Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

margje van dijk

margje van dijk

13-03-2010 om 09:15

Bestaat rsi nog en wat doe je daar tegenwoordig aan?

Dat me dit nog zou overkomen, ik zit al 20 jaar elke dag achter een PC. Maar het is zo: ik heb RSI-klachten. Of hoe dat ook heet tegenwoordig, want ik hoor ook wel eens dat RSI niet (meer) bestaat en dat het gewoon spierpijn is of zo.

Een jaar geleden had ik al telkens wat spierpijn in mijn armen, en ben ik er zelfs nog mee naar de huisarts gegaan. Die zei dat ik 'WorkPace' aan moest zetten, zo'n programmaatje dat je om de tien minuten laat pauzeren en elk uur oefeningen laat doen en zo. Ik deed dat, en inderdaad, de klachten werden wel minder en na een tijdje was het weer over. Meteen zette ik WorkPace weer uit, want zo'n ongelofelijke werkbreker zet je niet vrijwillig aan als het niet hoeft. Telkens als ik weer klachten kreeg zette ik het een tijdje aan, maar altijd kwam ook het moment dat ik het hoogst gefrustreerd weer uit zette.

In januari en februari had ik het loeidruk op mijn werk, ik moest allerlei dingen afmaken en inleveren en ook nog lesgeven. Ik kreeg weer klachten, maar ik kon het WorkPace er echt niet bij hebben. Ik vind het echt hopeloos, dat je telkens gedwongen wordt te stoppen en tijdens die langere pauze kun je (na 2 keer negeren) letterlijk niks meer doen op je PC. Ik ben een niet-zo-gestructureerde werker: als het moet verzet ik bergen, en als het niet moet ben ik heel relaxed. Maar vlak voor deadlines is dat gedrag dus heel erg: ik knal overal doorheen tot het af is, en dan kan ik niet elke tien minuten afgeremd worden.

Maar goed. Sindsdien heb ik dus die spierpijn, en nou gaat het niet meer over. Ik merk het als ik iets zwaardere dingen wil optillen (bijvoorbeeld een gieter): zere hand, ik kan hem niet houden, ik moet hem neerzetten. Of als ik mijn armen optil: Au. Ik kan niet zonder pijn mijn jas aankrijgen. Tintelingen in mijn vingers, handen, onderarmen, bovenarmen. En heus niet zo dramatisch dat ik er wakker van lig, maar het is gewoon niet goed.

Dus heb ik gisteren eens onze 'arbo-deskundige' gebeld om te vragen of ik nou wat zou moeten. Die liet meteen alle alarmbellen af gaan. Ik moet meteen naar de bedrijfsarts, WorkPace moet aan en mag niet meer uit, ik moet volgens hem begeleid/gecoacht worden in hoe ik met mijn PC moet omgaan. Hij heeft gekeken hoe mijn stoel, tafel, monitor erbij staan (en vastgesteld dat ik goddank wel arbo-fähig werk). En ik moet rapporteren wat ik ondernomen heb en wat de vorderingen zijn.

Nou. Tjonge. Ik schrik me wild. Wat een heftige reactie, en zou het nou echt zo erg zijn. Ergens geloof ik het wel, want het is niet goed als je pijn hebt die niet meer weg gaat, al valt die pijn op zich wel mee.

Maar wat ik me afvraag: komt dat nou tegenwoordig nog vaker voor? Ik hoor er nooit meer wat over. Hoe is jullie 'relatie met je PC'? Hebben jullie daarin enig beleid voor jezelf? Let je op, ben je alert? Draaien jullie WorkPace?

Ik vind het zo verbazend dat ik dit nu na 20 jaar opeens heb, en daarvoor nooit. OK, ik ben wel serieus meer aan het produceren op mijn werk en ik heb andere verantwoordelijkheden gekregen, dus dat is wel veranderd. Maar de manier waarop ik zit en typ en muis is toch nog vrijwel hetzelfde, dacht ik.

Heb ik nog lotgenoten?

Margje


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
margje van dijk

margje van dijk

13-03-2010 om 09:17

Ps guinevere

Ik kwam op het idee van dit draadje toen ik jouw arm-verhaal las, hierboven. Heb jij dat nou ook van overbelasting, heeft het iéts met computergebruik te maken?
Margje

margje van dijk

margje van dijk

13-03-2010 om 09:57

Nee

Dat had ik vorig jaar ook al bedacht, dat ik met de andere hand kon gaan muizen. Dat hielp inderdaad wel een tijdje. Maar nu heb ik gewoon van beide armen last. Dus van de regen in de drup geraakt...

