Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Gallifrey

Gallifrey

22-11-2009 om 22:25

Babysterfte in nederland (geschokt na kijken zembla)

Hebben jullie de zembla-aflevering gezien? Ik ben geschokt. In Nederland is de babysterfte het hoogst van Europa. Eén van de belangrijkste factoren is dat zwangerschap na de 41e week risico's oplevert. In bijna alle landen wordt na 41 weken ingeleid.
Ik ben twee keer na 42 weken ingeleid en vervolgens met 42,5e week bevallen (via keizersnede). Ik weet nog dat men in het ziekenhuis zei dat er wel minder vruchtwater was maar dat het nog wel acceptabel was. Nu hoor ik dat ik wel degelijk een risico heb gelopen. Wat ben ik kwaad.
Verder werd ook nog duidelijk dat er 's-nachts geen capabel personeel is in het ziekenhuis. Daarbij hoorde een afschuwelijk verhaal van een voldragen, gezonde baby die gestorven is omdat er geen specialisten waren. Als ze tijdens kantoortijd geboren was had ze nog geleefd. Dat is toch volstrekt onacceptabel? Kennen ze daar geen slaapdiensten?
Ik sluit me helemaal aan bij de Belgische gynaecoloog: "Nature doesn't know best".
Er is nu een stuurgroep waarin beide beroepsgroepen (gynaecologen en verloskundigen) al 1,5 jaar proberen om eruit te komen. Maar wat vinden moeders m/v er van?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Gallifrey

Gallifrey

23-11-2009 om 09:57

Voor mij wel nieuws

voor mij was het, eerlijk gezegd, wel nieuws. Ik dacht altijd dat er aan het medisch ingrijpen ook risico's zaten. Daarnaast is het leven voor mij niet helemaal heilig. Ik heb wel eens gehoord dat er in Nederlannd meer premature kinderen sterven omdat er niet ten koste van alles ingegrepen wordt. Daar kan ik in principe best achter staan. Maar dit klonk toch erg anders.
Ik ben nog helemaal niet op de hoogte van de cijfers die hierbij horen. Maar puur gevoelsmatig zou ik denken dat iedere onnodig gestorven baby er één teveel is. Zeker als ik daar de tegenargumenten van de verloskundige tegenover zet (een ingeleide bevalling is erg oncomfortabel en duurt erg lang).
Ik had niet gedacht dat ik de volgende zin ooit zou schrijven: Ik kan me niet voorstellen dat dit in het Nederland van 2009 nog kan bestaan.

Millenia

Millenia

23-11-2009 om 10:03

Niet mee eens

Hier thuis bevallen na 42 weken. Alles werd goed in de gaten gehouden, zeker die laatste weken. De nacht voordat ik naar het ziekenhuis had gemoeten voor een inleiding, kwam de bevalling alsnog spontaan op gang. Gezond kind gekregen, dat wel lange nagels had en een hele droge huid omdat al het huidsmeer al weg was. Verder geen bijzonderheden. Ben tot op de dag van vandaag blij dat ik het inleiden, het ziekenhuisgedoe met bijbehorende kans op infecties e.d. ontlopen ben. Want inderdaad, ingrijpen heeft ook zijn nadelen. Ik ben zelf destijds ook na 42 weken geboren. Mijn moeder mocht naar huis na een paar dagen, maar ik niet. Ik had een ziekenhuisinfectie opgelopen en heb nog weken in het ziekenhuis gelegen. Ik ga die Zembla-uitzending maar kijken want ik zie het probleem niet.

Gallifrey

Gallifrey

23-11-2009 om 10:08

Millenia, fijn dat het bij jou goed ging

bij mij is het ook goed afgelopen. Weliswaar na een keizersnede in het ziekenhuis, maar het eindresultaat mag er wezen.
Maar wij hebben wel allebei een verhoogd risico gelopen. In het programma werd gezegd dat de sterftecurve na de 41e week heel sterk stijgt. Die moeder die nu verdrietig in het programma zat, dat hadden wij ook kunnen zijn.
Bij mij was er al veel minder vruchtwater. Toch werd ik weer naar huis gestuurd met het verhaal dat er geen risico was. Nu hoor ik dat dat wel zo was (want > 41 weken). Daar ben ik, met terugwerkende kracht, ontzettend kwaad over.

