Zorg om nieuwe relatie ex-man
Dag allemaal
Mijn ex man heeft enkele weken een nieuw relatie. Nou ja eigenlijk een oude relatie, in de zin dat hij weer terug is naar zijn eerste liefde in zijn land van herkomst. Het is natuurlijk ontzettend pril, maar hij is erg enthousiast en hij heeft al tijd doorgebracht met haar en onze zoon samen toen hij afgelopen weken in het land van mijn ex-man waren. Ze woont in het land van herkomst van ex man en gezien haar baan (rechter) zou ze niet zo maar naar NL kunnen komen.
Ik vind het leuk voor ex. We waren niet meer gelukkig samen, al jaren, en hij verdient het echt om weer een vrouw in zijn leven te hebben die om hem geeft. Ik heb verder geen mening over die vrouw, mijn zoon zei dat ze erg aardig was en dat geloof ik, ik heb er verder niets mee te maken. Wat me zorgen baart is dat ik weet hoeveel heimwee mijn ex naar zijn land heeft. We hebben er 2 jaren gewoond, ik en dochter konden niet wennen en we kwamen uiteindelijk terug in Nederland. Mijn ex heeft er toen ontzettend veel moeite mee gehad, en ik weet dat hij niets liever wil dan terug. Maar ik heb altijd gehoopt dat hij ermee zou wachten totdat onze jongste volwassen of bijna volwassen zou zijn. Nu komt het akelig dichterbij. Als die relatie stand houdt, zou hij zo vertrokken kunnen zijn, met alle gevolgen van diens: voor onze zoon, opeens een vader die maar een paar keer per jaar aanwezig zou zijn, financieel (we zijn nog steeds samen eigenaar van een huis die onder water staat en ook nog een huis in zijn land, mocht hij nu onze Nederlandse huis willen verkopen hebben we zo samen 50000? schuld aan de bank. Gezien zijn inkomen is hij er in een jaartje van af maar ik zit ermee tot het einde van mijn leven) Enfin ik ben bang. Misschien veel te voorbarig, maar ik zie hem echt zo maar vertrekken. De verstandhouding tussen ons is echt goed te noemen, maar ik weet niet of ik het kan vermelden en met hem bespreken. Ik vind het erg eng.
Sinilind
Jeetje
ik begrijp je angst.
Ik denk dat het waarschijnlijk toch verstandig is om het bespreekbaar te maken. Probeer het dan positief te brengen, dus iets van: ik vind het erg fijn voor je. Heb je al nagedacht over wat jij wil doen als jullie relatie uitgroeit?
Beren op de weg
Sinilind, je ziet nu alle beren tegelijkertijd op de weg. Zelfs een oude dag met de molensteen van een schuld bij de bank.
Je kunt aangeven dat je bang bent dat hij op een dag vertrekt, maar daarbij zou ik ook aangeven dat je hem niet aan dit land wilt binden tot jullie zoon jongvolwassen is. Je weet zelf hoe het is als je niet echt gelukkig bent in een land.
Meer dan: geef je het op tijd aan, zodat we nieuwe afspraken kunnen maken, kun je voorlopig niet doen.
Alle beren zullen in je gedachten nog wel rondlopen, maar ze komen niet allemaal tegelijkertijd op je pad. Bijvoorbeeld: als jullie twee huizen hebben en het andere huis staat niet onder water, dan heb je daar ook een overwaarde van wellicht, ook al is die klein. Je ex is niet beroerd, dus er zullen wellicht wel werkbare afspraken uit voort komen.
Bedenk ondertussen wat je zelf kunt doen om de schuld te verminderen. Bijvoorbeeld: kun je een kamer verhuren en zou je de opbrengst daarvan kunnen gebruiken voor extra aflossing?
Zie je angsten onder ogen, en bedenk welke stapjes je nu al kunt zetten om die angst te verminderen.
Tsjor
Misschien....
Als je ex zo goed verdiend vraag hem of hij dat huis, en ook de hypotheek alleen op zijn naam over kan laten zetten.
Mja
Je kan twee dingen doen: of afwachten, en tegen die tijd hopen dat je nog een en ander kan bespreken met betrekking tot de kinderen, financieen ed, of nu vast laten weten dat je je afvraagt of hij tzt zal vertrekken en dat je je zogen maakt over bepaalde aspecten.