Ik vrees dat ik echt minder achter mijn laptop moet ziten. Zoals nu, in het weekend thuis, en dat ding staat er maar in de hoek van de kamer. Ik kan er telkens achter gaan zitten. En dat doe ik ook. (En daar hou ik ook van).

Gelukkig heb ik mijn tuinproject Al moet ik toegeven dat dat dus ook niet vlekkeloos gaat. Met zware zakken sjouwen of zo: prompt merk ik dat mijn armen dat niet willen.

Maar goed. We zullen zien wat de dokter er van zegt

Margje

Guinevere

Guinevere

13-03-2010 om 10:16

Jawel

Tuurlijk bestaat het nog. Stomtoevallig zat ik er gisteren nog aan te denken, dat je het nooit meer hoort. Alleen heet het nu anders, CANS of KANS oid. Klachten in Armne,Nek, Schouders.
Zelf heb ik het heel erg (gehad), ben zelfs in de WAO beland omdat ik NIKS meer kon. Dat kon toen nog, nu lukt dat waarschijnlijk niet meer.
Heel goed hoe het bij jouw werk wordt opgepakt, daar kan ik alleen maar achter staan. En ga nou niet links muizen, voor je het weet is die arm/hand er nog erger aan toe dan de rechterhand. Die linker is namelijk niet ingesteld op intensiever gebruik. Je kunt wel af en toe links muizen, maar niet constant.
Wat nu heel belangrijk is, is een goede fysiotherapeut. Een die écht ervaring heeft met RSI, dat is lang niet iedereen. Een combinatie van reguliere fysio (kneden, voorzichtig manipuleren) en fysiofitness kan je helpen. En regelmatig een goede rekoefening tussendoor. Zelf ben ik indertijd bij Rob Krullaards geweest, een betere fysio heb ik nog nooit gezien (hij begeleidt ook het Daviscupteam). Binnen 3 maanden was ik van niets kunnen weer in staat om deeltijd te werken (helaas wel na 1,5 jaar thuiszitten).
Probeer ook je beeldschermwerk te verminderen. Wellicht kun je andere taken krijgen, die minder computerwerk en meer beweging vergen.
Overigens had de spuit in mijn arm niets te maken met RSI, maar met een mislukte beweging. Ik ben nou eenmaal flut in mijn pezen etc, zal wel door de reuma komen die ik óók nog heb. Daardoor gaat het bij mij al snel mis als het om de "weke delen" gaat.
Workpace heb ik zelf al lang afgeschaft. Ik luister liever naar mijn lijf dan naar dat irritante *&^%# pakket.
En ga op zoek naar een goede, minder belastende muis. Niet zo'n standaard monstertje. Veel sterkte ermee!

Guinevere

Guinevere

13-03-2010 om 10:17

Website

En kijk even op deze site, van de RSI-patientenvereniging: http://www.rsi-vereniging.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=21&Itemid=26

Marleen

Marleen

13-03-2010 om 13:48

Ook gehad

Hoi, ik heb het ook gehad en het blijft een zwakke plek. Ik heb wel laatst een ergonoom mijn werkplek laten nakijken, en ik werk nooit meer met een muis maar altijd met een pen. Dat scheelt echt. Wat de behandeling betreft zou ik denken aan een fysiotherapeut die triggerpoints behandeld. Ben ik zelf ook onder behandeling geweest voor o.a. nekklachten. Een triggerpoint is een punt in de spier waar de meeste pijnstoffen zich ophopen, een soort knoopje. Door heel gericht dit punt te behandelen krijg je veel meer effect dan door massage of oefeningen. Ik heb al heel wat fysio's versleten , en dit werkt toch wel het beste. Er worden nu steeds meer fysio's zo opgeleid. Op www.myofascialepijn.nl staat bij cursisten welke fysio dit bij jou in de buurt doet. Succes! Groetjes, Marleen.

Guinevere

Guinevere

13-03-2010 om 14:14

Oefeningen

Marleen, het kan zijn dat bij jou vooral de behandeling van die "triggerpoints" voldoende was. Dat is ook heel belangrijk.
Maar ikzelf was zo ver heen, dat mijn zenuwen verkeerde pijnsignalen doorgaven. Dus ik kreeg pijnsignalen, als er eigenlijk geen pijn was. Dit kon je volgens mijn fysio van toen alleen oplossen door die zenuwen opnieuw "op te voeden". En dat doe je met oefenen. Bovendien treedt RSI/CANS vaker op bij mensen die te weinig doen. Je hebt die sterke spieren/pezen gewoon nodig om goed te kunnen functioneren. Dus: oefenen, oefenen, oefenen, maar eerste wél onder begeleiding van een expert.

margje van dijk

margje van dijk

13-03-2010 om 14:25

Tjongejonge

Heftig hoor, Guinevere, dat je het zo erg had en zelfs uit de running was. Ik moet er niet aan denken.

