Vader kinderen zien....juridisch advies gevraagd

Omgang

Het is niet handig een juridische invalshoek te kiezen voor omgang. Er zijn namelijk, zeker in dit stadium, geen juridische consequenties.
Een weekend in de 14 dagen lijkt me een haalbaar voorstel voor een juridische uitspraak ware het niet dat als het vader nu al soms niet lukt met zijn werk om een dag te kinderen te hebben dat het met moeder moeilijk tot afspraken zal zijn te komen als dit nu al een probleem is.
Bij een scheiding wordt een convenant gemaakt over de omgang en dat doe je bij voorkeur samen. Ik weet niet of er nu al sprake is van een verplicht ouderschapsplan maar daar zal de onbeschikbaarheid van vader ook beslist niet onopgemerkt blijven.

Anne

Het is anders om.

Je schreef:
Een weekend in de 14 dagen lijkt me een haalbaar voorstel voor een juridische uitspraak ware het niet dat als het vader nu al soms niet lukt met zijn werk om een dag te kinderen te hebben dat het met moeder moeilijk tot afspraken zal zijn te komen als dit nu al een probleem is.

terwijl Dalire aangaf:

De omgangsregeling met de kinderen gaat tot nu toe moeizaam. Hij mag ze 1 x in de 14 dagen zien, maar slechts 1 dag per keer. Soms lukt dit niet eens door zijn werk.

Zij dreigt nu dat zij juridisch gezien de kinderen nu nog niet eens hoeft mee te geven en dat hij dus blij moet zijn dat hij ze 1 dag per keer mag zien. Wij willen de kinderen graag in ieder geval een nachtje en het langzaam uitbreiden naar een weekend.

Kortom, de situatie is niet zoals jij schetst

Kortom

Deze vader is onvoorspelbaar en dan hang je af van de tolerantie van zijn ex-vrouw voor dit gedrag. Of je maakt er een juridisch drama van.

Voorlopige voorzieningen

Via de advocaat kun je bij een rechter 'voorlopige voorzieningen' aanvragen. Dat is een voorlopige regeling gedurende de echtscheidingsprocedure. Over die regeling moet niet teveel gedonder zijn, want het gedonder wordt geregeld in de echtscheidingsprocedure. De definitieve regeling kan anders zijn dan de voorlopige regeling.

Dat is wat het juridische deel betreft.

Een paar punten die het moeizaam maken:
- als ik het goed begrijp ben jij al de vriendin van.... terwijl vader nog bezig is met de echtscheiding. Dat maakt de verhouding met ex/moeder niet gemakkelijk. Een omgangsregeling treffen met vader is iets anders dan dat de vriendin van vader voor de kinderen wil gaan zorgen.

- Het lijkt erop alsof vader het bekende prioriteitenlijstje heeft: 1. werk; 2. vriendin; 3. kinderen. Dat kan goed functioneren zolang er een moeder is die tussendoor wel voor de kinderen zorgt. Na een echtscheiding komt daar echter verandering in: die vanzelfsprekende moeder-die-zorgt is er niet meer. Dat betekent dat vader zijn prioriteitenlijstje zou moeten herzien: een deel van de zorg voor de kinderen komt bij hem terecht. Prioriteiten zouden dus moeten worden: 1. kinderen; 2. werk; 3. vriendin. Voor je vriend, zijn werk, jullie relatie en vakantie heeft dat gevolgen.

- 'Maar de grote vraag is dus vooral, als de scheiding nog niet rond is, wat zijn dan de rechten van een vader?
Mag zij gaan weigeren dat hij de kinderen ziet?' Als zij de indruk heeft dat vader niet echt voor de kinderen wil gaan zorgen in een weekend heeft ze niet alleen het recht, maar zelfs de plicht om te weigeren dat de kinderen daarnaar toe gaan. Als ouder moet je namelijk ervoor zorgen dat er voor je kinderen gezorgd wordt. Hoe die zorg eruit ziet is een tweede, dat mag vader zelf weten. Ook al kan het zijn dat hij een oppas of een vriendin inschakelt als hij moet werken. 'De kinderen zien' kan ook met een regeling van een dag, of zelfs een paar uurtjes. Je hebt recht op kontakt en recht op informatie. Maar dat kan ook op een hele andere wijze georganiseerd worden dan met de bekende weekendregeling.

