Verslaafde ex

ik mis iets

Ik mis wat in je verhaal. Ik lees dat je van je man gescheiden bent om zijn alcoholverslaving. Ik lees tussen de regels door dat hij kennelijk aan jou had gemeld dat hij inmiddels was gestopt, en ik lees dat hij kennelijk toch weer drinkt.

Wat ik nergens lees, is waarom het feit dat hij weer drinkt voor jouw zoon ( hoe oud?) een serieus risico zou zijn. Dat jij je belazerd voelt, snap ik, maar waarom zou het voor je kind onveilig zijn bij zijn vader? Alleen het feit dat vader is ingedut en bier heeft gedronken is daarvoor niet genoeg.

Dat is wel een belangrijk punt denk ik, als je aan die omgang wilt morrelen.

Groeten,

Temet

Ik snap het

Ik begrijp je reactie. Mijn zoon is 10 jaar oud. Hij was niet zomaar ingedut maar lag diep te slapen. Hij was verward toen ik binnenkwam en had het afdruk van zijn bed in zijn gezicht staan. Ik vind het een onveilige situatie omdat hij niet zomaar 1 drankje kan drinken. Hij moet aan zijn tax komen om vervolgens goed te slapen. Maar dan is hij volkomen van de wereld. Het kwalijke eraan vind ik, dat hij drinkt in bijzijn van mijn zoon (wat voor voorbeeld wil hij meegeven) en als hij s’nachts zo diep slaapt en mijn zoon wordt onverhoopt ziek of er breekt brand uit oid. Dat maakt dat ik de situatie onveilig vind.

mobiel

Geef je zoon een mobiel en als zijn vader dronken is dan haal je hem op. Geef ook aan bij vader dat het prima is als zoon bij vader is maar als hij wil drinken dat hij dan jou belt om zoon op te halen.

Dronken

Mijn zoon wordt door hem voorgelogen. Zo heeft hij gezegd tegen hem dat er niks aan de hand is, want het maar alcoholvrij bier.

Ik durf die verantwoordelijkheid bij beide niet neer te leggen. Mijn ex vertrouw ik domweg niet meer en ik vind mijn zoon te klein te beslissen of hij moet worden opgehaald of niet. Hij is ontzettend loyaal (wat ik een mooie eigenschap vind) en ik wil dje onschuld niet bij hem wegnemen.

Het allerbelangrijkste vind ik dat er wel contact tussen vader en zoon blijft. En het is niet zo dat ik anti-alcohol ben. Maar bij mijn ex is het echt een verslaving.

Helaas

'Het kwalijke eraan vind ik, dat hij drinkt in bijzijn van mijn zoon (wat voor voorbeeld wil hij meegeven) en als hij s’nachts zo diep slaapt en mijn zoon wordt onverhoopt ziek of er breekt brand uit oid. Dat maakt dat ik de situatie onveilig vind.'

Als dat een reden was om kinderen bij hun ouder(s) weg te halen, zaten de kindertehuizen overvol. Hier ga je de omgang niet mee beperken.

Reacties

Bedankt voor de reacties. Ik heb het idee dat ik niet overkom zoals ik graag had gewild.

Het is niet me niet te doen om hem te “pesten” oid. Ik ben geen verbitterde ex vrouw.

Zijn problemen zijn zo ernstig dat zijn vrienden en familie met hem hebben gebroken.

Het liefst zou ik een andere manier vinden hoe ik dit zou moeten aanpakken. Mijn vertrouwen is verdwenen in hem. Het is bijna een jaarlijks terugkomend iets, waarbij zijn zomervakantie in een kliniek wordt doorgebracht. Dit heeft groot effect op mijn zoon. Hij kan zijn emoties niet goed onder woorden brengen dus hij is dan nachten aan het spugen. Er moet toch een manier zijn om dit te doorbreken? Nogmaals, ik koester geen wraak

Ideaal

Je lijkt te zoeken naar een ideale situatie die niet bestaat. Je zoon heeft de vader die hij heeft en het is belangrijk dat ze contact houden. Zonder risico gaat het leven niet.

Het kan zomaar zijn dat je zoon echt last heeft van het onvoorspelbare gedrag van zijn vader. Zaak is hem dan te helpen daar zo goed mogelijk mee om te gaan.

Je hebt nog een risico. Jij begint een rechtzaak en daar komt dan de kinderbescherming aan te pas, de 'experts' die beoordelen hoe onveilig het is bij vader en bovendien wat jij doet om te zorgen dat je zoon veilig is. Je komt in een twist. Men wil van jou dat je omgang fasciliteert maar ook dat je je zoon, volgens een standaard als die van jouzelf 'veiig' houdt en dat bij elkaar.

