Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Geen melanoom, toch verwerking...

Al jaren bezoek ik 1x per jaar een dermatoloog vanwege de grote hoeveelheid moedervlekken die ik heb. Meestal is er weinig aan de hand, maar soms besluit hij er toch een aantal weg te halen.
Meestal maak ik mij daar niet zo'n zorgen over, de ingreep stelt weinig voor en ik heb er meestal wel vertrouwen in dat het goed zit; ook vanwege de houding van de arts.

Een paar weken terug was ik weer op controle en wees ik hem op een klein moedervlekje die ik nog niet eerder had gezien. Hij keek wat zorgelijk en vroeg mij waarom ik juist deze liet zien. Hij adviseerde hem weg te laten halen ivm afwijkende kleur en vorm. Voordat ik weg ging zei hij 'laten we hopen en bidden dat het ok is'. Kortom, dit keer heel erg in de piepzak gezeten voor de uitslag. Ik was bij wijze van spreken mijn begrafenis al aan het plannen. Hoewel ik ook heus wel weet dat je er niet meteen aan dood gaat. Toch stond mijn wereld en mijn toekomst even op z'n kop. Dacht aan mijn kinderen en man...
Gisteren kreeg ik de uitslag en blijkt alles goed te zijn. Wel geregeld op controle blijven komen ivm verdachte vlekken.

Ik ben natuurlijk enorm blij dat er niets aan de hand is, maar ben toch wel erg geschrokken van mijn eigen reactie en zorgen dit keer. Het besef dat je gezondheid zo kwetsbaar is.
Het liefst zou ik alle moedervlekken weg laten halen, maar dat is natuurlijk onbegonnen werk.

Heel gek, maar ik moet deze ervaring echt even een plekje gaan geven.
Herkent iemand het gevoel??

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Mamvantwee

Mamvantwee

23-04-2010 om 15:15

Schrikken

Flori, ik kan me je schrik wel indenken ja. En ik vind het ook logisch dat je dit even moet verwerken. Het is één van die dingen waardoor je even op de kwetsbaarheid van je gezondheid wordt gewezen. Normaal proces lijkt me.

Ik ben ook zo'n wandelende sterrenhemel (vol met moedervlekken dus). Ik ben ooit 1 keer naar een dermatoloog geweest, op eigen intiatief, met de vraag of ik 'iets moest doen' met al mijn moedervlekken. Bijvoorbeeld regelmatig laten controleren, zoals jij doet. Hij keek me aan met een blik 'kom je daarvoor langs in mijn schaarse tijd?', mompelde iets van 'goed in de gaten houden' en ik stond weer buiten. Hoe hou je al je moedervlekken in de gaten? Het zijn er teveel...

groet, Mamvantwee

Dropke

Dropke

23-04-2010 om 17:44

Moedervlek

Ik herken je verhaal helemaal. Een paar maanden geleden heb ik ongeveer hetzelfde meegemaakt.
Ik had al een hele tijd een moedervlek die steeds veranderde. Iedereen weet dat je met zulke moedervlekjes even naar de huisarts moet, maar eigenlijk had ik dat al erg lang uitgesteld. Totdat ik van mijn moeder hoorde dat ze huidkanker had. Ineens ging ik met andere ogen naar die gekke moedervlek van me kijken. Hij was paars/zwart en erom heen zat een rode rand. De huisarts zei ook direct dat dit moedervlekje er verdacht uitzag. Volgende dag werd het meteen weggehaald. Omdat ik meerdere klachten kreeg, heb ik me helemaal zitten opvreten. Wat jij al vertelde, je begint al bijna aan je begravenis te denken.

Gelukkig was ook bij mij de uitslag goed. Voor de andere klachten wordt ik nu wel op de kop gezet, want die zijn gebleven.

gr Dropke

Yta Chalne

Yta Chalne

23-04-2010 om 20:24

De dag

Wat ik doe is veel meer bij de dag leven. Je kunt jezelf gek maken van zorgen (en verwerkingen), en intussen gaat je leven gewoon voorbij. Dus lekker naar buiten en van het mooie weer genieten. Bewust wat anders opzoeken. Veel tijd nemen om naar leuke dingen toe te leven, ze mee te maken en na te genieten. Want als er dan iets vreselijks gebeurt heb je deze tijd vast goed benut
Het staat er heel makkelijk en dat is het eigenlijk meestal ook wel. Garanties krijg je toch niet, je kunt al je moedervlekken laten weghalen en dan bij het naar buiten lopen je nek breken over een losse stoeptegel. Ik moet zeggen, sinds ik het zo doe ga ik ook bij vervelende dingen veel meer ontspannen naar de dokter.

reina

reina

24-04-2010 om 08:01

Flori

Mogelijk maakte de reactie van je arts 'laten we hopen en bidden dat het ok is' je extra bezorgd. Daarmee maakte hij het gelijk iets heel serieus, terwijl het achteraf gelukkig helemaal okee was. Ik vind dat een arts zich wat geruststellender op mag stellen, gelukkig zijn verreweg de meeste moedervlekken die bekeken worden niet kwaadaardig, daar ga ik ook van uit als er eentje weggehaald wordt, maar van zo'n opmerking zou ik denk ook schrikken.

