Vertrouwelijk gesprek met dochter.
Hallo Allemaal,
Ik ben een gescheiden vader van een dochter van 13 en we hebben co-ouderschap.
We zijn inmiddels alweer 6 jaar gescheiden.
De omgang met mijn ex is goed en we gaan vriendschappelijk met elkaar om.
De omgang met mijn dochter was in het begin voor beide moeizaam.
Ook door mijn eigen toedoen omdat ik me moeilijk kon aanpassen aan de situatie.
Daardoor trok mijn dochter meer naar mijn ex wat begrijpelijk is, maar wij hadden nooit een goede vertrouwensband.
We hebben het altijd wel leuk en gezellig gehad maar heb vaak het gevoel gehad dat ze zich minder geborgen voelde dan bij mijn ex.
Daardoor uitte ze problemen en zorgen minder tot niet bij mij en dat voelde voor mij aan alsof ik er niet echt voor haar kon zijn.
Het laatste jaar gaat het eigenlijk erg goed dus geen vuiltje aan de lucht zou je zeggen.
Mijn ex heeft in het verleden psychische problemen gehad en is voor zo ver ik weet al geruime tijd stabiel.
Ze heeft na onze scheiding een relatie gehad me een man die narcistisch was en heeft met veel moeite deze relatie verbroken.
Nu heeft ze inmiddels weer een nieuwe relatie/verhouding ( meer 3 hoeks verhouding) waar ze ook openlijk over praat met mij ( niet in detail natuurlijk).
Ik ben/vind als ex dat ik daar geen oordeel over mag hebben/geven wat ze met haar privé leven doet.
Deze relatie loopt ook niet echt lekker en is na mijn idee ook toxisch te noemen als ik de verhalen soms aanhoor.
Nu kwam mijn dochter afgelopen week dat ze mij iets in vertrouwen wil vertellen maar ik dat absoluut niet aan mijn ex mocht vertellen/bespreken.
Het ging over de relatie die mijn ex heeft en ze vertelde me voor mij best wel schokkende dingen die niet in een normale gezonde relatie thuis horen.
En dat zeker niet met je dochter van 13 behoort te delen.
Nu ben ik natuurlijk bezorgd om mijn ex in de situatie waar ze zich in begeeft maar vooral wat voor invloed en impact op den duur voor mijn dochter heeft.
Ik heb nu de keuze om mijn ex hiermee te confronteren, maar hiermee beschaam ik het vertrouwen van mijn dochter over het gene wat ze me heeft verteld.
Mijn angst is nu dat als ik dit bespreek ze me nooit meer in vertrouwen zou nemen nu ze eindelijk me in vertrouwen heeft genomen.
Heeft iemand van jullie misschien in zo'n situatie gezeten en zouden mij kunnen adviseren met mijn dilemma.
Al vast bedankt,
Het enige waar jij je mee moet bemoeien is de veiligheid van je dochter. Ik weet ook dingen die zich hebben afgespeeld in het gezin van mijn ex maar mijn dochter heeft hier altijd een veilige omgeving gehad. Die zorgelijke zaken hebben wel invloed op de veiligheid van andere gezinsleden bij ex, maar daar ligt mijn prioriteit niet (tenzij levensbedreigend e.d.).
Niet haar vertrouwen beschamen!!!
Zeker nu het contact precair is tussen jullie. Biedt haar warmte en luisterend oor. Biedt haar een plek om te verblijven als je denkt dat dit goed voor haar is. En volg dit vertrouwelijke gesprek ook op met gemeend vragen aan je dochter waarmee je haar kan helpen om om te gaan met eea
Precies: nu niet naar je ex gaan, dat is een recept voor definitief geen goede band met je dochter. En bij wie ligt dan je prioriteit?
Dit is juist het perfecte moment voor alsnog een betere band met je dochter. Tijd voor luisteren, adviezen eventueel, vragen stellen. Wat wil zij hiermee? Hoe voelt ze zich hieronder?
En laten merken dat de deur altijd voor haar open staat.