Jakiro

Jakiro

23-11-2009 om 10:11

Ik ken geen thuisbevalling

Alle drie de kinderen zijn met een medische indicatie, onder begeleiding van een gyn (de laatste bevalling zelfs 3 gyn. aan bed, zucht) ter wereld gekomen.
Dus ik zou niet weten hoe het thuis is en wat de voordelen eraan zouden moeten zijn.
Wat mij betreft mogen de thuisbevallingen per direct afgeschaft worden ? Wat is het nut ? Wat is het grote voordeel ? Op het moment dat je kromligt van de persweeën die je nog moet wegzuchten interesseert het je geen klap of er kaarslichtjes zijn of een rustig muziekje, of je alleen met je man en een verloskundige bent of dat je in de TL-bakken ligt en er 4 mensen om je heen staan. Je hebt pijn, die pijn moet weg en dat kind eruit !! En wel nu !!!
Niks is lekkerder dan thuiskomen in een huis met slingers, een huis geurend naar koffie en verse bloemen, een uitgeruste partner die die dag wél de hele wereld aan kan met een kind in je armen...
Overigens ben ik 2x ingeleid. De eerste keer zat er tussen infuus prikken en kind in armen 5 uur en 3 kwartier en de tweede keer zat er tussen infuus prikken en eerste kind in armen 3 uur en 3 kwartier. En nog steeds zeg ik dat ik liever beval dan dat ik mijn gebroken neus recht laat zetten...Die verloskundige heeft dus geen gelijk (inleiden is vaak pijnlijk en langdurig)
Jakiro

Vic

Vic

23-11-2009 om 10:19

Inleiden pijnlijk en langdurig

Ik denk dat je met iedere bevalling blij moet zijn als alles goed verloopt, er zijn zoveel dingen die mis kunnen gaan. In het ziekenhuis voelt het veiligst maar dan moet je wel het goede personeel hebben. Mijn eerste ingeleide bevalling heeft verschrikkelijk lang geduurd. De gel werkte zo goed dat ik 12 uur lang een weeënstorm heb gehad. Uiteindelijk ging het bij het persen helemaal mis en had ik een assistent aan mijn bed die dacht dat ze het zelf wel allemaal kon. Pas na 2,5 uur persen heeft ze na aandringen van een verpleegkundige de gynaecoloog erbij geroepen (knip, vacuum, klaar). Mijn tweede ingeleide bevalling (met 41 wkn) was binnen 2,5 uur klaar. Zo kan het dus ook. Helaas bleef toen de placenta vastzitten waardoor ik 2 liter bloed verloor. Beide keren had ik of het kind het thuis waarschijnlijk niet overleefd, dus ik was blij dat ik in het ziekenhuis was.

Vandaag in de krant

Ik ben zelf twee keer thuis bevallen, twee keer geen enkel probleem. Ik vind de media ontzettend tendentieus in hun berichtgeving over dit onderwerp. De hoge babysterftecijfers in Nederland zijn vertekend, doordat er een aantal andere factoren aan ten grondslag liggen die in zo'n programma dan niet ter sprake komen. De thuisbevalling is wetenschappelijk bewezen niet onveiliger dan een ziekenhuisbevalling.

In de Volkskrant vandaag een berichtje dat een groepje gyneacologen pleit voor een beperkt aantal gespecialiseerde ziekenhuizen waar je verplicht moet bevallen. Oef, wat een schrikbeeld.

Chris

Gallifrey

Gallifrey

23-11-2009 om 10:57

Chris, fijn dat het bij jou goed ging

Chris: "De hoge babysterftecijfers in Nederland zijn vertekend, doordat er een aantal andere factoren aan ten grondslag liggen die in zo\'n programma dan niet ter sprake komen. De thuisbevalling is wetenschappelijk bewezen niet onveiliger dan een ziekenhuisbevalling."
Dat dacht ik ook, en dat hoop ik nog steeds. Maar na gisteravond ben ik daar toch aan gaan twijfelen. Ik zou die cijfers wel eens precies willen weten. Al kan ik me niet bedenken welk percentage overbodige babysterfte ik acceptabel zou vinden in de afweging met gezellige muziek en waxinelichtjes.

