Vader betaalt niets

alimentatie

is geen kijkgeld.
hoe verklaar je straks aan je kind als vader zegt: ik mocht jou niet zien want ik had geen geld?
En gevoelsmatig snap ik het wel een beetje, maar ik hoop dat als je even voorbij je frustratie kijkt, je ook ziet dat het een road to totally nowhere is als je alimentatie als kijkgeld ziet.
Zie het volledig los van elkaar en zet een tweesporenbeleid in . ..
gr Angela

Ik zie het ook het niet als kijkgeld

Hij heeft onze zoon de eerste 3 maanden nadat we uit elkaar waren elke werk gezien zonder dat hij maar een cent bijdroeg.

Hij heeft zelfs spullen van de baby meegenomen omdat die door zijn familie waren gekocht. Dus die kon ik ook allemaal weer opnieuw gaan kopen (wiegstoel, kinderwagen en box).

Ik vind het bizar dat ik me een slag in de rondte moet werken om ons kind te voeden, hij heeft geen vaste lasten en werkt full time en wil niets bijdragen maar ons kind wel zien. Dit kan toch gewoon niet ? Ik zie het meer als principe, vader zijn betekent niet alleen aan komen waaien wanneer je een keer
Tijd hebt en je verder ook onttrekken aan de financiele zorgplicht

Principe

Volgens mij kun je beter als principe zien dat het kind recht heeft op contact met zijn vader.

Recept voor ellende

Deze benadering.

Bouw in je hoofd een muur tussen alimentatie en omgang. Het zijn twee totaal verschillende dingen.

Gi: idee

Ik zou een sterke formulering zoeken en die regelmatig naar hem toe herhalen.

Je kunt aangeven:

A. Ik vind het onzettend vervelend dat je mij in financiële problemen brengt en geen financiële verantwoordelijkheid neemt voor de opvoeding van ons kind én (niet: 'maar'!)
B. Ik vind het ontzettend fijn dat ons kind zich door ons allebei geliefd voelt en dat wij samen ons best doen om allebei de ouders tijd te geven om voor het kind te zorgen.

Het is allebei belangrijk, maar het is niet causaal verbonden . . .

gr Angela

Baby vn 7 maanden

@Tsjor: we hebben het over een baby van 7 maanden die structuur nodig. Wanneer een vader dan alleen komt wanneer hij zin heeft, is dat niet in belang van ons kind. Hjj heeft zn vader nu bijna 7 weken niet gezien, alsof een baby dan nog weet dat het zn vader is.

Vader zegt letterlijk: ik betaal niks tot de rechter uitspraak heeft gedaan. Ik heb inderdaad de wens gehad om volledig voor ons kind te zorgen omdat vader geen co ouderschap wil, hij werkt fulltime en wil daar niet op inleveren. Hjj wjl zelf maar 1 weekend in de 14 dagen zn kind zien.

Volgens mjj was hjj er ook bij toen ons kind werd verwekt, en is er wettelijk een onderhoudsplicht. Rechtszaak kan zomaar een jaar duren, vovo zijn aangevraagd maar door eem achterstand bjj de rechtbank nog niet behandeld. Dus hij kan gwn zeggen: ik betaal niks zoek het uit maar ik moet wel rekening houden met dat hjj komt wanneer hij wil, steeds te laat komt of zomaar 7 weken niets laten weten

ja je moet

inderdaad rekening houden. Jij bent verantwoordelijk ervoor dat het kind tijd doorbrengt met beide ouders .Waarom ga je niet daarop in?

Nogmaals: je moet beide problemen benoemen en proberen op te lossen.
Dus ja hij betaalt niet en dat probeer je wel voor elkaar te krijgen en ja hij brengt tijd door met het kind en jij kunt prima een schema opstellen waar jij niet aan onderdoor gaat qua onzekerheid maar hem ook duidelijk maakt dat het niet 'opeens' kan en 'na vier uur wachten opdagen'.

Je loopt ernstig het risico de klassieke bezitterige moeder te worden die haar frustraties uitleeft op de man in kwestie terwijl je hem wel geschikt vond om een kind mee te verwekken.

Dat hij een #$$%%% is die niet wil dokken is op z'n zachtst gezegd een ##$$ streek maar jij bent de volwassene en probeert dat los te zien van tijd met kind doorbrengen. . .

Toch?

gr Angela

GI, je denkt echt te veel vanuit jezelf

Je hebt een baby van 7 maanden. Die verdient het op te groeien met zijn vader. Het is jammer als dat maar één weekend per 14 dagen is. Dat is al moeilijk genoeg voor dit kleintje. Maar kan nog uitbreiden in de toekomst als hij wat ouder is.
Jouw argument van structuur is niet in het belang van jullie kind. Als Opa en Oma 7 weken niet geweest zijn, zeg je toch ook niet: Helaas, hij weet niet meer wie jullie zijn dus je hoeft niet meer te komen.

