Verhuizen
Hoihoi.
Wij zijn van plan om binnenkort te gaan verhuizen, gezien ons huis te klein wordt voor ons gezin. Nu woont mijn plusdochter bij haar moeder op ongeveer minuten lopen afstand. Helaas is hier in de buurt niks betaalbaars voor ons te vinden. Waardoor wij op 20, max 30 minuten afstand zullen gaan wonen.
Toen mijn vriend dit gister asn zijn ex vertelde werd ze erg boos en gaf aan niet mee te willen werken. Ze ziet een andere regeling niet gebeuren en wil haar ook niet ophalen bij ons.
Nu gaan wij uiteraard eerst ons best doen om het allemaal op een goede manier op te lossen en hoop ik dat het allemaal gewoon goedkomt. Maarrr nu lees ik op internet dat je nieteens zonder toestemming van de andere ouder mag verhuizen 😱 iemand enig idee hoe dit zit? Ik lees de verhalen nl alleen zo dat degene waar het kind woont niet zomaar mag verhuizen.. en hoe zou zo'n rechtzaak gaan mocht het zover komen? Zoals wij het zien zijn er genoeg opties om het te laten slagen. Mijn plusdochter zou ons even regelmatig blijven zien en de regeling zou zelfs makkelijker worden zoals ik het zie...
Iemand hier ervaring mee? Of hebben jullie tips voor ons?
Lusten en lasten
Ik kan me voorstellen dat de andere ouder geen zin heeft in de extra taxi activiteiten. Dus om voor haar de lasten beperkt te houden zou ik in elk geval voorstellen dat jullie halen en brengen om de omgang gelijk te houden.
Hoe oud is je bonuskind?
Een puber regelt steeds meer dingen zelf en dan is zelfstandig heen en weer kunnen wel heel fijn.
Ook als je bonuskind in het weekend of avond activiteiten heeft. Ga er ook vanuit dat je bonuskind wellicht toch minder bij jullie komt omdat bv een schoolfeest laat afgelopen is en ze afspreken om bij vrienden te gaan slapen.
Mijn ex woont op 45 minuten buiten de spits en merkt nu dat dochter toch regelmatig liever bij mij blijft ivm afspraken bij mij of omdat ze vroeg op school wil zijn. Of dat hij in het weekend nog een keer extra moet rijden omdat er een belangrijk boek nog hier ligt.
20 tot 30 minuten per wat?
Per auto? Dan kun je vergeten dat de relatie tussen vader en kind niet veranderd. Dat is gewoon te ver om gemakkelijk heen en weer te kunnen. Naarmate een kind ouder wordt, wordt dat steeds belangrijker.
Ik zou andere oplossingen zoeken voor jullie huisvestingsprobleem.
Meten met twee maten
"Ik lees de verhalen nl alleen zo dat degene waar het kind woont niet zomaar mag verhuizen."
Waarom zou dat dan zijn? Wonderlijke gedachtengang, Waarom zou (in dit geval) moeder nÃet en vader wél mogen verhuizen? Het levert dezelfde problemen op.
Wat betekent 20/30 minuten? Lopen? Fietsen? Met de auto? In ieder geval betekent het dat kind niet meer lopend naar vader kan. Afhankelijk van de afstand en haar leeftijd kan ze niet meer zelfstandig naar vader. Dan moet er dus gereden worden. Wat is nu de regeling? Afhankelijk van de afstand en leeftijd is kind uit haar sociale kring als ze bij jullie is. Ze kan niet gemakkelijk afspreken met vrienden. Als ze ouder wordt, worden de problemen kleiner (bij 20 loopminuten) of juist groter (bij 30 autominuten). En gevoelsmatig kiezen jullie voor 'jullie gezin' en is zij degene die achterblijft met een flink hogere drempel voor contact met vader en de rest van het gezin (halfbrussen?).
Omdat je het hebt over 'degene waar het kind woont' ga ik er vanuit dat er geen co-ouderschap is. Ik kan me ook voorstellen dat moeder een extra taak (vervoer) op zich af ziet komen, terwijl ze al het leeuwendeel van het werk doet. Zou ik ook heel reeel vinden.