Ik ga dus nu eerst maar eens naar de bedrijfsarts (kan pas a.s. vrijdag) en ook naar mijn gewone huisarts (dat wou ik dan maar daarna doen).

Ik neem aan dat je toch eerst ook een goede diagnose moet hebben voordat je over het soort behandeling kunt gaan nadenken.

Maar bedankt voor jullie ervaringsverhalen, ik ga dit toch maar wel serieus nemen.

Margje
PS Ik ben zooooo bang dat die arts(en) dan streng gaan vragen: "En, doe jij eigenlijk wel aan sport?", en dat ik dan moet bekennen dat ik sport het ergste vind wat er bestaat, en dat ik dat dan toch moet gaan doen. O, gruwel. Of zou me dat bespaard kunnen blijven?

Tirza G.

Tirza G.

13-03-2010 om 16:09

Ja hoor

Dat kan je bespaard blijven. Ik lees namenlijk een factor in je bericht die geen enkele ARBO-dienst kan oplossen: stress. Mensen die tegen deadlines aanzitten, mensen die werk moeten doen wat ze niet willen, mensen die slecht in hun vel zitten: díe ontwikkelen RSI-klachten. Is de druk van de ketel, dan is de RSI voorbij. Een vriendin van mij is RSI-therapeut, vandaar

Tirza (ontstresst en nooit meer RSI)

margje van dijk

margje van dijk

13-03-2010 om 18:40

Shit, tirza

Maar het gekke is dat ik helemáál geen last heb van die stress, dat ik die stress juist lekker vind. Het is inderdaad stress, zo'n deadline, maar positieve stress, en heel erg fijn als-ie dan weer gehaald is, en als je weer mag ontladen.

Brrr. Ik moet er niet aan denken, een stressloos leven. Maar goed. Ik zal maar eens kijken wat hier van komt.

Net weer de hele middag in mijn bakkentuin gewerkt, dus ik ontplooi al kalm-kabbelende activiteiten.

Margje

Kaaskopje

Kaaskopje

13-03-2010 om 21:23

Ook wat kort door de bocht

Je kunt niet stellen dat je zonder stress geen kans op rsi loopt. Van de site van de rsivereniging:
Klachten kunnen zich manifesteren in gespannen omstandigheden (bij stress).
Klachten ontstaan vaak tijdens of juist na een periode van toewijding aan een bepaalde taak, drukte en/of stress.
Stress kán dus een factor zijn waardoor rsi onstaat of verergert.
Ik las de huishoudtips eens door. Een ervan is met de voet de wasmachine aanzetten. Ik heb net een nieuwe wasmachine. Een knapperd die het knopje met de voet in kan drukkenNog een tip: gebruik een slacentrifuge in plaats van wasgoed uit te knijpen, zoals een badpak.... Laat ik nu net een slacentrifuge aangeschaft hebben omdat de wasmachine stuk was!

Maxime.M

Maxime.M

13-03-2010 om 21:43

Rustig aan

Hoi,

Ik heb nooit echt last van RSI gehad, maar merk wel dat wanneer ik het drukker heb dan normaal (geen stress, maar leuk druk zeg maar) ik vrij snel RSI achtige klachten heb. FF snel doorpezen dus, net iets gespannener je muis vasthouden enz. heeft gelijk effect. Gelukkig zijn die momenten er niet vaak.

maxime

Kaaskopje

Kaaskopje

14-03-2010 om 02:56

Ja precies

bij dat soort 'spanning' belast je de gevoelige punten toch meer.
Ik heb er moeite mee om te schermen met 'wil je dit voor mij doen, want ik kan dat niet meer'. Maar de wc schoonmaken bijvoorbeeld, is een klus geworden die ik niet meer volledig wil doen omdat ik juist daarvan last krijg. Ik verdraai mijn pols daarvoor in standjes die veel pijn opleveren. Dus ik doe de toiletruimte tot waar mijn grens ligt en vraag man de rest te doen. Als we visite verwachten doen we er net even meer aan dan normaal en dat zijn dan ook van die momenten dat ik heel erg op moet passen.

Lynna

Lynna

14-03-2010 om 07:57

Stroom

Ik heb al jarenlang last van rsi klachten, heb ook wel eens een tijdje minder gewerkt daardoor. Het is ook weer een tijd lang goed gegaan, tot ik vorig jaar een andere baan kreeg. Ander bureau, andere stoel, dat zijn dingen waar ik heel gevoelig voor ben. Sindsdien loop ik elke 3 weken bij de fysio (gelukkig zit die in de gang tegenover mij op mijn werk....). We hebben van alles geprobeerd, maar wat het beste werkt is stroom op mijn schouders met een warme pakking daaroverheen. Sindsdien gaat het behoorlijk goed.

