wie kan helpen bij reactie op concept advies van de RvdK?

Even op z'n Rotterdams dan maar

Je hebt een gladde aal aan d'r staart. Je ex? Die wil haar keel niet aan de kapstok hangen. Zij heeft er de ziekte in en krijgt nog liever een schop van het paard, dan jou je zin te geven. Die denkt bij d'r eigen: "donderstraalt een eind op! Ik laat me niet op me vessie spugen! Dalijk looptie tegen een mokkel met een witte lever aan en zal het um allemaal zo een rotzorg wezen. Zolang als hij peentjes zweet, is ie voor de waiffies mooi een dooie lul"!

Hoe lang blijf jij nog naar de pijpen van die krotekotert dansen? Kappuhh en aftaaien, gozerr.

Je gelijk

En natuurlijk heb je gelijk. Het zou heerlijk zijn als je kind gewoon bij jou kon zijn als het toch goed uitkwam en gesleep kan voorkomen.
En misschien is een nachtje langer op dinsdag wel fijner, kan kind makkelijker even bij jou landen.

Maar net als bij collega's, als je niet kunt overleggen en kunt samenwerken, moet je de taken strict verdelen en je daaraan zoveel mogelijk houden.
Dat is al moeilijk genoeg voor beiden. Dan heb je al gedoe genoeg. Om je niet te bemoeien met de tijd en de invulling van de ander.
Alleen als er ernstige bedreigende en strafrechtelijke zaken aan de orde zijn kun je daar wat mee. Anders niet.

Je wil voor de kinderen echt uit de ruzie blijven. Doe wat je zelf kunt doen en laten en daag de ander niet voortdurend uit. Doe dat zelf niet.
Je kunt een ander niet veranderen dat moet die ander ook zelf doen.

Een fundamentele fout

Nog afgezien van de denkpatronen zie ik wel een paar punten waar dingen anders hadden kunnen lopen. Bijvoorbeeld hier:

'Ik heb cursussen gevolg, aan ons beide aangeboden door jeugdzorg, moeder vond het niet nodig deze te bezoeken.
Bij die ene ging het om geweldloos te communiceren. Eerst in het kort omschrijven, dan wat je niet fijn er aan vond en dan hoe je het wel fijn zou vinden, ga jij weer zeggen dat het weer niet goed is!' Een probleem is, dat professionele hulpverleners heel lang als uitgangspunt hebben gehad, dat exen goed met elkaar moesten communieren. Met als gevolg dat de eisen aan exen nog hoger werden dan de eisen aan gehuwden.

Heel dom.

Als exen moet je elkaar vrij laten en ruimte geven. Dat betekent juist zo min mogelijk met elkaar communiceren: ieder zoveel mogelijk de ruimte en de vrijheid geven om een eigen leven te leiden. Ja, ook met kinderen.

Jammer dat je het slachtoffer bent geworden van deze dommigheid, je verhaal laat goed zien wat er daardoor mis kan gaan: alsnog een vechtscheiding, omdat de communicatie niet goed loopt. Terwijl je ook zonder dat een goede ouder kunt zijn. Zeker wel. Gewoon helemaal zelfstandig en los van je ex. Helemaal prima. natuurlijk gaan er verschillen ontstaan tussen vader en moeder, maar kinderen kunnen heel goed met die verschillen omgaan.

Dus nogmaals: zonder communicatie met je ex kun je ook een heel goede ouder zijn.

Tsjor

Een fundamentele fout

Nog afgezien van de denkpatronen zie ik wel een paar punten waar dingen anders hadden kunnen lopen. Bijvoorbeeld hier:

'Ik heb cursussen gevolg, aan ons beide aangeboden door jeugdzorg, moeder vond het niet nodig deze te bezoeken.
Bij die ene ging het om geweldloos te communiceren. Eerst in het kort omschrijven, dan wat je niet fijn er aan vond en dan hoe je het wel fijn zou vinden, ga jij weer zeggen dat het weer niet goed is!' Een probleem is, dat professionele hulpverleners heel lang als uitgangspunt hebben gehad, dat exen goed met elkaar moesten communieren. Met als gevolg dat de eisen aan exen nog hoger werden dan de eisen aan gehuwden.

Heel dom.