Ik heb geen idee hoe zo'n rechtszaak verloopt. Maar ik ben wel wat verbaasd dat jij er zo blanco in staat en dat je echt leek te denken dat er niks verandert voor dochter en ex als jullie gaan verhuizen, tot de ex boos werd. Ik zou zeggen: praat eens met die ex én met de dochter over wat het voor ze zou betekenen en kijk dan of je nog steeds vindt dat jullie behoefte zwaarder weegt dan de behoeften van het kind. En als dat zo is, doe dan jullie best om de negatieve gevolgen te minimaliseren. Mocht ex dan nog steeds tegen zijn, raadpleeg dan eerst een advocaat voor advies.
Groet,
Jo Hanna
Voor jou
is ze maar een bonuskind (wonderlijke term overigens), maar voor jouw vriend is het toch echt 100% zijn kind.
Uit je verhaal maak ik op dat ze weinig bij jullie is? Ik kan me de reactie van haar moeder wel voorstellen. Je vriend doet al amper iets voor zijn dochter en dan gaat hij ook nog verhuizen, waardoor hij er nog minder kan zijn en de hele logistiek een enorm ding wordt. Allemaal ten gunste van zijn tweede leg en ten nadele van zijn dochter.
Hoeveel kinderen hebben jullie dan dat het huis te klein is? Ik zou toch maar iets anders bedenken, want je vriend heeft nu eenmaal al zijn verantwoordelijkheden, dat wist je toen je een relatie met hem aanging. Verhuizen is geen optie, dus je zal iets anders moeten bedenken.
Afstand
Ik kan me ook niet voorstellen dat er niets betaalbaars is in een gebied van minder dan die 20 tot 30 (ik neem aan) autominuten.
Je hebt het met zoveel autominuten al vaak over zo'n 40-50 km uit de buurt dus een totaal andere stad.
Ik geloof het gewoon niet.
Lanza
Hoe kom je erbij dat dr vader niks doet? Ze is hier bijna de hele week. Verschil zou zijn dat ze dan af en toe ook bij ons door de weeks zou slapen ipv om het weekend.
Als moeder besluit iets aan te passen of verder weg op n camping te wonen moeten we braaf ja en amen zeggen anders krijgen we dr idd niet meer te zien. Maar andersom op zn minst meedenken...
Wij willen ook lieverd dichter bij zn dochter blijven wonen, maar er is nu eenmaal niks betaalbaars in de grote stad, een kleinere stad vlakbij wel. Ja dat is miss ff lastig maar ze zal dr vader echt niet (veel) minder zien. Anders zouden we het nieteens overwegen natuurlijk!!
En ja de extra reistijd is idd niet fijn, dat vonden wij ook niet toen mn vriend zn dochter inneens zonder normaal overleg ff 10km verder weg moest brengen 2-3x in de week. Maar dat moeten we braaf accepteren allemaal.
Bonuskind
Ja gekke naam, stiefkind vind ik helemaal een rare naam. Dit klinkt tenminste nog positief. En ja ze is 'maar' mn bonusdochter maar ze is me net zoveel waard als mn eigen kids.
Tja
Two wrongs...... kent u die uitdrukking?
Dees
20km is het. Dichterbij alleen de slechte wijken waar je niet met je kinderen wil wonen
Dus ze is
constant bij jullie, maar mag niet blijven slapen? Maar twee nachtjes in de twee weken? Waarom is dat?
Voor de rest begrijp ik niet waarom jullie hier niet eerder over hebben nagedacht. Jullie hebben dus te veel kinderen gekregen die allemaal niet meer in het huis passen? Zonder na te denken over de ruimte en jullie budget?
Ik denk dat er niets anders op zit dan toch in een buitenwijk te gaan wonen. Je kunt een kind niet in een verscheurd huwelijk laten opgroeien en zulke afstanden laten afleggen meerdere keren per week. Verplaats je eens in haar, zou jij haar leven willen lijden met een paar keer per week verkassen? Steeds een uur bij elkaar in de auto? Daar moet je toch niet aan denken?
dus nu gaat ze zelf heen en weer
zodat ze zowel het voordeel heeft van veel contact met haar vader als een vaste thuisbasis.
Dat is ze straks dus kwijt. Ik zou ook boos zijn.
Het gaat vooral om het kind
OK, de moeder is eigengereid. Laten we dat aannemen. Vervelend.