Ik ken een jongen die met zijn moeder verhuisde naar letterlijk de andere kant van de wereld na haar scheiding, vader wist dit redelijk op tijd en met een mediator hebben ze goede afspraken kunnen maken, want vader was not amused.
Even ex gesproken
Over iets anders, namelijk de verdeling van de dagen naar aanleiding van mijn nieuwe rooster op school. Hij keek me aan en vroeg met een beetje ironie: "ja je maakt je zorgen he?", duidend op zijn nieuwe relatie. Ik zei dat ik het voor hem hartstikke leuk voor hem vond en hem zijn nieuw geluk meer dan gunde maar dat ik me inderdaad zorgen maakte over een eventuele terugverhuizing van hem naar zijn thuisland. Hij liet daarover niets los, maar dat is altijd mijn probleem met hem geweest hij vertelde nooit wat hem bezig hield. Goed, ik heb mijn zorgen geuit en gezegd dat zoon volgend mij nog te jong is om zijn vader te missen maar dat ik natuurlijk hem niets kon bevelen of verbieden op dat gebied. Alleen dat ik hoopte dat hij alle mogelijke elementen zou meewegen in een eventuele beslissing.
Overigens is er wel in het convenant opgenomen dat we in de buurt van ons huidige woonplaats zullen blijven zolang ons jongste daar op school zit. Maar volgens mij is het alleen een intentie verklaring en heeft het geen enkele juridische waarde, ik zou sowieso niet weten hoe men iemand wil verplichten op een bepaalde plek te blijven wonen.
Nou ja, hopen dat ex het belang van zijn zoon in gedachte houd ondanks de prille en leuke verliefdheid.
Sini
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Sini
Het is denk ik niet alleen wat je ex nu gaat doen. De keuze was toch al veel en veel eerder toen jullie een pittig geprijsd huis hebben gekocht? Toen was niet te overzien wat er nu gaat gebeuren. En net zo is nu eigenlijk niet te overzien wat er straks gaat gebeuren.
Ik wil maar zeggen, het ligt nooit aan één ding of één besluit of één persoon.
Niet eerlijk
'Nou ja, hopen dat ex het belang van zijn zoon in gedachte houd ondanks de prille en leuke verliefdheid.' Dat vind ik niet eerlijk: 'het belang van het kind' als een zware molensteen op zijn eventuele beslissingen neerleggen. Er spelen veel meer belangen mee en het kan zijn dat hij het belang van jullie kind ook op een andere manier denkt in te kunnen vullen. Een gelukkige vader is ook wat waard.
Tsjor
Tsjor
Mee eens; alleen heeft onze zoon niet veel aan een gelukkige vader op 2500km afstand (en zou ex echt gelukkig zijn met kinderen dat hij maar 2 of 3 keer per jaar zou zien) en ik zou niet veel hebben aan een co-ouder die de opvoeding eventueel voor 95% op mijn schouders zou dumpen. Ik vind de co-ouderschap zoals het nu is (50/50) erg prettig voor mij en zoon vindt het ook leuk. Ook zou ex in land van herkomst veel minder verdienen waardoor vaak op bezoek (laten) gaan in gevaar zou komen. Maar goed, ik heb het niet voor het zeggen en ga zeker geen gevecht aan met ex, we zien wel wat er gaat gebeuren in de toekomst.
Sini
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Rustiger
Het wordt rustiger in je hoofd (en voor je omgeving) als je niet meer voor je man en zoon gaat denken. Dan kun je je concentreren op je eigen zorgen en kijken hoe je die eventueel preventief gaat aanpakken.
Tsjor
Co ouder
Jij gaat er van uit dat ex minder gaat verdienen indien hij verhuist,besef je ook dat hij in Nederland ontslagen/arbeidsongeschikt kan worden?Dat kan overal.Bovendien verwijt je hem nu al dat hij de opvoeding eventueel voor 95% op jouw schouders zou dumpen.Wat ik overigens een heel vreemde opmerking vind,het is toch je kind? waar jij ook voor gekozen hebt?Daar ga je toch onvoorwaardelijk de volle 100% voor?En wie zegt je dat hij niet overweegt om het kind bij hem te laten wonen?Hij is toch ook ouder? met dezelfde rechten als jij?Je doet heel veel aannames,ziet beren op de weg.Je kan maar een ding doen,in gesprek met je ex bij vragen en verder afwachten.Jij kan zijn leven nou eenmaal niet gaan bepalen.Dat moet je ook niet willen.