Natuurlijk is het vervelend dat hij niet financieel wil bijdragen. Zodra de vovo is afgerond, is dat toch opgelost?

Gun jouw zoon het allerbeste, en dat is een moeder EN een vader.

Hoe doe je dat dan met anderen in je omgeving? Moeten opa en oma ook verplicht elke dinsdagmiddag om 14 uur langs komen? Vriendinnen, buren, neefjes en nichtjes komen toch ook niet met vaste regelmaat? En bezoekjes aan de huisarts, de winkel, het consultatiebureau.
Een klein kind heeft de vastigheid al bij jou, de rest hoeft niet zo strak.

Zelf gekozen

@Sas: vader heeft zelf gekozen voor deze omgangsregeling, wat ik zelf veel te weinig vond. Hij wilde niet doordeweeks jnleveren op zn werk en 1 weekend voor zichzelf.

Mijn voorstel was: iedere woensdag, vrijdag twee uurtjes en zaterdag de hele dag van 09:00 tot 19:00. En dan vanaf 1 jaar ook overnachtingen. Vader vond dit teveel, en wikde niet extra vrij vragen op zn werk. En dan kringt hij de 14 dagen regeling en gooit ie er zelf met de pet naar ? Dus ik moet me als moeder continu maar schikken aan hem. Ik kam dat weekend niet eens afspraken maken omdat hij zo onbetrouwbaar is.

En dat over opa’s en oma’s, dir betreft de vader van het kind, een hechtingsfiguur. Slechte hechting met 1 van de ouders is schadelijk voor het kind. Opa en oma gaat ie ook niet zn hele leven als papa en mama mee om. Dus dat vind ik een rare vergelijking.

Waarom

Doe je moeilijk? Laat hem aangeven wanneer hij kan en laat weten dat je dat zult honoreren mits hij op tijd afzegt en niet meer dan bijvoorbeeld 1 of 1,5 uur later komt. Dit omdat jij niet speelbal wil.zijn en/of sluitstuk.
Hij *moet* toch niet precies doen wat jij zegt?
Gr Angela
PS Ik zou ook niet verder vooruit kijken dan bijvoorbeeld een half jaar, gewoon samen kijken hoe het gaat

Dit is je tweede draadje al in een paar dagen over precies hetzelfde onderwerp. Verwacht je nu andere reacties te krijgen?

Natuurlijk baal je als een stekker. Echt, dat snapt iedereen hier. Je frustratie spat van het scherm, en logisch. Je hoeft ons niet te overtuigen. Je ex is gewoon een hork.

Maar lees goed de reacties. Vrijwel iedereen schrijft hetzelfde. Pas op dat je niet in de valkuil stapt die helaas nogal wat exen maken, namelijk je kind als wapen inzetten. Dat gaat jullie alleen maar ellende opleveren.

En je ideeën over veilige hechting met de vader kloppen niet.

Jij vindt alles een rare vergelijking als het niet in je straatje past. Kinderen van zeelui, soldaten en vrachtwagenchauffeurs zien hun vader of moeder soms ook weken niet. Zolang de andere ouder daar geen probleem van maakt, kunnen die kinderen daar prima mee omgaan. Maar dat wil je niet horen.

Ook mijn eigen leven

Leidt eronder. In het weekend dat mn kleine bij zijn vader zoi moeten zijn, kan ik NIKS plannen voor mezelf. Ik ben continu aan het vragen hoe laat hij komt, waarom het zo lang duurt erc.

Het lijkt me toch niet de bedoeling dat mijn leven ook beheerst wordt door zijn lakse houding naar zijn kind ?

Ik vind dat jullie wel erg hard oordelen. Deze vader heeft mij tijdens mijn zwangerschap zodanig mishandeld omdat hij hoopte dat ik een miskraam zou krijgen, hopen dat ons kind komt te overlijden, hasj Dus ik vind dat ik als moeder nog heel netjes en open met hem praat over wat hij graag wil, ondanks zn eerdere uitlatingen over ons kind. Hij zegt zelfs dat als hij alimentatie moet betalen, hij stopt met werken en ik maar weer moet beginnen met borstvoeding om ons kind te voeden.

Ik vind dat jullie wel erg naar de vader redeneren. Nee ik ben geen bezitterige moeder, ik heb te maken met een manipulatieve ex die alles naar zijn hand wil zetten en weet dat ik hem toch wel zn zin geef om ruzie te voorkomen

Bedankt

AnneJ, jouw reactie kan ik mee verder. Ja het is heel lastig,alleen naast omgangsrecht is er ook een omgangsplicht. Vader kan niet ineens besluiten om 2 maanden niet te komen, dit heeft mn advocaat uitgezocht.