Polly Shearman

Polly Shearman

23-11-2009 om 11:00

Tja

Daar krijgen we weer de discussie, thuis of niet thuis.
De docu ging toch voornamelijk over de zwangerschappen die te lang door gingen +41 weken?
Als je fris fruitig en vrolijk met 39 weken thuis wilt bevallen is daar toch niks mis mee?

Ik weet dat het in delen van zeeland verboden is thuis te bevallen omdat het ritje naar het ziekenhuis te lang is.

Ik zelf woon in brabant 10 minuten van het ziekenhuis. TIjdens mijn eerste bevalling ben ik na een aantal uren naar het ziekenhuis gegaan omdat het thuis niet meer ging. Maar als het wel probleemloos was verlopen was het toch wel fijn geweest om gewoon thuis te bevallen met deskundige VK naast mijn bed.

Waar je bevalt is een persoonlijke voorkeur, maar ik vind dat er altijd een ziekenhuis binnen handbereik moet zijn als het tijdens de bevalling de verkeerde kant op gaat. En ik vertrouw op de deskundigheid van de VK dat ze je op tijd richting ziekenhuis stuurt.

groet, polly

........

"Ik had niet gedacht dat ik de volgende zin ooit zou schrijven: Ik kan me niet voorstellen dat dit in het Nederland van 2009 nog kan bestaan."

Zie hierboven, de discussie over de zorg..

Ik wéét helaas dat dit in NL nog kan bestaan. En nee, wij zijn geen uitzondering (!!)

Ik moet de uitzending nog zien, had er gisteravond even niet zoveel zin in (al enigzins hormonaal ontregeld ), maar wat ik hier lees, verbaast me niets, wat me wel weer verbaast is dat mensen het feit dat HUN bevalling prima verliep, bij 42 wk, gebruiken als argument, want daarmee vergeet je, voor het gemak, al die bevallingen waarbij het niet goed ging (en dan bedoel ik niet alleen overleden kinderen, maar vooral ook kinderen die ernstige schade opliepen en nu gehandicapt door het leven gaan)

Ja, dan zou ik, als medische stand, nog eens achter mijn oor krabben en mezelf af gaan vragen wat eraan schort.

Asa Torell

Asa Torell

23-11-2009 om 11:12

Algemeen probleem

Ik vermoed dat het veel te maken heeft met de algemene houding die hierboven ook in het gezondheidszorg-draadje wordt beschreven. Van 'wij weten dat u geen probleem heeft ook al zegt u zelf van wel' en 'gaat wel weer over'. Dat lees je ook iedere keer in de verhalen waarbij het (bijna) misging, dat er totaal niet naar de patient werd geluisterd. En ja, bij bevallingen kan dat fataal zijn.
Ik denk dan ook dat het relatief weinig met thuisbevallen te maken heeft (zoals ook uit de cijfers blijkt) maar veel met factoren die voor zowel verloskundigen als gynaecologen gelden. En die 'gaat wel weer over' mentaliteit vind je in Nederland toch een stuk sterker dan in de omringende landen. Uiteraard de goeden niet te na gesproken!
Dit gezegd hebbende: nederland blijkt deze sterftelijst aan te voeren samen met frankrijk, een land waarin het toch allemaal heel anders gaat en er (vrijwel) geen thuisbevallingen zijn. Maar misschien wel veel slecht luisterende artsen?
En daarnaast nog voordelen van thuisbevallen die wel degelijk echt met risico te maken hebben ipv. met gezellige waxinelichtjes: je hoeft niet in de auto met risico op onderweg bevallen. En geen kans op ziekenhuisinfecties.

Gallifrey

Gallifrey

23-11-2009 om 11:16

Polly

Polly: "Waar je bevalt is een persoonlijke voorkeur,".
Is dat zo? Ook als zou blijken dat dat mensenlevens kost?
Maar wat ik vooral uit het programma opmaak is wat anders. Na 41 weken moet ingegrepen worden en er moet ALTIJD goed personeel aanwezig zijn in het ziekenhuis.
Met deze maatregelen kan, gezien de meestal geringe afstand tot het ziekenhuis, misschien best een flinke verbetering bereikt. Ook als verder wordt vastgehouden aan thuisbevallen.