Kortom: vader moet eerst eens goed nagaan wat zijn motieven zijn om de kinderen 'te zien', wat zijn prioriteiten zijn en wat hij dan aankan.

Tsjor

Izar

Er zijn ook ouders die scheiden en die het wel lukt om een omgangsregeling naar tevredenheid te organiseren.
Dat is hier blijkbaar niet het geval.
Degene die voor de kinderen zorgt maakt een inschatting als er geen overeenstemming is, hoe zou je het anders kunnen doen? Het is geen kwestie van 'mogen'. Het is een praktische zaak.

Een weekje weg

betekent dat dan dat vader kinderen deze keer niet ziet?

Hmm: recht en plicht

Als de ouders (nog steeds) getrouwd zijn dan hebben ze toch beide het ouderlijk gezag over de kinderen? Dat betekent toch dat beide in principe evenveel rechten maar vooral plichten t.o.v. de kinderen hebben? Als ouder heb je allereerst de plicht om voor je kinderen te zorgen, of te zorgen dat er goed voor je kinderen gezorgd wordt. Dat moet de allereerste prioriteit zijn. "Rechten" voor ouders vind ik secundair, een kind is geen voorwerp dat je koopt en waar je dan "recht" op hebt. Het kind zelf, dat heeft wel rechten. En zolang het kind minderjarig is moeten de ouders die rechten zo goed mogelijk behartigen.

Als twee ouders ouderlijk gezag hebben, dan zullen ze er allereerst zelf met elkaar uit moeten komen. De situatie is een gevolg van hun eigen keuzes.

En tja als de ene ouder de verzorging grotendeels aan de andere ouder overlaat, dan lijkt het mij logisch dat die andere ouder ook meer "te zeggen" krijgt. Ongetwijfeld een voedingsbodem voor twist...

Ik zou zeggen: kijk allereerst naar de eigen plichten. Dan komen de "rechten" daaruit voort.

En praktisch: waarom wil moeder dat de kinderen maar zo weinig naar vader gaan? Wat zijn haar argumenten en overwegingen? (Afgezien van of vader het daar mee eens is...)

Wat reacties

Ik bemoei me verder niet met hoe vriend en ex de dingen regelen, zij regelen alles en spreken de dingen af.

De kinderen staan op de eerste plaats, en werk zeker niet. Ik bedoelde alleen dat hij onregelmatig werkt, maar tot nu altijd er voor de kinderen is geweest. Ook neemt hij vrij voor ze, als hij wel ingedeeld is op de dag dat hij de kinderen mag hebben.

Ex wil graag alles in eigen hand houden en vindt dat de communicatie niet goed gaat. Verder wil ze niet dat hij ze meeneemt naar zijn eigen huis, oftewel ons huis. We hebben een half jaar gewacht met de kinderen aan mij voorstellen. Dit voorstellen hebben we bij vriend zijn ouders gedaan, om het makkelijker voor de kinderen te maken.
Nu pas na ruim een half jaar zijn ze vandaag voor het eerst hier geweest. (dus ze hebben geen hinder van ons weekje weg!).

Ex zegt dat de kinderen het niet aankunnen, terwijl als wij ze zien ze gewoon zichzelf zijn. De kinderen zijn ontspannen en gezellig. Ook het schoolrapport laat niets blijken dat de kids het moeilijk hebben.

Vriend heeft meerdere keren aangeboden de kinderen op te halen als zij dingen buitenshuis heeft, maar nee dat wil ze niet.

Nu dreigt ze dus dat ze juridisch gezien het recht heeft ze helemaal thuis te houden. Oftewel dat hij heel blij moet zijn dat hij ze 1 dag per 14 dagen mag hebben! Dit vinden wij veel te weinig en vinden het ook heel jammer. De kinderen zijn gek op hun vader en hun vader is stapel op de kids.

De kinderen vroegen vandaag nog wanneer ze bij ons mochten slapen. We antwoorden hier heel neutraal op en zijn totaal niet negatief over ex. Toch doet dit wel pijn, want de kinderen zijn gek op hun vader en andersom helemaal!

Misschien is het inderdaad een idee om voorlopige voorzieningen te gaan treffen, zoals tsjor zei. Dan wordt het officieler en moet zij zich er wel aan houden. Maar kan dit ook als je samen een advocaat hebt?

In ieder geval bedankt voor de reacties tot nu toe.

