Vruchtgebruik woning
Hallo
Enige Tijd geleden heeft mijn ex zelfmoord gepleegd, de papa van ons dochtertje.
Als mama zou ik het vruchtgebruik hebben van de woning.
Nu ik woon nu in simpel burgerhuisje met amper ruimte maar de andere woning is een nieuwbouw villa met alle comfort.
Puur financieel is dit een optie maar emotioneel lijkt me moeilijk, ook voor de dochter. Zij is wel nog maar 4 maar ik denk toch dat dit vreemd moet overkomen.
Financieel gezien geen lening meer, amper verbruikskosten ivm nieuwbouw in tegenstelling tot een oud niet geisoleerd huis en meer ruimte. Nu kan ik enkel een zetel plaatsen in de living/woonkamer.
Maar dat emotionele ik vrees dat dit te zwaar zal zijn.
Mss iemand een gelijke situatie voorgehad?
Verkopen?
Je mag het toch ook verkopen als dit in het belang van jullie dochter is en er iets anders voor aankopen.
Verkoop
Mag het inderdaad verkopen voor mijn dochter maar mag niet iets anders aankopen.
Ik ben geen erfgename maar de dochter. Wij waren gescheiden. Mss even voor duidelijkheid.
Dit gaat wel over belgie dus mss anders?
Dat slijt
Dus het huis is eigenlijk van je dochter. Ikzelf zou dan waarschijnlijk wel daar gaan wonen totdat dochter 18 is en besluit wat ze met het huis wil doet. Ik denk dat dat "vreemde" gevoel wel zal slijten na verloop van tijd, zeker als jullie het huis wat schilderen en anders inrichten. Daar kunnen jullie zelfs nu al mee beginnen, nu jullie nog in jouw huis wonen, dan kan je dochter aan het idee wennen. De emoties, daar moeten jullie sowieso doorheen, is het niet nu, dan is het wel later.
Het huis verkopen zou een som geld opleveren, die op de bank alleen maar in waarde afneemt, met de huidige rentestand. Dus dat zou ik zelf zeker niet doen.
Tja
De een is er gevoeliger voor dan de ander. Persoonlijk zou ik het huis inrichten naar mijn smaak en er gaan wonen met mijn kind.
Als hij zelfmoord heeft gepleegd in het huis zou ik wel die kamer grondig (laten) veranderen/reinigen.
(En ik weet niet hoe de geur is, ik heb eens geholpen een huis leeg te pakken waarin iemand zelfmoord had gepleegd, maar daar hing een hele nare lucht in het huis.)
Dilemma
Rationeel gezien is dat beste maar moreel weet niet.
Hij heeft zelfmoord gepleegd in die woning 2 jaar na onze scheiding en dan zou ik er in gaan wonen met mijn nieuwe vriend. Lijkt me zo vreemd niet?
Mag niet denken wat zijn familie zou zeggen ...
Vraag mij wel af of er een andere woning kan gekocht worden maar normaal niet.
Idd op de bank brengt het nix op he ....
Nieuwe vriend?
Dat had je er niet bij vermeld.
Verhuren
Verhuren was ook een optie maar is moeilijk.
Hoe betaal ik de succesierechten plus er is nog een onderhandse lening van 57000 dat moet terug betaald worden. Dus dit maakt het erg moeilijk.
Wil ik vruchtgebruik maken hoe zou dat gaan?
Onderhandse lening
Ik zou een notaris in de arm nemen voor de afhandeling van deze erfenis want hij is heel complex.
Naar een notaris
Wat je voormalige schoonfamilie ervan vindt, is niet relevant. Ik woon nu ook met mijn nieuwe vriend in het huis waar ik met mijn ex gewoond heb. So what, dat gebeurt heel vaak. Ik heb mijn ex uitgekocht, in jullie geval is het huis van jullie dochter. Dat mag geen belemmering zijn.
Als jij financieel in de problemen komt omdat er nog een schuld is en er successierechten betaald moeten worden, dan wordt verkopen misschien wel een interessante optie. En misschien mag je dus wel een ander huis kopen?
Je moet gewoon naar een notaris met een lijst vragen. Dan zul je wel horen wat en hoe.
Niet alleen
de erfenis is complex, maar de hele situatie.
Hoe aanlokkelijk ook, ik zou het toch niet doen.
Ik probeer me er ook een voorstelling van te maken als moeder. Mijn zoon die zelfmoord pleegt en zijn ex die er dan gaat wonen met nieuwe partner.
Poeh, lijkt me toch wel erg heftig.
Nee, zakelijk gezien heb je met schoonfamilie niets te maken.
Toch zou ik het zelf niet doen.
Sam
Of misschien vinden de voormalige schoonouders het juist fijn dat hun kleindochter er woont, en niet een vreemde?
