Eerlijk zijn?
Als ik jouw vrouw was en wist wat je uitgespookt had, zou ik absoluut niet met jou verder willen. Op deze manier geef je je vrouw de kans niet om jou de deur uit te zetten.
En ga je ook nog reageren op wat hier allemaal gezegd is?
Nou...
Ik kijk hier toch wat genuanceerder tegenaan: TS heeft van zijn 33e tot zijn 43e precies 1x een beurt gehad. Als zijn vrouw voor een seksloos bestaan heeft gekozen, en dat is natuurlijk slechts een aanname, is dat behoorlijk desastreus voor een relatie. Nu is bedrog nooit goed, maar het is vaak wel een teken dat er in de relatie wat problemen zijn.
Verder vind ik de opmerkingen over het leeftijdsverschil van 20 jaar, vooral de suggestie van pedosexualiteit, bekrompen. Alsof een vrouw van 24 niet zelf in staat zou zijn om beslissingen te nemen. Een beetje denigrerend komt het wel over. Bovendien zijn er natuurlijk genoeg voorbeelden van echte liefdes met (groot) leeftijdsverschil.
Ik geloof dat je eerst in je bestaande relatie moet investeren voordat je verder kijkt. Ik vind het dom en onnodig kwetsend voor je partner een relatie met een ander te beginnen. Mocht je de afgelopen jaren al geprobeerd hebben weer een "echte" relatie met je vrouw te krijgen en lukt dat niet, dan zou ik knopen door gaan hakken. Ik zou zelf niet accepteren dat een gezonde partner mij mijn seksleven afneemt, omdat het voor hem allemaal wel goed genoeg in. Dan is het wel zo zuiver eerst het probleem aan te gaan, er dan consequenties aan te verbinden en pas daarna je weer op andere vrouwen te richten. Als je wil dat je dochter niet in een gebroken gezinssituatie terecht komt en dit je prioriteit is, zal je of moeten accepteren dat intimiteit geen deel van je leven zal zijn of met je vrouw afspraken moeten maken hoe er ook aan jouw behoeftes tegemoet gekomen kan worden. Nu doe je iedereen tekort: je dochter, vriendin, je vrouw en jezelf.
Een beurt gehad...
Ben jij echt een vrouw, Donna?
Verder ben ik het wel met een aantal dingen die je schrijft eens overigens.
Piano ot
Toch wel. Ik heb nog nagedacht ook hoe ik het netjes kon brengen, maar dat is dus niet bijster goed gelukt kennelijk... "Van bil gegaan" dan?
Afgezien van het vreemdgaan vind ik in dit geval dat je die 24-jarige vrouw vrij zou moeten laten. Ik kan je nu al een dramatische scheiding voorspellen want vrouwen die jarenlang bedrogen zijn laten je daar in de regel niet makkelijk mee weg komen. Grote kans dat de relatie met je kind daardoor ook verstoord raakt. Allemaal dingen die je een 24-jarige, die ongetwijfeld heel verliefd en verblind daardoor is, niet aan zou moeten doen.
Jullie seksloze huwelijk is momenteel natuurlijk vooral een zakelijke aangelegenheid en zorgt voor een stabiele situatie voor jullie dochter. Je kunt besluiten het uit te zitten, ik ken zat mensen die de stekker eruit trokken op het moment dat de jongste (bijna) het huis uit ging. Je kunt het ook nu opbreken, en ik kan je verzekeren dat dat heel wat soepeler zal gaan als er geen ander in het spel is.
Donna
Of gewoon geneukt 
Haha
misschien passen die woorden ook wel beter bij TS..
de juiste sexe?
Je vraagt hier wel advies aan mensen/vrouwen die met name aan de 'receiving end' staan van jou gedrag. Dat is niet leuk.
Even pikken van een tv-uitzending van afgelopen week: hoezo ben je Frits Wester of mijnheer Cactus?
gelukkige moeder
Als je zo erg van je dochter houdt gun je haar een gelukkige moeder. En dat kan door getrouwd te blijven of door te scheiden, maar dan wel op een nette manier.
Werk dus eerst (als je het nog een kans wil geven tenminste)aan je relatie door wat meer tijd aan je vrouw te besteden, ga er wat vaker samen uit. Tijd en energie heb je blijkbaar wel, als je met die ander zit te vozen. Als dat allemaal niet werkt kan je op een normale manier uit elkaar.
