Waarom duren sommige echtscheidingen zo lang?

Nee

zolang beide partijen het niet eens zijn,wordt er geen verzoek tot echtscheiding naar de rechtbank gestuurd,en de advocaten varen daar wel bij,hoe langer ze bakkeleien over geld,hoe meer zij verdienen.

Weet niet precies

maar ik ken ook een stel dat JAAAAREN aan bakkeleien was. Zij wilde haar levens standaard niet opgeven, hij sjoemelde met de gegevens en stand van aandelen (ondernemer). Hij was vreemd gegaan, zij wilde wraak. En bakken met geld naar de advocaten inderdaad. Ik denk dat het wel 4 jaar geduurd heeft. Een hoop vriendinnen zijn in die tijd afgehaakt door het eeuwige geneuzel erover en het eeuwige wraakzuchtige gedoe over geld. (Hij woonde ver weg dus met hem had niemand contact). Vreselijk! Geen idee of er echt een wet over is.

Hoeft niet

Ik heb jaren op een advocatenkantoor gewerkt (om mijn eigen scheiding af te betalen, haha) en daar meer dan vijfhonderd echtscheidingen gezien. Als er een verzoekschrift is ingediend, mag de andere partij een verweerschrift indienen. Binnen zes weken, maar als de advocaat uitstel vraagt krijgt hij dat meestal en dat is weer zes weken. Dan ben je dus al drie maanden verder. Dan komt er vaak een zitting, waarin de advocaten elkaar gaan beschuldigen dat er financiele stukken ontbreken. De rechter gebiedt dan dat die stukken er alsnog komen en wel binnen (zeg maar) acht weken. Nog een keer uitstel, enz. Vervolgens verzint zo'n man dan om terug te treiteren dat hij co-ouderschap wil, die vrouw zegt dan dat hij zich tijdens het hele huwelijk nog geen kwartier met de kinderen heeft bezig gehouden en je hebt weer een nieuwe reden om maanden over te bakkeleien. Mijn eigen betrekkelijk eenvoudige echtscheiding heeft zo een jaar geduurd, had in zes weken afgehandeld kunnen zijn, maar mijn ex vond het nodig om te rekken. Geld, kind, nergens was hij het mee eens, terwijl het echt niet oneerlijk was wat ik voorstelde. Het is echt niet altijd de vrouw die loopt te rekken, ik heb gevallen gezien waarin de vrouw uiteindelijk na veel vreemdgaan van de man de knoop doorhakte, maar dat de man vervolgens die vrouw niks gunde. En dan heb ik het nog niet over vechtpartijen, intimidatie, kinderontvoering, vervalsing... ik zou er een boek over kunnen schrijven, als ik niet een geheimhoudingsclausule in mijn contract had gehad.

Zolang

er geen verzoekschrift wordt ingediend wordt er geen scheiding uitgesproken. Maar er zijn wel mogelijkheden om ook zonder medewerking van de andere partij te scheiden, maar dan denk je wel in lange termijnen.

Je bent overigens pas officieel gescheiden op het moment dat de gemeente waarin het huwelijk gesloten is het in het huwelijksregister heeft opgenomen. En dat kan na de uitspraak van de rechter ook best een maand of 2-3 duren als je pech hebt. Zelf hebben wij dat er doorheen gedrukt door met de papieren van de rechtbank persoonlijk naar het gemeentehuis te gaan.

Onze scheiding was in 4 maanden van mededeling tot inschrijving bij de gemeente. Volgens onze advocaat een flitsscheiding. Mijn ouders hebben er ook 3 jaar over gedaan. En daar waren geen kinderen en geen vermogen bij betrokken.

Inderdaad

Bezint eer ge bemint! Mijn echtscheiding heeft een vermogen gekost, mijn bruiloft was niet heel erg duur. Het alleen opvoeden van een kind zonder dat ex kinderalimentatie betaalt is ook niet voordelig. Maar gelukkig is het wel een leuk kind
Wij kregen op het advocatenkantoor ooit een mevrouw die al jaren gescheiden was, die kwam voor een probleem met haar pensioen. De advocaat keek naar de papieren en vroeg: ik heb slecht nieuws en nog meer slecht nieuws. Welk nieuws wilt u eerst? Het bleek dat de advocaat die de scheiding had gedaan (niet van ons kantoor) was vergeten de echtscheiding te laten inschrijven in de registers van de burgerlijke stand. Die mevrouw was dus officieel niet gescheiden! Bleek ook nog dat ze in gemeenschap van goederen was getrouwd en dat haar ex inmiddels enorme schulden had gemaakt. Dat werd een gevalletje schade voor die echtscheidingsadvocaat!