Aannemen dat ze het niet fijn vinden, heeft geen zin. Als TS er rekening mee wil houden, kan ze het beter navragen.
Tuurlijk
kan dat Anca.
Maar dat bespreken lijkt me toch lastig liggen.
Stel je wil er gaan wonen en je vraagt ze hun mening, wat dan als ze daar erg mee zitten?
Ook best lullig als je hun mening vraagt en er vervolgens geen rekening mee houdt.
Als er sowieso nog een goed contact is is dit ook makkelijker te bespreken.
Niet doen
Weet je vriend dat jullie (in principe) het huis uit moeten als jouw dochter 18 wordt?
Sam
Daarom schreef ik: "Als TS er rekening mee wil houden, kan ze het beter navragen."
Zo niet, dan niet.
Toeziend voogd?
Heel lang geleden werd er automatisch een voogd benoemd als een van de ouders overleed. In mijn situatie was dat de broer van mijn vader. Hij deed daar verder niets mee, maar ik kan me voorstellen dat het in jouw situatie een ander, wellicht zelfs beter licht werpt op het hele complexe probleem.
Stel je voor, dat een van de familieleden, broer, zus of iets dergelijks, van je ex toeziend voogd wordt? Dan zou je met die persoon kunnen spreken over de belangen van je kind ten aanzien van de woning en alles wat daarbij hoort. De beslissingen worden dan in overleg met (iemand van) de familie van de overledene genomen, ten behoeve van je dochter.
Ben jij ook de executeur testamentair?
Of is dit in Belgi"e allemaal anders?
Tsjor
nee hoor
als de vader van je minderjarige kind overlijdt, ben je als moeder verantwoordelijk voor de afhandeling van de erfenis, tenzij de vader het anders heeft geregeld. Jij moet dus bepalen wat je het best kunt doen met die woning in het belang van het kind. Vaders familie heeft niet niks over te zeggen, maar je zou ze om hun mening kunnen vragen. Als jij het in het belang van je kind acht om in de woning te gaan wonen,dan kun je dat gewoon doen, tot ze volwassen is, dan is het haar woning. Als je je hier niet goed bij voelt, kun je een andere oplossing zoeken, verkopen of verhuren bijv.
4 jaar
Je kunt de tijd tot haar 18e verjaardag gebruiken om te sparen voor een eigen woonvoorziening.
Tsjor
De toeziend voogd bestaat in Nederland niet meer. Dit meisje heeft nog een ouder, dan is er verder geen plaats voor een voogd.
Groeten,
Temet
Aanvulling voor de vorm
Om helemaal volledig te zijn: er is hier nog een ouder die het ouderlijk gezag heeft en daarom is er geen plaats voor een voogd.
Een kind kan zowel (een) ouder(s) als een voogd hebben als die ouder(s) het ouderlijk gezag niet (meer) heeft. Dit uitsluitend voor de volledigheid, met deze zaak heeft het verder niet te maken.
Groeten,
Temet
Temet
op rechtspraak.nl staat nog een formulier voor het aanvragen van een voogd. Dat kan ook als de gezaghebbende overgebleven ouder niet goed voor het kind kan zorgen, in dit geval: niet goed voor de belangen van het kind kan zorgen vanwege conflicterende belangen.
Maar het is zeker geen gebruikelijke gang van zaken. Toch jammer., want dan had je officieel iemand (mogelijk en wenselijk van de schoonfamilie) om mee te overleggen.
Anders zou je een belangenbehartiger moeten aanstellen.
Tsjor
Moeilijk contact
Het contact met de ex schoonfamilie is heel stroef.
Dus over praten nee dat is geen optie.
Ik vrees dat ik zal moeten verkopen ...
Verhuren zal moeilijk zijn vrees ik 57000 afbetalen plus nog eens succesierechten van woning met geschatte waarde 350000 hmmm
Probleem zoeken
Heeft je ex in dat huis zelfmoord gepleegd?
Weet je dochter dat?
De situatie is natuurlijk niet leuk, maar ik vraag me af of je niet een probleem zoekt dat er misschien helemaal niet is?
Misschien vind je dochter het wel veel fijner om daar met jou te gaan wonen dan waar jullie nu wonen?
Heb je redenen/aanwijzingen waarom het voor haar moeilijk zou zijn?
Misschien gewoon zeggen dat jullie nu fijn samen in dat huis kunnen gaan wonen.
Is nog een optie om dat te doen maar jouw huis nog even aan te houden voor als het tegenvalt? Gezien de lage kosten kan je het misschien zelfs uitproberen.
Zonde om het vanwege allerlei hypotheses te verkopen.
Of maak je je zorgen over wat ‘men’ ervan denkt? Is het verstandig om rekening re houden met wat ‘men’ er *misschien* van denkt?