Langslepend

Voorlopige voorzieningen treffen kan ook als je één advocaat hebt. Ik begrijp niet zo goed waarom dat nog niet gebeurd is. Zoals je het nu schrijft is ex al een jaar bezig met de scheiding. Daar komen bepaalde dingen bij kijken, bijvoorbeeld de eigen woning. Als die nog op be3ider naam staat zijn beiden aansprakelijk voor de hypotheek. Ook afspraken als alimentatie etc. zouden eigenlijk al lang voorlopig geregeld moeten zijn.

Je schreef eerder dat het zo lang duurde omdat ex de woning wil overnemen. Ik begrijp niet zo goed wat daarmee het probleem is. Woning moet geschat worden op de waarde ervan, daarna naar de bank om te kijken of je het over kunt nemen. Daar komt een 'ja' of 'nee' uit. Als het 'net niet' is zou je vriend kunnen kijken wat hij kan doen om het 'ja' te maken. Voordeel is dat de kinderen dan in de eigen woning kunnen blijven en dat is veel waard.

Wat doen vriend en ex al zo lang bij die advocaat? En wat doet die advocaat al zo lang?

'Nu dreigt ze dus dat ze juridisch gezien het recht heeft ze helemaal thuis te houden.' Als ze dat in het bijzijn van de advocaat heeft gezegd zal die haar duidelijk hebben gemaakt dat dat niet klopt. Tenzij er redenen zijn die te maken hebben met de mogelijkheden van vader om voor de kinderen te zorgen. Maar dat moet dan ook duidelijk zijn.

Als je er samen met één advocaat niet uit komt kun je altijd nog overstappen op een andere procedure, waarbij iedereen een eigen advocaat heeft.

Tsjor

Tsjor

Ex heeft dit vorige week per mail gemeld en doet dit dus niet bij de advocaat.
Het duurt lang omdat ex dus bezig is met de mogelijkheden om hem uit te kopen. Haar familie is geld aan het vrijmaken om dit voor elkaar te krijgen, zegt ze. Totdat dit geregeld is, zijn ze niet meer bij de advocaat geweest. Wij hopen ook dat de kinderen in hun eigen huis kunnen blijven wonen, want dat is toch het allerbeste voor alles. Daarom brengen we dus het geduld elke keer op. Maar door die dreiging van afgelopen week, is het geduld dus wel aan het opraken.

Mijn vriend is dus nu dus bijna zover dat hij toch een eigen advocaat wil. Er zijn absoluut geen redenen dat de kinderen hier niet zouden kunnen komen. Zijn ex draagt alleen dus aan dat de kinderen het nog niet aan kunnen. Wij zien dat heel anders, omdat de kinderen hier heel ontspannen zijn en niet naar huis terug willen.

Maar wat ik zei, dit is dus allemaal via prive contact geweest en het laatste advocaat bezoek is dec. geweest. Toen was het idee dat e.e.a. snel geregeld zou zijn en daarom zijn er geen officiele voorlopige voorzieningen getroffen.

Terug

Je vriend zou het hoofd koel moeten houden en zeggen dat hij dat wil bespreken bij de advocaat, ook de voortgang van het proces; en dat hij de advocaat zal vragen om een afspraak te maken met beiden. Advocaat bellen en vragen om een afspraak te maken en die per brief toe te sturen.

Kan het zijn dat de vrouw van je vriend erg boos is over de wijze waarop haar huwelijk dreigt te eindigen?

Tsjor

Klinkt

toch alsof er bij de ex een hoop frustratie zit. Ik zou ook denken, we willen verder en er zal geregeld moeten worden. Dus inderdaad hup naar de advocaat een afspraak maken, en man tegen vrouw laten zeggen. Het word tijd om wat nieuwe dingen op papier te zetten, ik wil een omgang regeling met de kinderen, en ik wil een afsoraak over wanneer de rest geregeld word, ik heb best nog ff geduld maar wil een afspraak over hoelang ik nog geduld moet hebben. Het is toch niets meer als normaal dat je dat wil weten en ook niets meer dan normaal dat hij de kinderen wil zien.
Zou het niet kunnen dat de kinderen het vrij goed aankunnen maar de ex niet? En dat ze er gewoon niet uitkomt of tijd aan het trekken is. Dat ze er niet uitkomt kan ik me voorstellen want het is allemaal natuurlijk ook niet niets. Maar misschien is het voor haar dan ook wel beter regels te hebben, als maar allemaal moeilijk doen om vanalles nog zo lang mogenlijk de regeling van de kinderen maar uit en uit te stellen, en het gevoel te hebben de touwtjes daarin in handen te hebben.