Wieweet
Kind bij hem laten wonen in land van herkomst lijkt me geen goed plan, en daar zou ik echt mijn beste doen om het niet te laten gebeuren tenzij kind zelf erg nadrukkelijk ervoor kiest: 2500km tussen kind en mij lijkt me even onwenselijk
als tussen ex en kind. Kind spreekt de taal amper. Het schoolsysteem ziet heel anders in elkaar. Toen we er woonden tussen 2005 en 2007 heb ik gezien hoe ons dochter, toen een puber die wel de taal goed kon spreken, worstelde om te wennen aan een andere leven, zonder succes overigens. En toen had ze nog beide ouders bij elkaar, in een gezin. Kijk, mocht zoon ooit bij zijn vader willen wonen in zijn land van herkomst, dat zou ik vreselijk vinden voor mezelf maar wel ok mits zoon min of meer klaar is met school.
Maar goed, ik besef wel dat ik veel te ver vooruitloop en dat ik inderdaad ook veel te veel aan het invullen ben. Ik probeer het opzij te leggen en we zullen zien wat de "future has in store"!
Sinilind
Sini
Misschien mooi voor een tegeltje bij jou aan de muur: "voor elk probleem is een altijd een passende oplossing." Zodra dergelijke zorgen de kop opsteken kijk je langdurig naar dat tegeltje. Zoals je zelf al zegt: het heeft geen enkele zin om ver van te voren te gaan piekeren over iets wat misschien ooit of nooit zal gebeuren. Zodra je ex met het nieuws komt dat hij plannen heeft om te gaan verhuizen naar Verweggistan dan is het vroeg genoeg om in de stress te schieten, maar vertrouw er dan wel op dat jullie echt wel samen een passende oplossing vinden voor jullie kinderen en huis. Dat is blijkbaar met de scheiding ook gelukt, dus het zal jullie dan ook vast lukken.
Onverwachte wending...
Mijn dochter, die ook met haar vader erover had gesproken en die zag dat ik me zorgen maakte, heeft me verteld dat de vrouw in kwestie getrouwd is! En blijkbaar niet van plan te scheiden. Aan de ene kant ben ik opgelucht, aan de andere kant ben ik niet zo blij want zoon wist er ook van en mocht het van zijn pa niet zeggen. Dat ex een getrouwde vriendin heeft stoort me niet, ik ben geen moraalridder. Maar dat hij zijn zoon van 11 er deelnemer van maakt gaat me te ver. En nu weer kan ik niets zeggen want dochter heeft eigenlijk het vertrouwen van haar pa 'verraden" door mij te vertellen maar juist daardoor kan ik ex niet vertellen dat ik niet OK vind dat zoon deelgenoot maakt van een buitenechtelijke relatie. Pfffff...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Help je kinderen
Sinilind, laat je eigen morele verontwaardiging even erbuiten. Volgt jouw ex jou ook zo nauwkeurig in je nieuwe liefdesrelatie? Heeft hij dan oordelen gehad over wat het voor de kinderen zou betekenen?
Je kunt wel de kinderen helpen: hoe vinden zij het om een geheim te moeten dragen (dochter en zoon zijn verschillend daarin). Waarom denken zij dat het een geheim was? Etc.
Maak geen afspraken waar de kinderen moeite mee gaan krijgen, bijvoorbeeld dat ze jou alles moeten vertellen (eerlijk moeten zijn). Je mag ze eerder een wat comfortabelere positie geven: je mag zelf beslissen of je iets wel of niet vertelt. En duidelijk maken dat het niet zo moet zijn dat de kinderen doorgeefluik moeten worden van informatie over je ex aan jou. Wat je ex doet is aan hem, niet aan jou. Het zou jou niet meer moeten interesseren.
Dat ex niet wilde dat de kinderen het aan jou zouden vertellen kan ook komen, omdat ex weet dat jij daar dan op gaat reageren. Denk je dat je zelf een bijdrage kunt leveren in het weghalen van de geladenheid van verhalen rond ex?
En terugkijkend: er zijn al heel wat beren verdwenen.