Ja mbt alimentatie moet ik mn onderlip kapot bijten tot de vovo zitting is geweest. Het is niet anders helaas

ik redeneer juist NIET naar de vader

Dus lees nou en stap uit die boosheid.

jij moet sterker worden en blijven want je weet goed dat jij nooit meer terugwil naar afhankelijk zijn van hem. Maar je zit nog in je eigen proces van boosheid en onder die vlag probeer je alles te regelen.

Maar dat wat goed is voor jouzelf in je ontwikkeling - met je boosheid en frustratie om leren gaan, los komen daarvan en zorgen dat je niet meer in zo'n relatie komt - is niet goed op dit moment om zaken te regelen.

Dus: herhaal het mantra naar hem. Je wilt geld én je wilt dat je kind beide ouders ziet.

Hij mag zeggen wanneer hij kan met als randvoorwaarden
* dat er enige regelmaat in zit
* dat hij welkom is op het afgesproken tijdstip en niet langer dan een uur erna. Je doet ook niet meer open en/of je bent weg.
* dat hij - indien van toepassing - op tijd af zegt en op tijd is dan bijvoorbeeld minimaal 24 uur.

Jij bent geen speelbal en geen liefdadigheidsinstelling .

Dus houd op met de oplossing bij hem te leggen - die ligt bij jou en jouw standvastigheid.

Je bent nog niet verhongerd zonder zijn financiële inbreng dus ga ervanuit dat je het zonder hem moet redden (maar hij hoeft dat niet te weten, het is voor jouw eigen vooruitgang belangrijk dat je zelfstandig acteert en je kunt redden).

gr Angela

Met het mogelijk maken van omgang laat je toch niet je leven door hem beheersen?
Je komt niet zozeer over als een bezitterige ex, meer als een wraakzuchtige. Laat dat los. Het gaat niet om jou, het gaat om een kind dat het recht heeft op omgang met zijn vader.

Dat is makkelijk op te lossen

Om te beginnen, ja, je ex is een dropl*l, dat vinden wij hier allemaal ook. En nee, je hoeft niet je leven naar hem te voegen. Maar je moet wel zorgen dat je de relatie met vader niet in de weg staat, en er dus geen voorwaarden aan hangen.

Wat ik zou doen, is dat weekend dat je zoon bij vader zou zijn, wel gewoon andere plannen maken, maar zorgen voor een plan B. Dus een oppas achter de hand, of een afspraak waarbij je je zoon mee kunt nemen. Met je ex spreek je af hoe laat je hem verwacht. En je meldt erbij dat als hij te laat is, jij er niet meer bent. Je kunt een kwartiertje op hem wachten, maar meer hoeft echt niet. Komt hij niet, dan stuur je hem na dat kwartier/half uur een berichtje dat je op hem hebt zitten wachten, maar dat je nu naar je eigen afspraak bent. Over 14 dagen kan hij het opnieuw proberen.

Wordt hij boos: negeren. Je hebt gewacht, maar je had zelf een afspraak. En dat blijven herhalen, zonder verwijten, gewoon de constatering dat hij te laat was. En dus niet blijven appen en zeuren (in zijn ogen). Één berichtje is genoeg.

En de alimentatie, als die is vastgesteld kun je het door het LBIO laten innen, als hij in gebreke blijft. Ook niet zelf om gaan vragen, na twee dagen stuur je hem een mail dat je het LBIO inschakelt. Je kunt proberen in het convenant vast te leggen dat hij over de afgelopen maanden alsnog betaalt. Ik zou dat geen rare afspraak vinden, in denk dat een rechter daar wel in mee gaat.

Probeer zelf zo flexibel mogelijk te zijn. Al zal dat vaak voelen als dat jij de wijste moet zijn, dat je alle problemen moet oplossen, dat het oneerlijk is. Je doet het voor je kind.

Sterkte, het is vast niet gemakkelijk, zo had je je het eerste jaar met je baby vast niet voorgesteld.

Bedankt

Angela67 en pennestreek, dit helpt mij verder. Fijn om van buitenstaanders advies te krijgen, familie is toch niet altijd objectief.

mn ex heeft ons kind vandaag opgehaald, ik heb gezegd dat we weer met een schone lei beginnen mbt de omgang, de letterlijke voorwaarden zoals die Angela67 adviseerde besproken met hem. Alimentatie laat ik tot de vovo, als het is vastgelegd kan ik het inderdaad laten innen en stress ik mezelf er niet zo over.

Het is allemaal nieuw voor mij en naast ons kind is er tussen ons ook heel veel gebeurd waardoor het vertrouwen naar hem als vader ook een knauw heeft gekregen (drugs gebruiken terwijl ons kind er bij was, tot ik hem met veel moeite eruit heb laten zetten, ons kind laten huilen tot hij helemaal overstuur was ‘omdat hij moet leren dat huilen niet helpt om opgepakt te worden’, schelden en tieren waar onze zoon bij was etc, het geweld naar mij etc. Vandaar dat het me gewoon heel zwaar valt allemaal, en dan de financiele problemen die ik heb door de scheiding, nou teveel om op te noemen

Maar hopelijk geeft dit me dan wat meer rust inderdaad

Zwaar?