Voor je het weet heb je niet 1 moeilijke ouder maar er nog een moeilijke externe partij bij die de zaak er niet eenvoudiger op maakt.

Ik raad je af op deze weg door te zetten.

Doorbreken

'Er moet toch een manier zijn om dit te doorbreken? '

Alleen in 'goed' overleg. Stel dingen voor die zogenaamd je ex helpen. Biedt aan om je zoon thuis te laten slapen als je ex gaat stappen of een feestje heeft. Stel vriendelijk voor dat je zoon wel de middagen, maar niet meer alle nachten blijft. Zoiets.

Advocaat

Zojuist toch de advocaat bezocht voor advies.. Zij gaat voor een vriendelijke mail opmaken met daarin gezegd hebbende dat hij bepaalde data alleen onze zoon op zondag mag ophalen tot ik mijn vertrouwen in hem terug heb gevonden. Zo blijft hij daar niet slapen maar ontneem ik hem niet het recht om zijn zoon te kunnen zien.

Afspraak tussen hem en mij was wel dat hij niet zo drinken wanneer onze zoon bij hem was.

Ik hoop dat hij hier enige voldoening in kan vinden en ook mijn standpunt begrijpt. Dit voelt als een betere oplossing en zo komen er geen externe partijen bij kijken

Geen externe partij?

En de advocaat dan? Zo gooi je alleen olie op het vuur. Dom.

Boeman?

Je snapt het niet. Teveel filmpjes van Veilig Thuis gezien.

Je wil dat je kind in alle rust bij jou opgroeit en vader verstoort jou rust en die van je kind. Daar heb je niet nog tien jaar zin in om mee te dealen. En je denkt, terecht denk ik, dat je kind daar ook moeite mee heeft om mee om te gaan.

Je hebt alleen geen idee wat je je op je hals haalt aan trammelant met vader en met de kinderbescherming. Dan is je rust pas goed weg. En die van je zoon. Maar goed.

Het idee is niet onlogisch, de uitvoering dramatisch.

Draai het eens om

Hoe meewerkend zou jij zijn als je ineens een 'vriendelijke' brief van de advocaat van je ex krijgt, waarin staat dat je bepaalde data alleen je zoon op zondag mag ophalen tot je ex zijn vertrouwen in jou terug heeft gevonden?

' maar ontneem ik hem niet het recht om zijn zoon te kunnen zien.'

Je zoon is niet jouw eigendom.

Omgangsregeling

Is er een door de rechter vastgestelde omgangsregeling? Daar kun je met een advocaat en ja toch uiteindelijk de rechter en de kinderbescherming, als je exman zich gaat verweren, lelijk mee in de vingers snijden.

Daarnaast kun je mogelijk wel de omgang beperken maar dan zou ik het anders aanpakken. Inderdaad, met een mobiel en vader en zoon allebei aanbieden jou te bellen.
Je maakt vader anders alleen maar machteloos en boos en je hebt geen enkel dwangmiddel om te zorgen dat je zoon niet meer bij vader slaapt als dat afgesproken is.

Als je zoon 12 is heb je kans dat hij toch niet meer zo vaak wil slapen want dan krijgen ze eigen dingen. Dan kun je voorstellen om over te gaan tot een maaltijd bij vader in de week en vader die meegaat naar het sportclubje of zoiets.

Het is nu nog vers, vader kan ook zijn interesse in teveel tijd met zijn zoon terwijl hij wil drinken, verliezen en door hem nu op scherp te zetten wordt het juist een dingetje waarin hij moet bewijzen dat hij het wel kan.

Allemaal niet handig.

Natuurlijk begrijp ik je zorgen wel, je kunt er allen niets drastisch mee, vader lost niet zomaar op in de mist en is een persoon met eigen verlangens en gedrag waar jij mee te maken hebt omdat je samen je zoon hebt. Dat voelt machteloos ja, maar door de omgang van vader eenzijdig te beperken op grond van mogelijk alcoholgebruik, maakt vader machteloos en zo voed je elkaars machteloosheid en woede.

Vriendelijk beginnen?

De brief van de advocaat kan altijd nog hè.

Machteloos

Machteloos is een juist woord. Maar dat gevoel komt uit het feit dat ik onze zoon niet veilig acht daar in de nachten wanneer hij drinkt.