Verder heb ik ook zo'n irritant programma, bij mij heet dat Twitch en het zorgt er elke 3 minuten voor dat ik 10 seconden pauzeer. Maar ik hoef geen grotere pauzes te doen.

En ik drink liters thee en koffie op mijn werk, die ik beker voor beker apart haal zodat ik weer even een loopje heb.

Het is lastig, als ik op visite te lang met iemand naast mij zit te praten, word ik al misselijk van de pijn. Maar verder heb ik er aardig mee leren leven ondertussen.

Sterkte Margje!

Het bestaat zeker nog margje

.. ik speel er geen viool meer door. Comp gebruik gaat wel prima, dus werken kan ik. Huishouden was een tijd moeilijk maar dat gaat ook weer (zit nu te denken, zou het er ook mee samenhangen dat je geen hulp hebt ?).

Bij mij is het 10 jaar geleden begonnen toen ik niet lekker in mijn vel zat op mijn werk. Veel te lang mee doorgelopen.

Dat met dat sporten is natuurlijk een open deur: enorm belangrijk om genoeg beweging te krijgen. Verder kun je heel veel doen met houding. Ik heb lang geshopt tot ik een goede benadering vond. Het is zeker niet zo dat iedere fysio je kan helpen. Ze kunnen zelfs averechts resultaat opleveren in mijn ervaring. Beste werkte bij mij speciale yoga en cesar. Maar dat is voor iedereen weer anders.

Ik zou het zeker serieus nemen, zo'n werkonderbreker is maar een zoethoudertje. Je moet het wat breder aanpakken om te voorkomen dat je lang of zelfs blijvend uitvalt. Gewoon wat dingen veranderen in bewegen/houding/werkhouding. Goed zoeken naar een aanpak die bij je past. Niet te veel afgaan op één huisarts of bedrijfsarts maar zelf verder zoeken.

Engelandvaarder

Engelandvaarder

14-03-2010 om 18:00

Kijk uit met sporten

In mijn vorige baan had ik ook veel last van RSI. Dat varieerde vooral met de hoeveelheid muiswerk die ik deed. Maar ik merkte ook dat het beter ging als ik minder fietste! Ik had een fiets met zo'n krom racestuur en fietste elke dag 10 km heen en 10 km terug. Toen ik stopte met fietsen werd mijn RSI een stuk beter. Als ik minder met de muis werkte kon ik meer fietsen zonder last te hebben. Er waren bij mij duidelijk twee factoren in het spel!
Tegenwoordig fiets ik nauwelijks meer (levensgevaarlijk hier in Zuid-Londen!) en heb ik veel minder last. Kijk dus uit met welke sport je uitkiest (ik doe voor de zekerheid maar helemaal niets, haha!)
In drukke periodes, zoals nu, moet ik erg uitkijken en de muis zoveel mogelijk laten liggen. Ook helpt het bij mij om mijn laptop op mijn schoot te zetten, zodat mijn schouders goed naar beneden kunnen hangen als ik typ.

Engelandvaarder: simpel framekeuze

Sinds mijn rsi fiets ik veel en graag, maar alleen nog maar op een fiets waarop ik goed rechtop zit, zodat het gewicht niet op de armen raakt.
Uit betrouwbare bron weet ik dat Margje hetzelfde model rijdt

En nog ff detail: knijpen en draaien, of steunen en sturen tegelijk maakt het zo lastig. Twee types belasting tegelijk, dat is dodelijk als je al rsi hebt. Al je bewegingen moeten recht en zonder torsie uitgevoerd worden. Om die reden had ik bv. een kinderwagen zonder zwenkwielen. Sturen en duwen tegelijk - dat zat er niet in.

margje van dijk

margje van dijk

14-03-2010 om 22:13

Jeetje

Bedankt weer, jullie allemaal, voor je reacties. Ik ben verbaasd dat er toch zo veel mensen zijn die er blijkbaar last van hebben. Gewone mensen zoals jullie

Kaaskopje, dat jij bepaalde dingen in het huishouden niet kunt doen, is dat dus ook vanwege RSI? Of heb je vanwege een andere reden last van gewrichten of iets dergelijks.