Mijn man heeft erg veel moedervlekken. Moet dan ook elk jaar op controle en nu is er 1 op zijn arm die een beetje vreemd is en wat veranderd. Daar mijn man wat moeite heeft om op dingen af te stappen heb ik hem nog niet zover dat hij naar de dokter wil.

Ik kan me heel geod voorstellen dat je bang was. Natuurlijk moet je verwerken.

Brianna F

Brianna F

24-04-2010 om 21:55

Herkenning

Het liefst zou ik alle vlekjes en plekjes die me niet aanstaan laten weghalen en ik heb er dus al 7 laten weghalen. telkens weer spannend totdat de uitslag komt.
Ook ik moet het goed in de gaten houden. de laatste moedervlek zat op mijn rug en die heeft mijn man voor mij gezien.
Ik mag me elk jaar laten controleren door de dermatoloog, de reden is dat mijn moeder overleden is aan een melanoom en deze vorm erfelijk is. Ik doe de controle zelf, met mijn man die de rug voor me checkt. Meer dan opgelucht ademhalen en doorgaan met leven kun je niet na elke goede uitslag.

dre

dre

26-04-2010 om 12:56

Wel melanoom

Hoi allemaal,
Tuurlijk schrik je als de arts zoiets zegt, niet helemaal handig van de man!
Ik heb zelf al 3x een melanoom gehad en ben nu onder behandeling bij het LUMC. Ik doe het hele jaar stoer en vind het allemaal normaal, maar zodra ik voor controle moet ben ik gewoon weer bang. Ik vind dat heel normaal, dat is een goede emotie, laat die maar lekker komen, verwerk het en ga weer door met leven.
Het enige is dat je er niet te lang stil moet blijven staan, je kunt inderdaad ook buiten over de stoeptegel struikelen! Mijn motto is altijd:
herinner je gisteren
droom van morgen
maar leef vandaag!

suc6
Dre

mijk

mijk

26-04-2010 om 14:34

Nikus (soort van ot)

mag ik jou (evt per mail) wat vragen over die onderzoeken. Echtgenoot is ook een grote moedervlek allemaal rafelig en atypish)en er is een vermoeden van erfelijke aanleg voor melanomen. Desalniettemin vertrapt hij het om naar de dermatoloog te gaan.. IK struisvogel daar al een tijdje in mee omdat de paniek me anders te veel wordt.

Zijn weigering heeft te maken met dermatologen uit een ver verleden dus ik ben benieuwd naar wie jullie toegaan en hoe happig op wegsnijden die arts is. (Wij wonen in stad dus ik ga er vanuit dat jullie in de buurt gaan) Dat is de grote frustratie van echtgenoot. Hij geneest niet netjes en heeft een paar flinke littekens van goedaardige moedervlekken De snijranden gaan soms door anderen wat ook weer riskant is.

Kortom eigenlijk wil ik hem bij de dermatoloog dus hoop ik dat jhij een goeie weet!

Mijk ([email protected])

Yta Chalne

Yta Chalne

26-04-2010 om 16:05

Totaal niet in jouw richting..

..maar voor anderen die in de buurt van Den Haag, Utrecht of Nijmegen wonen: de Mauritsklinieken zijn voor mij een uitstekende keuze gebleken. Op tijd, mooie omgeving, aardige mensen, echt weer heel anders dan een gewoon ziekenhuis. Erg plezierig. Ideale plek voor dit soort controles.

Tinus_p

Tinus_p

26-04-2010 om 17:09

Eerlijk

Dre:
"Tuurlijk schrik je als de arts zoiets zegt, niet helemaal handig van de man!"
Maar wel eerlijk.

Mijk

Ik heb je teruggemaild

mijk

mijk

28-04-2010 om 16:35

Dank

Ik mail je terug!

100%mama

100%mama

01-05-2010 om 13:52

Jazeker

herken ik het gevoel. Ook ik heb heel vele moedervlekken er er al ontelbare weg laten halen. een paar jaar terug had ik opeens ook een "extra" moedervlek en ook hierbij keek de dermatoloog bedenkelijk vanwege de vorm en afwijkende kleur. Gelukkig bleek bij mij deze ook "niets" te zijn, maar heb toch ene paar dagen flink in de rats gezeten en idd bij wijze van spreke al mijn begravenis geregeld....Toch is eigenlijk zonder iets bijzonders het "angst" gevoel naar de achtergond verdwenen. Ik merk wel dat ik nu meer "zenuwachtig" ben als ik voor controle ga, maar in het "dagelijkse leven" denk ik er niet meer aan, heeft ene paar weken gebeurt. Ik had dan gedachte van "stel dat het wel fout zou zijn geweest dan....". Op een gegeven moment was dit gevoel er gewoon niet meer (tot dit draadje, dan komt het gevoel weer even de hoek om kijken.....)

Hoewel het super mooi is dat er niets aan de hand was....sterkte hoor, komt goed!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.