Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Saartje

Saartje

26-05-2009 om 22:47

Behandeling eetbuistoornis (binge)

Vandaag kreeg ik te horen dat ik toch echt een eetstoornis heb en dat de psycholoog die mij tot dusver heeft behandeld mij wil doorverwijzen naar gespecialiseerde kliniek, zoals bijvoorbeeld de Ursula klinieken in Leidschendam.

Hoe gaat zo'n behandeling in zijn werk, wat zijn de ervaringen hiermee op de langere termijn?

Hetgeen waar ik vooral tegen aan hik, is dat ik al had besloten mij te laten behandelen (want deze diagnose komt natuurlijk niet uit de lucht vallen) maar er blijkt een wachtlijst te zijn en mijn behandeling zou na de zomervakantie beginnen. Ik vind dat te lang duren. Ik wil me laten behandelen maar dan wel meteen beginnen en niet nog 3 maanden rondlopen.

Groetjes Saar

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
joeltje

joeltje

26-05-2009 om 23:04

Wachtlijsten

Welkom in hulpverleningsland. Helaas bestaan er overal wachtlijsten. Het Ursula kliniek staat heel goed bekent, dus dat kan ik je zeker aanraden. Wat je in de tussentijd zou kunnen doen is je aansluiten bij zelfhulp groepen. Als je kijk bij sabn.nl kan je heel veel informatie daar over vinden. Ik denk, eerlijk gezegd, dat je niet iets anders zou kunnen vinden zonder een wachtlijst. En ik vind die wachtlijst nog wel meevallen. Heb wel erger meegemaakt. Natuurlijk snap ik wel dat je wilt dat er NU behandeling komt, maar helaas werkt het zo niet. Kan je psycholoog die tijd met je niet kunnen overbruggen?

Tirza G.

Tirza G.

26-05-2009 om 23:46

Precies joeltje

Kun je niet, tot je terecht kunt, bijv. wekelijks bij een psycholoog gaan praten? Dan maak je alvast een beginnetje, als het ware. Het is een hele grote stap om een behandeling te starten, je moet er ook naar toe groeien en, hoe stom het ook klinkt, afscheid nemen van je eetstoornis. Dingen die je in de therapie zult gaan krijgen (dagboek bijhouden, eetmomenten bijhouden etc) - daar kun je alvast mee beginnen onder leiding van die psych.

Tirza

Elisa Gemani

Elisa Gemani

27-05-2009 om 16:23

Therapie

Tja, die wachtlijsten;-( Ik heb boulimia gehad en heb een tijdje in de Ursula gezeten toen ik 18 was. Goede kliniek. Heel heftig, heel zwaar maar uiteindelijk ben ik geheel van mijn eetstoornis afgekomen. Na de Ursula heb ik nog een tijdlang haptotherapie gehad en ben ik naar bijeenkomsten geweest van de Anonieme Overeters. Je zou totdat je bij de Ursula terecht kan daarnaartoe gaan http://www.anonieme-overeters.nl/
Ik wens je heel veel sterkte toe maar als je echt wilt kan je van je eetverslaving afkomen!!

Saartje

Saartje

28-05-2009 om 12:45

Haast

Ik heb er wel een beetje haast bij, aangezien ik in september een maagverkleining krijg. De behandeling moet plaatsvinden voor de operatie, anders gaat het niet door.

Ik heb inmiddels verschillende instanties gemaild maar nog geen reacties terug gehad.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

28-05-2009 om 13:36

Therapie

Is het starten van een behandeling voor je eetstoornis een voorwaarde voor het krijgen van de maagverkleining? Zou het niet zinniger zijn om te wachten met een maagverkleining totdat je een eind verder in therapie zit? Sommige ziekenhuizen zien het hebben van een eetstoornis als een contra-indicatie voor een maagverkleining en ik denk dat dat terecht is. Ik weet dat veel mensen met een eetstoornis die een maagverkleining krijgen problemen kunnen krijgen omdat ze dan wel lichamelijk niet veel kunnen eten, maar geestelijk nog steeds willen "craven en bingen". Pas als die knop om is, en dat duurt wel even, heeft zo'n operatie zin. En als je geestelijke zucht naar eten verdwenen is zal je waarschijnlijk zelf al afvallen. Ik zou er echt goed over nadenken; een maagverkleining is een risicovolle operatie; 2 op de 100 mensen overlijden na een maagverkleining. Pak eerst die eetstoornis aan en kijk na een jaar weer verder!

