Wanneer kids voorstellen aan nieuwe partner?
Vorig jaar gescheiden na een relatie van 14 jaar.
Ieder van ons heeft zijn eigen leven nu opgebouwd.
Maar nu ben ik zwaar in love.
Leuke mooie vrouw die net als ik 2 kids heeft.
Wij hebben alletwee hetzelfde meegemaakt in de vorm van ontrouw in ons huwelijk en begrijpen elkaar heel goed.
Wij gaan nu bijna 1 1/2 maand met elkaar.
Ook zei is een jaar geleden gescheiden.
Maar dan komt t gesprek over t ontmoeten van elkaars kinderen.
Tja..hoe doe je zoiets?
Wij zijn wel reëel hierin en willen t rustig aan doen.
Ik ken mensen die al na een maand de kids lieten kennis maken,bij de ene gaat dit goed en zijn ze een samengestelde gezin.
Bij andere ging dit dus niet goed.
Mijn en haar kinderen staan open voor een stiefpapa of stiefmoeder.
Onze exen weten dat we samen zijn..de kids weten nog van niks.
Leeftijd van mijn kinderen zijn 12 en 9
Leeftijd van haar kinderen zijn 9 en 6.
Iemand hier met mooie positieve ervaringen?
Hoi
Ik zat zelf in een zeer heftige vechtscheiding.
Ik heb eind 2015 mij vriendin leren kennen. Ik heb ca in mei veeteld aan de kids dat ik een vriendin had. Ik wou namelijk eerst kijken of het wel een vriendin zou worden en of we wel bij elkaar zouden passen.
De kids reageerden goed en blij.
Ik had toen begeleid bezoek ( te lang verhaal en niet relevant). Toen dit voorbij was heb ik gevraagd aan de kids of ze haar wouden ontmoeten. Dit wouden ze heel graag. Het weekend erop weer gevraagd en ze wouden nog steeds, ik heb dua haar opgehaald en hebben een leuke en mooie dag gehad in een speeltuin voor ewn paar uurtje. Daarna hebben we het rustig uitgebreid tot zelf hele dagen.
Inmiddels woin ik samen met haar en heb ik de kids verteld dat ze een zusje krijgen ook dit vonden ze schitterend.
Of te wel doe het rustig aan en neem de tijd ook voor elkaar goed te leren kennen en neem dan de beslissing.
Wat betreft mij ex heeft ze niet met mijn prive zaken te maken en vertel ik het haar net voordat ik hetde kids vertel.
pfoe
Anderhalve maand? Dat is nog wel erg kort. Je kinderen kunnen onmogelijk binnen een jaar zo'n scheiding van hun ouders helemaal verwerkt hebben en hup daar is al een nieuwe persoon in hun leven en nog twee kinderen erbij ook.
Ik zou daar nog even helemaal niet aan beginnen. Als je relatie over een half jaar nog zo leuk is, is het ook vroeg genoeg toch?
tja
Als je alleen mooie positieve ervaringen wil horen dan heb je er al helemaal niets aan om dat te horen. Het enige wat jij wil horen is dat je vooral niet te lang hoeft te wachten en het vast wel heel goed uitpakt. Maar neem maar van mij aan dat de meeste kinderen dit niet direct leuk vinden.
Maar het is aan jou. Je kinderen hebben veel meegemaakt en missen hoogstwaarschijnlijk steeds de ene ouder als ze bij de andere zijn. Dat is nog best heftig. Ik vind het te vroeg, persoonlijk. Ik zou minstens een half jaar wachten en dan nog pas als de kinderen er duidelijk mee instemmen. De kinderen moeten eerst worden ingelicht en de tijd krijgen aan het idee te wennen. Als zij het willen, kun je beginnen met een korte ontmoeting, maar kalmpies aan dus! Succes
ja kalm aan!