Tsjor
Maar tjsor
waar uit mijn laatste bericht haal je morele verontwaardiging???? Citeer graag! Ik vind het een zaak van ex inderdaad en ik ben niet geschrokken of verontwaardigd. Dit soort dingen gebeuren, ik weet niet of het wenselijk is maar soit, 2 volwassen mensen. Ik vind het ook geen probleem dat hij het deelt met oudste die bijna 22 jaar oud is. Anders is het met zoon van 11. Ik ben niet verontwaardigd, dat zou een veel te sterke woord zijn, maar ik vind het ook niet wenselijk dat hij met zo'n volwassen probleem geconfronteerd wordt, ervan deelgenoot wordt en verder niets aan de andere ouder mag vertellen. Ik vind in geval van een scheiding dat er geen geheimen gedeeld moeten worden met een kind die vervolgens niets aan de andere ouder mag vertellen. Of het gaat om een liefdesrelatie of iets anders. Kind komt in een loyaliteitsconflict die mij niet gezond lijkt. Ik ben het met je eens dat er veel ergere dingen zijn, dan wat zoon nu meemaakt. Ik ben overigens echt niet van plan om erover te praten met ex, maar wat moet ik tegen zoon zeggen als hij toch erover begint?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Hier
'Maar dat hij zijn zoon van 11 er deelnemer van maakt gaat me te ver.'
Je was er niet bij, weet niet hoe of wat er gecommuniceerd is.
'Ik vind in geval van een scheiding dat er geen geheimen gedeeld moeten worden met een kind die vervolgens niets aan de andere ouder mag vertellen.' Dit is simpelweg niet houdbaar. Je kunt er wel de angel uit halen door ervoor te zorgen dat het geen probleem is, was of zou zijn als vader een dergelijk nieuwtje heeft.
Wat moet je zeggen als zoon erover begint? De eerste vraag is of je wil dat zoon erover begint. Als hij er niet over mag praten en/of niet over wil praten, dan zal hij er ook niets van zeggen.
Op de tweede plaats hoef je zelf niet zoveel te zeggen, je kunt vooral vragen stellen aan hem, hoe hij iets vindt, beleeft, ervaart etc.
Tsjor
Ik ben er wel met je eens over het eventuele bespreken met zoon als hij erover begint. Dat je de zin over "het gaat me te ver" als verontwaardigd eruit haalt klopt niet, zo heb ik het iig niet bedoeld. Meer als "ik ben het niet mee eens en zelf had ik het anders gedaan". Behalve dat zoon erbij betrokken is heb ik idd verder geen zeggenschap in het verhaal. Overigens, om op je opmerking terug te komen over te veel (willen) weten van het privé-leven van ex, is het vanaf het begin van mijn relatie met mijn vriend, ruim een jaar geleden inmiddels, duidelijk geweest dat hij op de hoogte zou zijn van alles wat relevant was tov kinderen. De eerste kennismaking tussen zoon en mijn vriend is bv besproken van tevoren. Ik weet niet of het standaard is maar ex en ik zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan en het leek me vanzelfsprekend.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Bron
Sinilind, dit is een bron van veel mogelijke misverstanden: 'Ik weet niet of het standaard is maar ex en ik zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan en het leek me vanzelfsprekend.' Het was blijkbaar iets wat jij graag wilde doen en dan is het prima. Maar:
- wat jij vanzelfsprekend vindt is voor de ander niet vanzelfsprekend;
- 'als vrienden' uit elkaar zijn gegaan heeft in het begin van de scheiding een andere betekenis dan later, als ieders eigen leven wat meer vorm krijgt;
- en hier betreft het iets waarvan jij vindt dat hij dat had moeten doen, dat wordt lastiger. Als criterium geef je aan: 'dat hij op de hoogte zou zijn van alles wat relevant was tov kinderen.'. Maar daar komen de interpretatieverschillen. Wat is relevant ten opzichte van de kinderen? In hoeverre is het relevant dat de nieuwe eventuele liefde getrouwd is? Of dat er een nieuwe liefde is. Of, nou ja, dat kan eindeloos veel discussie opleveren als je het daarover eens wilt worden. Zeker als de een dan zijn/haar interpretatie van 'relevant' wil opleggen aan de ander.
Als je al iets wil doen, dan zou je je ex eens kunnen vragen waarom jij het niet zou mogen weten. En dat even serieus nemen, want als je dat punt weg kunt werken, dan hoeft niemand meer geheimzinnig te doen.
Tsjor