Of andersom...

Weet je zeker, echt heel zeker, dat het is zoals je zegt dat het is, Dalire? Mijn ex heeft zijn nieuwe vrouw maanden voorgelogen dat hij zijn dochter niet mocht zien, dat ik een heks was die het kind bij hem weghield, dat hij zich blauw betaalde, enz. In werkelijkheid had hij een fantastische regeling op papier die hij zelf niet nakwam, omdat alles belangrijker was dan dat en betaalde hij geen cent. Op een dag stond zijn vrouw hier voor de deur, handen in de zij, om mij eens even de waarheid te vertellen en een omgangsregeling te eisen. Ik heb haar hartelijk uitgelachen, de papieren laten zien en gezegd dat de omgangsregeling direct van start kon, maar dat ik dan ook verlangde dat ze zich eraan gingen houden, inclusief de helft van de vakanties. Nooit meer wat van gehoord.
Dochter was de enkele keren dat ze daar was ook superlief en gezellig, eenmaal thuis smeet ze de borden eten door de kamer. Ben er nooit helemaal achter gekomen waarom, maar waarschijnlijk had ze het gevoel dat papa haar alleen maar lief vond als zij super haar best deed en stortte ze thuis in. Terwijl papa haar heus erg lief vond (en vindt) en ik haar dat ook vertelde.
Je bedoelt het vast ontzettend goed, maar ik krijg altijd de kriebels als de nieuwe vriendin/vrouw zich ermee gaat bemoeien. Weet jij veel wat je vriend zijn ex allemaal heeft geflikt? Je bent verliefd op die man, maar de meeste conflicten liggen toch echt wat genuanceerder dan dat de ex altijd de heks is.

Als omgangsweigerende moeder zeg ik......

......dat als moeder ze niet meegeeft, je als vader een probleem hebt. Officieel heeft hij dan wel recht op evenveel verblijf als ze nog getrouwd zijn, echter de praktijk kan zomaar anders zijn als moeder de kinderen niet wil of kan afgeven, waarvoor vele redenen kunnen zijn. En ja, hij kan voorlopige voorzieningen vragen, maar ook dan telt: als ze ze niet meegeeft geeft ze ze niet mee. Natuurlijk kan het niet afgeven van een kind aan de andere ouder na heel lang procederen gevolgen hebben voor de weigerende ouder, maar het kan ook zijn -al gebeurt dat zelden- dat een rechter inderdaad met de weigerende ouder meegaat.

Dus recht om te ontzeggen: nee
Mogelijkheid in praktijk om te ontzeggen: jazeker, mits moeder daar een hoop gedonder voor over heeft. En als er echt reden is om te ontzeggen, dan heeft een moeder dat.

Stoepkrijt, schitterende posting!

Reacties

Bedankt voor jullie reacties!!!!

Er is zeker een heel stuk fustratie bij ex, over hoe het huwlijk is afgelopen, dat vriend weer zo snel gelukkig is en alles goed op orde heeft. Alleen is dus dit nu zo erg dat de kinderen daar de dupe van worden.

Ik weet zeker dat het zo gaat, omdat ik alle mails/sms e.d. lees. Vriend is open en laat mij alles zien. Ik geef hem mijn mening, maar verder bemoei ik me er niet mee. Ik vraag hier jullie advies, gewoon om andere meningen te horen en dat is erg prettig. Ik wil ex ook niet afschilderen als heks oid. Ze doet ook haar best, maar ik heb het idee dat ze de kinderen altijd bij zich wil houden. Vriend is alle afspraken altijd nagekomen en probeert altijd open te comuniceren.

Vriend is inmiddels aan het rondkijken naar een eigen advocaat en is nu nog aan het denken wat hij gaat doen. Waarschijnlijk toch eerst nog 1 afspraak bij de gezamelijke advocaat, kijken of er voorlopige voorzieningen getroffen kunnen worden. Hij wil het eigenlijk allemaal in goed overleg doen en daarom wil hij het bij de gezamelijke advocaat doen.

