Voorstellen en een vraagje
Hallo allemaal.
Mijn naam is Joyce en weet sinds eind okt dat ik ga scheiden. Mijn ex in wording blijkt al lang niet meer van me te houden en is iemand anders tegen gekomen. En dat doet zo’n pijn. Ik had zo graag nog gevochten voor ons huwelijk. We zijn 22 jaar samen geweest en we hebben 3 kinderen.
Maar dit zit er echt niet meer in. En na een aantal zeer kwetsende opmerkingen, loopt de communicatie ook noet echt lekker meer.
Ik heb hier al veel meegelezen en heb erg veel aan alle tips die voorbij komen.
We zijn nu begonnen met het ouderschapsplan. Wat een gedoe is dat. We waren heel goed begonnen, maar ook daar gaat het steeds moeizamer.
Mijn ex in wording is altijd veel alleen op vakantie geweest, met alleen vrienden. En dit wil hij graag blijven doen. We hebben afgesproken dat de kinderen om de week bij de een of de ander zijn. En nu wil hij met een vriend met de motor weg in “zijn” zorgweek. En ik heb daar bezwaar tegen gemaakt. Ik vind dat hij genoeg andere weken kan vinden om te gaan.
En hij wil 2x per jaar 2 weken vakantie op kunnen nemen zonder kinderen. Is dit redelijk?? Persoonlijk vind ik het belachelijk. Maar ik ben natuurlijk nogal bevooroordeeld. Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die een soortgelijke afspraak hebben en wat jullie van zijn vraag vinden.....
Het kan of het kan niet.
Ik vind zijn vraag niet belachelijk, het is een vraag en jij weet of je die dagen of weken de kinderen kunt hebben.
Het kan in de toekomst ook gebeuren dat jij eens weg wilt of ziek wordt en dan is het ook logisch dat je eerst de vader van je kinderen vraagt. Als hij 2x 2 weken zonder kinderen wil zijn kan jij dat ook vastleggen.
niet belachelijk
Ik vind het ook geen belachelijke vraag.
Ook vind ik de vraag om een keer van week te ruilen niet belachelijk. Jij gaat vast zelf ook wel eens in een situatie komen dat ruilen heel handig zou zijn. Dus als je elkaar daarin tegemoet kunt komen, lijkt mij dat alleen maar fijn.
Nu gaat het over vakantie zonder kinderen, maar hebben jullie ook al gesproken over vakantie mét de kinderen? Ik neem aan dat jij en/of hij het ook leuk vindt om een keer 2 of 3 weken mét de kinderen op vakantie te kunnen. Of wil je ook dan strikt vast houden aan de week op/week af?
Reactie
Aardbei: de vakanties zijn 50/50 verdeeld. Een eerlijke verdeling.
Probleem (de gekleurde bril van mij) is dat hij er automatisch maar vanuit gaat dat ik nog steeds alles regel voor hem als hij met vakantie wil. Ik werk zelf ook en moet een hoop regelen omdat hij op vakantie wil. Dit is altijd al zo geweest en voel me, door de scheiding, niet meer zo geroepen om me nog steeds in allerlei bochten te wringen zodat hij lekker weg kan.
En natuurlijk gaan de kinderen eerst naar de andere ouder als je ziek bent/wordt. Maar dat vind ik echt wat anders dan een vakantie.
Lastig
Ik kan me voorstellen dat het lastig voelt, met name ook doordat er sprake is van ‘oud zeer’. Maar ik zou proberen om neutraal en zakelijk te kijken: je ex wil af en toe op vakantie zonder de kinderen. Kun je iets van vinden maar ligt niet (meer) binnen jouw invloedssfeer. Hij vraagt jou om die weken op te vangen. Jij kunt kijken of het voor jou te regelen valt. En of het voor jou dan handiger is dat dat ‘extra’ weken voor jou zijn of dat het handiger is om weken te ruilen (en dus rondom die periode ook een week de kids niet te hebben als het eigenlijk jouw beurt is). Dat meld je aan je ex en hij kan dan vervolgens de keuze maken of hij akkoord is met jouw voorstel. Het gaat jou (en daarmee ook je kinderen) erg helpen als het je lukt om hier neutraal en zakelijk naar te kijken. En wat je ervan vindt dat hij andere keuzes maakt dan jij los te laten. Succes!