4 jaar

Voordat een scheiding wordt ingeschreven bij de burgerlijke stand moeten beide partijen een akte van berusting tekenen. Dat deed mijn ex niet, dus weer 3 maanden verder.

Sinds heel kort is alles geregeld, na 5 jaar! En ik was niet moeilijk, maar hij wilde niet scheiden en heeft alles ontzettend vertraagd.

Wat gebeurt er dan?

Stel nou dat een van de partners pertinent niet wil scheiden en niets tekent, wordt dan de scheiding alsnog (na tussenkomst door de rechter) ingeschreven?

maar dan moet er ook echt geen verweer of wat dan ook komen. Of de ex-partner moet een onbekende verblijfplaats hebben.

Het huis

Ik vroeg me af hoe het zit met de verkoop van het huis. In mijn woonplaats ken ik twee vrouwen die niet uit het gezamelijke huis willen. Man is weggegaan, vrouw en kinderen zijn gebleven en het huis moet verkocht worden. Die huizen staan al jaren en jaren te koop omdat de bewoonsters er voor zorgen dat de huizen niet aantrekkelijk zijn voor de bezichtigers.
Dat is toch ook een vreselijke situatie als je als man op het geld van dat huis zit te wachten. Is daar wettelijk iets over geregeld of kan dit spelletje tot in de lengte der dagen gespeeld blijven worden?
LaMama

Helaas wel

zo werkt het idd, als 1 van beide partijen niet meewerkt kan het heel lang duren.

Stoppen betalen?

Als de vrouw nog in het huis zit en blijkbaar zelf de hypotheek niet kan betalen, dan kan dat alleen maar als ex-man de hypotheek nog betaalt. Het is wel beider schuld, maar wat zou er gebeuren als man de betalingen stopt(eventueel parkeren op een andere rekening?) of halveert (ieder de helft van de schuld). Dan komt de bank toch eerst bij degene die in het huis woont, of niet?

Wat een rotsituatie om zo in een huis te kunnen blijven wonen.

Tsjor

Tsjor,

nee de bank gaat naar degene waar het meeste kans is dat er betaald wordt, niet naar de gene die in het huis verblijft. Dat interesseert ze geen biet.
Je bent beiden verantwoordelijk voor de totale schuld.

Wat dingen

Je kan, als je over veel bijzaken aan het bakkeleien bent, wel alvast scheiden. Dus dan wordt het huwelijk ontbonden en doe je de boedelscheiding, omgangsellende etc later. Volgens mij moeten dan wel beide partijen meewerken.
De beslissing tot echtscheiding wordt definitief als er geen hoger beroep wordt ingesteld. Dat is ofwel als beide partijen aangeven af te zien van beroep (dat is die "akte van berusting") of als de beroepstermijn verstreken is, en die duurt drie maanden.
Je bent de pineut als je tegenpartij in het buitenland woont, want dan moet alles via buitenlandse deurwaarders officieel worden uitgereikt (betekend) en dan duurt alles veeel langer. Slinkse advocaten roepen in zo'n geval dat de wederpartij geen bekende woon- of verblijfplaats in Nederland heeft waardoor er andere regels gelden - dan duurt e.e.a. nog steeds wel iets langer, maar niet zo idioot lang als bij een in het buitenland wonende wederpartij.

Procedures duren vaak inderdaad idioot lang doordat er eindeloos touwgetrokken wordt over de centen, hetzij in de alimentatiekwestie, hetzij in de boedelscheiding (of allebei natuurlijk). Rechtbanken zijn soms ook nog eens erg traag, tel dat allemaal bij elkaar op en dan kunnen zaken lang slepen.