Afspreken om mij te bellen zou een optie kunnen zijn. Alleen is het niet zo, gezien zijn verleden, dat hij er gewoon vanaf moet blijven? Alcoholisten hebben een 0 tolerance. Eenmaal weer je lippen om de fles en het feest begint van voor af aan. Ik besef me heel goed dat verslaving een ziekte is en er niet een magazijn pilletje is die dat doet genezen (was het maar zo)

Het is mij niet te doen om te pesten of het leven zuur te maken. Wat hij doet wanneer onze zoon er niet bij, moet hij zelf weten.

andere insteek

Je geeft aan dat je zoon er moeite mee heeft als je ex weer naar een kliniek vertrekt. Maar dat hoeft hij toch niet te weten? Waarom kan het verhaal niet zijn dat vader op vakantie is?

Als je het nu eens als vaststaand gegeven neemt dat vader alcoholist is, op zich van goede wil om te stoppen, maar dat hij geregeld terugvalt. Dat is de situatie. En dan samen met je ex gaan kijken hoe jullie ervoor kunnen zorgen dat jullie kind hier zo weinig mogelijk last van ondervindt.

Ik denk dat je ex dat ook zou willen. Weet hij trouwens hoe jullie zoon reageert op zijn opnames?

Ik denk ook dat je vooral uit de verwijt-sfeer moet (jij zou niet meer drinken en nu doe je het toch!) en naar een situatie waarbij je ziet dat dit is zoals het is en samen met je ex gaat zoeken naar manieren om het voor jullie kind zo goed mogelijk te regelen.

Als je kunt zeggen: goh ik zie dat je je best doet, maar soms lukt het niet en hoe kan ik je dan helpen om te zorgen dat onze zoon hier geen last van heeft. Dan heb je een heel ander uitgangspunt. Beter dan na een brief met dreigementen van een advocaat, gok ik...

Hoe dan

Dat is inderdaad wat we hebben geprobeerd. Onze zoon is hooggevoelig dus hij heeft hier de gehele periode last van gehad. Had door dat er iets niet klopte.

Het volgende probleem is dat mijn ex niet voor rede vatbaar is wanneer hij weer drinkt. Zit in de ontkenningsfase en denkt het allemaal wel te kunnen.

Mijn ex was aanwezig met het verdriet van onze zoon.

ik denk

dat de aanpak zoals Jippox schetst helpt omdat elke andere aanpak hem zo boos en verdrietig zal maken dat hij nooit uit die verslaving komt. Zijn zoon mogen blijven zien zal hem helpen om hopelijk zo vaak mogelijk nèt aan de goede kant van de lijn te blijven.
Dat wil niet zeggen dat je geen slimme, handige, 'zogenaamd helpende' voorstellen mag doen, en ja je moet natuuurlijk blijven bedenken welke risico's je moet helpen mitigeren. Maar probeer het echt in diverse stappen zo vriendelijk mogelijk te houden.
gr Angela

En daarom ben ik gescheiden via de rechtbank

En heb ik de mediator uiteindelijk aan de kant gezet. Mediaten gaat niet werken in zo'n geval, daar zijn twee helder nadenkende (ex)partners voor nodig. Mediators kunnen opspelende emoties dempen, zodat beide partners reeel blijven in hun overleg, maar zijn geen psychiaters.

Ik heb ervaring ja, zoals meer hier. Geen verslavingsproblematiek gelukkig, maar ernstige psychische stoornissen die tot opnames leiden. En onveilige situaties bij ons thuis en later, na de scheiding, bij hem thuis. Veel medicatie. En volledige ontkenning van de situatie. Kortom, behoorlijk vergelijkbaar met jou. Met een weekend om de week-regeling. Ook jouw angst en zorgen herken ik, ik wilde ook alles doen om mijn kinderen (bij mij waren het er 2) veilig te laten zijn.

Ik heb toen veel gehad aan alle adviezen hier. Kalm blijven, kind(eren) weerbaar maken, houd de kinderbescherming of veilig thuis er buiten. Ik heb me toen op het standpunt gesteld dat ik fulltime alleenstaande moeder was. Als een soort van weduwe, alleen verantwoordelijk. Ex kon niet worden mee geteld. Dus niet rekenen op overleg of tijd bij papa. Konden de kinderen gaan, prima, zo niet ook goed. Ik was altijd beschikbaar. Ik zorgde voor OV chip kaarten, zodat ze weg konden indien nodig (zonder dat vader dat wist) en uiteraard mobieltjes. Sprak met ze door wat te doen als 'het niet meer fijn was'. Besprak scenario's die zich konden voordoen (familie/vrienden in de buurt wonen?) En probeerde voor de rest vertrouwen in ze te houden.