Lynna, toen ik vroeger zwanger was had ik bekkeninstabiliteit, of tenminste zo noemden we dat toen, ik weet nog steeds niet zeker of dat het nou was, maar toen kreeg ik ook een behandeling met stroomstootjes en een 'warmtepack'. Het was op zich best lekker, maar ik had niet de indruk dat het ook maar iets met me deed. Bij wat ik nu heb ik kan ik me goed voorstellen dat het helpt: ik heb een soort 'kap' op mijn nek/schouders hangen die pijn doet en die wil ontspannen.

Rodebeuk, wat een drama dat jij zelfs hebt moeten stoppen met vioolspelen. Is dit dan voor eeuwig, kom je er niet meer vanaf? Want je hebt het over een kinderwagen duwen, dat is toch voor jou inmiddels toch ook al weer wat jaren geleden? Heb je er nu dan nóg last van?

Lidwientje, inderdaad, het zou ook nog neurologisch kunnen zijn. Toen ik zwanger was had ik carpaaltunnelsyndroom, en mijn moeder is daar ook op latere leeftijd nog aan geopereerd. Dat is niet hetzelfde als RSI natuurlijk. Maar het levert ook tintelingen op. Wat betreft mijn handen zou het ook dat kunnen zijn. Dat ga ik in elk geval ook duidelijk zo stellen bij de (bedrijfs)arts.

En Engelandvaarder, en ook weer rodebeuk: dat kan kloppen ja, dat de ene beweging uitwisselbaar is voor de andere. Ik heb vanmiddag weer in de tuin gewerkt, dat wil zeggen, ik heb nog zo'n moestuinbak gemaakt (ik heb ipv enkele grote een heleboel kleine bakken). Ik heb 12 lange schroeven in hout gedraaid, met een handschroevedraaier (met de boor ging niet zo goed). Ik merkte dat dit geen fijne beweging was, bepaald niet. Met veel pauzes nemen en tussendoor iets anders doen en niet forceren is het me wel gelukt. En later merkte ik inderdaad bij het schoonmaken van de wc dat dat ronddraaien met die borstel ook weer dezelfde beweging is.

Aan de andere kant merk ik nu, nadat ik de hele middag ontspannen buiten ben geweest, dat de pijn in mijn rechterarm minder is dan gisteren. Ik kan met rechts mijn arm optillen zonder veel pijn. Met links nog niet. Maar dit sterkt mij wel in de gedachte dat het nog oplosbaar moet zijn, dat ik hier nog niet mee hoef te leren leven. Dat ik inderdaad ervanaf kan komen door gezonder/gerichter te gaan bewegen.

Ja, en minder te muizen, blijkbaar. Hoewel ik het ook gewoon van het typen heb. Zowel toetsenbord als muis zijn vervelend. De arbo-medewerker op mijn werk zei dat ik zonder beperking mocht aanschaffen wat ik nodig had, 'whatever it takes', en hij noemde spraaksoftware. Maar ja, dat kan nog werken als je het hebt over artikelen schrijven, dan kun je met spraaksoftware best een eind komen. Helaas doe ik ook een hoop werk wat bestaat uit programmeren, programma's draaien, instellingen geven en vervolgens simulaties runnen en zo. Ik heb nog niet direct de indruk dat dat ook met spraaksoftware kan.

Maar in elk geval ben ik totaal niet toe aan het beeld dat ik nu van sommigen van jullie heb: dat je gaat leren leven met 'minder kunnen'. Echt, ik moet er niet aan denken, en ik wil er ook nog niet aan. Ik ga hier vanaf komen, echt waar.

Heel erg bedankt voor al jullie bijdragen, het is heel verhelderend en het plaatst dingen voor mij in perspectief.

Margje

Marjoleine64

Marjoleine64

14-03-2010 om 22:14

Fysiotherapie en workpace

Ik heb een paar jaar geleden 2 keer een half jaar fysio gehad wegens RSI-klachten. Ik had het vooral in mijn nek en schouders, en in mijn rechterarm (en ik muis al 20 jaar linkshandig...) Het waren wel duidelijk periodes met extreem hoge werkdruk en heel veel beeldschermwerk die dit veroorzaakten. De fysio heeft mij niet zozeer behandeld (ja ook wel in het begin) maar vooral oefeningen aangeleerd om zelf mijn nek en schouders soepel te maken en te houden. Dat zijn dezelfde oefeningen die workpace laat zien tijdens de langere pauzes, maar het is daarbij wel belangrijk dat je ze correct uitvoert anders werken ze niet of zelfs verkeerd. Ik gebruik sindsdien dus ook trouw workpace, met iedere 5 minuten 15 seconden verplicht 'handen wapperen' en ieder half uur 5 minuten rustpauze. Die rustpauze kan ik wel cancelen als ik bijvoorbeeld nog even iets af moet maken voor een vergadering of als het bijna lunchtijd is. Dat kan je zelf instellen (bij ons tenminste). De oefeningen doe ik eigenlijk niet trouw genoeg, en als het weer terugkomt dan doe ik die weer een paar weken wat vaker.
Wat ook wel (preventief) helpt is sport, maar dan wel het soort sportschool-fitness waarbij je alle spieren regelmatig traint. Ik merk ook dat sinds ik dat niet meer doe ik er makkelijker weer last van heb (en ook van blessures bij hardlopen). Dus toch maar weer vaker iets aan fitness doen.
Marjoleine

