Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Fianna

Fianna

11-11-2010 om 10:43

Anti depressivum

Ben 10 dagen geleden begonnen met kalmeringsmiddelen en antidepressivum (Citalopram). De kalmeringsmiddelen (oxazepam) hadden meteen effect en hebben me enorm geholpen, maar nu voel ik me de laatste paar dagen ook tevredener, gelukkiger, vrolijker. Zou de Citalopram nu al werken? Ik heb nl begrepen dat het minstens 2 weken zou moeten duren?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
kikker

kikker

11-11-2010 om 11:01

Ja,kan

Ja,dat kan goed. Toen ik voor het eerst AD (seroxat) kreeg, sloeg het ook met een dag of 9 goed aan, tot verbazing van mijn huisarts.

MariaV

MariaV

11-11-2010 om 11:45

Zeker

Ik voelde na een dag of drie al duidelijk een verandering. En tot mijn verbazing bleef er zo'n 6 weken lang duidelijk een stijgende lijn voelbaar. Ik had heel veel last van stress en ik voelde de druk op mijn lichaam (en geest) elke dag iets afnemen. Fijn, toch!
Maria

Fianna

Fianna

11-11-2010 om 12:09

Zeker fijn!

Ik voel me inderdaad echt elke dag een stukje beter. Inderdaad die druk neemt af.
Mij hoor je ook niet klagen
Maar goed, het kan dus heel goed dat het al zo snel werkt.

Puck

Puck

11-11-2010 om 12:20

Ja kan

Ik kreeg in eerste instantie prozac en daar werd ik in de 6 weken dat ik het gebruikte alleen maar beroerder van. De psychiater heeft met toen Efexor gegeven en binnen een paar dagen merkte ik effect. Ook mijn omgeving viel het op zonder dat ze wisten dat ik andere medicijnen slikte. Dus ook ik heb de ervaring dat het heel snel kan werken.
Fijn voor je, zal je algehele herstel vast ten goede komen.

Jep dat kan

Ik heb ook citalopram en vind het snel werken.
Succes Muizemeis

m@ss

m@ss

11-11-2010 om 15:18

Ik heb anti depresiva gebrobeerd maar werd na 1 tablet al helaal gek ervan, voelde mij totaal niet meer mijzelf! Ik was niet ik meer. Toen maar een andere en zelfde probleem, en kon ook niet meer slapen, werd er een zombie van. Toen verder gegaan mat oxezepam en met bach bloesem druppels dit afgebouwd tot niks meer innemen en neem af en toe valeriaan in.

Maar fijn dat het je helpt!

Fianna

Fianna

11-11-2010 om 15:42

Verbaasd

Ik heb eigenlijk ook helemaal geen last van bijwerkingen, gelukkig maar. Heb vandaag geen oxazepam genomen en voel me prima. Ik ben gewoon erg verbaasd. Had een week geleden echt niet gedacht dat ik me in zo'n korte tijd weer zo veel beter zou voelen.
Puck, zal zeker helpen voor verder herstel!
en m@ss, jammer dat het bij jou niet werkte.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

11-11-2010 om 17:06

Citalopram

Ja hoor, als je het juiste antidepressivum hebt voor jou in de juiste dosering kan het snel aanslaan. Zeker Citalopram. Soms duurt het langer, soms moet je even een paar verschillende soorten uitproberen en soms helpt een antidepressivum niet.
Fijn dat het werkt! Voor mij waren antidepressiva samen met therapie wat ik nodig had om uit het dal te komen.
Helaas was het afbouwen wat minder maar goed, wat wil je na 10 jaar slikken Nu voel ik me weer wat minder door stress, zorgen en de donkere dagen maar ik ga lichttherapie doen; kijken of dat helpt.
Hou er wel rekening mee dat je ad voor langere tijd (minstens 3 maanden of langer) moet gebruiken en dat je er nooit zomaar op eigen houtje mee mag stoppen. Je moet onder begeleiding rustig afbouwen om ontwenningsverschijnselen te voorkomen/verminderen.
Succes!

Gertrudis

Gertrudis

11-11-2010 om 17:57

Kan

Hoi Fianna

Dat kan absoluut! Ik ben er zo gevoelig aan dat ik dezelfde dag resultaat heb. Ik heb al jarenlang endogene depressies en regel zelf mijn humeur door te wisselen tussen een half of een volledig tabletje. Maar dat ben ik persoonlijk, standaard is altijd dezelfde hoeveelheid over minimum zes maanden.

Veel beterschap!
G.