Het heeft zijn weg gevonden. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders en dat geld ook voor die van mij. Ze hebben nog steeds een relatie met hun vader, door schade en schande geleerd met hem om te gaan. Met soms verdriet, ja. Ik kon niet anders doen dan hen daarin te steunen. Ondertussen, jaren later, zien ze hem niet echt meer als vader in de vaderrol. Hij is meer een soort toegenegen oom.

Ik weet hoe moeilijk het is om toe te moeten kijken vanaf de zijlijn en niets te kunnen doen, terwijl je moederinstinct schreeuwt. Ik wens je er veel sterkte mee. Nog 1 dingetje; iemand zei dat je maar moest vertellen dat papa op vakantie was ipv opgenomen. Dat raad ik af. Destijds was mijn oudste oud genoeg om te begrijpen hoe de vork in de steel zat. De jongste was iets jonger dan de jouwe, die wilde ik niet belasten met de waarheid. Dus er omheen gedraaid. Toen hij later achter de waarheid kwam was hij zwaar geschokt en boos over het feit dat hij was 'voorgelogen'. 'Want ik had dan veel dingen veel beter begrepen'. Ik zou het nu anders doen en hem de feiten vertellen. Op aangepast niveau voor zijn leeftijd uiteraard.

Wat moeilijk

Paasei, wat fijn dat je me zo goed begrijpt! Ik vind het zo een ontzettende moeilijke situatie!

De smoes van vakantie oid ga ik nooit meer doen! Een keer gedaan en hij voelde dat er wat anders was en ik vind dat hij best mag weten wat er speelt. Hij is ontzettend loyaal dus dat gaat geen afbreuk eraan geven.

Ik heb vandaag contact gehad met zijn moeder. Zij is de enige van de familie die nog enige contact met hem heeft en zij steunt me ontzettend in dit proces. Ook onze omgangsregeling is ook om het weekend bij hem van vrijdag tm zondag.

Ik probeer zo rustig als mogelijk te blijven. Ook het moment dat ik hem “betrapt” heb op het feit dat hij zijn belofte heeft gebroken heb ik als eerst gevraagd of alles goed was met hem. Ruzie ben ik niet op uit. Wij wonen op een uur afstand en wanneer hij onze zoon komt halen kan hij een bakje koffie oid krijgen en babbelen we even, dus onze relatie is prima.

Aangezien het betreft een narcist ben ik bang dat de boodschap niet over komt dat ik me zorgen maak, dat heb ik immers veel vaker kenbaar gemaakt.

Ik vind het een vreselijke situatie! Paasei bedankt voor je reactie! Blij te weten dat ik niet de enige hier ben

Helaas

'Alleen is het niet zo, gezien zijn verleden, dat hij er gewoon vanaf moet blijven?'

Dat zou natuurlijk het beste zijn, maar dat ga je niet bereiken met strafmaatregelen. Het is een verslaving, daar komt je ex niet zomaar vanaf. Beter is het om je zoon weerbaarder te maken.

Je wilt een vader die hij niet kan zijn

Ik snap dat je graag een ander soort vader voor je kind zou zien -dat wou ik ook- maar je kind heeft het er mee te doen. Zoals Knurf zegt; het enige dat je kunt doen is je kind weerbaarder maken zodat het leert zelf met vader en de situatie daar om te gaan. Dat betekent dat je het kind ook zult moeten uitleggen wat er aan de hand is. Vader zal dat niet doen; die ontkent alles. En wat niet te ontkennen valt wat gegooid op externe factoren of andere mensen. Dat doet zijn narcisme. Dus zul jij het moeten dien. Dat is heel moeilijk, iets wat je zelf eigenlijk al niet begrijpt moeten uitleggen in kindertaal. Ik heb daar hulp bij gezocht -en gekregen- bij een stichting voor familie van psychiatrische patienten. Er zal vast ook zoiets zijn voor familie van verslaafden. Aanrader; als men je ergens begrijpt is het daar!

Je zei dat je contact hebt met je schoonmoeder hebt en dat zij ook contact heeft met haar zoon. Dat is heel fijn, als schoonmoeder de situatie wel doorziet kun je met haar samen werken, bv doordat zij een oogje in het zeil kan houden als jouw kind bij papa komt. Maar wees voorzichtig, als je ex dat door heeft, merkt dat mensen hem doorzien (commentaar leveren op zijn gedrag) dan zal hij die van zich afstoten! Mijn ex heeft gebroken met zijn hele eigen familie. Ik overigens niet. De kunst is om mee te praten, niet er tegen in te gaan.