Maar nu het kind. Ze is ‘bijna de hele week’ bij jullie zonder te blijven slapen. Ze gaat dus bijna dagelijks heel gemakkelijk en vanzelfsprekend op en neer. Jij zegt: kind zal vader niet minder vaak zien. Hoe gaat dat dan vanuit een stad verderop? Halen en brengen jullie haar dan? Iedere dag? Hoe spontaan kan dochter nog initiatief nemen? Komt dat iedere dag uit? Het is een enorme verplichting die je je op de hals haalt. Kan ze ook afspreken? Halen jullie haar dan ook voor een uurtje? Kind raakt haar zelfstandigheid en initiatief naar vader grotendeels kwijt omdat ze afhankelijk is van vervoer, Ze kan ook doordeweeks blijven slapen, als moeder kalmeert. Dan brengen jullie haar naar school, neem ik aan. En de vriendjes die komen spelen, brengen jullie die ook weer weg?
Ik vind het naar voor het kind en ik zou zelf het verdwijnen van het spontane en vanzelfsprekende binnenvallen van dochter als een groot verlies ervaren. Ik zou het niet doen.
Bij mij op de hoek woont een echtpaar met hun vier jongvolwassen kinderen in een simpel rijtjeshuis. In een straat hierachter een moeder met vijf kinderen. De truc? Gipswandjes: dan maar kleine kamertjes. Is niet ideaal maar 20 km van dochter af gaan wonen is erger.
Groet,
Jo Hanna
Jo Hanna
Tuurlijk halen en brengen we haar. Dat doen we nu ook.
Spontaan hier langsgaan mag ze niet. Ze mag nieteens een appje sturen naar dr vader of hij wordt al geblokkeerd.
Naar school brengen we haar dan idd. Doen we nu ook.
V@@s
Ze gaat niet zelf heen en weer
hoe oud
Hoe oud is ze?
Hoe ouder hoe zelfstandiger en hoe meer vrijheid ze nodig hebben om te kunnen afspreken en eventueel hun baantje.
Flavia
Ze is 9. Maar die dingen gebeuren ook als we hier blijven wonen. Of denk je dat dat wel veel verschil maakt?
ja maakt verschil
Ja afstand maakt veel verschil.
Nu kan jullie dochter zelf heen en weer lopen en is veel bij jullie. Straks kan dat niet meer en dat is niet fijn voor haar, maar ook niet voor jullie.
Ik merk aan onze dochter dat ze gemiddeld 1x per maand afzegt om naar haar vader te gaan, en dat gaat meer worden want ze moet straks 10 weken maatschappelijke stage doen, dat zijn dan 5 weekenden niet naar haar vader want dat gaat op zondag gebeuren want op de door de weekse dagen moet ze zelf trainen.
En als ze een baantje krijgt (wat er wel in zit tzt) dan is het helemaal gedoe want dan moet tussen alle andere activiteiten gehaald en gebracht worden want anders blijft ze bij mij omdat ze dat dan zelf kan regelen.
Project op school waardoor je zeker op tijd moet zijn en ze blijft bij mij, schoolfeest op de avond dat ze naar haar vader zou gaan, ze blijft bij mij of ze slaapt bij vriendinnen.
Boek vergeten betekend geen huiswerk kunnen maken dat weekend, dus moet je stantepede een oplossing gaan bedenken: lees iemand moet heen en weer gaan rijden.
Sporten:jullie hebben meer kinderen die gaan ook sporten, nu kan ze vanuit jullie daar zelf naar toe, straks niet dat is best een hoop georganiseer, ergo, ik heb wel eens met een andere dochter van mijn ex op een hockeyveld gestaan vanwege de logistiek (ik houd niet van buitensporten om naar te kijken)
Haar vader merkt nu echt dat ze veel minder komt omdat ze andere dingen te doen heeft en ze missen haar daar in het gezin en dat terwijl ze volgens de omgangsafspraken daar 1x per week en om en om het weekend is.
Als jullie dochter nu elke dag even aan komt waaien is dat voor haar en voor jullie een grote overgang en ik kan me voorstellen dat je man zich dat nu nog niet realiseert en zijn dochter gaat missen.
Het is 20 minuten rijden voor de ex van je man zeg je, maar dat klopt niet want 1x dochter wegbrengen kost haar geen 20 minuten maar minimaal 45 want ze moet ook weer terug. Ik doe dat nu 1x per 14 dagen omdat we daar over onderhandeld hebben na een wijziging in de activiteiten van dochter maar dat kost mij minimaal 1,5 uur en ik ben daardoor niet voor 20:45 thuis en dan moet ik nog eten, en kan eigenlijk niets doen op die vrijdag.
Nou, ja, dus in het kort: die afstand gaat heel veel verschil maken.
