Verhuizen na scheiding
Hallo allemaal ,
Nieuw hier op forum beetje door gekeken maar niet gevonden wat ik zocht.
Mijn ex vrouw en ik staan op het punt het gehele scheidings proces in te gaan. Na 18 jaar samen te zijn geweest , 2 kids samen hebben was voor mij de koek op, de liefde was / is weg.
Juni is de kogel door de kerk gegaan. En mede gedeeld dat ik wil stoppen met de relatie. Om het voor de kinderen zo makkelijk mogelijk te houden hebben we afgesproken dat we het huis verlopig aanhouden en wij als ouders van woonplek verwisselen , zij 3 dagen in het huis en ik de andere 4. Beide verblijven op de ajdere dagen bij familie en of vrienden, niet ideaal maar dit was de makkelijkste oplossing voor ons beide. En rustig aan opzoek te gaan naar een eigen plekkie en daarna het huis te verkopen.
Na enige weken hebben we beide een nieuwe relatie al wat heel gek , heel snel gaat voor beide. Ik spreek voor mezelf en de snelheid waarin mijn nieuwe liefde gaat voelt goed. Zo goed dat we beide zoiets hebben van we gaan binnen enkele maanden samenwonen.
De relatie van mijn ex speelt zich af in huidige woonplaats die van mij daarin tegen , aan de andere kant van het land.
De scheiding gaat binnenkort echt vormen aan te nemen. En hoe ik dit in wil gaan is als volgt.
Ik haal elke vrijdag de kids op en breng ze zondagavond weer netjes thuis. En draai natuurlijk zelf voor de gemaakte reiskosten op. De kids zullen beide ingeschreven worden bij moeder. Co ouderschap is door werk geen optie.
Nu lees ik op internet helaas veel verschillende verhalen.
Wie kan mij vertellen of verhuizen naar de andere kant van het land met deze toevoeging aan het covenant kan en mag?
Mvg Harrie Nak
kan
Ik ken een vrouw die na scheiding met kind aan de andere kant van het land ging wonen (want ze vond schijnbaar haar familie belangrijker dan een vader die kind geregeld kon zien). Van eens in de twee weken een weekend, naar eens in de drie weken een weekend en nu nog alleen de vakanties. Kind zit op middelbare school, sport en werkt in het weekend, dus geen tijd meer voor vader.
Als je dat een prima toekomstbeeld vindt, moet je het vooral doen.
Ik vind dat kinderen van gescheiden ouders ook recht hebben op omgang met beide ouders. En dat lukt vrijwel alleen maar als je dicht bij elkaar in de buurt blijft wonen. En ja daar moet je als ouder soms wat voor inleveren. Maar voor de kinderen is het wel heel fijn (en om een dooddoener toe te voegen: die hebben niet om de scheiding gevraagd).
Zou kunnen als...
Harrie, jouw verhuizing verderop kan een goed plan zijn als je a. geen zicht hebt op een woning doordat je bijv. je nu pas hebt ingeschreven als wonignzoekende en je 683e staat, je en b. niet voldoende verdient om een huis in de vrije sector te huren/kopen en c. geen ouders of kennissen hebt waar je voor een jaartje of zo kunt intrekken, en d. je de huidige streek ontvlucht omdat je ex dermate agressief is dat je voor lijf en leden vreest (of dit al hebt ervaren) en dan ook nog e. je kinderen meeneemt om een veilige situatie voor ze te regelen.
Je kunt zelf even afstrepen of je hier aan voldoet.
De lasten
Het spijt me, maar jij bent inderdaad degene die de lasten van de opvoeding bij de vrouw neerlegt, vanwege je werk, zeg je zelf. Daar krijg je weerwoord op.
Als je nu al zoveel doet voor de kinderen, dan ga je er automatisch van uit dat dat allemaal overgenomen wordt door je vrouw (zoals Tabitha al aangaf).