margje van dijk

margje van dijk

14-03-2010 om 22:37

Marjoleine

Jij ook bedankt voor je reactie (ik heb je gezien bij de meeting, toch grappig dat ik nou weet wie je bent).

Ja, ik kan workpace ook zelf instellen. Ik had het al op z'n sloomst gezet, dat ik nog het meeste kan doen zonder gestoord te worden. Ook kan je workpace laten 'enforcen' (dat je ook werkelijk niks kunt als je moet pauzeren), of het zo zetten dat je altijd nog zelf kan bepalen wat je doet. Bij mij is het zo dat ik een pauze een paar keer kan uitstellen, maar daana moet ik hem echt nemen. In januari/februari kon ik dat niet accepteren en heb ik het hele programma uit gezet.

Op zichzelf zijn die oefeningen best lekker. Je hoofd een beetje bewegen en zo - ik voel dan hoe mijn hele lijf kraakt en piept en weer volstroomt met lucht.

Maar ik denk dat ik het iets breder dan dat moet zien: gerichter oefeningen moet doen, en vooral ook een nieuwe manier van werken aanleren. Dat soort dingen.

Dat zal me nog niet meevallen. Ik ben een enorme impulswerker. Maar goed. Het zal me vast ook wel weer nieuwe dingen opleveren.

Margje

Kiki

Kiki

14-03-2010 om 22:39

Hier ook rsi-klachten

Ik heb een trackball aangeschaft (weet niet of je het zo schrijft) Als ik een gewone muis heb, krijg ik subiet last van mijn polsen.

Ik kon op een gegeven moment niet eens meer flessen openmaken. Heel vervelend

Weg met die muis

Een collega van mij had ook ernstige klachten (kon geen potje jam meer openkrijgen). Die kreeg toen de tip om de muis weg te doen. Dat heeft heel erg geholpen.
Het is even oefenen, maar bijna alle dingen met windows kun je ook gewoon met het toetsenbord doen.

Met name de muisknop indrukken en dan slepen is een nare beweging.

Hoe kun je zonder muis werken, bijvoorbeeld een stukje tekst verplaatsen:
- ga naar begin van de tekst met je pijltjestoetsen
- druk de shift in met je linkerhand en hou vast
- loop naar het eind van de tekst
- ctrl-x
- met de pijltjestoetsen naar de plek waar de tekst naar toe moet
- ctrl-v
- klaar

En als je in word zit: druk eens op de 'alt'. Je kunt dan gewoon met de pijltjes door de menu's heen lopen. En sommige ctrl-combinaties zie je er dan achter staan.

wolf

wolf

15-03-2010 om 10:30

Cesartherapie

Het probleem bij RSI is dat bepaalde spieren (of delen ervan) te hard werken en geen sein meer geven dat ze geirriteerd raken. Je merkt het dus te laat. Om deze spieren los te laten moeten andere stabiliserende spieren de taak overnemen. Dit zijn dus niet de spieren die je bij fitness traint, want dat zijn bewegers, niet de stabilisatoren.
Juist bij fitness gebruik je vaak nog de spieren die al geirriteerd zijn en die zachter zouden moeten werken, in plaats van nog harder. De Cesartherapeut is hierin gespecialiseerd en kan je goed leren hoe je in werkhoudingen je klachten kan verminderen, door ander of meer ontspannen spiergebruik. Ook voor aanpassing van de werkplek kan hij of zij je adviseren, dit is ook voor iedereen verschillend, afhankelijk van je bouw en spiercondities. Je kan er zonder verwijzing naar toe, of overleg met de huisarts. Succes.