En maak het uit die 24 jarige,die je tenslotte nu aan het lijntje houdt, dat is ook niet zo aardig.
Zoals je het nl. nu doet komt het beslist tot een dochter die een hekel aan jou gaat krijgen en dat is niet wat je wilt. Gedraag je dus nu als een volwassen vent.
Mijn reactie
Afgezien van mijn mening over dit hele epistel het volgende: Er wordt zo vaak gezegd dat iemand moet gaan werken aan zijn/haar relatie. Uit het verhaal begrijp ik dat er weinig meer van over is. Soms ben je gewoon helemaal klaar met de ander en zie je dat het geen zin heeft om je relatie weer/nog nieuw leven in te blazen. Stop er dan mee. Hier wordt niemand gelukkiger van.
Meegemaakt
Mijn man bleek dus zo'n smeerlap te zijn die zich ophield met een vrouw die de helft jonger is dan hij. Na een relatie van 26 jaar zit ik nu met 3 kinderen en een enorme hoop ellende terwijl hij loopt te rollebollen met zijn groen blaadje. Het bedrog is al erg, dat het al jaren speelt is onverdraaglijk en dat ik ingeruild ben voor een veel jonger iemand is erg vernederend. En uiteindelijk blijkt die affaire hét recept voor een vechtscheiding.
Mijn advies, stop de affaire. Ga door met je vrouw of rond die relatie netjes af en pas als je letterlijk en figuurlijk een vrij man bent, ben je klaar voor een nieuwe relatie. Maar dit bedrog is het ergste wat je je vrouw en ook je kind aan kunt doen.
En ze leefden nog lang en gelukkig.....
http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/28575_en_ze_leefden_nog_lang_en_gelukkig/
"Je vraagt je af waarom je dit allemaal wilt weten, maar de onderzoekers hebben een antwoord op die vraag. Een goed huwelijk is een buffer tegen de stress die je in je latere leven hebt als lichamelijke kwalen, chronische ziekten en de dreiging van overlijden om de hoek komen kijken. Een man investeert daarom in het tevreden houden van zijn partner.
De vrouw zou beter in haar dochter kunnen investeren, want daar heb je meer aan als het puntje bij paaltje komt."
Moeder
Je moet toch proberen om zo snel mogelijk die wrok kwijt te raken. Zijn affaire heeft niets met jou te maken, dus het heeft geen zin om je ingewisseld te voelen. Alle negatieve emoties vreten aan je en belemmeren je alleen maar in je herstel. Ik ken iemand die 20 jaar na dato nog over haar ex praat zoals jij dat doet. Nee, dan heb je een leuk leven want ze heeft allang iedereen weg gejaagd (incl. haar kinderen, wier leven ze verpest heeft) met haar geklaag en zwartpraterij.
Met je advies ben ik het overigens wel eens. Eerst het huwelijk afronden en daarna eens kijken wat er nog meer op de markt is.
en nog een vraag die bij me opkomt
Als je nou in je goedertierendheid dat leuke jonge ding een kind schenkt, hoe ga je daar dan voor betalen? Weet je wel wat dat kost, een kind? Ga je daar stiekem voor betalen terwijl je thuis bij je vrouw zit? En die komt er dan niet achter dat een substantieel deel van het huishoudinkomen op mysterieuze wijze verdampt?
En dan zijn er nog de volgende mogelijkheden:1) vrouw komt erachter, schopt je eruit en je kan kinder- en echtgenotenalimentatie gaan betalen, of 2) vrouw schopt je er niet uit, vriendin is teleurgesteld, en wil - als je mazzel hebt - een vaste maandelijkse bijdrage die hoger is dan jou lief is, of begint, als je pech hebt, een procedure tot gerechtelijke vaststelling vaderschap met samenhangende alimentatieclaim.
Ik werp het maar op, want ik heb je openingsposting een beetje diagonaal gelezen moet ik zeggen, maar kwam wel ergens de kreet financiële zekerheid tegen.