Als je zegt dat dit is wat ex wilde, dat hij dit juist bewust zo geregeld heeft, dan
Dochter
'Misschien vind je dochter het wel veel fijner om daar met jou te gaan wonen dan waar jullie nu wonen?'
Dat is maar de vraag. Misschien was dochter helemaal niet vaak bij haar vader en is dat huis niet zo 'thuis' als het huis van haar moeder.
'Verhuren zal moeilijk zijn vrees ik 57000 afbetalen plus nog eens succesierechten van woning met geschatte waarde 350000'
Die successierechten moeten sowieso betaald worden. Is dat geld er nu? En met verkoop heb je in ieder geval een leuke spaarpot voor de dochter.
Cindy
"En met verkoop heb je in ieder geval een leuke spaarpot voor de dochter."
De dochter is véél beter af met het huis dan met die "spaarpot".
In België zou je in die situatie het huis niet kunnen verkopen zonder toestemming van de vrede- of familierechter, en die moet dan oordelen of verkoop de beste oplossing is voor het kind. Logisch ook, want aan verkopen en dan opsouperen heeft het kind niets.
Had jij al jouw nieuwe vriend vóór dat je gescheiden was ?
Verhaal
Bedankt voor de vele reacties.
Ja ik had mijn vriend leren kennen voor de scheiding.
Er zijn geen gelden meer om de succesierechten of de onderhandse lening te betalen, dus dit zou al met een lening van mij moeten komen of zou al mijn huis moeten verkopen om het af te betalen maar is wel erg drastisch niet?
Dus als ik dit zou moeten afbetalen ga ik mezelf in miserie steken denk ik en weet niet of verhuren zou lukken. Weet ook niet wat er allemaal bij komt kijken dan.
Ik lig al heel lang te denken wat ik moet doen om toch mijn dochter deze woning te laten behouden ...
Het is inderdaad in die woning gebeurd.
Contact met de ex schoonouders is bitter, ik zie ze om de 2 weken bij het op en afhalen van hun kleinkind omdat ik naar mijn dochter verplicht voel dit contact te behouden.
Verder hebben zijn ouders na het overleden het huis zo goed als leeg gehaald (enkel groot meubilair was er nog) en zijn wagen verkocht, wat dus niet aan hen was maar voor de nalatenschap ...
Complex is het zeker en vast.
Het kind is pas 4!
Kinderen van die leeftijd zetten over het algemeen maar heel weinig vraagtekens bij dingen. Dus als jij zegt, we gaan in het huis van papa wonen, zonder er verder iets bij te zeggen, zal ze dat gewoon accepteren. Dus daar zou ik helemaal geen punt van maken. Voor jezelf zal het misschien wel ongemakkelijk voelen, ik zelf zou er denk ik niet zoveel problemen mee hebben.
Van je ex-schoonfamilie zou ik me niet zo heel veel aantrekken, als de relatie al niet denderend is. Dan zou ik vooral het belang van je dochter op 1 zetten. En ik denk dat zij het meest gebaat is bij de woning behouden.
Zoek een goede notaris, en laat uitzoeken wat er kan en mag, en laat alles heel goed op papier zetten. Als je jouw huidige huis verkoopt/moet verkopen om de successierechten en de lening af te betalen, dan wordt dat dus feitelijk een lening van jou aan je dochter, die ze op enig moment moet afbetalen. Dat kun je vast laten leggen. Er is vast ook een soort constructie mogelijk waarbij de notaris een soort zaakwaarnemer van je dochter wordt. In dat geval kan hij/zij als sparringpartner dienen voor jou. Zo kun je wellicht beter objectief naar de zaken kijken. Dat lijkt me toch wel heel belangrijk, om het vooral zakelijk te houden, want er spelen in deze kwestie natuurlijk heel veel emoties mee. Die moet je er zoveel mogelijk buiten zien te houden, want daarmee vertroebel je de dingen alleen maar. Hou het zakelijk, dan kun je ook de ex-schoonfamilie recht in de ogen blijven kijken. En nogmaals, zet alles officieel zwart op wit.
Auto en nieuwe vriend
Ik vergat nog de auto. Het ligt natuurlijk heel erg gevoelig, maar feitelijk hebben je ex-schoonouders dus gewoon gestolen van hun kleinkind. Ik weet niet of ik dat zomaar zou kunnen laten gaan. Ook hier kun je misschien een notaris voor inschakelen. Dat die de inboedel op moment van overlijden vaststelt en dan een claim kan neerleggen bij je ex-schoonouders. Geen idee of je dat ook wil hoor, maar ik vind dit wel echt heel erg laag...
Had je ex broers of zussen, of goede vrienden die misschien meer op jouw hand zijn? Die zou je ook nog kunnen vragen of ze kunnen bemiddelen, zodat de relatie met je ex-schoonouders misschien wat beter wordt.