Gallifrey

Gallifrey

23-11-2009 om 11:23

Mien*

Ik heb, geloof ik, nooit eerder op jou gereageerd. Ik ben al jaren meelezer en vind het omgemakkelijk om dan zomaar op privé-verhalen te reageren. Maar ik heb gisteren zo aan jou en Fleur gedacht. En dan de wetenschap dat dat voorkomen had kunnen worden. Dat het bij mij en gelukkig heel veel anderen toevallig (!) goed afliep maakt niet dat het dan verder in orde is.
Ik merk echt dat ik me ontzettend kwaad maak. Het schrille contrast tussen de schok na de moord in Urk en de onverschilligheid waarmee dit geaccepteerd wordt...
Ik weet niet zo goed wat ik tegen jou persoonlijk moet zeggen na jaren niets gezegd te hebben. "Sterkte" klinkt zo ongepast. Ik heb hier nooit woorden voor, maar er wordt aan je gedacht.

Gallifrey e.a.

zit ik zomaar met tranen in mijn ogen, dank je dat je aan ons denkt !

En toch wilde ik het niet te persoonlijk maken, maar ik merk dat ik dat niet kan (ook weer niet vreemd natuurlijk)

Ik zie nog zo de gynaecoloog voor me, toen hij zei dat er meer baby´s rond de bevalling sterven dan dat er doden vallen in het verkeer..

´En naar verkeersdoden wordt zoveel meer onderzoek gedaan´ (en maatregelen ter preventie)

De kwaliteit van zorg is echt iets wat me aan het hart gaat, niet alleen vanwege Fleur en al die andere kinderen die nooit het levenslicht mochten zien, of gehandicapt raakten, maar vooral ook vanwege hoe het nu voor patiënten is, gelukkig (of helaas) hebben de meeste mensen geen ervaring met hoe het is als (chronisch) zieke patient...

Oops, dat hoort meer in het draadje hierboven, excuus (ik laat het toch maar staan )

Gallifrey

Gallifrey

23-11-2009 om 11:39

Mien*: persoonlijk maken

Ik merk dat ik bij dit soort dingen altijd sterk hecht aan wetenschap en statistiek. Niet dat ik geen gevoel heb, maar maatregelen moet je, vind ik, nemen op basis van kennnis.
Maar als mensen komen met argumenten als "bij mij ging het goed dus er is geen probleem" dan kun je niet anders dan daar een persoonlijk argument tegen in brengen. Ik vind het heel moedig dat je dat deed!

Polly Shearman

Polly Shearman

23-11-2009 om 12:15

Ja een keuze

Want ik weet zeker dat iedere zwangere op dit moment, deze informatie hoort, ofwel doordat ze zelf de docu hebben gezien, of doordat ze het horen van iemand anders. En er zullen nog steeds mensen zijn die gewoon thuis willen bevallen. ( mits tussen de 37 en 42 weken) En dan is dat ieders eigen keus.
Al zou je thuis bevallingen verbieden dan zullen er voor de mensen die echt NIET naar het ziekenhuis willen heus nog wel VK's te vinden zijn die het gewoon thuis doen hoor.

Dit is niet mijn persoonlijke mening, want ik zou zeggen, iedereen platspuiten in het ziekenhuis en pijnloos bevallen. hihhiuhi maar dat is natuurlijk op basis van mijn eigen ervaring.

Caillic

Caillic

23-11-2009 om 12:35

Hihi polly

"want ik zou zeggen, iedereen platspuiten in het ziekenhuis en pijnloos bevallen."
De ziekenhuisbevalling waarbij ik werd platgespoten, heeft voor maanden nachtmerries gezorgd. De thuisbevalling daarentegen is voor mij altijd prettig geweest om op terug te kijken. Ik zou daarom niet blij worden van jouw idee.
Ik vind het vooral gek dat er nog steeds een 'weekend' bestaat in ziekenhuizen. Dat zou ik afschaffen. Gewoon poli, ook op zondag, gewone diensten, net als op maandag.

