Zit tussen vriend en dochter in!
Lastige situatie. Ik heb een lange afstandsrelatie. Mijn vriend komt elke vrijdagavond vanuit zijn werk naar mij gereden. Hij is een paar keer niet geweest om allerlei redenen. En zodoende waren mijn dochter en ik samen en keken we naar The Voice. Ik hou er zelf niet van, maar mijn dochter is er helemaal weg van, dus voor haar heb ik het mee gekeken. En nu is het een soort van ritueel geworden, elke vrijdagavond komt The Voice. Mijn vriend vindt het echt niet leuk, de enige vaste avond in de week dat we samenzijn en dan zit hij naast ons op de bank naar The Voice te kijken. Het is natuurlijk ook nog eens een avondvullend programma. Hij is zelf een stuk strenger voor zijn kinderen, die moeten dat dan maar boven gaan kijken als ze iets willen zien wat wij niet willen zien... maar mijn dochter vindt het juist gezellig om commentaar te geven. Ik vind dat ik geen keuze heb, kan moeilijk mijn dochter verbieden om te kijken als mijn vriend komt, terwijl ik het de afgelopen weken juist gezellig heb gemaakt toen we met zijn tweetjes waren, met bakje chips en glaasje fris samen onder een dekentje.
Bah, vanavond is het dus weer en hij heeft gezegd dat hij niet meer komt tot de finale is geweest. Ik vind het zo moeilijk, zit er echt tussenin zo! Is het nou terecht dat hij zich afgewezen voelt (want dat is het denk ik).
Tja ja moeilijk
Het is gewoon ook een bijzondere situatie. Zoals ik het lees heeft Dubio géén avonden of dagen kindvrij, en haar vriend alleen de vrijdagavond. Die combinatie zie je al bijna nooit. En dan met zoveel kilometers ertussen wordt bijna een mission impossible om elkaar nog te zien. Verder is hij wel heel leuk?
Serra
Het gaat natuurlijk wel om het totaalplaatje. Vriend kan maar 1 avond samen zijn met Dubio en juist die ene avond gaat Dubiodochter voor terwijl ze makkelijk het programma kunnen opnemen.
Als mijn vriendin en dochter zich niet 1 avond een beetje kunnen schikken verwacht ik niet zo veel van die relatie geloof ik.
Dat...
Dat werkt twee kanten op toch? dat voor elkaar over hebben. Ook vanuit de vriend mag er best wat begrip zijn. Wat ik mis (zou missen) is het samen zijn. Niet letterlijk maar dat je naast elkaar staat en samen de problemen en dingen in je leven aangaat. Nu is het zo tegen elkaar... Vriend maakt een punt en "keert zich" daarmee tegen topicstarter.
Maar serra
Vriend kan helemaal niets nu, op de enige avond dat hij langs kan komen kijkt zijn vriendin en haar dochter een programma wat hij niet wil zien en dat tot eind maart.
Welk begrip moet hij dan nog tonen? Er zijn zeven hele dagen in een week en dat programma komt op zaterdag in de herhaling of je neemt het op of kind kijkt zelf. Ik vind dat DAT de keuzes zijn, niet dat vriend dan maar mee moet kijken ofzo.
Ze staan inderdaad tegenover elkaar maar wiens schuld is dat?
Ja kan me zo voorstellen
Dat ik ook niet blij zou worden van de hele avond verplicht Top Gear kijken als ik er ben, en dat dan iedere week. Dat geeft niet bepaald een welkom gevoel.
De kneep zit 'm erin dat vriend maar een avond van de week langskomt. Als je je relatie een beetje kans van slagen wilt geven zul je toch moeten proberen om in ieder geval die avond tijd vrij te maken voor hem. Als dat niet gebeurt kan ik me goed voorstellen dat vriend dan denkt: waarom zit ik hier nog....
Begrip van de vriend
Mijn punt (duh... punt... 
) zit hem erin dat vriend ook naast topicstarter kan staan. Zij zit ook niet op the voice kijken te wachten... Dat ze samen, vanuit hetzelfde liefdevolle schuitje, met dochter mee naar the voice kijken. Liefdevol naar dochter en liefdevol en begripvol naar elkaar. Zij heeft nu eenmaal haar dochter en zij vind het zelf ook lastig hoe dit aan te pakken. Het lijkt mij zo fijn, zelfs/juist als dit maar de enige avond is, om die samen (en niet tegen) door te brengen. Dat is naar mijn mening de keuze... Maak er samen het beste van, je kiest voor elkaar met het hele pakketje, inclusief dochter.
( en als het meisje dan in bed ligt rond 23 uur heerlijk genieten van de tijd samen. Ik zie me al zitten, de hele avond op de bank, lekker tegen elkaar, de belofte, en als t dan zover is.... *zucht*...;;;)) (jullie raden het al... Dat wordt morgen the voice kijken...)
Tijd voor vriend
Ik zou die ene avond beslist vrij maken voor vriend. Misschien eerst een uurtje samen met dochter , zodat je ook werkt aan een soort gezamenlijkheid, maar daarna tijd voor hem. Het is maar één avond per week!! Dochter is op de leeftijd dat ze dat best zou mogen snappen, en misschien helpt het als je ook zo expliciet een avond met haar hebt (zaterdag?)
Ik ben stiefmoeder en weet dat het écht anders is met andermans kind op de bank. Dat is niet per definitie leuk of gezellig, maar vaak een beetje vreemd. En in elk geval niet 'eigen' dus ook nooit echt ontspannend.