Ik heb ook al eens voorgesteld om om de hoek bij mijn ex te gaan wonen juist om wat hierboven beschreven staat maar dochter wilde pertinent niet, die heeft haar leven opgebouwd in mijn woonplaats en wil niet weg: belangrijkste reden: het niveau van de sportvereniging is te laag en ze wil niet op lager niveau trainen en spelen. Mijn voorkeur heeft het ook niet want nu loop ik naar mijn werk en dat zou dan elke dag file rijden worden, dus wij blijven in mijn woonplaats wonen.
je wil passen in het eigen leven van je (puber)kind
"Spontaan hier langsgaan mag ze niet. Ze mag niet eens een appje sturen naar d'r vader of hij wordt al geblokkeerd."
Klinkt niet leuk. Maar zou voor mij juist des te meer reden zijn om dicht in de buurt te blijven. Dit blijft namelijk niet zo, kind gaat daar zelf iets van vinden. Moeder kan het op een gegeven moment vergeten dat ze nog iets in die telefoon mag doen.
Ik merk wel dat het verhaal voor mij niet helemaal helder wordt. 'Kunnen lopen,' en 'bijna de hele week bij ons' klinkt als laagdrempelig. Maar bovenstaand klinkt weer als moeizaam en strikt gereguleerd. Als het strikt gereguleerd is én zou (moeten) blijven en het zou jullie niet uitmaken hoe vaak je heen en weer moet zonder zeuren (uit eigen ervaring met veel rijden voor school en omgangsregeling zeg ik: je gaat er waarschijnlijk enorm van balen.) dan kun je verhuizen. Maar voor een puber die bezig gaat zich wat los te maken van strikte regels, kunnen jullie veel betekenen door dichtbij te blijven wonen. Als ze namelijk wat meer zelfstandigheid wil pakken in de relatie met jullie, kan dat gemakkelijk. Als jullie zover weg wonen dat ze er niet zelfstandig kan komen, kan dat niet. De beweging die Flavia schetst, dat een puber dat heen en weer in en uit haar 'eigen leven', niet meer wil, die krijg je zeker ook. Dan kun je maar beter naadloos in dat 'eigen leven' passen, want anders hang je aan de achterste mem. En nog belangrijker: als ik het zo lees kan dochter jullie invloed juist goed gebruiken.
Groet,
Jo Hanna
Ik begrijp
niet dat je zelf niet inziet dat het een enorm groot verschil gaat opleveren tov de situatie nu. 20 min enkele reis betekent 40 min heen en weer. Dat is prima te doen 1x per week, of eens per twee weken, maar dat ga je toch niet iedere week 3-5x doen?
Hoeveel kinderen hebben jullie samen? Want die hebben toch straks ook allemaal hun school, zwemles, clubjes , vriendjes en sport in de buurt? Hoe zorg je er dan voor dat zijn dochter ook nog meerdere keren per week gehaald en gebracht wordt in haar schema van school, vriendjes en clubjes elders?
ik zou zeggen
rijd deze week eens naar een schoolin de stad waar je wil gaan wonen met de kinderen die op dat moment onder jehoede vallen en doe alsof je kind ophaalt. en doe dat nog 3 keer. fantaseer er een sportclub en een kinderfeestje in, rijdt de volgende ochtend weer en zorg dat je op tijd op school bent, check is hoe dat zou matchen met schooltijden van eigen kinderen en vraag je echt serieus af of je dit jaren gaat volhouden en hoe eerlijk dat is naar alle kinderen.
Hoeveel te klein
is je huidige woning? En is dat vanwege uitbreiding van de kinderschare?
' Maarrr nu lees ik op internet dat je nieteens zonder toestemming van de andere ouder mag verhuizen 😱 ' Waar heb je dat gelezen? Ik kreeg indertijd te horen dat het niet kan dat volwassenen elkaar zo belemmeren. Ik vind het trouwens onprettig dat je dit wel zou toewensen voor de ouder bij wie het kind woont.
Kijk even vooruit: kind is nu 9, over 9 jaar 18. Wat is er wel of niet mogelijk in die 9 jaar?
Tsjor
klein wonen
Klein wonen heeft zo z'n voordelen: in de energiekosten, in de schoonmaakkosten (en tijd), daarbij hoef je als je kind uit huis gaat niet perse weer kleiner te gaan wonen. Dat scheelt weer verhuiskosten en belasting.