Het niet meewerken aan de overdracht van de echtelijke woning is een oplosbaar probleem, je kan dan bij de rechter vragen dat de andere kant wordt veroordeeld mee te werken aan de overdracht, en die beslissing kan dan in plaats van de gewone overeenkomst worden ingeschreven in het Kadaster. Maar dat zijn uitzonderlijke zaken, en dan ben je inderdaad flink wat tijd, energie en geld achterop.

En dan tenslotte wat Stoepkrijt beschrijft, het niet-inschrijven van de beslissing in de registers: ik heb dat een paar keer gezien. twee keer omdat de verzoekende partij uiteindelijk toch de scheiding niet door wilde zetten (zo'n beslissing is beperkt houdbaar dus als je te lang wacht kan het ook niet meer) en in twee gevallen inderdaad door een fout. Het is om dit soort dingen dat advocaten verplicht een dikke beroepsaansprakelijkheidsverzekering hebben, want de schade kan inderdaad enorm zijn.

Groeten,

Temet

Het is soms anders dan het lijkt

Ik reageer niet vaak maar nu wil ik toch even reageren op wat LaMama zegt. Weet je zeker dat de situatie is zoals je zegt?

"In mijn woonplaats ken ik twee vrouwen die niet uit het gezamelijke huis willen. Man is weggegaan, vrouw en kinderen zijn gebleven en het huis moet verkocht worden. Die huizen staan al jaren en jaren te koop omdat de bewoonsters er voor zorgen dat de huizen niet aantrekkelijk zijn voor de bezichtigers."

Mijn situatie zou ook zo uitgelegt kunnen worden, ex doet zich erg zielig voor en loopt allerlei leugens over mij te verkondigen. Laatst kwam hij met het verwijt waarom het huis nog niet verkocht is, alsof het aan mij ligt!

In werkelijkheid is ex drie jaar geleden vertrokken naar zijn nieuwe vriendin na te zijn vreemdgegaan. Liet ons gewoon barsten terwijl ik toen ziek was en drie kleine kinderen had waarvan 1 een baby. Door mijn ziekte kon ik niet verhuizen maar na een jaar heb ik het huis te koop gezet. Ik probeer al drie jaar de eindjes aan elkaar te knopen met een uitkering en een handicap, probeer geen achterstanden te krijgen en de kinderen alles te geven wat ze nodig hebben in mijn eentje. Ex heeft met leugens bereikt dat hij geen alimentatie of enige andere bijdrage aan de woonlasten hoeft te doen maar wil wel graag vangen mocht het huis winst opleveren. Huis staat op ons beide namen.

Het huis is steeds minder aantrekkelijk voor kopers omdat de kozijnen slecht worden, kranen kapot gaan, er geen onderhoud wordt gepleegd. Ik heb er gewoon het geld niet voor. Vergeet niet dat huizen nu veel langer te koop staan, dat ligt niet altijd aan de verkopers, er is erg veel aanbod ook.

Ten einde raad ga ik nu verhuizen, kan het hier niet meer opbrengen, zowel financieel als emotioneel. Wordt het huis per veiling verkocht dan draai ik hoogstwaarschijnlijk ook alleen voor de restschuld op. Godzijdank zijn we inmiddels wel gescheiden maar dat huis voelt als een molensteen om mijn nek.

Het is lang niet altijd zo dat het aan de vrouw ligt hoor! Zo, dat wilde ik even kwijt.

Gedeelde smart

Stil standing, ik begrijp uit een eerdere reactie, dat de bank bij je ex zou zijn gekomen als de hypotheek niet meer was betaald.

Het grootste probleem is meestal het vinden van een andere woonruimte. Als je die gevonden hebt kun je de verkoop van jullie gezamenlijke huis toch ook 'gezamenlijk' doen en hem daarin het initiatief geven? Misschien repareert hij die kraan dan wel en gooit hij er een pot verf tegenaan. De helft van de winst is dan toch ook voor hem.

Overigens geef je eigenlijk alleen maar aan, dat de vrouwen die LaMama beschrijft misschien wel gelijk hebben dat ze hun ex zo 'pesten'. Dat kan. Maar je verlies nemen is iets anders.

Tsjor

Was het maar gedeelde smart

Jij weet het altijd goed om te draaien of niet Tjor.

Ik weet trouwens even niet welke eerdere reactie je bedoelt, heb je het over een andere draad?