Ik ben 24/7 alleen met mijn dochter dus er zijn nooit kindloze dagen geweest waarin ik zorgeloos met mijn vriend kon zijn. Als jullie allebei van die kindloze dagen hebben zou ik daar flink gebruik van maken en goed de tijd nemen elkaar te leren kennen.
Ik ben iets te snel geweest met mijn dochter vertellen dat ik een relatie heb. Echt, ik dacht dat het leuk was en ik had geen idee wat wij gingen meemaken met de kinderen. Nu hoor je van iedereen hoe moeilijk het kan zijn en nu snap ik het ook pas echt. In een samengesteld gezin duurt het gemiddeld 5 jaar voordat bij iedereen alles goed en wel geland is.
Zorg dat je een stabiele relatie hebt met z'n tweeën en neem daar goed de tijd voor. Dan kun je blindelings van elkaar op aan als de kinderen erbij komen. Je zult merken dat je kind áltijd vóór gaat, een nieuwe partner moet veel kunnen begrijpen, invoelen, relativeren, niet persoonlijk opvatten etc. Het is niet een leuk verhaal waar je om vroeg helaas 
maar iets anders kan ik er niet van maken. Mijn relatie is gelukkig wel helemaal super en we nemen goed onze momenten samen, dat dan weer wel 
Uiteraard
Ja t is zeker nog te vroeg.
Daarom vroeg ik ook wat is een beetje een goede tijd om zoiets te vertellen.
T is voor mij nl allemaal nieuw nl.
Daarbij moet ik wel zeggen dat mijn kids vragen of ik al verliefd ben en ze graag een leuke stiefmoeder willen.
Het ging al 2 jaar niet zo lekker tussen ex en mij.
Dus de kids zijn blij dat er nu rust is.
Helaas gaat mijn ex anders om met scharrels.
Een keer zat er een man vroeg in de ochtend op de bank bij hun.
En bij de 2e lover werd na een paar dagen al video gebeld en daar maken ze dan alles van mee.
Deze scharrels zijn niet meer in beeld.
Dochter vind t wel spannend,maar tegelijkertijd vibd ze t vreemd.
Want mama zoekt vriendjes op t internet hoor ik dan.
Mijn kids maken niks mee van wat ik doe of heb gedaan.
Dat wil ik zeker nog ff houden zo
Itsme 78
"Mijn kids maken niks mee van wat ik doe of heb gedaan."
Nee, verstandig. Dat moet je zo laten. Zij hebben daar niet om gevraagd. Als ze graag een leuke stiefmoeder willen is dat positief en is het belangrijk dat jij en je vriendin een stevige band hebben. Neemt niet weg dat ze naar hun eigen moeder altijd loyaal zullen blijven.
Wachten
Een verliefdheid duurt (chemisch gezien) tussen de 4 maanden en maximaal 2 jaar. Daarna wordt pas duidelijk of jullie echt bij elkaar passen. Ik zou wachten. Nog minstens een halfjaar. Het is heel normaal dat je na een lange relatie eerst een reboundliefde hebt. Heftig, superleuk, maar meestal ook van niet al te lange duur. Wacht eerst maar eens af en geniet van elkaar.
Losse scharrels aan de kinderen voorstellen zoals moeder doet, vind ik erg smakeloos. Om nog maar te zwijgen van wat de kinderen daarvan vinden/leren.
de kinderen
zijn positief. Ik zeg gewoon doen. Niet te zwaar aanzetten, maar gewoon lekker genieten, met 2-en maar ook met 6-en dus
kinderen positief
Als de kinderen positief staan, is dat al veel waard.
In ons geval stonden mijn kinderen ook positief, maar de kinderen (pubers) van mijn vriendin haden het heel zwaar gehad tijdens de vechtscheiding en krijgen nu nog steeds veel te weinig aandacht van hun vader; zij vreesden dat wanneer hun moeder een nieuwe vriend zou hebben, dat ze ook van hun moeder geen aandacht meer zouden krijgen. Dat maakt het bij ons bijzonder moeilijk, waardoor enkel LAT mogelijk is.