Lelietje van Dalen

Lelietje van Dalen

12-11-2010 om 13:45

Vraagje

Wie heeft jullie de antidepressiva voorgeschreven, wie heeft het ADgebruik geinitieerd? Ben je dat zelf, of is het de huisarts of een psycholoog? Ik vraag dat omdat ik al heeeeeeeel veel aan mezelf gesleuteld heb. Jarenlange therapieën, psychologen, maatschappelijk werk, relatietherapie, haptonomie. Noem maar op.
Nu ben ik bezig met schemagerichte therapie en zijn we tot de conclusie gekomen dat ik waarschijnlijk ook lijd aan dysthymie (chronische depressie) Maar nog nooit heeft een van de behandelaars voorgesteld om AD te gaan slikken. En eigenlijk snap ik daar niks van ondertussen. Het lijkt wel of 'iedereen' aan de AD zit of heeft gezeten, en dat ik het allemaal zelf maar moet gaan zitten uitzoeken. Ik snap ook heus wel dat ook met AD je niet klaar bent en nag hard aan de slag moet, maar terwijl ik dit type kan ik alleen maar janken en voel ik me zoooo moe en hopeloos, dat ik me afvraag, waarom het mij nooit wordt voorgesteld.
Goed, ik ga er nu ook niet meer op zitten wachten en ga het ook zelf maar voorstellen bij de psycholoog, maar ik vroeg me gewoon af hoe het komt dat het mij nog nooit is gesuggereerd.

m@ss

m@ss

12-11-2010 om 14:21

Lelietje

Ik zou in eerste plaats willen zeggen, wees blij dat je er niet aan zit, want na een tijd moet je er ook weer vanaf en toch met je probleem dealen.

maar dat was niet je vraag.

Maatschappelijk werkers(sters) en psychologen mogen het niet voorschrijven. Als je een 1e lijns pscycholoog heb doorlopen ga je naar een 2e lijns kom je daar niet uit ga je naar de psychiater. Die zoekt het ook uit op het medische vlak en zo kom je aan de AD. Of van een Huisarts.

Ik kwam dus per ongeluk bij de psychiater en ben zelf terug gegaan naar de pscycholoog omdat ik mij niet op mijn plek voelde.

Heel veel sterkte toegewenst!!

Elisa Gemani

Elisa Gemani

12-11-2010 om 15:16

Lelietje

Ik heb dus net zoals mijn moeder, mijn zus en vermoedelijk ook mijn zoontje serotonine-tekort-syndroom. Oftewel wij missen gewoon dat stofje waardoor wij geneigd zijn snel en ernstig depressief te worden. Alleen ad lost dat op door dat stofje kunstmatig toe te voegen. Dat houdt dus in je leven lang ad slikken of naar andere (alternatieve/natuurlijke) manieren zoeken om die serotonine toe te voegen/aan te laten maken door de hersenen.
Jij kan zelf aan je huisarts vragen om ad voor te schrijven maar ikzelf raad altijd iedereen aan om hiervoor naar een deskundig psychiater te gaan. De meeste huisartsen weten als het er op aan komt niet genoeg van deze materie en de werking van verschillende ad.
Het verbaast me zeer dat niemand van je behandelaars met ad is gekomen. Ook ik zit al tientallen jaren in dit soort hulpverleningstrajecten en die ad kwamen heel makkelijk ter sprake, als ik er al niet over begon.
Ik heb dus net 10 jaar lang Efexor geslikt en ik heb toch zelf besloten (in overleg met mijn toenmalige behandelaar) om af te bouwen vanwege lichamelijke bijwerken. Alsook dat ik het liever nu op meer natuurlijke manieren wil aanvullen (melatonine, lichttherapie, L-Tryptofaan).
Ik ben nu ruim vier maanden van de ad af en ik voel me best ok. Nu weer wat minder door de winter en stress maar vandaar de lichttherapie. Daarnaast blijf ik in behandeling; of het nu om psychotherapie, haptonomie oid ga. Alleen pillen zijn vaak niet de uitkomst. Maar bij een endogene, chronische depressie door lichamelijke oorzaken zijn ad wel de eerst aangewezen weg. Sterkte!