Even voor de duidelijkheid, de bank komt wel bij ex maar meneer heeft zich goed ingedekt en weet de wegen al dan niet door te frauderen om zijn bezittingen veilig te stellen. Hij heeft zogenaamd niks. Ik moet bewijzen dat hij zwarte inkomsten heeft en dat kan ik niet. Ik weet wel zeker dat het zo is.

De bank komt bij degene met een inkomen en dat ben ik dus. Ik heb geprobeert hier het hoofd boven water te houden om schulden te voorkomen en daar heeft ex dankbaar van meegeprofiteerd. Tegen mijn zin ben ik hier gebleven om te redden wat er te redden viel. Maar het huis daalt alleen maar in waarde en uiteindelijk red ik het niet financieel. De huizenprijzen zijn gedaald, er komt dus geen winst uit het huis, ik blijf met minimaal 20.000 verlies zitten. En dat gaat hij niet oplossen, hij lacht mij gewoon uit.

Jij begrijpt volgens mij niet dat er werkelijk dit soort mannen bestaan, het valt mij op dat je het wel erg vaak voor de mannen opneemt. Als je mijn ex en het hele verhaal zou kennen zou je wel anders praten. Hij gaat geen initiatief nemen en gaat ook niks repareren, ik ken hem lang genoeg om dat te weten. Ben allang gestopt om het hem te vragen ook. Het kan hem namelijk niks schelen omdat hij denkt overal mee weg te komen.

In de omgeving waar ik woon is het trouwens geen probleem om andere woonruimte te vinden dat is dus niet de reden dat ik hier nog zit. Ik had ook weg kunnen gaan en de boel de boel laten zoals hij maar ik wilde het op de juiste nette manier oplossen.

Wat betreft verlies nemen, ik kan je wel iets vertellen over de verliezen die ik de afgelopen jaren heb geincasseerd maar dat doe ik niet want ik ben hier niet voor sympathie of om zielig te doen, alleen om iets recht te zetten. Je maakt me wel kwaad en verdrietig met die opmerking want je hebt werkelijk geen idee. Ik neem nu alweer mijn verlies, en met opgeheven hoofd. Ik kies er nu voor met een schuld te vertrekken door het aan te laten komen op een veiling. Dit doe ik uit zelfbehoud omdat ik depressief ben geworden van deze uitzichtloze situatie en omdat al mijn moeite toch vergeefs is. Al moet ik zelf alle schulden oplossen omdat hij er weer mee wegkomt, alles liever dan hier blijven.

"Overigens geef je eigenlijk alleen maar aan, dat de vrouwen die LaMama beschrijft misschien wel gelijk hebben dat ze hun ex zo \'pesten\'. Dat kan. Maar je verlies nemen is iets anders."

Hoe kom je erbij, dat zeg ik helemaal niet.

Je zult nu mijn woorden wel weer gaan verdraaien maar ik reageer niet meer.

Sommige delen niet

ook moet ff reageren op tsjor

er zijn inderdaad van die etters van mannen die alleen maar denken ikke ikke ikke en is er geen sprake van gedeelde smart

al exit niets wil afgeven, terwijl er kinderen in het spel zijn en dat alle lasten op moeders nek komen , heb je niks te delen

kinderen hadden niks tot op ondergoed moeten kopen , exit nog ff de laatste maand volop sexlijnen bellen maar de rekening betalen , ho maar
exit de kids hun foto's niet willen geven

en ik heb hem niet gepest , hij mij wel
hij kon van alles, heb zelfs gezegd , koop nieuwe auto dan heb je schulden en hoeg je geen alli betalen als je af en toe maar mee betaald aan bijv sport voor de kids of een nieuwe winterjas
maar nee meneer gooide de kop in de wind en lag/ligt overal dwars in

en maar piepen tegen anderen dat hij de kinderen niet ziet maar bellen met ze...........dat doet ie niet of email adres aanmaken zodat hij kan msn-en met ze ook nie...........

dus gedeelde smart, aan me hoela, hier dus ook een etter van een ex , die zelfs een erfenis ( persoonlijke spulen van mijn vader) heeft ie weg gemoffeld

niet alle vrouwen zijn vervelend net als niet alle mannen vervelend zijn maar mijn exit heeft me klauwen met geld gekost terwijl ik beneden modaal zit

bull shit dus die gedeelde smart