O, en nog een mogelijkheid zonder directe financiële implicaties. Vriendin bedenkt dat het eigenlijk best wel vervelend is, zo'n vader die thuis bij zijn eerste gezin blijft zitten. Je kan m ook niet eens spontaan bellen als dat kind ziekjes wordt na de prikken, of op school uit het klimrek valt enzo. Ze komt een leuke vent tegen van haar eigen leeftijd, die wel tijd voor haar neemt. Dat wordt de nieuwe papa voor haar kind. Zij laat hem het kind misschien erkennen. En jij krijgt je tweede kind niet meer te zien. Wat je tegen die tijd misschien eigenlijk ook wel een beetje vervelend vindt.
Wespennest, wespennest ...
Groeten,
Temet
Katniss
Ik weet het, ik weet het. Ik kom er wel maar soms borrelt het heftig. Eigenlijk had ik niet in deze draad willen reageren maar ik kon het toch niet laten. Volgende week ga ik praten met iemand om de zaken op een rijtje te zetten. Uiteindelijk komt het goed. Hoop ik.
Ik zou....
....het hele verhaal maar eens aan mijn vrouw gaan vertellen. Ik vind dat zij daar recht op heeft. Kunnen jullie samen een beslissing nemen hoe verder.
En hoewel het sarcastisch klinkt binnen de setting van al deze reacties, bedoel ik het echt serieus.
Als mijn man verliefd zou zijn op een ander, dan zou ik dat willen weten om zo samen besluiten te nemen hoe we het verder gaan doen. Wat je gaat doen gaat namelijk ook haar aan, ik vind niet dat je zonder iemand erin te kennen beslissingen mag nemen die invloed hebben op diens leven.
in de knoop
Ik besef dat het hier vooral vrouwen zijn in the receving position, maar ik was benieuwd wat andere hun mening was in mijn situatie. Er is voorlopig een knoop doorgehakt richting vrouw en kind. Ik kan het mijn dochter niet aan doen en ja ook de gedachte dat een ander papa zou komen spelen voor een ander kind laat me huiveren! Mijn dochter is belangrijker dan wat ik voel.. Wat betreft de relatie met mijn vrouw. Nee zelfs vóór onze dochter was het al geen 100% meer. Als je te lang stopt met praten, stopt met fysiek contact dan gaat het gewoon niet meer. De afstand wordt gewoon te groot. En ik weet dat ik een heel mooie vrouw heb en ik heb respect voor haar, ze is een zeer goede moeder en ik hou van haar. Maar zoals ik van mijn zus houd en ik voel me schuldig ten opzichte van mijn vrouw ook, maar hoe groot is de kans dat zij mij niet bedriegd? 6-7 jaar zonder iets is lang.
@ temet
Geldproblemen zijn er niet. Stel dat ik voor dat kind zou betalen zou mijn vrouw ook helemaal niet merken daar wij afzonderlijke rekeningen hebben en een gemeenschappelijke. Maar mijn vriendin zegt als ik geen papa kom spelen ik ook geen bank moet spelen, maar dat ik er dan inderdaad vrede mee zou moeten hebben indien zij iemand vind die het ok vind om papa te spelen voor haar/ons kind
Knoop
Goed dat je een knoop hebt doorgehakt. Het zal nog heel wat discipline vragen om jezelf te ontwennen van alle spanningen en sensaties van je vriendin. Je geeft aan op een broer/zus-manier van je vrouw te houden. Dat is al heel wat. De heftigheid verdwijnt, bijna altijd. Maar als er een goed ebasis is van respect, dan is dat voor een gelukkig gezin al heel wat waard.
Praten en intimiteit, dat zoek je. Wie weet zoekt je vrouw dat ook. Je bent bang dat ze het bij een ander gaat zoeken. Ooit hebben jullie vor elkaar gekozen, waarom dan nu niet opnieuw voor elkaar kiezen, andere leeftijd, andere levensomstandigheden, maar beiden zijn jullie wel nog dezelfde mensen. Praten en intimiteit, ik hoop dat je er tijd voor maakt. Bij je vrouw.
Tsjor
tsjor offtopic
Ik lees hier verder niet uit dat hij met zijn vriendin breekt. Wel dat hij heeft besloten niet bij haar in te trekken ivm zijn dochter.
Maar misschien zit ik ernaast. Ik hoop dat jij gelijk hebt.