Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
20-01-2016 om 15:39
Ik gok dat dit onderwerp al vaker aan de orde gekomen is maar er naar zoeken lukt niet zo goed.
Lief en ik (beide in de 40) hebben allebei kinderen wat tot voor kort heel goed liep. 2 jaar uit elkaar, een jaar samen. Wij aten vaak met zn allen, zijn kids waren gek op de mijne en andersom. Zijn ex vond het prima dat lief en ik samen waren. Toen echter bij ons het woord 'samenwonen' viel, ging het mis. Ex van lief vertelde haar kids dat ik helemaal niet aardig was (we kennen elkaar helemaal niet) en dat ik slecht was. Daarna nog wel eens met zn allen gegeten maar het liep steeds stroever tot nu het moment daar is dat zijn kinderen nog wel bij hem komen maar hem eigenlijk niet meer willen zien (dat zeggen ze tegen hem). Zijn ex een scene staat te maken bij zijn voordeur met kinderen erbij. Niet handig waar de kinderen bij zijn maar ik snap ook dat ze het heel erg moeilijk vindt dat ik dan dagelijks met haar kinderen te maken ga krijgen als we wel gaan samenwonen. Tenminste...het lijkt erop dat dat het probleem is.
Maar ik vind het zo zielig voor de kinderen.... die stonden er bij te huilen en willen alsmaar minder met hun vader te maken hebben. Mijn kids waren hier overigens niet bij.
Herkent iemand dit.... en wat hebben jullie toen gedaan? Ik probeer in gesprekken met mijn lief haar gedrag te relativeren door aan te geven dat ze dit waarschijnlijk doet uit emotie en het moeilijk vindt deze in de hand te houden als het om haar kinderen gaat. Ik probeer er bij hem achter te komen hoe ze samen weer in een constructief gesprek met elkaar kunnen komen. Mijn lief geeft aan dat hij helemaal niet met haar wíl praten maarja..... dat kan nou eenmaal niet, hij heeft kinderen met haar. Zij geeft overigens heel duidelijk aan dat ze helemaal klaar is met mijn lief en beschuldigt hem van van alles en nog wat.Dat maakt hem weer pissig...etcetc..
Ik bemoei me er verder niet mee uiteraard, ik probeer alleen dat hij weer met haar in gesprek gaat want dit geruzie is voor niemand goed. En is het handig om toch nog bij mijn vriend over de vloer te komen of moet ik me juist terugtrekken ivm zijn kinderen?
Ben heel benieuwd hoe anderen dit gedaan hebben....
05-02-2016 om 09:55
Het is onbegrijpelijk
Ik begrijp hier ook helemaal niks van. Ik kom uit een heel slecht geëindigd huwelijk maar ik heb alle trauma's, pijn en teleurstelling achter me gelaten en heb een respectvol nahuwelijk. Dat heeft therapie gekost en heel veel slikken, maar het bleek mogelijk. Zo totaal anders dan bij hem!
Hij is nu zo ver dat hij zijn ex best wil laten "winnen" als dat maar een einde aan de strijd betekent. Maar dat is niet zeker.
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.