Saartje

Saartje

28-05-2009 om 15:13

Geen idee

hoe de psycholoog de stoornis wil noemen, ik weet dit ook sinds 2 dagen en sinds 3 weken kom ik bij deze psycholoog. Vorie keer heeft hij al door laten schemeren dat hij het eigenlijk tegen de chirurg moet vertellen.

Tot 3 weken geleden was dit ook mijn grote geheim, niemand die ervan wist, zelfs mijn man niet.

Mijn problemen zijn het nuttigen van grote hoeveelheden vlees en chocolade. En met grote hoeveelheden bedoel ik dus rond de 8 of 900 gram vlees en 400 gram chocolade per dag.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

30-05-2009 om 13:51

Saartje

Ik vind het een beetje vreemd. Je loopt pas sinds drie weken bij een psycholoog, die je meteen naar een eetkliniek wil sturen zonder eerst ambulante therapie te proberen? Jullie hebben het er niet over gehad wat voor eetstoornis je precies hebt? Er staat een grote, risicovolle operatie gepland en de chirurg weet niet van je eetstoornis af? Waarom overeet je je eigenlijk? Weet je dat zelf wel? Is het hoofd-honger of emo-eten? Als ervaringsdeskundige vind ik persoonlijk dat je veel te hard van stapel loopt en allereerst heel goed moet (laten) uitzoeken waar je vreetbuien vandaan komen en het eerst met ambulante hulp zou moeten proberen, het liefst bij een gespecialiseerde therapeut. En zeg die operatie af, tenzij je overgewicht zo levensgevaarlijk is dat het niet zeg nog een jaar kan wachten. Als je niet weet wat er mis is en waar je aan begint zal je nl. niet beter worden.

Jolijt

Jolijt

30-05-2009 om 19:50

Saartje

Wellicht ken je de volgende site al lang... maar ik zet 'm toch maar neer : http://www.wlsinfo.nl/forum/index.php
Hier zitten heel veel ervaringsdeskundigen met weight loss surgery in alle vormen.
Misschien kun je daar te weten komen of er Binge patienten zijn die een maagverkleining hebben gehad? Het lijkt me voor jou riskant gezien je voorkeur voor vlees.... want dat is juist iets dat je na de operatie volgens mij nog mag.
Loop aljeblieft niet te hard van stapel... er zijn op genoemde site redelijk wat mensen overleden nav de operatie en een flink aantal heeft na de operatie niet de gewenste resultaten....

Jolijt

Jolijt

30-05-2009 om 20:06

Vond dit nog

De richtlijnen om voor een operatie in aanmerking te komen zijn als volgt:

-men moet een bmi hebben tussen de 35 en 40 met twee comorbiditeiten.
comorbiditeiten zijn aan obesitas gerelateerde ziekten, zoals bijvoorbeeld diabetes type 2, hoge bloeddruk, hypercholesterolemie, of slaapapneu.

-Of men heeft een bmi van 40 of hoger.
-Het overgewicht bestaat 5 jaar of langer.
-men heeft meerdere serieuze pogingen ondernomen om dit te behandelen.

Indien u voor een operatie in aanmerking wil komen kunt het beste naar uw huisarts gaan en een verwijzing vragen.
Via http://www.wlsinfo.nl/ziekenhuizen.htm kunt u kijken welke behandelcentra er bij u in de buurt zijn.
U zult waarschijnlijk ( afhankelijk van het ziekenhuis waar u in behandeling wordt genomen) een pre operatieve screening ondergaan waarbij u zult worden onderzocht door een multidisciplinair team van chirurg, dietiste en psycholoog,
Uiteindelijk zal er in samenspraak met u bekeken worden of er een operatie zal volgen en welke ingreep in uw situatie het meest wenselijk is.

Er wordt dus inderdaad naar geestelijk welzijn gekeken voor men tot een operatie toestemmming geeft.... het lijkt me niet wijs daarmee te sjoemelen.