Als exen moet je elkaar vrij laten en ruimte geven. Dat betekent juist zo min mogelijk met elkaar communiceren: ieder zoveel mogelijk de ruimte en de vrijheid geven om een eigen leven te leiden. Ja, ook met kinderen.

Jammer dat je het slachtoffer bent geworden van deze dommigheid, je verhaal laat goed zien wat er daardoor mis kan gaan: alsnog een vechtscheiding, omdat de communicatie niet goed loopt. Terwijl je ook zonder dat een goede ouder kunt zijn. Zeker wel. Gewoon helemaal zelfstandig en los van je ex. Helemaal prima. natuurlijk gaan er verschillen ontstaan tussen vader en moeder, maar kinderen kunnen heel goed met die verschillen omgaan.

Dus nogmaals: zonder communicatie met je ex kun je ook een heel goede ouder zijn.

Tsjor

Nog een fundamentele fout

Stel je nu eens voor, je was gewoon een zelfstandige vader, die deed wat hij dacht dat het beste was voor het kind. Dan had je in deze situatie iets anders gedaan (ik copieer hem helemaal):

'Heel in het begin had ze een andere Oppasmoeder, gelijktijdig gescheiden als wij maar wel in harmonie. Vond ook vreemd wat er allemaal gebeurde. Op een dag had ze teveel kinderen, wist dat ik vrij was en vroeg of ik dochter kon hebben, ik heb haar gezegd dit te regelen met ex.
Ex wilde dit niet, gaf de voorkeur eraan dat de net nieuwe vriend van Oppasmoeder dochter zou ophalen. Ik heb hier m'n bezwaar tegen gemaakt want wie is die gozer. Volgens de regels van oppascentrale mocht dat ook helemaal niet, volgens m'n ex was die man gescreend ( bleek achteraf een leugen) ik heb nog steeds contact met die oppas, m'n ex niet meer want die verstoot iedereen die kritiek levert. Nu blijkt dat die relatie met die man niet zo lang heeft geduurd, dat ze hem eruit heeft gezetomdat hij klaagde over al die kinderen, grof taalgebruik had in bijzijn van kinderen en porno zat te kijken in dezelfde ruimte als waar de kinderen ook verbleven.
Mijn ex had dus de voorkeur voor dat deze man onze dochter ophaalde, daarbij dus een helenpetiode in een onbewaakt moment met mijn dochter zal zijn een voorkeur boven gewoon bij haar vader.
Ieder die dat wilt rechtpraten is in mijn opinie net zo ziek van geest'

Stel je nu eens voor, dat je gewoon een goede vader was geweest, die het beste wilde voor zijn kind. Oppasmoeder belde op: kun jij niet op de kinderen passen? En jij had zomaar, pardoes, 'Ja, is goed' gezegd.
Dan was je hele tirade over die man overbodig geweest, was het wellicht zelfs nu normaler geweest dat jij kinderen zou opvangen als oppasmoeder niet kon, dan had je in elk geval de beslissingen hierover niet bij je ex neergelegd, maar had je die beslissing zelf genomen. Nu neem je zelf die beslissing niet, laat het afhangen van je ex en gaat vervolgens tekeer omdat ze in jouw ogen de verkeerde beslissing heeft genomen: ze had moeten zeggen: laat vader maar oppassen. Maar heb je je werkelijk zo afhankelijk van haar opgesteld? Hoe is het mogelijk?

Tsjor

Nog een fundamentele fout

denken dat een goede ouder doet wat de kinderen willen dat die ouder doet. Nee, dat is niet zo, je moet je kinderen leren om zelfstandig in het leven te staan.

Dus in deze situatie kun je ook anders reageren:

'En verder Mieke, stuur ik n die mail alle mededelingen die mijn dochter vraagt om aan moeder door te geven zoals een laars die lek is of een jas die te klein is of dat ze toch mee wil doen aan een activiteit maar dat telkens vergeet te zeggen tegen mama, kan jij dat tegen mama zeggen pappa? En dan doe ik dat.'

Volgende keer zeg je tegen je dochter: meid, dat kun je best zelf vertellen en als je het vergeet was het blijkbaar niet zo belangrijk. Belangrijke dingen vergeet je niet. probeer het maar eens, dat lukt je wel.

