telefoonnummer geven
Eens een vraagje hier omdat mijn ex mij toch weer in mijn zelfvertrouwen weet te pakken.
Ik vraag mij af of ik nou weer zo naief ben
Even kort, toen onze zoon 2 1/2 was ben ik van uit zijn geboorte plaats verhuist naar een andere plaats veel verder weg.
De rechter vond vlak voor zijn 4de dat ik hem uit zijn sociale omgeving had getrokken?
Liefde is loslaten en aan een kind trek je niet, gezien ons kind naar school moest ben ik niet in hoger beroep gegaan.
Nu is ons kindje bijna 10.
Hij heeft mee gedaan vorig jaar aan een muziekstuk eind vorig jaar. Toen dat afgelopen was, was hij heel verdrietig want nu zag het kind zijn vriendjes van daar niet meer.
Omdat met het muziek optreden van die voorjaar te voorkomen had ik voor de hele groep een cadeautje met zn telefoonnummer gemaakt.
Zodat de vriendjes hem konden bereiken.
Tijdens de voorstelling maakte hij een verdrietige indruk en bij het gedag zeggen was hij snel weg.
Ik weet dat ik het met ex had moeten overleggen, maar had geen zin in elle lange mailtjes over wat ik wel of niet mag en wat HIJ voor opvoeding geeft.
Daarnaast zou ik het met mijn andere kind ook zo doen.
Immers zijn de kinderen die zijn nummer krijgen allemaal kinderen waar hij al weken mee optrekt.
Ons kind was verdrietig omdat hij dacht dat niet iedereen van de groep zijn telefoonnummer mocht hebben.
Ex geeft aan dat zij ( nieuwe vriendin en hij) daar hem leren dat hij niet zo maar aan iedereen zijn telefoonnummer mag geven.
Heb ik nou weer te naief gehandeld?
Wat zouden jullie doen?
Kind is 10 en het nummer gaat niet naar vreemde toch?
het is me helemaal niet duidelijk wat de situatie is
Jij woont ver weg en je zoon woont bij zijn vader? Als hij bij jou is doet hij mee aan bepaalde activiteiten en daar deel jij telefoonnummers uit?
Daar zou ik ook niet blij mee zijn, als je zoon met iemand uit die groep nogmaals af wilt spreken dan kun je met dat betreffende kind (of met zijn ouders) telefoonnummers uitwisselen. Zijn telefoonnummer verspreiden aan de hele groep lijkt mij niet zinvol.
jouw nummer of nr van je ex?
Heb je jouw nummer verspreid of dat van je ex?
Als het jouw nummer is is dat jouw beslissing, maar het nr van je ex kun je niet zomaar verspreiden. Ook niet in zo'n groep min of meer bekende kinderen.
Ik word er ook niet blij van als iemand mijn nummer aan een ander geeft. Ik geef een ander dan ook niet het nummer van anderen, dan vraag ik eerst of het goed is dat ik het nummer aan die of die geef.
Dus ja, dit had je moeten overleggen.
Telefoonnummers vallen onder de privacy gevoelige informatie. Daar moet je zuinig op zijn.
Flavia
Volgens mij gaat het om het mobiele nummer van haar zoon. Waarom die zoon dat niet zelf geeft, weet ik niet.
Overigens zou ik het niet nodig vinden om kinderen van 10 elkaars mobiele nummers te geven om af te spreken. Op die leeftijd is het nog uit het oog, uit het hart. Afspreken met mensen die je niet dagelijks ziet, komt pas veel later.
Dat kan ook nog
Maar maakt voor mijn antwoord niet uit. Telefoonnummer verspreid je zeer selectief.
Eens Flavia
Daar ben ik het mee eens.
Veel veranderd eigenlijk Flavia
Wat is er toch eigenlijk veel veranderd m.b.t. tot privacy. Vroeger stond je nummer gewoon in een openbaar telefoon boek en kon je zomaar door iedereen gebeld worden 
Maar goed, ik ben ook erg selectief met mijn mobiele nummer. Alleen goede vrienden hebben hem, de rest mag naar mijn gewone huis nummer bellen (heb ik ook nog, en ook nog een zakelijk nummer) kon mijn huis telefoon niet weg doen, want mijn zakelijk nummer zit daar aan vast, en omdraaien kon niet (en heb geen zin om al mijn flyers en visite kaartjes opnieuw te maken) plus, het scheelde heel weinig in extra kosten. (dit even terzijde) En als ik dus niet thuis ben, bellen ze nog maar een keer of spreken ze de voicemail in.
Mijn partner heeft alleen nog een 06 nummer. Onlangs had een zakelijk contact van zijn werk hem eenmalig even nodig op zijn vrije dag, dus zijn collega had zijn mobiele nummer doorgegeven, echter nu wordt hij dus door die man om de haver en klap gebeld op zijn mobiele nummer (ook op vrije dagen en vakantie) dan is het dus wel onhandig.
Misschien vindt de zoon het wel erg leuk, om zo nu en dan eens gebeld te worden door zijn vriendjes (alhoewel mijn kinderen amper bellen, ze appen alleen maar)
Het was misschien wel beter geweest om dit even te communiceren met je ex, maar zo'n ramp lijkt het me nou ook weer niet. Je zoon hoeft de telefoon niet op te nemen he, als hij daar geen zin in heeft, dan stopt het bellen uiteindelijk vanzelf weer.