Millenia

Millenia

23-11-2009 om 12:37

Even iets corrigeren

Ik haalde mezelf aan als voorbeeld. Niet omdat het bij mij goed ging. Mijn argumentatie ging als volgt: Ik ben zelf bij 42 weken thuis bevallen en dat ging goed. Mijn moeder is van mij bevallen met 42 weken in het ziekenhuis en dat ging NIET goed. Ik heb daarmee willen wijzen op het feit dat ingrijpen in een ziekenhuis eigen risico's met zich mee brengt. En dat het dus een afweging is. Het is in mijn ogen niet zo dat puur naar het ziekenhuis gaan een oplossing is. Misschien moet de bewaking gewoon beter? Misschien moet: "onrust bij de zwangere" gewoon wat vaker ook een indicatie zijn om in te grijpen? Ik noem maar wat dwarsstraten.
Het is zeker niet mijn bedoeling om mijn individuele geval aan te voeren om te zeggen dat het beleid in orde is. Ik moet nog steeds die Zembla uitzending zien, misschien snap ik het dan. Ik ga dat nu maar snel even doen.

Mien*

dat had ik nou gisteren ook. Ik las het artikel over de uitzending van gisterenavond en bedacht me hoe dit bij jou (en natuurlijk alle anderen van wie hun kindje rondom de bevalling stierf) moest voelen. Zo'n 'simpel' artikeltje zal als een steek in je buik voelen, emoties en gevoelens ongevraagd naar boven halen... helemaal nu in deze tijd, nu het bijna kerst en dus Fleurtjes maand is...
Sterkte!

Hanne.

Hanne.

23-11-2009 om 12:55

Thuisbevalling vs ziekenhuisbevalling

Jakiro, als je geen ervaring met een thuisbevalling hebt hoe weet je dan dat: "Niks is lekkerder dan thuiskomen in een huis met slingers, een huis geurend naar koffie en verse bloemen, een uitgeruste partner die die dag wél de hele wereld aan kan met een kind in je armen..."

Ik kan wel vergelijken, en ik vond mijn thuisbevalling echt 100x beter dan m'n ziekenhuisbevalling.

Wat dacht je van: Tijdens je hele bevalling lekker kunnen rondlopen in je eigen huis ipv in een steriele verloskamer. Het huis niet verlaten hebben en na je bevalling lekker in je eigen, schone bed kruipen. Met je oudste kind nog even gezellig op bed kletsen, en daarna door je uitgeruste partner verzorgd worden met een heerlijke avondmaaltijd.

Dit in tegenstelling tot mijn ziekenhuisbevalling, waar ik gedurende 36 uur de zelfde arts(assistent) aan mijn bed kreeg. Heb moeten dreigen dat ik ging persen voordat er eindelijk iemand kwam (volgens de heren medici kon ik nl nog geen persween hebben) Waarbij ik na de bevaling in het ziekenhuis moest blijven omdat het zogenaamd te laat was. Mijn partner dus alleen thuis moest gaan slapen, en ik tot halverwege de volgende dag moest wachten voordat ik eindelijk een keertje naar huis mocht.

Het zijn natuurlijk mijn persoonlijke ervaringen, maar ik ga bij nr 3 absoluut weer voor de thuisbevalling...(mits er geen contraindicaties ontstaan in de komende weken)

mijk

mijk

23-11-2009 om 13:02

Langs het randje van de afgrond gegaan

bij 42 weken en een dag en een plotseling wegvallen van de hartslag tijdens de bevalling. Uiteindelijk heeft zoon 10 dagen hartstikke ziek op de afdeling neonatologie doorgebracht wegens orgaanfalen en een hersenschudding door de noodvaccuumpomp.Het is allemaal goedgekomen maar bij mijn tweede zwangerschap werd de grens door de gyneacoloog toch echt bij 41 weken gelegd. En volgens mij gebeurt dit vaker dan je denkt...

Mijk

mijk

mijk

23-11-2009 om 13:04

Gallifrey en mien

Ik moest dus ook een persoonlijk tegenwicht bieden maar ben het met Gallifrey eens dat dit niet de basis van dit onderzoek moet zijn.