Zo, even geen email deze twee weken. Of stuur er een aan jezelf: wat heb je gedaan, over wie heb je je druk gemaakt, wat heeft het je opgeleverd?

Tsjor

Nou ja Tsjor

Gedoe is er dus altijd. Want stel je voor dat vader ja gezegd had op de vraag van de oppasmoeder en ineens in de tijd van moeder was op gaan passen. Verrassend, maar kan bij moeder weer de nekharen doen rijzen.
Maar als gedachte zeker interessant. Gewoon argeloos doen wat oppasmoeder vraagt.
En inderdaad, als je dan zo netjes bent om de oplossing bij moeder neer te leggen dan moet je daar ook niet over zeuren, ook al is de oplossing niet ideaal. Zo is het leven, perfect wordt het nooit.

Eddeped, je snapt het niet

Jouw situatie gaat me aan het hart. Ik vind het afschuwelijk om te lezen in welke situatie je bent verzand, voor jou en voor je kinderen.

Daarom mijn advies, neem meer afstand, leg niet op elke slak zout, en als je dat niet zelf lukt, zoek hulp!

Jij wilt als het ware de wereld verbeteren, in de vorm van je ex. Dat gaat niet lukken, en als je je er vervolgens in vastbijt, word je gek. Omdat je iets onmogelijks wil.

Jij vindt jezelf heel redelijk maar je ziet zelf niet meer hoe het overkomt. En hoe, ondanks dat je ex degene is die niet spoort, jij degene bent die mede de vechtscheiding in stand houdt.

Iedereen in dit draadje geeft hetzelfde advies: hou op met wat je aan het doen bent. Vervolgens pareer jij dat met nog meer detailvoorbeelden van je ex, en dat is precies wat er mis gaat. Je bent wanhopig bezig je gelijk te halen, wat niet gaat lukken, en wat ook bij de instanties in je nadeel werkt.

Een vriendin van mij was ook bezig in die valkuil te vallen, ook een scheiding met ouders die na heel lang volhouden binnen hun relatie uiteindelijk in de scheiding diametraal tegenover elkaar stonden, in gedrag, houding, opvattingen, opvoeding, noem maar op. Ze is opgehouden erin mee te gaan, wat niet betekent dat ze haar standpunten heeft opgegeven, maar ze is opgehouden die hem voor te houden, in te gaan op zijn verwijten. Waardoor, langzaam, langzaam, hij ook verandert. Want ze hapt niet meer. Wat een opluchting ook voor haar in haar leven. Wat een vrijheid: je HOEFT je niet meer bezig te houden met je ex. Want het is nu je ex.

En ja ed, als je dit draadje als buitenstaander een poos niet gelezen hebt, dan schrik je. Echt.

Nou ja,

Het is ook bijna niet te voor te stellen en te bevatten; dat iemand zich aan je bindt, juist door te dreigen met verstoting!

Misschien wel het summum van manipulatie.

Uitslag van gesprek

Ik ben best benieuwd wat uit het overleg komt rollen. We kennen de moeder niet. Het is best mogelijk dat het commitee een minder positief beeld heeft over de moeder na aanleiding van het weg sturen van de oudste of het informeren van de vaardigheden van de moeder bij derden, zoals werkgever of de zorgcoördinatoren van de dochters op school. Ze gaan niet over één dag ijs als dit proces al zo lang duurt. Het is ook in hun belang dat het dossier goed wordt afgesloten en volgens de regels zodat hun werk niet kritiek onderhevig is.

Wacht maar af hoe het overleg verloopt. Des te belangrijker dat vader kalm en rustig blijft en goede antwoorden geeft zonder zich te verlagen tot het niveau waar zijn ex hem mogelijk wilt hebben.
Succes.

Overleg

Geen overleg maar een zitting bij de kinderrechter en de kinderbescherming, die onderzoek heeft gedaan, gaat geen OTS adviseren volgens berichten van Eddeped, zoals ze hem bij het telefoongesprek hebben gemeld.
Eddeped mag ook zijn mening geven (Wel een OTS om exvrouw in het gareel te krijgen, Eddeped heeft beelden bij die 'hulp' die niet realistisch zijn en de zaak onder druk gaan zetten).
De rechter beslist dan, wel of niet een OTS en een gezinsvoogd. Daar is het wachten nu op.