Met dit soort wangedrag van vader zou ik al helemaal geen omgangsregeling willen afdwingen. Prima als hij kind een paar uurtjes haalt als hij in goede doen is.

En overigens zou ik niets plannen in mijn 'vrije' weekend. Dan ben je nu eenmaal standby voor een vader die het niet kan opbrengen.

Mocht je zelf een moment of langer vrij willen hebben of nodig hebben regel dat dan buiten vader om met familie of vrienden of betaalde oppas.

Hoe kun je nou willen rekenen op een vader die al lang bewezen heeft dat hij het niet kan? Reken op jezelf en laat vader alleen met kind omgaan als hij in goede doen is.
Anders zit je ook nog het hele verplichte weekend op je lip te bijten van de spanning hoe het zal gaan.

Trek je eigen plan

Jij bent verantwoordelijk, dus die weekenden 1 keer in de 14 dagen die plan je gewoon niet, komt je ex? Mooi, tijd voor jezelf! Komt hij niet? Ook goed, je had er toch niet op gerekend.

Reken dus nergens op, regel je eigen leven, wees sterk en onafhankelijk. Alimentatie? Niet nodig. Betaald hij toch? Zet het op de spaarrekening.

Kortom, regel je leven alsof je alleen bent en zie alles wat hij wel doet als extra en mooi meegenomen

Poeh

Het is makkelijk praten dat hij ondanks niet betalen toch zijn kind moet kunnen zien maar dit is wel de waarheid. Wat hierboven al staat klopt, koppel omgang en kinderalimentatie los. Alle beetjes vader die je kindje kan krijgen zijn eigenlijk meegenomen. En ik vrees dat als hij jullie kindje niet meer kan zien er nog meer ellende komt.

Het is ongelooflijk hoe sommige ouders na een scheiding reageren en geloof me als je dit niet wat meer langs je af laat glijden dan blijven al zijn acties (of juist non-acties) je verrassen en verdriet brengen. Het is niet eerlijk en dat zal het ook niet worden en fulltime werken en voor een baby zorgen is heel zwaar maar wel enorm goed dat je dat zo in orde hebt. Hij zal niet veranderen dus maak er het beste van. Ook al zou omgangsplicht bestaan, daar heb je dus werkelijk niets aan, je kan iemand niet dwingen. Hier is de omgang ook minder dan in ouderschapsplan staat, heb ik erg veel moeite voor gedaan maar is niet verbeterd. Misschien kun je er vanuit gaan dan je 24/7 voor je kindje moet zorgen en de rest wat hij aan zorg geeft/neemt is meegenomen.

Ik spreek uit ervaring en vind het nog steeds moeilijk en vond het ook altijd zo bitter als iedereen riep "denk aan je kinderen, die zijn het belangrijkste" en dan dacht ik vaak en ik dan, wat hebben de kinderen aan mij als ik zo in de put zit?
Ik hoop dat het LBIO wat voor je kan betekenen en mocht je financieel heel erg in de problemen komen, is er met zijn ouders te praten?

En, voor de toekomst, laat het ophalen via de school verlopen dan moet hij wel op tijd zijn.

Goed gedaan Gi

Fijn dat er weer contact is tussen vader en kind.
En inderdaad zoals AnneJ schrijft, alleen contact als hij in goede doen is, is een wijs advies.

yo go gi

(rl)!
gr Angela

Via school?

Ook daar kan een vader het af laten weten. Die dynamiek hoeft niet te veranderen als het te maken heeft met het functioneren van vader zelf. Dat is wel een ervaringsfeit hier.
Sta je nog voor een probleem als de school je opbelt en jij bent weer aan de bak. Zou ik in dit geval zeker niet doen.
Bovendien heb ik nog zo dat meisje in beeld van een programma over vechtscheidingen die zich altijd zo in het luchtledige voelde als ze de dag op school bij niemand hoorde.

Via school

#30
Anne, dat zal natuurlijk niet bij iedereen zo werken maar hier wil ex voor de buitenwereld de ideale vader zijn dus, in tegenstelling tot voorheen door mij brengen en hier ophalen is hij op de school nog nooit te laat gekomen. Heeft veel rust gegeven. De juffen weten dat ze op die dag eerst de vader moeten bellen mocht er iets zijn en vervolgens mij. De kinderen horen die dag gewoon bij hun beide ouders, ik kan binnen een half uur op school zijn en dan is er als derde nog een tante als achterwacht, juist omdat vader daarin niet veel kan betekenen.