Kleine dingetjes

Lynna schreef dat ze vaak koffie haalt - dat ben ik ook gaan doen toen ik merkte dat ik soms last van mijn hand had. Van een programma als Workpace zou ik volkomen gestoord worden, vrees ik, maar vaak naar de automaat wandelen (en bijgevolg ook wat vaker naar de WC ), dat hielp wel. Verder zijn we thuis (en op het werk) een aantal jaren geleden overgestapt op ergonomische toetsenborden, van die kromme dingen. Ze werken alleen als je met 10 vingers tikt, maar dan merk je het ook wel in je schouders. Voor het 2-vingersysteem heeft het niet zoveel voordelen ten opzichte van rechte toetsenborden, geloof ik. De tip van de sneltoetsen is ook een goede.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

15-03-2010 om 12:22

Sport

Ik heb er vroeger last van gehad, en het steekt nu nog wel eens de kop op als ik erg veel muiswerk heb gedaan.

Wat mij enorm geholpen heeft was een soort fiets waar je met je handen mee fietst op de sportschool. Geen idee hoe dat apparaat heet, maar het had trappers die je dan met je handen moest ronddraaien, en regelbare weerstanden. Dan kon ik zo'n programma afdraaien met verschillende zwaartes.
Op een of andere manier maakte dat precies de juiste spieren los of juist sterker, dat weet ik niet, maar het werd er veel beter van.

En daarnaast doe ik veel met toetscombinaties, zoals ctrl-c, -v, -x, -s, Alt-F4 enz.

Workpace en aanverwanten doe ik niet aan, die bezorgen me alleen maar meer ergernis en dus stress.

Mamvantwee

Mamvantwee

15-03-2010 om 13:38

De verandering moet in je hoofd plaatsvinden

Hoi Margje, ik las je posting zojuist en herkende zoveel. Ik heb jaren geleden ook rsi gehad (toen heette het nog gewoon rsi). Ik zal alleen wel 's nachts jankend van de pijn op de bank...

Ik werd naar een sportschool gestuurd, speciaal 'rsi-programma' gevolgd (met dikke tegenzin), heb workpace gehad, vanalles gedaan en gelaten. Maar ik heb een paar inzichten zelf moeten ontdekken (en misschien gelden die niet voor jou, maar wie weet):

- de mentale omschakeling hielp het best: ga anders denken en reduceer daarmee de stress. Dus: de wereld vergaat niet zonder mijn harde werken, ik kan best een beetje de teugels loslaten, morgen is er weer een dag, die collega gaat nu terug in zijn hok, etc.

- het helpt niet om de muis te laten liggen en alles met de toetsen te gaan doen. Het helpt ook niet om alle dagelijkse taken met de andere hand/voet te doen. Dat vertraagt misschien de rsi, maar lost het niet op.

- Bij klachten: eerst drie stappen terug, totdat de pijn minder of weg is. Daarna slechts 1 stapje vooruit! Langzaamaan de normale belasting weer aangaan, en bij elk klein pijnsignaal direct weer op de rem.

- herstel vanaf jouw stadium van rsi (vroeger hadden we 4 stadia, van minimaal tot ernstig, jij zit nu in 2 of 3) duurt lang. Reken op maanden, een half jaar.

- sporten vind ik nog steeds niet leuk...!

Succes en sterkte.

groet, Mamvantwee

margje van dijk

margje van dijk

16-03-2010 om 20:11

Dank allemaal, weer

Bedankt, dames laatste-posters, voor al jullie bijdragen. Ik vind het heel leerzaam ieders ervaring en perspectief te lezen.

Ik heb vandaag veel leeswerk gedaan en geprobeerd niet te veel achter mijn computer te zitten. Dat is maar gedeeltelijk gelukt. Ik ben erg computerverslaafd

Wel doe ik weer braaf Workpace, en ik doe alle oefeningen, en ik haal veel koffie, en ik ga veel naar de wc, en mijn planten hebben het erg goed.

Vrijdag heb ik een afspraak met de bedrijfsarts. Daarna ga ik ook nog een keer naar de huisarts. En dan heb ik hopelijk een redelijke diagnose op zak en kan ik gaan nadenken over een plan van aanpak. Daarbij helpt het dat ik weet wat jullie allemaal gedaan/overwogen hebben.

Margje

Mensendieck/cesar

Nou Margje, je merkt het wel, het halve forum heeft wel eens rsi-klachten gehad of heeft ze nog. Ik heb zelf een paar jaar geleden ook klachten in mijn muisarm gehad (doe de hele dag beeldschermwerk) en heb daarvoor Mensendieck-therapie gehad.

Bij de intake kreeg ik meteen al een enorme eye-opener: Mijn lichaamshouding was helemaal fout en ik hield door spanning mijn schouders permanent te hoog opgetrokken, iets waar ik me totaal niet van bewust was.

Ik heb een pakket oefeningen meegekregen en een aantal behandelingen gehad. Ik ben hiermee van de klachten afgekomen. Af en toe betrap ik mezelf weer op dat schouders optrekken, maar ik ben me er nu bewust van en kan het dus herstellen.