Ook ik zeg: niet naar je ex gaan. Ik zou wel tegen je kind zeggen dat je je zorgen maakt om haar (je kind dus) en haar op het hart drukken dat ze altijd bij je terecht kan, ook als er dingen gebeuren waar ze hulp bij nodig heeft. Ik zou ook wel eerlijk zeggen dat ik niet helemaal kan beloven dat ik nooit wat zal zeggen tegen haar moeder. Dat het mijn verantwoordelijkheid is om voor haar veiligheid op te komen en dat als ik echt denk dat die in gevaar is, ik daar iets mee zal moeten doen. Maar dat ik dat niet lichtvaardig zal doen en het altijd met haar zal overleggen.
Jeetje wat heftig! Ik zou in elk geval zorgen dat je dochter weet dat zij altijd bij jou terecht kan.
Daarnaast zou ik ook dochter adviseren om haar moeder er op te wijzen dat dit geen dingen zijn die je met je kind bespreekt. Laat haar maar tegen moeder zeggen :'Mam, ik ben nog maar 13 hoor, kun je dit niet met andere volwassenen bespreken of met de hulpverlening?'
Je dochter moet leren voor zichzelf op te komen, hoe erg het ook is dat je haar nu moet ondersteunen in hoe ze met haar moeder moet omgaan.
En druk je dochter op het hart, dat als ze zich onveilig voelt ze je moet bellen. Dat je er voor haar bent.
Zou ze (in geval van) bij jou kunnen gaan wonen?
Als de veiligheid van je dochter in het geding is zou ik niet beloven er met niemand over te praten. Maar net als wat Mija zegt: altijd in overleg met haar en nooit achter haar rug om. Denk ook aan huisarts of eventueel wijkagent (geen idee of dat aan de orde is). Het hoeft niet meteen de ex zelf te zijn met wie je zelf of samen met dochter praat.
Fourtyfour schreef op 23-10-2023 om 12:44:
En druk je dochter op het hart, dat als ze zich onveilig voelt ze je moet bellen. Dat je er voor haar bent.
Zou ze (in geval van) bij jou kunnen gaan wonen?
Idd, maar dat dochter haar vader ook kan bellen als haar moeder niet veilig is, en dochter wilt dat haar vader met haar moeder praat en vraagt of hij iets voor haar kan doen.
Is het een idee om je dochter kennis te laten maken met bv de kindertelefoon, waar ze anoniem met mensen kan chatten om haar hart te luchten? Dan zit jij er niet tussen, en zij heeft in ieder geval een uitlaatklep en hopelijk hebben ze daar ook wat goede adviezen. Niet om je dochter af te wijzen, ze kan nog steeds met haar emoties bij jou terecht, maar wel om haar wat extra richting te geven waar ze gericht advies kan krijgen. Jij kunt je er moeilijk mee bemoeien immers.
Vraag je dochter: wat wil je dat ik doe? Daarbij mag je ook eerlijk je eigen zorgen aangeven, maar wel op een niveau dat het niet de zorgen van het kind worden. Meer laten zien dat je begrijpt waarom zij naar jou toe gekomen is. Wat wil zij dat jij nu doet?
Tsjor
als je van mening bent dat de veiligheid van je dochter in het geding is moet je wel met je ex om tafel. MAAR!!! Dit doe je niet voor je dit hebt besproken met je dochter en haar hebt uitgelegd waarom je deze stap moet nemen. Vanwege haar veiligheid.
Want 13 is vaak al 13, maar soms ook nog maar 13 en jij bent en blijft verantwoordelijk voor haar en zij kan sommige dingen nog niet zelf oplossen.
Ik heb bv altijd tegen mijn zoon gezegd dat hij mij dingen in vertrouwen kan vertellen maar dat het soms nodig is dat ik met zijn vader praat maar dat ik dat niet doe zonder hem van te voren te vertellen DAT ik er over ga praten, WAT ik ga vertellen en wat het DOEL is. En als ik het gesprek heb gehad dat ik naar hem terugkoppel. Dat ik dat doe vertel ik dan ook weer aan mijn ex zodat hij ook weet dat zoon weet wat er besproken is.
Zorg dat je er voor je dochter bent en dat ze weet dat ze altijd bij je terecht kan. Als ze dingen vertelt die haar veiligheid in gevaar brengen, dan moet je ingrijpen en dan leg je ook aan haar uit dat je dat gaat doen en waarom. Je kunt haar ook laten meedenken over wat zij denkt dat goed is om te doen. Of dat ze gewoon alleen haar hart wil luchten.