Mijk

Jakiro

Jakiro

23-11-2009 om 13:24

Hanne

In het ziekenhuis kon ik ook gewoon rondlopen hoor. Oké, er staken draadje uit op een niet nader te definieren plaats. Dochterlief kon ook na de tweede bevalling lekker op het bed bijkletsen (zelfs voor ik naar de OK ging).
Overigens weet ik niet of ik één van beide bevallingen overleefd had. Bij de eerste had ik een manuele placentaverwijdering en ook bij de tweede.
Bij de tweede hebben ze niet eens gewacht tot de ruggeprik werkte en ging ik onder algehele narcose omdat ik een tensie had van 60 over 20 en een hartslag van 270. (bij deze mijn excuses aan de man die een nieuwe heup zou krijgen en de OK uit moest omdat ik erin moest...)
De volgende dag na 4 zakken bloed helemaal hyper (door dat bloed) en dolgelukkig naar huis overigens met op iedere arm een baby.
Maar het ging hier over kindersterfte en niet over moedersterfte.
Jakiro

Na 42 wkn zw, kind te groot, gevolg verlamming aan armpje

Ook mij lieten ze gewoon doorlopen tot 42 weken. Zelf al meerdere malen aangegeven dat ik t idee had dat t kindje te groot zou worden voor mij..niemand die daarnaar luisterde. Na 42 weken ben ik gestript omdat meneer het nog steeds prima vond in de buik..Uiteindelijk is hij geboren met vaccuum, wilde niet eruit, met als gevolg een verlamming aan linkerarm. Eerste 3 jaar van zijn leven fysio gehad, operatie van 6 uur toen hij 2,5 jr oud was..Ik heb me vaak genoeg afgevraagd of dit ook was gebeurd als ze mij minder lang hadden laten doorlopen.
Met mijn zoontje gaat t goed, maar er zijn genoeg kindjes die minder fortuinlijk ervan af komen.

Hanne.

Hanne.

23-11-2009 om 13:37

Je snapt mijn punt niet

Jakiro, je snapt mijn punt niet. Het gaat me er niet om of je in het ziekenhuis nu wel of niet rond kunt lopen. Dat lijkt me nl ook nog eens heel erg van de bevalling af hangen.

Het gaat me er om dat je zonder ervaring met een thuisbevalling roept dat er niets beter kan zijn dan een ziekenhuisbevalling.

Maar misschien dat dat voor het onderwerp kindersterfte ook wel een beetje ot is.

Tihama

Tihama

23-11-2009 om 13:39

Persoonlijk

Ik zou ingeleid worden omdat ik 42 weken was. Bij 41 weken was alles nog zooooo goed, dat de gyn zei dat ik best door mocht lopen tot 43 weken. Dat wilde ik niet. Ik was er klaar mee.

Op de ochtend van de geplande inleiding begon het spontaan. En toen ging het opeens zo snel, dat ik persweeën weg moest puffen, terwijl de vk onderweg was. En toen brak de vk het water en zei: oo, meconium. Ik hoor haar nog zeggen: we hebben geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan, dus probeer halverwege -zodra ik het zeg- het persen tegen te gaan, dan probeer ik haar mond leeg te zuigen in het geboortekanaal.
Ik lag daar persweeën weg te puffen en ik dacht: meconium, dat betekent te weinig vruchtwater, hoe kan dit nu? en wat gebeurt er als ze het meconium binnenkrijgt?
Intussen pufte ik en zoog de vk.

Ja, alles is goed gegaan. Ze is nu 8.

Pas toen ik later de verhalen van Guus, Fleur en Mika las, drong pas goed tot me door waaraan ik ontsnapt was.

Mijn dochter is van 2001 en dat jaar heb ik 3 keer op dit forum gelezen dat een kind overleden tijdens/vlak voor de bevalling overleden was. Guus, Mika en Fleur. Natuurlijk was ik in die tijd ontvankelijker, maar extra zorg, meer controle en eerder ingrijpen had hen misschien/waarschijnlijk kunnen redden. Ik vind dat heel moeilijk te verteren.

Tihama

Hanne.

Hanne.

23-11-2009 om 13:57

Meconium

Meconium kan ook in het vruchtwater komen doordat het kind tijdens de weeen letterlijk leeggeperst wordt. Hoeft dus helemaal niet met te weinig vruchtwater te maken hebben. En als een kind meconium binnen krijgt KAN het een infectie krijgen, en het KAN ook zo zijn dat er helemaal niets gebeurt.

Ja, het is een risico, maar het kan ook helemaal niets betekenen. Of meer zorg/controle dat zou kunnen voorkomen is maar de vraag.

Vk in zh?

Ik ben twee keer thuis bevallen en heb twee gezonde jongens rondlopen.