Volgens de regels

Zoals ik al zei, volgens de regels, daar nu een rechter alleen maar toetst of een onderzoek volgens de regels is verlopen.
Als een rapport onderhevig is aan ondeugdelijk onderzoek, kan een rechter de partij die daar beheerst en geduldig luistert, zien als een gelijkwaardig, misschien zelfs betere, ouder. Om daar zeker van te zijn, zal hij dit willen bevestigd krijgen uit de mond van de dochters. Hij heeft genoeg ervaring in die zaken en weet dat jeeen puber niet kan dwingen.

En dan?

De volgende dag is alweer begonnen. Ik vind wel dat je moeder moet laten weten waar het kind is, als ze denkt dat het thuis is. Maar dat is iets anders dan overleggen. Maar het is heel vervelend als je thuis komt en je kind is er niet (ja, het kan gebeuren bij werkende moeders, dat kinderen alleen thuis zijn vanaf een bepaalde leeftijd).

'Als ik dat had gedaan Tsjor dan had ze de politie gebeld.' en dan had je verteld: de oppasmoeder belde me op om te vragen of ik het kind wilde meenemen en dat heb ik gedaan, ik wist dat moeder werkte. Ben benieuwd hoeveel jaar gevangenisstraf je daarvoor had gekregen.

Het zal best dat ze gestoord etc. is, maar daarvoor ben je ook gescheiden van haar. Dus dat verhaal ligt achter je, daar kun je niets meer aan doen. Nu je eigen leven opbouwen. Niet meer rondom haar, maar zonder haar.

Tsjor

Deze info zegt mij helemaal niets

De vrouw die ik eerder aanhaalde, heeft ook nooit een melding gemaakt, ook al stonden de grote blauwe plekken op haar armen, striemen in haar nek en was een deur uit de sponning getrapt toen ze zich had opgesloten in de badkamer.
Had ze maar wel aangifte gedaan, dan had ze niet zo hoeven strijden voor de bescherming en zorg van de kinderen.
Als jij aangeeft dat ze bewust regelmatig contact had met de wijkagent, weet ik niet of je de waarheid spreekt. Sorry, maar hierbij verlaat ik dit draadje.

Eddeped

Het is nogal een wespennest waarin je kennelijk bent beland. Nu kan je telkens als door een wesp gestoken blijven reageren; maar daar kom je geen steek verder mee. Wil je serieus af van de pijn, dan neem je gepaste afstand van je ex. Al dan niet met hulp van buitenaf.

Wij kunnen je weliswaar van dienst proberen te zijn met advies, maar het is niet aan ons om partij te kiezen tussen jullie twee.

Flanagan

mijn moeder beschuldigd mijn vader ook van dit soort praktijken.
Hij zou haar zelfs volgen en laten volgen.

Ik heb meerdere malen meegemaakt dat ze mij dan belt dat hij weer x of y heeft gedaan terwijl hij dan echt niet in de buurt kan zijn.

1x heeft hij haar auto bekrast volgens haar. Ik gevraagd wanneer dat dan gebeurt was. Nou die nacht want gisteravond was er nog niets aan de hand. Alleen erg jammer: mijn vader was op dat moment op mijn dochter aan het passen en sliep dus bij mij.

Bij het andere voorval was hij op vakantie en zeker niet in de buurt. Hij was in midden Amerika.

gelukkig gaat het nu met medicatie wat beter met mijn moeder.

Maar niet altijd is het 'slachtoffer' het 'slachtoffer'. Om wat jij hebt meegemaakt nu gelijk de TO voor leugenaar uit te maken vind ik dan ook niet passen.

Noet

Ik heb Eddeped niet voor leugenaar uitgemaakt. Ik heb aangegeven dat ik het niet weet en daarom niet weer wenst mee te denken aan een oplossing in zijn situatie.