Woon je nu al samen met je nieuwe vriend? Als dat niet zo is, zou ik dat nu niet direct gaan doen in het huis van je ex. Ik zou mijn kind meer tijd willen geven om aan alle nieuwe omstandigheden te wennen.
Ga nu eens snel naar een notaris!
Ik begrijp zou niet. Je zit maar de filosoferen: misschien moet ik dit, misschien moet ik dat, nu wil je toch verkopen, terwijl je helemaal niet weet hoe het wettelijk gezien zit, wat er wel en niet mag en mogelijk is. Zolang je dat niet weet, hebben al deze discussies geen enkele zin.
Nee, je moet het huis helemaal niet verkopen. als je het verhuurt heb je daar inkomsten uit. Als je er gaat wonen, kun je je huidige woning verkopen en daarmee de successierechten betalen.
Maar nogmaals: ga naar een notaris!
Je hebt hier toch al eerder dat advies gekregen
Want ik kan me het verhaal herinneren dat ze het huis helemaal hadden leeggehaald. Tijd om uit je pieker en denk en passieve modus te komen en in actie te schieten.
Dat betekent inderdaad dat je wat decorum verliest. Want je gaat hulp halen, allereerst in de vorm van de notaris. Met een paar vragen (ingevuld door de kennis die ik inmiddels helaas heb van Belgisch erfrecht):
1. Successierechten. Zijn dat de rechten die je moet betalen aan erfbelasting? Dan is er dus een boedelbeschrijving gemaakt, op basis waarvan die rechten berekend zijn door uw belastingdienst. Die kun je opvragen.
2. Notaris. Die moet een verklaring van erfrecht gaan opstellen, of heeft dat wellicht al gedaan. Daarbij richten ze zich meestal alleen op geld en onroerende goederen, maar je kunt hem/haar ook vragen een verklaring op te stellen die gaat over de goederen. Pas dan weet je zeker dat je dochter alles erft, en dat er niet nog stiekem iets naar een andere partij gaat.
3. Bij wie is die onderhandse lening? Wat zijn de voorwaarden hiervan? Sommige vervallen nl bij overlijden. Stel dat hij loopt bij dezelfde familie is, dan kun je als vertegenwoordiger van je dochter afspreken dat je boedel + auto als vereffening ziet van deze lening.
4. Dan ga je actie nemen. Niet meer piekeren, maar iets doen. Overleg met de notaris of het nodig is dat jij je als wettelijk vertegenwoordiger van je dochter registreert. (ik weet dat dit zo werkt bij mensen die oud en niet meer fysiek in staat zijn om te acteren, mogelijk is er zoiets ook bij kinderen). Als die wettelijk vertegenwoordiger heb je recht om te zien wat zij erft en die spullen op te eisen. ook bij je schoonouders, ook de auto.Of om af te spreken dat die spullen zijn voor degene die de onderhandse lening heeft afgesloten, en dat daarmee de lening afgehandeld is. Je doet daarmee recht aan de status die je hebt richting je dochter.
Moet je daarvoor alleen maar lief zijn? Nee. Maar boos en huilend hoeft ook niet. Laat je helpen door de notaris en stel je zakelijk op.
En dan pas het huis. 4 jarigen zijn flexibel, als je die zonder het drama dat je nu maakt vertelt dat ze in een groot fijn huis gaat wonen, en haar kamer roze mag laten schilderen met een Frozen poster, vinden ze het al snel goed. (dit is een voorbeeld he - het mag ook pimpelpaars met een Rammstein plaat
) Laten we eerlijk zijn: hoe ouder het huis is, hoe groter de kans dat er een keer iemand in is overleden. Het is maar hoe je daar zelf mee om gaat.
Lang verhaal, kort samengevat:
ga
naar
de
notaris.
Jee
Ik sta er echt van te kijken hoe zakelijk jullie dit allemaal kunnen bekijken.
Blij dat ik niet in de situatie zit want vrees dat ik zelf zeker niet zakelijk zou kunnen zijn.
Maar hee Biebel, jouw opmerking dat wel vaker mensen doodgaan in een huis, vind ik wel erg straf.
Poeh poeh, we hebben het hier over zelfmoord van ex. Vader van je kind.
Voor mij zou het ook onbestaanbaar zijn dat ik de gevoelens van familie van ex niet mee zou nemen.
Misschien zouden die zelfs voorop staan.
Het idee dat ik iets zou doen met hun 'diefstal' vind ik volkomen absurd in deze.
Misschien dom en naïef maar ik vind het allemaal nogal, heuh, harteloos overkomen.
(hun actie deugt vast niet hoor, maar ik kan heel goed inleven dat je misschien niet helder reageert bij zelfmoord van je kind)