Stelling Omgangsregeling bij ziekte
Hallo, ik ben heel erg nieuwsgierig naar de mening van de bezoekers hier op dit forum.
Ik heb een stelling: als een kind ziek is, hoge koorts heeft dan is het alsnog juist belangrijk het kind over te dragen aan de ouder die op dat moment aan aan de beurt is om het kind te hebben!?
Ben erg benieuwd naar de reacties zonder duidelijkheid te scheppen over aan welke kant ik sta in dit verhaal.
Groetjes Carla
Waarom niet? Beiden toch ouder van het kind. Uiteraard een beetje afhankelijk in hoeverre er gezeuld en gereisd moet worden of wat voor situatie dan ook. Geen idee.... Maar welke ouder erbij is lijkt mij niet relevamt, los van de afspraak wie 'de beurt' heeft.
Principes?
Als je het hier op principes op wil lossen heb je snel een conflict denk ik. Een kind dat ziek is wil je ook niet teveel mee slepen, dat los je zo soepel mogelijk op. De uitkomst daarvan staat niet vast. Je zoekt een zo goed mogelijke oplossing. Soms kan het niet anders, je moet werken, en geef je een kennelijk ziek kind mee aan degene die er dan voor gaat zorgen, maar het kan ook zijn dat je bijvoorbeeld niet 's avonds laat onrust voor een kind wil maken, het is al ziek, en dan houd je het een nachtje of wat langer dan de bedoeling was om de rust te bewaken, als dat binnen de mogelijkheden ligt.
Blijkbaar is dat hier niet mogelijk?
Tsja,
Ik denk in principe wel maar als die "beurten" niet gelijk zijn, zoals in mijn geval omdat de kinderen eens per 14 dagen het weekend naar hun vader gaan, zou het beter zijn als die "beurten" losgelaten kunnen worden bij ziekte en er puur en alleen gekeken wordt naar de beste optie op het moment. Natuurlijk wil ik naar huis als een van de kinderen ziek is maar kan soms simpelweg niet weg van mijn werk en dat vind ik een groot probleem en het zou super zijn als hun vader, die regelmatig thuis is, af en toe ook zo'n situatie zou opvangen ondanks dat het niet zijn "beurt" is maar helaas werkt dat bij ons niet.
Een ziek kind overdragen naar een weekend met de andere ouder zou, denk ik, gewoon door moeten gaan, hoe moeilijk ik het ook zou vinden, tenzij de andere ouder zou aanbieden dat het kind wat langer op zijn plek kan blijven. Het liefst zou ik uitgaan van de wens van het kind maar de boosheid van de vader als er afgeweken zou worden is ook niet bevorderlijk voor de rust.
Ja, ik denk het wel
Het gaat hier altijd een beetje vanzelf. Bij een ziek kind besluiten we soms wel om vader een dag vroeger te laten halen, zodat ik geen zieke 12-jarige een dag alleen hoef te laten. Toen ze kleiner waren was alleen laten natuurlijk geen optie, dus spraken we sowieso af om de zorg een beetje te verdelen icm werk.
Toevoeging
Het staat er nu alsof het vooral gaat om de ouders en hun werk, maar het belang van het kind staat uiteraard voorop. Ze waren hier gelukkig nooit zo ziek dat ze niet vervoerd konden worden, of zo.
Hier normaal gesproken wel
Wij zijn nog nooit afgeweken van de regeling om deze reden. De andere ouder kan ook voor het zieke kind zorgen. Hier is de reis niet echt lang en de kinderen zijn nooit zo ziek geweest dat ze echt niet de auto in konden.
We houden elkaar wel op de hoogte, zodat de ander bijvoorbeeld alvast een bed op de bank kan klaarmaken en de boodschappen in huis heeft, zodat dat allemaal niet meer hoeft als het zieke kind aankomt.
We schuiven wel regelmatig, maar dus niet vanwege ziekte van het kind. Wel vanwege ziekte van de ouder.
geen ervaring, maar lijkt mij..
..dat de meest wenselijke oplossing is dat dit in goed overleg gaat, waarbij het belang van het kind voorop staat (en dan hangt de uitkomst dus van de situatie af: van wat het kind wil en kan en van wat de ouders willen en kunnen).
Maar als de verhouding dusdanig is dat zulk overleg niet mogelijk is, dan houdt je per definitie vast aan de regeling die er is.
als een kind flink ziek is
dan is het praktisch en prettig dat de ouder die zorg draagt voor dit kind naar het kind toe komt. Versjouwd worden als je je beroerd voelt is geen pretje.
Wij
Hebben het altijd in overleg gedaan. (Ik ben de stief in dit verhaal). Moeder van mijn stiefkind is lang zonder relatie geweest en dan was het vaak handiger dat man en ik de ziekenboeg op ons namen omdat wij het nog samen konden afwisselen en zij er alleen voorstond. Er is ook een periode geweest dat zij geen werk had en dan was het logischer als kind bij haar was in zo'n situatie. We hebben overigens een 50/50 verdeling.
Is dit serieus een vraag?
Ouders, Ouders,
Belang van het kind gaat voorop. Geen discussies over 'beurten' en 'beide capabel om voor het kind te zorgen'.
Wat doen jullie zelf als jullie met koorts in bed liggen? Juist ja, thuis in je bedje liggen. Je zit er zelf ook niet op te wachten om over straat te gaan of wel?
Laat je kind alstublieft met rust en uitzieken in zijn/haar eigen vertrouwde bedje.
(En eerlijk is eerlijk, als je ziek bent wil je toch graag je lieve verzorgende, warme moederliefde om je heen..)
@Flippo
volgens mij is lieve verzorgende warme vaderliefde ook prima?
Het lijkt me vooral fijn voor een zieke om niet van het ene naar het andere adres te hoeven reizen
Wat wil het kind zelf?
Tenzij het kind nog heel klein is en geen mening heeft zou ik toch het kind vragen? Is toevallig een paar keer gebeurd bij ons (we zijn uit elkaar gegaan toen zoon 10 was) en de ene keer wou hij toch naar pap en andere keer zo ziek dat hij zijn bed niet uit wilde om naar zijn vader te gaan.
Hangt ook er vanaf wie werkt er op dat moment, moet het kind veel alleen zijn of niet. Etc. Ik vind principe oplossingen niet goed in dit soort verjalen, pragmatische oplossingen moeten gevonden worden.
Sini
Ligt aan de situatie
Kinderen gaan hier om het weekend naar hun vader.
In die dagen werk ik dus volop.
Dan wordt het dus of wat regelen op mijn werk wat zeker niet altijd mogelijk is, of oppas of naar papa.
Ze gaan dan dus naar papa omdat hij net zo goed een ziek kind kan verzorgen als ik dat kan, zou ik vrij zijn dan overleg ik met het kind wat ze zelf het liefste willen en komt papa op ziekenbezoek of gaan ze een dagje later.