De situatie

is heel vervelend en ik snap de machteloosheid.

In mijn ogen lijkt mij het voornamelijk belangrijk dat jij jullie zoon leert om te gaan met de situatie. Dus dat hij weet wat hij moet doen als zijn vader niet bereikbaar is, maar ook hoe hij zijn grenzen aan kan geven bij zijn vader.

Jij kan je ex-partner niet veranderen. De enige die dat kan is hij zelf. Dat was zo toen jullie nog samen waren en dat is nu nog erger.

Dus zorg dat jullie zoon weet wat hij kan doen, dat hij een buskaart/treinkaart en telefoon heeft. Dat hij nummers heeft van mensen die hij kan bellen indien nodig.

Daarnaast vind ik het echt heel bijzonder dat je ex-partner een narcist is en jij een goede relatie met hem hebt. Wees daar erg blij mee en zorg dat hij het vertrouwen in jou niet verliest.

Ik ben daar

Ook heel blij mee. Gekozen om wel de brief van de advocate te versturen maar namens mijn naam. Zijn moeder is op de hoogte en gaat hem positief tegemoet komen in de hoop dat hij inziet dat het niet zo kan.

Onze zoon heb ik de nodige uitleg gegeven over verslaving. Dat dit een ziekte is en dat papa daar niet heel veel aan kan doen.

Het feit dat de band goed is ben ik ook heel blij om. Dit is anders geweest en er is veel tijd overheen gegaan voordat we met elkaar omgingen zoals we nu doen.

Tips als, leer je zoon het 1 en ander heb ik wel wat aan. Papa is zoals hij is en dat zal (ben ik bang) niet snel gaan (of misschien helemaal niet) veranderen. Wel vind ik het lastig om een kind op deze leeftijd al zulke volwassen zaken te leren.

Het is zoals het is. De brief is vriendelijk doch duidelijk. Ik hoop dat hij dat ook gaat inzien en zijn moeder hem kan helpen om in te zien dat hij er rekening moet houden dat wanneer zijn zoon er is, hij daar op een andere manier rekening mee zal moeten houden.

Vertrouwen

Door eerlijk en duidelijk te zijn naar je kind, zoals je doet hou je het kostbare vertrouwen met je zoon.
Heel erg goed van je dat je dat gedaan hebt, ze begrijpen veel meer dan wij denken.

Wat ik vaak zeg tegen kind is : dat is het leven.
Ik heb hier ook diverse uitleg moeten geven met betrekking tot moeilijke situaties ( ook een partner die onder andere verslavingsgevoelig is) en kind vertrouwd mij voor 100 % omdat ik zo rustig en duidelijke uitleg heb gegeven. Daar ben ik heel erg op gesteld. Telefoon ligt klaar, kent mijn nummer uit zijn hoofd en weet naar wie toe te gaan als er thuis wat loos is. Niet per direct in gevaar maar wel een duidelijk verhaal wat hij kan doen wanneer er nood aan de man is.

Sterkte. Knap van je. Wat zul je een onrust voelen.
De brief laat ik even in het midden... ben benieuwd hoe dat gaat vallen... Ik hoop niet dat hij nu de kont tegen de krip gaat gooien.. het is een verslaafde die weer terug is in zijn oude patroon hè... oeff.. moeilijk.

Moeilijk

Moeilijk is het zeker. Dat maakt inderdaad dat ik ontzettend veel onrust voel. Hij is ontzettend onvoorspelbaar dus hoe de brief gaat vallen, valt of staat alles mee. Toch vind ik het belangrijk om nu een duidelijke grens te trekken, zoals ik hem kenbaar heb gemaakt mocht hij weer de fout in gaan.

Eerlijkheid en vertrouwen staan bij mij op de eerste plaats! Daarom probeer ik zo transparant als maar kan te zijn tegen onze zoon. Hij ziet ook dat vader mijn (en zijn) vertrouwen beschaamd door niet zijn belofte na te komen.

Ik vind het al met al een ontzettende spannende en moeilijke situatie. Maar ik sta met mijn rug tegen de muur.

Wat betreft telefoon, die heeft hij altijd mee. Ik denk alleen dat hij niet het gevaar ziet zoals wij dat doen. En daarbij komt dat wij op ruim een uur afstand wonen. Ik vind het nog veel moeilijker om hem op te moeten zadelen met dingen als, wanneer papa teveel drinkt moet je bijv oma bellen. Vader gaat hier al helemaal niet mee akkoord. Ontkend en ziet het risico of gevaar er niet van