weg bij partner financiele angst
Na een relatie van 8 jaar en 2 kinderen rijker ben ik helaas nu echt op het punt gekomen dat ik op veel vlakken heb besloten dat het beter is als we uit elkaar gaan. Niet alleen voor mijzelf en de kinderen maar ook naar mijn partner toe. Ik durf alleen niet de knoop door te hakken omdat ik gewoon weg niet weet wat me daarna te wachten staat. Vooral als ik naar het financiele plaatje kijk krijg ik het benauwd. Ik ben financieel afhankelijk van mijn partner. Zijn er mensen met een soort gelijke ervaring die mij wat meer inzicht kunenn geven in waar ik recht op zou hebben?
Mijn situatie:
samenwonend, geen geregistreerd partnerschap.
Ik heb een baan 2 dagen in de week.
2 kinderen van 2 en 7
ik zou bij mijn vader kunnen intrekken tijdelijk ( lange wacht lijst huurwoning)
mijn vader leeft zelf van een bijstandsuitkering.
hoop dat ik de financiele onzekerheid een beetje weg kan nemen om zo de knoop te durven door hakken.
Suus222
Probeer of je meer kunt gaan werken. Er is werk voldoende momenteel.
Ik zat in hetzelfde (nog steeds eigenlijk) maar heb inmiddels wel vertelt dat ik weg wil. Ik had helemaal geen werk want werkten samen in ons eigen bedrijf.
Ik heb een fulltime baan gevonden. Jouw kinderen zijn wat kleiner maar jouw vader kan daar wellicht een rol in vervullen qua oppas..
bijstand vader
Hou er rekening mee dat jouw inkomen verrekend zal worden met de bijstand van je vader als je daar in trekt.
Als je vader in de bijstand zit en op regelmatige basis oppas is voor je kinderen kan hij ook gekort worden, omdat hij iets doet dat "in geld uit te drukken" is, zoals dat heet. Zoek dit allemaal goed uit voor je bij hem in trekt!
vader
Intrekken bij je vader zou wel eens heel negatief kunnen uitpakken voor je vader.
Je vader krijgt dan te maken met de kostendelersnorm. Dat betekent dat hij gekort gaat worden op zijn bijstandsuitkering omdat jij bij hem woont en jij ook een deel van de kosten van de woning en het leven voor jou rekening kan nemen.
Ook kan je inkomen meegenomen worden als jullie een gezamenlijke huishouding vormen.
Daarom is intrekken bij iemand met een bijstandsuitkering meestal niet heel verstandig.
Eerst maar eens kijken of je zelf meer dagen kan gaan werken.
maar
is het dan zo vanzelfsprekend dat jij met kinderen uit het huis vertrekt? Zijn er geen andere mogelijkheden? Is dit wel het beste voor de kinderen?
kinderopvangtoeslag
Ik weet niet hoe het nu is maar indertijd zijn we er tussendoor gezwijnd. ik woonde bij mijn ouders met de kinderen en de kinderen hadden fulltime naschoolse opvang.
Een week voor de termijn kon ik gelukkig terug naar ons eigen huis omdat ik anders de bijdrage van de belastingdienst voor een half jaar terug kon gaan betalen.
De idee was dat mijn ouders hadden kunnen oppassen waardoor ik daar dan geen recht op zou hebben gehad.
Echter mijn moeder was niet in staat, die kon zoveel drukte niet aan en bovendien reisden we elke dag naar onze eigen buurt en dan hadden mijn ouders ook elke dag moeten reizen om de kinderen op te halen. Nu gingen ze gewoon met mij weer mee naar mijn ouders huis nadat we in onze eigen buurt naar school/BSO en werk waren geweest.
Ik zag er wel tegenop maar eigenlijk viel dat reizen erg mee en was ook nog wel gezellig. Gelukkig geen overvolle bus of zo.
Misschien is het wel mogelijk om een huis te vinden in een plaats wat verder weg? of je maakt plannen met je aanstaande ex om samen een dubbel huis verder weg te zoeken?
Het blijft een lastige puzzel. Werk, opvang en woning. inderdaad. Werk lijkt dan het eerste.
geluksgevoel boven financieel plaatje...
Keuze maken om weg te gaan, is heel zwaar.
Geluksgevoel staat boven het financiële plaatje met hoe je het nu hebt.