De eerste keer moest ik bijna naar het zh, want het persen duurde lang. Uiteindelijk toch nog gelukt thuis en zonder problemen. Tweede heb ik bijna tegen de muur aan geblazen, daar was geen houden aan.

In de aflevering van Zembla hoorde ik een deskundige zeggen dat de vk de ziekenhuisbevallingen tegen zouden houden, omdat zij bang zijn voor het verlies van hun werk.

Hoewel ik thuis bevallen als zeer prettig heb ervaren, weegt voor mij veiligheid wel heel zwaar. Beide bevallingen heb ik geen moment getwijfeld aan de kennis en kundigheid van de vk.

Wat nu als we in NL alleen nog maar in het ziekenhuis mogen bevallen (desnoods op die 30 a 40 plaatsen), onder begeleiding van je eigen vk, met de zekerheid dat er 24/7 een OK-team en een gynaecoloog klaar staan? Wellicht in kraamhotels die aan de zhuizen zijn gekoppeld. Daar bevallen, in een minder klinische omgeving, met alle medische benodigdheden en na afloop lekker naar huis?

Zou ik het over moeten doen, dan zou ik het bevallen in het zh op deze manier wel willen. Maar niet in zo'n gekke verloskamer die meer op een OK lijkt. Hoewel je tijdens een bevalling geen snars geeft om je omgeving, lag ik toch liever tijdens mijn bevallingen op mijn badmat / bed / grond / partner.

Mochten complicaties optreden, dan ben je in een kraamhotel zo in een OK en bij een (volwaardige) gynaecoloog en geen arts-assistent of co-assistent. Moeten ze wel van tevoren beloven dat er niet preventief ingeknipt wordt, wanneer hiervoor geen reden is. (dat was destijds mijn grootste angst.... onnodig knippen)

En geen angst voor verlies van werk voor verloskundigen, zij "integreren" in het ziekenhuis.

Zwangerschap is inderdaad geen ziekte, maar moet wel medisch benaderd kunnen worden.

Linda

ijsvogeltje

ijsvogeltje

23-11-2009 om 14:15

Beperkt aantal ziekenhuizen?

Ik begrijp de achtergronden van het advies. Wat ik mij wel afvraag: hoe zit het met dat 'beperkte aantal ziekenhuizen' waaraan wordt gedacht? Wat kan dat in de praktijk betekenen voor de reistijden? (of heb ik iets over het hoofd gezien?)
Een nadeel van een ziekenhuisbevalling vind ik dat je pas erg laat in de bevalling welkom bent. Ik kan mij best iets voorstellen bij een 'verplichte' ziekenhuisbevalling, maar niet als je moet wachten tot je vrijwel volledige ontsluiting hebt. Ik kan mij niet voorstellen dat dat gezeul met persweeën-weg-puffende vrouwen wenselijk is.

Vic

Vic

23-11-2009 om 14:29

Regels

Ik denk dat je een boel narigheid kunt voorkomen door stricte regels te stellen aan thuisbevallingen. Dus niet thuis bevallen bij een eerste kind (dan moet het merendeel van de vrouwen alsnog naar het ziekenhuis), niet na 41 weken, en alleen maar na probleemloze eerdere bevallingen. Wat is er trouwens waar van verhalen over verloskundigen die komen kijken en dan roepen 'Oh, pas 4 cm. Ik kom over een uur of 3 wel weer terug'? Gaat dat echt op die manier als je thuis bevalt? In het ziekenhuis mag je dan gewoon op een knopje drukken, en komt er na 2 minuten een verpleegkundige vertellen dat de gynaecoloog er over een kwartiertje is.

Jade

Jade

23-11-2009 om 15:20

Vic,

"Wat is er trouwens waar van verhalen over verloskundigen die komen kijken en dan roepen 'Oh, pas 4 cm. Ik kom over een uur of 3 wel weer terug'? Gaat dat echt op die manier als je thuis bevalt?"

Hier is dat nooit het geval geweest, bij allebei de thuisbevallingen niet. Ze is er niet steeds bij geweest, maar we konden haar bellen en ze was er binnen no-time. Op een gegeven moment, toen het heftiger werd, is ze gewoon gebleven (babbelde wat met de kraamhulp en mijn man, heeft nog een krantje zitten lezen.......kortom, het was gezellig

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.