Als zij niet kan werken omdat ze arbeidsongeschikt is, dan neem ik aan dat ze niet zomaar belastbaar is. En dan nog, zelfs al was ze een struise huisvrouw, dan nog kom je na een scheiding in een andere situatie: je moet meer moeite doen om te zorgen dat je je kinderen ziet, je moet het gaan verdelen, je moet afspraken maken, je moet ook de onverwachte momenten inbouwen in je nieuwe leven, je moet je financieel gaan redden (zal zij ook over na moeten denken).
Ik ben er geen voorstander van om kinderen achter te laten bij iemand met weinig inkomen, zonder mogelijkheden om meer te gaan verdienen. Ook al lijkt de alimentatie ruim te kunnen worden.
Jullie hebben nu een vorm van birdnesting: ' Ik 4 dagen met de kids (tijdelijk doordat ik minder ben gaan werken) en mijn "ex" vrouw 3 dagen.' Dat lijkt me een goed uitgangspunt. Je kunt dan alsnog 3 dagen naar de andere kant van het land; je vrouw kan 4 dagen naar nieuwe liefde, en ondertussen hebben de kinderen steeds een verzorgende ouder om zich heen. Nu is het 4/3, kan ook 3/4 worden.
Het gaat niet om recht op geluk hebben. Het gaat ook niet om wie het meeste gelijk krijgt. Het gaat erom dat je 1. goed voor de kinderen zorgt.
Dat betekent 4 (of 3) dagen voor je kinderen zorgen, inclusief werk, school, sportclubjes etc., ja, dat is heel erg pittig, maar er zijn er velen die het zo doen. Daarnaast heb je dan 3 (of 4) dagen tijd voor jezelf (naast werk) en je nieuwe liefde.
Lijkt mij goed te doen.
Tsjor
100%
Je zegt dat je 100% vader bent maar als je ver weg gaat wonen dan kan dat dus niet meer, nog geen 50%.
Ik spreek helaas uit ervaring mijn kinderen gaan eens per 2 weken een weekend naar hun vader die verhuisd is uit de leefomgeving van zijn kinderen. Ik zou het nooit aanraden ten eerste voor de kinderen maar ten tweede ook voor mezelf, ten derde voor mijn ex die heel veel mist en klem zit tussen 2 gezinnen.
Voorbeeldsituatie: eigen kind speelt voetbalwedstrijd zonder toeschouwende ouder omdat moeder aan de lijn staan bij broer en vader kilometers verderop staat te juichen bij kind van zijn vriendin en deze vertelt dan ook nog eens aan zijn kind hoe spannend die wedstrijd was, hoe denk je dat dat is voor de kinderen?
Stel aan jezelf ook de volgende vragen:
-Kan jouw ex-vrouw het aan om zo veel alleen voor de kinderen te zorgen? Ze is "afgekeurd" (stom woord) dus beperkt op een bepaald vlak en dan lijkt mij het zwaar om er alleen voor te staan.
-Vindt jouw nieuwe vriendin het wel leuk om àlle weekenden te delen met jouw kinderen?
- Vind je het fair dat de kinderen dan àlle weekenden bij jou zijn?
- En, deze vraag is al gesteld, wat doe je met de zaterdagactiviteiten van de kinderen, hun weekendwerk, hun feestjes in het weekend?
Echt, ik zou een huis in de buurt zoeken of gaan latten. Als je kiest voor 50/50 heb je heus tijd genoeg voor je nieuwe partner. Je kan als de kinderen groot zijn nog altijd die kant op verhuizen. Terug verhuizen blijkt in de praktijk heel erg moeilijk.
Rebound
Verdiep je eerst eens goed in het concept reboundliefde. Als je heel snel (bij jullie wel absurd snel) weer een partner vindt, is dat in het overgrote deel van de gevallen een rebound. Die liefdes zijn heftig, en nuttig om afscheid te nemen van het oude. Maar ze zijn meestal ook geen lang leven beschoren. Bezint eer u begint. Maak de band met je ex en je kinderen niet kapot en verhuis zeker de eerste jaren nog niet naar een andere woonplaats, want de kans zit er dan dik in dat je over een paar maanden met lege handen in een vreemde stad zit. Gebruik je verstand!