MariaV

MariaV

12-11-2010 om 15:35

Huisarts en psychiater

Bij mij werden de medicijnen aanvankelijk door de huisarts voorgeschreven. De eerste soort (Lexapro) werkte best goed op mijn stemming, maar ik had last van bijwerken. Die wilde ik er best bij nemen, maar na ongeveer een halfjaar realiseerde ik me dat ik me toch nog niet de oude voelde. Toen heeft de huisarts me doorverwezen naar een psychiater, die me Efexor heeft voorgeschreven. En daarmee voel ik me erg goed. Ondertussen heb ik ook nog therapie gehad, en dat is nog niet afgelopen. Bij mij is de ellende begonnen door een deel aanleg en een flink deel omstandigheden. Aanleg kun je niet veranderen, maar die omstandigheden, daar werk ik nog steeds aan.
Maria

Lelietje van Dalen

Lelietje van Dalen

12-11-2010 om 16:38

Reactie

Bedankt m@ss, Elisa en Maria voor jullie snelle reacties.
Ik weet wel dat niet iedereen antidepressie mag voorschrijven, alleen zou het mij - gezien mijn problematiek - niet verbaasd hebben als een van de niet-voorschrijvingsbevoegde behandelaars mij eens die suggestie had gedaan.
Op zich verwacht ik hierin niets van mijn huisarts omdat ik nagenoeg al mijn hulpvragen rechtstreeks bij psychologen en dergelijke heb gedaan, (behalve maatschappelijk werk)De huisarts heb ik eigenlijk altijd alleen achteraf om verwijzingen gevraagd.
Nadat ik in relatietherapie tot de ontdekking kwam dat ik nog steeds met dezelfde dingen blijf worstelen, heb ik besloten om dit maar weer eens aan te pakken. In overleg met de relatiepsycholoog ben ik verwezen naar een psychiater, die voorstelde dat ik schemagerichte therapie moest gaan doen: 3 dagen in de week, voor een langere tijd. Alleen was er op dat moment geen plek. Ik moest 2 maanden later nog maar eens bellen. Dat gedaan en kreeg te horen dat het voorlopig nog niet zou lukken; bel over 3 maanden maar nog eens terug. Weer gedaan. Oh, nou daar kan ik niets over zeggen, dat duurt waarschijnlijk nog wel 4 maanden (of iets langer). Kortom, al sinds eind maart sta ik op een wachtlijst zonder uitzicht op wanneer dat van start gaat. Ik ben dus maar aan mijn eigen programmaatje begonnen; meditatietraining en schemagerichte psychotherapie.
Waar ik van baal is dat ze me niet gewoon direct hebben aangegeven dat er een gigantische wachtlijst was, dan had ik niet zolang 'stand by' gestaan en was ik eerder andere oplossingen gaan zoeken. Ik voel me nu aan het lijntje gehouden.
Maar goed, gelukkig nu dus wel aan de slag met de schematherapeut en dat is confronterend en ik ben continue intens verdrietig. Enerzijds ben ik 'blij' dat zoiets als chronische depressie wordt genoemd: eindelijk 'erkenning' voor het feit dat ik geen vrolijke noot ben. Anderzijds heb ik het gevoel dat ik nu als een plumpudding in elkaar stort, moe van heel de tijd maar doen alsof.
En daarbij zou ik een pilletje volgens mij best kunnen gebruiken. En zoals ik al eerder schreef, weet ik heus wel dat dat geen fix-all is en dat ik met mijn problemen zal moeten dealen. Maar misschien dat het me wat moed geeft en niet meer dat ik op het schoolplein mijn tranen sta te verbijten en mensen uit de weg ga omdat ik bang ben dat ze me zullen vragen hoe het gaat.

En hier

Heeft eerst de huisarts de medicijnen voorgeschreven en later de psych. Ook bij mij is dat niet een geneesmiddel alleen haalt het de scherpe kantjes eraf en verkomt het het erge doemdenken. Op dit moment zit ik in een hele diepe dip, en het trekt me er steeds net uit.
Ik had nog nooit van schemagerichte therapie gehoord, maar wat ik er zo van lees op internet klinkt dat wel interessant
Muizemeis

m@ss

m@ss

12-11-2010 om 22:41

Mijn therapie

is yoga!

Heerlijk ontspannen en niks denken.

Lelietje is inderdaad wel raar dat het je niet eerder voorgesteld is. Ik had ze echt bij gesprek Ha al te pakkken en bij de Pscych ging ik ook al meteen met doosje weer de deur uit.En teon was ik 2 gesprekken verder..... Ik vond dat echt idioot. En ze vielen ook nog eens verkeerd. Maar ja das persoonlijk.

ik wens je veel sterkte! Ik kon trouwens ook via de pscych op aandachts training. (heb ik niet gedaan) Onze klik was er totaal niet ik wilde heel snel naar pscycholoog en dat klikt gelukkig super.

groetjes mass

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.