O ja
Je kunt natuurlijk ook voorstellen dat jij 2x per jaar een week van hem overneemt en dat hij dan vervolgens ook 2x per jaar een week van jou overneemt.
Geef jezelf de tijd
Hallo Joyce,
Ik begrijp wel waarom je er zo in staat. Ik zou hetzelfde gevoel hebben. De vanzelfsprekendheden binnen het huwelijk worden niet automatisch doorgezet na de scheiding. Dat is de consequentie, zeker als er sprake is van een "ongelijkwaardige" scheiding, waarin 1 van de 2 al een andere relatie is begonnen. Natuurlijk, hij mag dit vragen, dat staat hem vrij. Maar ik kan me voorstellen dat jij hier moeite mee hebt. Zeker omdat je dit nu al vast moet leggen, zo kort na de scheidingsmelding, terwijl jij hier nog lang niet aan toe bent. het zou natuurlijk makkelijker zijn als jij iets uit te ruilen hebt. Hij een paar weken weg zonder de kinderen, en jij dus ook. Maar wellicht heb jij daar helemaal geen interesse in. Jouw flexibiliteit hierin moet hij eerst verdienen. Dat gevoel kan ik me voorstellen. Dus waarom zet je het niet zo in het ouderschapsplan. Hij kan een paar weken weg zonder kinderen, mits jullie daar in onderling overleg uitkomen. En dit gaan jullie overleggen in april (bijvoorbeeld). Dit geeft jou nog even de tijd om het te laten bezinken en dat geeft jou de ruimte om elk jaar ook iets voor jezelf te organiseren. En als je daar voor het komende jaar niet aan toe bent, kun je ook zeggen dat het met ingang van 2020 geldt. Eerst even jezelf weer oppakken en jezelf en de kinderen aan de nieuwe situatie laten wennen. Sterkte in dit proces.
Gelijk oversteken
Ik denk precies hetzelfde als Mams. Als hij twee keer twee weken kindervrij mag, dan jij ook. Pak die ruimte nu meteen, anders kan het straks niet meer.
Als hij daadwerkelijk twee keer twee weken zelf vakantie opneemt, heeft hij dan nog genoeg vakantiedagen over voor zijn helft vd schoolvakanties? Of moeten de kinderen in zijn deel vd vakanties door iemand anders worden opgevangen als hij werkt?
Groeten,
Temet
Temet
Hij is eigen baas en kan vakantie opnemen zoveel hij wil (vindt hij).
Ik heb zelf niet zoveel dagen, ik heb al mijn dagen nodig voor de vakanties/studievrije dagen van de kinderen.
Waarom moet hij zo vaak op vakantie kunnen gaan? En waarom is 8 dagen dan niet voldoende? En wat mij best stoort is het gemak waarmee hij verwacht dat ik het, ook na de scheiding, wel ff oplos. Dit is wat hij altijd al gedaan heeft. En nu hij merkt dat ik niet “zijn” zorgweken automatisch maar oplos, gaat hij steeds meer eisen. Die twee weken kwamen er zo ineens bij en als ik er niet mee akkoord ga, tekent hij het ouderschapsplan niet. En daar krijg ik de kriebels van.
Wat zou wel werken?
Als hij extra op vakantie wil, zou jij dan willen dat de kinderen naar een oppas gaan? Zo ja, dan is dat een prima oplossing.
Als jij dat niet wil, dan kan hij een oplossing zoeken voor de dagen dat je werkt. Dan zou hij voor een oppas moeten zorgen. Of je zou extra vrije dagen kunnen kopen, die hij betaalt. Als dat tenminste kan op je werk en jij dat ook wil.