Het is natuurlijk niet gezegd dat dit bij jou ook de oorzaak is van je klachten, maar ik wou je ook deze mogelijkheid meegeven. Ik hoop dat je bedrijfsarts je kan helpen.

Sterkte ermee!

Chris

margje van dijk

margje van dijk

19-03-2010 om 11:20

Update

Ik kom net bij de bedrijfsarts vandaan. Die zei dat het inderdaad een kwestie van balans is: je moet ontspannen kunnen werken, stress is niet goed, het een versterkt het ander, etcetera.

Qua tintelingen in mijn vingers zei ze dat het ook carpaaltunnelsyndroom zou kunnen zijn, omdat ik dat in de zwangerschap ook heb gehad, en dat zou door hormonale schommelingen (wellicht al iets van overgang) veroorzaakt kunnen worden. Als dat zo is, heeft dat invloed op de rest van mijn lichaam en kan het meespelen als oorzaak van RSI. (Wat inderdaad KANS heet tegenwoordig

Wat er nu concreet gaat gebeuren:
- ik ga een afspraak met de huisarts maken, en een verwijzing vragen voor de neuroloog, om carpaal tunnel syndroom uit te sluiten of juist verder te onderzoeken;
- ik moet een bedrijfscursus gaan volgen die standaard een paar keer per jaar georganiseerd wordt;
- als dat niet snel genoeg kan starten moet ik de huisarts ook een verwijzing naar de fysiotherapeut o.i.d. vragen (dan komt dus de vraag aan de orde: wat voor soort (fysio-)therapie).
- ik krijg extra zonwering op mijn kamer, omdat de zon er de hele dag op staat en ik daar vrij gevoelig voor ben, en volgens bedrijfsarts kan dat héél goed meespelen in het niet-ontspannen-zitten-werken;
- ik krijg een ergonomische muis te leen, en als die goed voelt wordt die voor mij aangeschaft.
- ik moet bij alle huis-, tuin- en keukenklussen vooral mijn schouders ontzien (geen schoudertassen, maar in de hand dragen).

Nou, dat was het geloof ik wel zo'n beetje.

Ik ben al drie nachten achter elkaar wakker geworden van tintelende handen. Misschien is dat carpaaltunnelsyndroom zo'n gek idee nog niet. Mijn moeder had dat ook en is er op latere leeftijd ook aan geopereerd. Niet dat ik dáár zin in heb, maar ja.

Bedankt voor het meedenken, opnieuw (ook ChrisH). Ik ga hier vanaf komen

Margje

mirreke

mirreke

19-03-2010 om 11:38

Carpaal tunnel

Ik heb ook carpaaltunnelsyndroom, in beide handen/armen. Klopt, tintelende handen en armen. Ik werd er ook 's nachts wakker van.
Bij mij is het ook ontstaan als gevolg van hormoonschommelingen, maar dan tijdens de zwangerschap, mijn tweede zwangerschap. Toen was het heel erg, werd ik idd wakker van de tintelende pijn.
Ik heb uiteindelijk injecties met corticosteroïden in mijn pols (erboven) gehad. Een operatie heb ik daarmee willen voorkomen. Ik heb deze spuiten twee keer gehad, de tweede keer toen ik weer zwanger was.
Uiteindelijk heb ik het nog steeds, maar in veel mindere mate. Ik merk dat ik als ik bv. veel fijn motorische handelingen verricht, zoals schrijven en tekenen (grrrr) ik er meer last van heb. Ook als ik juist grof en zwaarder werk doe, in de tuin werken, of de muren sauzen (ook grrr) heb ik meer last. Toch word ik nooit meer wakker 's nachts, en doet het ook geen pijn meer. Zoals het nu is is er goed mee te leven. Een operatie lijkt me nog steeds vervelend, vooral omdat het met vier kinderen, een huishouden en (zelfstandig) werk geen doen is om rust te houden met zo'n geopereerde hand. En dat dan dus tweemaal...

mirreke

mirreke

19-03-2010 om 11:44

Oh, en spalkjes

Ik heb ook nog spalkjes gekregen. Die lijken een beetje op polsbeschermers als je bv. gaat skaten. Gemaakt op maat. Die houden je pols in een bepaalde stand zodat de carpaal tunnel zo min mogelijk bekneld wordt, dat geeft namelijk dat nare tintelende gevoel. OVerigens, naar aanleiding van je draadje ben ik aan het googelen geslagen en ik vond een leuke link: misschien een andere blik, en ruimere mogelijkheden voor herstel?
http://www.triggerpointboek.nl/carpaltu.htm

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.