Merel
Ook vroeger kon je kiezen voor een geheim nummer of een nummer zonder vermelding in de telefoongids.
Overleg
Zo zie je maar dat een kind in de mangel komt als ouders denken dat ze over alles moeten overleggen en niet kunnen accepteren dat een ander wel eens iets doet wat niet goed is.
Een kadootje maken en uitdelen met het telefoonnummer van je zoon erop lijkt mij niet zo handig, ik zou geen telefoonnummers van mijn kinderen uit gaan delen.
Je had en kunt nog met je zoon kijken welke kinderen hij in zijn adresboek wil hebben. Het is handiger als het initiatief voor kontakt bij hem blijft liggen.
Omgekeerd: het is ook niet zo dat jij het nu ' zomaar' aan ' iedereen' hebt gegeven. Het was wel degelijk een select groepje.
Maar nog belangrijker: jullie moeten dat ' overleggen met elkaar' gaan schrappen, ieder meer ruimte geven om zelf de eigen dingen te doen (ook al is dat niet goed) en als de andere partij dat niet goed vindt wordt het niet met het kind besproken, maar beleg je daarvoor maar een gesprek tussen de twee ouders. Ik zou beginnen met 1 keer per maand, alle fouten opstapelen. En dan hopen dat het langzamerhand naar 1 keer per jaar gaat. Beginnen met een belangrijke afspraak: niet in het bijzijn van het kind de andere ouder bekritiseren.
Tsjor
Naïef?of andere tijden?
Het gaat om het nummer van ons kind.
Ik snap wat jullie bedoelen en steek hand in eigen boezem. Echter heeft zoon dit nummer al gekregen zonder over leg met mij. ( ik vind namelijk dat een kind van toen 7 nog niets aan een mobiel nummer heeft dat is iets voor misschien groep 8).
Het groepje vind ik selectief en niet zo maar iedereen. Hij gaat al een 5 maanden om met de meeste kindjes. Dat hij nog de leeftijd heeft van uit het oog uit het hart ben ik het niet mee eens. Dit verschilt per kind en zeker dit kereltje hecht enorm aan contacten. Dit door een aantal redenen.
Zelf zo u ik dit met mijn jongste (van een andere papa) ook zo hebben gedaan.
Noem mij naïef maar ik zie niet het kwaad in je nummer geven aan een groep waar je 5 mnd wekelijks mee om gaat. Blokkeren is snel gedaan.
Ook hier vind ik het zo moeilijk om dat er snel met twee maten word gemeten. Telefoon nummer privé is van ex zo op linked in te vinden.
Blijkbaar ben ik hier erg naïef in.
( maar ja vroeger gaf ik ook mijn adres aan penvriendinnrn van de camping )
Privé nr ex
Dat het privé nr van je ex op LinkedIn staat is zijn keuze voor zijn nummer.
Voor het nr van jullie zoon is hij selectiever. Dat vind ik logisch kinderen zijn toch kwetsbaarder in hun communicatie en kinderlijke naïviteit.
Je zoon gaat pas 5 maanden om met dat groepje. Mijn dochter zit al 7 jaar bij een sportclub, maar daarvan hebben misschien 3 of 4 haar nr. Ik vind het vreemd om aan een hele groep het nr te geven. Een klasse-app of team-app kan ik nog begrijpen maar zomaar aan het eind van een seizoen ongevraagd het nr van iemand krijgen vind ik vreemd.
Zelf
'Echter heeft zoon dit nummer al gekregen zonder over leg met mij.' Schrap dat 'overleg' eens uit je vocabulaire. Hij doet iets waarvan hiju denkt dat het goed is, jij doet iets waarvan jij denkt dat het goed is. Als jullie elkaar de ruimte geven om ieder op eigen manier het goede te doen, inclusief de vergissingen die je wellicht daarmee begaat, dan is er al heel wat spanning weg.
Je zoon is de dupe van die spanning.
Je geeft zelf een voorbeeld, waarin jij zelf telefoonnummers of adressen uitwisselde, zoals ook je ex zelf beslist wat er op- linked in staat. Je kind is 10, die kan ook zelf telefoonnummers noteren en doorgeven. Nogmaals, ik vind het neit zo handig om dat als kado rond te delen, maar ik vind het nog onhandiger (zwaarder woord) om tegenover je zoon daarover je meing te geven als je de andere ouder daarmee in diskrediet brengt.
Ondertussen zijn jullie allebei niet bezig met de vraag hoe je kind ermee om gaat, ermee om kan gaan, hoe je kind met vriendjes omgaat etc.
Tsjor
Bps75
'en zeker dit kereltje hecht enorm aan contacten. Dit door een aantal redenen.'
Maar voor contact zijn er (minimaal) 2 nodig. En de andere 10-jarigen zullen het al snel te druk hebben met hun klasgenootjes en buurkinderen.
minder vrienden
Tenzij de ouders vlak bij elkaar wonen en een kind dezelfde vrienden kan bereiken van elk huis zal bij de ouder waar het kind het minste is er meestal minder vrienden zijn.
Dat is een nadeel van het hebben van gescheiden ouders.
Wat Knurf al zegt, die andere 10 jarigen hebben ook vrienden en klasgenoten in de buurt waar ze dagelijks mee optrekken. Dan kun je beter regelmatig vriendjes vragen om bij jou te komen logeren als hij zo'n behoefte heeft aan contact.