En het alternatief blijft natuurlijk dat jij evenveel weken extra vrij bent, op je nu op vakantie wilt of niet.
Of hij vaak op vakantie wil, is jouw zaak niet. Dat moet hij zelf weten. Ik zou die ergernis naast je neerleggen.
De ergernis dat hij verwacht dat jij zijn vakantie oplost snap ik wel. Ik zou hem meedelen dat er eerst een oplossing moet komen voor zijn vakanties tijdens zijn ouderweken. Anders teken jij niet.......
Laat je niet onder druk zetten, laat je emoties thuis en regel alleen onderkoeld. Leer een mooie zin uit je hoofd, zoiets als: we maken straks allebei onze eigen keuzes en moeten die zelf oplossen. Overleg kan altijd maar we moeten allebei achter de oplossing staan. Anders gaat die door.
Nog iets vergeten
En leg zeker niet vast dat jij standaard zijn vakanties opvangt in zijn zorgweken.
Leg bijvoorbeeld vast dat bij vakanties in jouw of zijn zorgweken gezamenlijk gezocht wordt naar een oplossing. De andere ouder heef geen verplichting om dit op te lossen maar staat wel open voor een praktische oplossing. Zoiets.
En maak die afspreek tweezijdig.
Over en weer
Jij verlost hem van een probleem (zijn vakanties) en hij kan jou van een probleem verlossen: de studiedagen van de kinderen van school, ziekte van kinderen etc. etc. Lijkt mij een eerlijke ruil: jij houdt vrije dagen over en je hebt minder stress. en hij kan toch vakantie opnemen wanneer hij wil.
Tsjor
Och
Hier gaat dat al jaren zo. Ik ben in 14 jaar een keer een week alleen weg geweest. Heb ik nog een deel van een schoolvakantie genomen zodat ex geen gedoe zou hebben met naar school brengen. Hij gaat ieder jaar 2,5-3 weken aaneengesloten plus nog een losse week, op een door hem gekozen tijdstip. En dan moet ik zien hoe ik dat oplos.
Een beetje scheef ja, maar gedurende de jaren heb ik gemerkt dat de kinderen doorkrijgen dat ze meer op mij kunnen vertrouwen dan op hun vader. Dat is wel sneu, want vroeger was hij hun grote held ;-(
De verstandhouding is verder prima hoor, ik heb me er bij neergelegd. Het zijn (ook) mijn kinderen dus ik moet er zo goed mogelijk voor zorgen. Daar hoort voor mij dus geen drie weken vakantie voor mijn (allenige) lol bij.
Herkenbaar
Hier ging het weliswaar niet om een vakantie met vrienden, maar om een vakantie met zijn nieuwe vriendin. Die hem natuurlijk graag voor zich alleen had... maar aangezien wij een weekendregeling hadden/hebben, had hij die tijd toch al. Met als gevolg dat de kinderen daarvan baalden... gaat-ie óók nog 'ns met haar op vakantie. Hij kon natuurlijk bijna 2 onafgebroken weken weg, voor hij een beroep op mij zou moeten doen. Dus dat was het probleem niet. Maar wel het feit dat er dan nauwelijks vakantiedagen over waren om ook nog weg te gaan met de kinderen. Dat probleem heeft je ex dus al niet met een eigen zaak, begrijp ik.
Ik begrijp het niet zo goed, een week eerder of later op motorvakantie en er was geen enkel probleem geweest. Dat kan hij natuurlijk ook met zijn vriend bespreken, i.p.v. jou hiermee lastig vallen. Dan zou het wellicht gaan om een extra weekend, maar dat valt te overzien. Dan kun je desnoods afspreken om een weekend te ruilen. Ik zou dat zo niet willen, een situatie waarin hij met het papiertje kan zwaaien en 'eisen' dat hij dan-en-dan zijn eerste weekje weg gaat honoreren... en later in het jaar nog een keer. Voor mij hoort dat in overleg, ook wanneer jullie met de kinderen willen gaan... en ook júist na een scheiding, het is niet anders. Dat het niet zo makkelijk meer gaat als voorheen, is een gevolg van keuzes. En kan het echt niet anders, die week... dan is het aan jou om toe te zeggen dat je wel een week wil ruilen. Niet aan hem om het op te eisen.