Niet mee eens

Ben het niet eens met de reactie van Single Lady. Waarom zou je je mening niet mogen geven aan je vriend. Je woont tenslotte samen in 1 huis dus ik vind dat je best wel je mening mag geven en halemaal als hij ernaar vraagt. Wie zegt dat hij wat met die mening moet doen, dat heeft hij altijd nog zelf in de hand. Als haar vriend niet had gewild dat die mails/sms niet gelezen werden dan had hij dat vast wel gezegd. Mijn vriend vraagt mij ook weleens om mijn mening m.bt. zijn ex en kinderen. Die geef ik dan ook en wat hij ermeer doet moet hij lekker zelf weten. Geldt ook andersom als ik mijn vriend zijn mening vraag over mijn ex of kind bepaal ikzelf of ik er wat mee doe.

Single lady en ilse

Met de zin "ik bemoei me er niet mee" bedoel ik vooral dat ik met besluiten niets van doen heb. Mijn vriend vraagt mijn mening en die geef ik. De ene keer doet hij daar wat mee en de andere keer totaal niet.

Een stap terug

Als reactie op je posting 'reactie' berijdt ik toch maar weer even mijn stokpaardje: natuurlijk kan vriend kiezen voor een eigen advocaat, maar dat zet de zaak alleen maar op scherp. Ik denk dat je vriend eerst weer eens moet gaan praten met zijn vrouw. En dan met name over de scheiding zelf. Het ziet ernaar uit dat het moment van de scheidingsmelding niet goed verlopen is. Scheidingsmelding wil zeggen dat over en weer duidelijk is dat er gescheiden wordt, dat er geen andere mogelijkheden meer zijn om de relatie stand te houden. Het besef daarvan kost tijd. Meestal is de ene partner daar sneller uit dan de andere partner. Investeren in de tijd die de ander nodig heeft om het tot zich door te laten dringen loont zeer zeker, omdat het echtscheidingsproces daarna een gezamenlijk proces kan worden.

Waarom blokkeert het nu? Ik denk dat zijn vrouw de echtscheiding vooral ziet als iets wat haar man wil en waar zij aan mee moet werken, tegen haar wens in. Dat werkt niet echt positief. Dalire, je stelt steeds de vraag of zij kan beslissen over de kinderen. Het is evengoed de vraag of hij in zijn eentje kan beslissen over de relatie en over het feit dat vader niet meer thuis woont. Je zegt: 'Alleen is dus dit nu zo erg dat de kinderen daar de dupe van worden.' De kinderen worden niet zozeer de dupe van de omgangsproblemen als wel van de moeizame scheiding. Dat is zeker ook de verantwoordelijkheid van de vader.
Dan zeg je: 'Er is zeker een heel stuk fustratie bij ex, over hoe het huwlijk is afgelopen, dat vriend weer zo snel gelukkig is en alles goed op orde heeft.' Je vriend heeft alles snel op orde voor zichzelf. Niet voor zijn huwelijk en zijn kinderen. Het kan zijn dat ex met veel vragen zit, bijvoorbeeld de vraag of haar partner wel genoeg geïnvesteerd heeft in de relatie, of hij er wel echt aan heeft gewerkt, of hij niet al lang naar een ander aan het kijken was tijdens de relatie, of hij wel oprecht geweest is tegen haar etc. De frustraties kun je niet regelen in de scheiding, die zouden voor die tijd, aan het begin van het proces al onderkend en zoveel mogelijk verwerkt moeten zijn. Om dan gezamenlijk de conclusie te kunnen trekken dat het niet meer werkt. Dan pas scheiding en pas na de scheiding eventueel een nieuwe relatie.
Dan speelt mee dat de familie geld aan het inzamelen is zodat de vrouw en de kinderen in de eigen woning kunnen blijven wonen. Dat is heel lief van de familie. Het is nogal wat. Het kan best zijn dat de familie tot de slotsom komt dat zij dat niet aankunnen. Wat dan? Huis verkopen, vrouw op straat, kinderen op straat? Ook al heb je twee advocaten, die kunnen dit niet versnellen, hooguit een datum noemen wanneer het geregeld zou moeten zijn. Met als sanctie dat het huis dan verkocht wordt. Als moeder kun je daar wakker van liggen.
Voor de kinderen verandert er veel met een scheiding: twee ouders, twee huizen, financieel is er meestal minder mogelijk, moeder verdrietig, vader met nieuwe vriendin etc.
De omgangsproblemen zijn eigenlijk maar een klein facet. Natuurlijk is het vervelend voor vader als hij de kinderen maar een dag mag zien en niet meer betrokken wordt bij het leven van de kinderen. En als zijn vrouw daarin zo'n bepalende rol speelt. Maar hij speelt ook een tamelijk bepalende rol in haar leven. Op heel veel punten.
Ik denk dat het voor je vriend belangrijk is eerst zijn huwelijk op een goede manier af te ronden. Daarbij zal er aandacht moeten zijn voor de frustraties van ex over haar huwelijk en het verloop van de scheiding. Je vriend zal zich moeten afvragen waarom het hem niet gelukt is om haar gelukkig te maken. Ooit waren ze verliefd, zijn ze getrouwd, hebben ze kinderen gekregen en hebben ze elkaar beloofd er voor elkaar te zijn. Het is nogal wat als je dat afbreekt. Dat verliefdheid overgaat is in elke relatie zo. Maar het is niet vanzelfsprekend dat je elkaar daarna laat zitten, zeker niet als je kinderen hebt.
Zo'n gesprek had aan het begin van het echtscheidingsproces al moeten plaatsvinden bij de mediator. Daar had alle ruimte voor moeten zijn. Een andere optie is dat vriend eens echt gaat praten met zijn vrouw en daar een hele dag of misschien zelfs een weekend voor uit trekt. Praten, tot er niets meer te zeggen valt. Tot zij begrijpt dat het tot een scheiding zal komen en tot hij begrijpt dat het de op één na slechtste oplossing van de problemen is (nog slechter dan doormodderen). Als ze dat gesprek kunnen besluiten met de constatering dat zij beiden nu voor elkaar goed gaan zorgen dat beiden goed door de scheiding heen komen en dat de kinderen er zo min mogelijk last van hebben, dan pas kun je details als omgangsregeling, financiën etc. gaan regelen. De kinderen kunnen wellicht een dagje of een weekend ergens gaan logeren.
Bemoei je er verder zo min mogelijk mee. Ga niet alle emails etc. van haar lezen. Ze schrijft ze niet aan jou, maar aan hem. Het is niet jullie probleem, maar zijn probleem.