Saartje

Saartje

31-05-2009 om 01:21

Niet gesjoemeld

Ik heb niet gesjoemeld. Ik heb mijn verwijzing van de huisarts gekregen, die me naar een specialist stuurde. Ik heb een gesprek met een verpleegkundige gehad, mijn hele medische gegevens, ook mijn psychiatrisch verleden hebben we doorgesproken. Vervolgens naar de arts die toestemming geeft voor de operatie (omdat ik aan de toelatingseisen voldoe, BMI +40, diabetes, hypertensie, gewrichtklachten)

De psycholoog is niet verplicht in mijn traject. Mijn diƫtiste heeft de mogelijkheid aangeboden en zo ben ik dus bij de psycholoog gekomen.

Hij vind dat hij zelf er te weinig verstand van heeft, de combinatie WLS en eetproblemen, vandaar dat hij me wil doorverwijzen. Ik heb me inmiddels bij diverse klinieken aangemeld, maar heel frustrerend, heb nog niets teruggehoord.

De operatie kan uitgesteld worden heb ik inmiddels begrepen. Ik blijf dan wel op de wachtlijst staan en zal dan max 1 maand moeten wachten.

Dan nog de vraag waarom ik overeet. Dat begon met honger-honger maar inmiddels is het wel hoofdhonger te noemen. Ik blijf trouwens wel onder behandeling bij de psycholoog tot ik toegelaten ben bij een van de klinieken. Ik ben nu bezig met het doorbreken van patronen en nu 3 weken eetbuivrij. Honger heb ik dus wel. Daarvoor in de plaats heb ik wortels, tomaten, komkommers en fruit (appels, mandarijnen, meloen en smoothies) gekocht. Ik heb ook mijn man verteld van het probleem, hij wist van niets omdat op de dagen dat hij er is, ik voldoende afleiding heb. Ik eet vooral uit verveling. Ik heb 2 miljoen hobby's, maar mijn grootste hobby was eten. Dat moet dus doorbroken worden.

Volgens week heb ik een afspraak bij mijn psychiater. Met haar ga ik hier ook over overleggen. Zij weet wel dat ik naar de psycholoog zou gaan en van de operatie want ik heb haar als eerst om toestemming gevraagd, voordat ik naar de huisarts ben gegaan voor een verwijzing.

Jolijt

Jolijt

31-05-2009 om 21:35

Niet gesjoemeld

"Tot 3 weken geleden was dit ook mijn grote geheim, niemand die ervan wist, zelfs mijn man niet."

Dan vind ik dus dat je wel sjoemelt...'t is niet een half broodje bij de bakker waar je het over hebt.

Eerlijkheid is bij iedere vorm van verslaving het eerste slachtoffer.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

31-05-2009 om 23:19

Saartje

Een paar dingen: verveling kan zeker een rol spelen bij je eetprobleem maar de echte oorzaak ligt meestal dieper. Met het alleen doorbreken van een bepaald patroon ben je er niet. Zeker niet als je de vlees en het chocola toch gaat vervangen door iets anders, ook al zijn dat "gezonde" dingen. Je vult dat lege gevoel dat je hebt dan nog steeds, maar met iets anders. Verder is het vaak zo dat je het verschil tussen hoofdhonger en echte honger niet meer weet. Lichamelijk en geestelijk kunnen jij en je lijf het onderscheid niet of heel moeilijk meer maken. Wat die operatie betreft: denk je dat die helpt tegen het overeten? Lichamelijk misschien wel, maar de geestelijke oorzaak is daarmee niet weg. Je zegt dat je misschien nog een maandje kan wachten met die operatie maar ik vind dat echt veel te vroeg. Verder vind ik dat jij zelf die chirurg moet vertellen van je eetprobleem en het feit dat je daarvoor in therapie gaat. En de wachtlijsten bij veel klinieken is lang; gemiddeld zo'n drie maanden. Voeg daar nog aan toe dat je een tijd nodig zal hebben om van de operatie te herstellen, zeker als je diabetes en hypertensie hebt (wat de operatie op zich al extra risicovol maakt). Als ik jou was zou ik die operatie op de lange baan schuiven en als eerste prioriteit iets doen aan de oorzaak van je overeten. En ook dat zal niet van de ene maand op de andere opgelost zijn...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.