Dus nee, de vraag is op zich niet belachelijk, vragen staat vrij. Maar zijn gedreig om anders niet te tekenen wél.
Dagen
Bij mijn ex zijn de vakantiedagen niet het probleem, geld wel. Als hij dus lekker in de goedkoopste dagen van januari twee weken naar Aruba gaat, is er nog budget om met zijn dochter twee weken te kamperen. Dochter zou ook wel naar Aruba willen, kamperen vindt ze niets, maar dat zit er dan niet in.
Phryne
"Het zijn (ook) mijn kinderen dus ik moet er zo goed mogelijk voor zorgen. Daar hoort voor mij dus geen drie weken vakantie voor mijn (allenige) lol bij."
Misschien bedoel je het niet zo, maar het is nu net alsof je vindt dat wie voor een kind zorgt, niet een paar weken alleen weg mag willen. Of misschien zelfs dat een vrouw die voor een kind zorgt niet twee weken alleen weg mag willen.
Als dat is wat je vindt, ben ik het niet met je eens. Ik zou niet weten waarom je dat niet zou mogen willen. De vraag is of het kan. In de situatie van Joyce hoeft de vakantie van vader alleen niet ten koste te gaan van de vakantie met de kinderen, want de hoeveelheid vakantiedagen is het probleem niet. Dan kan hij dat natuurlijk best vragen. Alleen vind ik wel dat Joyce er verstandig aan doet om iets vergelijkbaars terug te vragen, want zo te lezen pakt meneer alle ruimte die hij krijgt en liever nog iets meer, en zal zij haar eigen belangen duidelijk moeten maken en moeten verdedigen als ze niet wil dat hij over haar heen loopt. Dat is wel haar verantwoordelijkheid. Het risico lijkt me dat zij met dingen instemt om de lieve vrede, vervolgens de pest in heeft omdat hij veel meer dingen kan doen dan zij, daar bozig over wordt terwijl hij niet snapt waarom, want ze vond het toch goed?
Dus inderdaad: allebei twee keer twee weken aaneengesloten zonder kinderen, of afspraken maken dat hij zorgt voor de studiedagen etc in ruil voor die vakanties (dat werkt trouwens alleen als die studiedagen ruim van tevoren worden aangekondigd zodat ze kunnen worden ingepland anders is hij natuurlijk altijd net verhinderd. Zij ook, maar zij regelt het dan toch maar, en hij niet, vermoed ik zo). Maar voort wat hoort wat.
Overigens Joyce- hij wil toch scheiden? Dus hij heeft toch ook belang bij de vlotte totstandkoming van een ouderschapsplan?
Groeten,
Temet
Temet
Ik zeg niets over ‘een vrouw’ in het algemeen, maar over mezelf. Ik zou dat niet doen.
Phryne Fisher
Jouw opmerking vind ik nogal kort door de bocht.
Ik zou ook heel graag elk jaar mijn kinderen willen meenemen op vakantie (in het buitenland), maar omdat ik elke maand een aanzienlijk bedrag betaal aan alimentatie, is dat voor mij niet financieel haalbaar.
William
Dus jij maakt je geld ook liever op aan verre buitenlandreizen alleen of met een vriend(in)? Want dat is hier het geval. Ik vind het verder prima hoor, want mijn dochter is heus niet sneu met twee weken kamperen in Frankrijk. Ze vermaakt zich best, ondanks het primitieve.
Alimentatie krijg ik dan weer niet zoveel.