Tsjor

Tsjor

Goed gezegd! Zolang nieuwe vriendin dit niet begrijpt zal ze een sta-in-de-weg zijn voor het goed afronden van dit huwelijk.
V.w.b. het lezen van de mailtjes van vrouw aan vriend: als ik vrouw was zou ik *woest* zijn als ik dat zou weten. Jij hebt daar niets mee te maken, jij zou dat niet eens moeten *willen* lezen.

Gr. Poezie.

Tsjor

Helemaal eens met Tsjor.

En als ik er achter zou komen dat mijn a.s. ex zijn vriendin de mails laat lezen die ik hem stuur met betrekking tot onze scheiding zou ik woest worden. Het is onze scheiding en haar gaat dat helemaal niets aan.

Poezie

Zag dat mijn reactie bijna gelijk is aan die van Poezie. Ik wilde niet teveel over mijn situatie schrijven waardoor dit overbleef. Toch nog maar even een beetje achtergrond info. Ik lig momenteel in scheiding nadat a.s. ex is vreemdgegaan. Ik heb nog een hele lange poging gedaan ons huwelijk te redden. A.s. ex wilde niet scheiden maar (bleek) ook niets doen om de relatie te redden. Uiteindelijk heb ik uit zijn daden opgemaakt dat hij niet meer van me houdt, en de scheiding ingezet. Tsjor raakte met haar posting een snaar bij mij, wat zij beschrijft mis ik zo.

Soort van vanzelfsprekend

Het lijkt me een soort van onontkoombaar dat de nieuwe vriendin zich bemoeit met de scheiding van haar partner. Ze heeft er immers zelf belang bij dat alles zo snel (en liefst zo goedkoop mogelijk) wordt afgehandeld. Al zal ze dat naar zichzelf en haar vriend natuurlijk niet eerlijk toegeven. De meeste mannen hebben helemaal geen oog voor de emotionele kant van de breuk bij hun ex en denken dat als ze zaken in materieel opzicht ruimhartig afhandelen, ze aan hun verplichtingen hebben voldaan. Zo houdt je gefrustreerde exen die geen andere mogelijkheid zien dan de boel op de rem te zetten of via de kinderen dwars te zitten. Ik heb zelf in die situatie gezeten, het heeft mijn vriend bijna (de relatie met) zijn kinderen gekost en zijn ex is na jaren ook nog niet over de frustraties heen.