Mijn ex is in de woning blijven wonen, op papier hadden wij niets gezamenlijks, stond ook niet op de akte van het huis en hadden alleen een summier samenlevingscontract. Ik heb niets mee genomen en heb over relatie van 22 jaar 15.000,= mee gekregen (wat nog geen twee maandsalarissen voor hem was en toch van overtuigd was hoe keurig hij het gedaan heeft...., maar dat ligt nu in verleden en ben ik blij dat ik het zonder hem ook gewoon gered heb)
Nog onder kwade woorden me voor afstand nabestaandenpensioen laten tekenen. maar het is goed zo.
Mijn voordeel was dat ik wel al vijf dagen werkte; voor vrije sector in aanmerking kwam en met een maand een eigen woning had. Volle pond qua huurprijs, maar voor die tijd zoooo welkom!
Ik zou idd bezien of je wat meer zou kunnen gaan werken, maar ook alles goed afronden en je niet zomaar laten afschepen met iets; wat zijn jouw rechten en die van hem. Verder ook goed informeren naar toeslagen.
Veel sterkte toegewenst.
bjistand vader
In correctie op Sally: omdat jij een kind bent van je vader kan je met hem geen gezamenlijke huishouding vormen dus wordt je inkomen niet in mindering gebracht op zijn uitkering oid, maar wel wordt op zijn uitkering de kostendelersnorm toegepast. Als jij bij je vader intrekt gaat zijn uitkering dus omlaag.
En in aanvulling op just-me: het kan best dat geluksgevoel gaat boven het financiële plaatje, maar je kan van structurele armoe behoorlijk ongelukkig worden.
Groeten,
Temet
Zelfde situatie
Ik zat toentertijd in exact dezelfde situatie. We vonden het beiden belangrijk om het huis te behouden voor onze kinderen. Ik ben in het huis blijven wonen. Huurwoning was voor mij onmogelijk en een nieuwe hypotheek aanvragen ook. Met mijn kleine loon en de alimentatie kon ik de hypotheek van onze woning betalen en een karig leventje leiden. Ik had het geluk dat onze ouders oppasten en ik geen geld kwijt was aan oppas. Grote kosten aan het huis gingen even niet... en ik kon mijn ex ook niet uitkopen, zijn deel van de overwaarde werd dus omgezet in een lening en hij moest zelf gaan huren in de vrije sector.
Inmiddels is de situatie anders en is ex uitgekocht en wordt het achterstallige onderhoud met terugwerkende kracht aangepakt. Ik ben heel blij dat het toen zo kon.
niet alleen bijstand, maar ook huurtoeslag
Als je bij je vader intrekt zal ook de huurtoeslag van vader omlaag gaan en als jij zelf op bijstandsniveau zit en recht hebt op kindgebonden budget is dat ook een stuk minder. (scheelt echt veel of je alleen woont of bij iemand anders, maakt niet uit wie.) Voordat je bij je vader intrekt zou ik goed het financiële plaatje helder krijgen, voor zowel jou vader als voor jou.
temet mee eens...
maar dat zou dan niet de beweegreden moeten zijn om bij iemand te blijven, maar dat is ieder z'n/haar keuze.
Van mij zeiden de mensen immer dat ik bleef vanwege het financiële plaatje, maar zij hadden de wetenschap dat mijn ex me stelselmatig bedroog, alleen wist ik dat zelf niet. Die info komt altijd later.
Veel sterkte, Suus.
Eigen broek ophouden eerst
Je moet voordat je weggaat (tenzij je bedreigt wordt natuurlijk) meer gaan werken, anders kom je in een uitzichloze situatie. Er is inderdaad werk in overvloed op het ogenblik. Je jongste zal vaker naar de opvang moeten (als je vader laat oppassen zal hij denk ik gekort worden).
Het lijkt me dus dat je in een andere volgorde moet denken: eerst in staat zijn om zelfstandig te wonen en dan pas weggaan.
Sini
Wat ik mis
is het overleg met je man? Scheiden doe je samen, je bent toch allebei verantwoordelijk voor de kinderen, en als je prettig uit elkaar kunt, kun je ook nog een tijdlang verantwoordelijk zijn/blijven voor elkaar, op financieel vlak.
Dus, ga met je man om de tafel en bespreek hoe jullie het willen regelen.
Los daarvan, een baan met meer uren en meer inkomen is natuurlijk altijd goed. Dus ik zou daar ook naar op zoek gaan. Naast uitzoeken hoe het met die scheiding moet.
kinderen bij vader
Je kunt ook voltijds gaan werken en de kinderen bij vader laten en ze alleen in het weekend bij jou hebben. Want je hoeft er niet alleen maar van uit te gaan dat jij de kinderen meeneemt.