Hoe goed ken je een forummer, als je die niet persoonlijk kent.
Ik heb in mijn reacties altijd tamelijk positief gereageerd en gewaarschuwd. Maar dat betekent niet dat wanneer Eddeped over het contact begint met de wijkagent, je de info zomaar kan negeren.

jij hebt meegemaakt dat de aantijgingen van je moeder niet klopte. In de situatie van Eddeped kunnen we niet aan zijn ex vragen of ze het kan bewijzen. Vandaar de term 'sorry', ik hou mij er verder buiten want ik weet het ook niet. Dat is geen beschuldiging, dat is een feit.

Verder hebben we Eddeped reeds menig advies gegeven, en ik hoop dat hij daar mee geholpen is.

Probleem

Kijk, dat is nou het probleem. Er zijn gewoonweg veel ex echtelieden die elkaar beschuldigen van zaken die misschien ergens een kern van waarheid hebben, maar verder nogal opgeblazen worden in het nadeel van de ander.
Blijkbaar is dat een soort bijverschijnsel dat vaak voorkomt.
Dat maakt wel dat je iemand die moord en brand roept over de ander niet zonder meer gelooft. Dan denk je: daar heb je er weer zo een.
En mensen kunnen zich echt klem voelen om wat voor reden dan ook.
Een ex schoonzusje begon ook moord en brand te schreeuwen, en we dachten direct dat dat was omdat ze geen eigen dak boven haar hoofd had en weg wilde en daar niet op kon wachten.
Wat een drama was dat voor iedereen, en toch gebeurt het.
Maar eerlijk gezegd kon mijn broer er ook wat van en heb ik hem toch steeds gewaarschuwd. Had hij een lieve vrienden, woonde daar al weer jaren bij en dan toch waar zij bij was vuur spugen over zijn ex, de moeder van zijn kinderen.
Maar ik snap het wel. Ze had zijn 'paradijs' opgeblazen.

Kwaadsprekerij

Het ging mij niet eens om de kwaadsprekerij. Ik wilde Eddeped helpen zodat hij een goede band met zijn kinderen kan bereiken. Mijn vizier lag bij de kinderen en de rust en onrust.

Maar stel: je moet er niet aan denken dar je iemand hebt geholpen en achteraf te horen krijgen dat kinderen er niet veilig waren.
Geval "told you so".

Eddeped, je haalde het item geweld zelf aan. Zoals Rode Krullenbol al zei; We kunnen geen partij trekken. Maar geweld is voor mijn een grens.

maar Eddeped

Wat heeft al deze inzet, dossiervorming, bewijslast, getuigen enz je nu helemaal echt opgeleverd in het proces?
Je voert een eenzijdige oorlog en dat is zo zonde van je energie. Die kun je beter besteden aan de band met je kinderen, ook al zit ze je nog zo dwars.
Je wint het niet want er valt niets meer te winnen, er komen alleen maar meer verliezers bij.

Daarom ook mijn tip: staak wat je aan het doen bent en blijf de vader van je kinderen, niet de ex van je ex.

Ja Eddeped en...

Alimentatie betalen....

getrouwd

Ed, je kan wel ongelooflijk lopen zeiken over je ex, maar je hebt kinderen met haar gekregen, dus concludeer ik dat het ook ooit goed is geweest en ze goed genoeg was om seks mee te hebben.
Dus in plaats van de hele tijd de vinger naar haar te wijzen, zou je het jezelf ook eens kwalijk kunnen nemen dat je zo stom bent geweest met haar te trouwen.

Wist je,

Dat je redelijk herkenbaar bent voor mensen in jouw omgeving, evt leerkrachten van de school van je kinderen of miogelijk zelfs voor instanties zoals centrum voor jongeren en gezin CJG.

In het algemeen gaat iemand niet zonder reden naar een steunpunt huiselijk geweld of de wijkagent. #228. Ze heeft hulp van een orthopedagoog. Die laatste gaat haar goede naam niet te grabbel gooien voor een onderwijzeres met grote fantasie.

Ik haalde het geweld van een kennis erbij, niet aangevend dat je ex de waarheid spreekt, maar dat ik het herken dat iemand geen aangifte doet, hoe zeer het jou ook verbaasd als daar wel sprake van was geweest.

Hoe dan ook, ik lees een hoop trieste informatie Als het allemaal waar is, alle discussies en voorvallen, strijd om dagen en nu jou beeldvorming over vrouwen. Als autoriteiten deze info ook lezen, zullen ze stevig achter hun oren krabben.