Ik ken iemand die wilde verhuizen, maar na het grondig opruimen verzuchtte dat ze nu zo'n zee aan ruimte heeft dat ze het ook best jammer vond dat ze al getekend hadden voor een groter huis. Dus mijn tips is: ruim eerst op (genoeg decluttervideo's op youtube ter inspiratie), kijk bij de Ikea voor handige oplossingen voor kleinbehuisden.
Uiteindelijk is blijven wonen waar je woont veel beter voor je bonusdochter en de band met haar vader.
Tsjor
Zo bedoel ik het helemaal niet. Ik vind het ook gek en vraag me af waarom. Ik heb heg idd niet heel duidelijk geformuleerd, vind ik lastig zo alles duidelijk te typen..
Bedankt
Bedankt voor alle reacties. We gaan kijken hoe we het het beste kunnen oplossen allemaal
Jo Hanna
Bedankt. Ja ik weet het niet... ze woont nu idd op loopafstand, maar dat mag ze niet. Het ouderschapsplan kan ze niet zomaar aanpassen (probeerd ze wel stukje bij beetje). Maar afwijken daarvan in 'ons voordeel' zal ze nooit doen. Dus nu is het wel laagdrempelig in de zin van ze is hier vaak, maar als ze wat langer wil blijven of wil blijven slapen extra mag dan van dr moeder zo goed als nooit. Dus in die zin is het zeker stroef.
Buitenland vakanties zouden we bijv. Ook nooit zonder vervangende toestemming kunnen doen. Zo zijn er nog wel meer dingen, als wij iets extra of anders willen gaat t Altijd stroef.
Bedankt voor je reacties, hebben we veel aan!! Gaan er goed over naDenken nogm
Waarom
is er destijds afgeweken van de gebruikelijke uitgangssituatie: co- ouderschap? Je vriend had daar prima voor kunnen strijden. Tegenwoordig hebben vader en moeder evenveel rechten.
Als ik je naam goed interpreteer hebben jullie samen drie kinderen, dus het komt er op neer dat je vriend vier kinderen heeft gekregen bij verschillende vrouwen, zonder dat huisvesting/ financiën toereikend zijn?
Stop, Lanza!
Daar ga je weer Lanza. "Had je niet..." Dat is een gepasseerd station, berg je opgeheven vingertje maar weer op, daar is Mama3 echt niet mee geholpen.
Of wil je suggeren dat haar ex maar weer een rechtszaak moet starten, met alle kosten, ruzie en dus extra ellende voor dochter van dien? Ik hoop het niet.
Lanza
Hoe kom je erbij dat co-ouderschap (waarmee je naar ik aanneem bedoelt dat de zorg gelijkelijk verdeeld is) de gebruikelijke regeling zou zijn?
Het komt wel steeds meer voor, maar 'de gebruikelijke uitgangssituatie"? ik heb mijn twijfels.
Voortzetting van het gezamenlijk gezag is de uitgangssituatie. Dat is een juridisch iets en zegt op zichzelf niks over de feitelijke verdeling van zorg.
Groeten,
Temet
ff gezocht
Even snel en oppervlakkig gezocht en dit gevonden: https://www.nrc.nl/nieuws/2018/02/23/ieder-de-helft-a1593091
waarin staat dat het aantal ouders dat voor een gelijke verdeling van de zorg kiest na een echtscheiding in de afgelopen 5 jaar is gestegen van 5 naar 20 procent.
Kortom: gelijke verdeling van de zorg na echtscheiding is ongeveer net zo gebruikelijk als een gelijke verdeling van de zorg- en huishoudelijke werkzaamheden binnen een hetero-relatie 
Ik teken daarbij aan dat het hier gaat om keuzes na een echtscheiding, dus van stellen die getrouwd zijn geweest. Als je alle omgang samen neemt, dus ook van stellen die niet getrouwd zijn geweest (waaronder ook ouders vallen die überhaupt nooit hebben samengewoond) dan denk ik dat de percentages voor co-ouderschap veel lager uitvallen.
Groeten,
Temet
foutje
in mijn voorgaande posting staat een fout: volgens het artikel waarnaar ik link, heeft de toename van co-ouderschap van 5 naar 20 % niet plaatsgevonden in de afgelopen 5 jaar, maar in de afgelopen 20 jaar (namelijk de 20 jaar sinds de invoering van het standaard gezamenlijk gezag na scheiding.
Groeten,
Temet