Gestopt met roken en nu?
Zoals de titel zegt, ik ben gestopt met roken.
36 uur zonder enige damp in mijn keel, zonder dat stokje tussen mijn vingers.
Met hulp van medicatie waarvan ik vast de naam niet mag noemen.
Die werkt goed, maar heeft nogal wat bijwerkingen.
Hoe gaat het verder, wanneer gaat die hang en drang naar "ja lekker!" een beetje weg?
Ik merk dat, zoals ooit een reclame zei, er een paar sigaretten zijn die je echt mist. Hier zijn er dat een stuk of 3.
Dat zijn voor mij de lastige momenten.
Ik probeer cirkeltjes van gewoontes te doorbreken, koffie na het eten uit te stellen omdat mijn rookmomenten ook vaak met koffiemomenten samenvielen.
Ik ben nooit een kettingrookster geweest, maar 8-10 haalde ik wel.
De reden waarom ik stop?
Mijn bloeddruk bleek bij toeval te hoog, de kosten en ik dacht er al jaren over na maar heb het nooit uitgevoerd. Daarnaast word ik dit jaar 50 en mag mijn leven na een zware periode waar ik nog niet doorheen ben wel eens positief veranderen.
Zijn er ervaringsdeskundigen die mij kunnen vertellen hoe hun afkickproces is verlopen? In mijn omgeving helaas weinig tot geen mensen die wat kunnen helpen, vandaar hier gevraagd.
Alles tips, adviezen enz zijn welkom.
reacties
Ik herken wel e.e.a. wat hier staat.
"Ik vind het ook makkelijker maar tegelijkertijd moeilijker worden.
Vaak het idee van tsja, alles goed en wel, mooi volgehouden dat niet-roken, nu wel weer tijd voor een sigaretje!
En het besef begint te komen dat ik nog zó lang gestopt kan zijn, dat is volkomen zinloos als ik weer begin...dan ben ik gewoon weer een roker.
Een besef dat me eerder benauwt dan dat het me stimuleert."
Dat is bekend. Fysiek ben je al lang niet meer verslaafd, maar psychisch nog wel. Het was immers zo'n gewoonte: nu even roken! En inderdaad, bezwijk je één keer, dan blijft het niet meer bij eentje.
"Af en toe een dip als in: heel sterke trek. Niet lichamelijk, maar geestelijk. Toch geen behoefte er iets aan te doen, ik weet dat het moment overgaat en daarop vertrouw ik."
Ik heb geleerd om proberen te ontdekken hoe lang zo'n "craving" duurt en tot mijn verrassing was dat hoogstens een paar minuten. Zoek afleiding. Ga de hond uitlaten, afwassen, kruissteken borduren, ga iets doen!
"Maar ook kwam er de gedachte: wat saai, ik wil NU roken, kan ik nu echt nooit meer roken ook niet voor de gezelligheid?
Een soort spijtgevoel dus, maar nogmaals: niet in de zin dat ik weer ga roken."
De gedachte van "nooit meer" kan een negatieve uitwerking hebben. Ik heb gehoord van iemand in hetzelfde schuitje dat hij tegen zichzelf, om dat loodzware "nooit meer" te vermijden, zei: "Als ik 85 jaar oud ben mag ik weer roken."
En van een ander: "Vandaag rook ik niet. Morgen zie ik wel weer." (en dan de volgende dag natuurlijk hetzelfde zinnetje 
(zelf ben ik inmiddels zo'n 11 jaar rookvrij)
Dames dank
Ik heb het er weinig over irl en dan is het hier toch best fijn zo nu en dan.
Tante Til, ben erg benieuwd naar hoe het gaat met/na afbouw medicatie.
Fijn dat je goed slaapt. Ik ken de combi roken-slecht slapen niet, maar kan natuurlijk altijd voor jou zo werken. Of het vd medicatie is merk je na afbouw, lijkt me. Als het slecht slapen terug komt misschien iets om te bespreken met ha, als je zo goed op medicatie reageert?
Fruit
In de tijd dat roken nog mocht maar alleen bij de koffieautomaat en niet meer in de werkruimte, was het daar op gezette tijden dus best gezellig en druk. Een niet-rokende collega ging van narigheid af en toe maar mee want die vond dat hij ook recht had op ieder uur 'Peuk-pauze', ook al rookte hij niet. Vond dat toen een goed punt maar sneu dat hij in onze rook moest staan. Maar goed, toen ik stopte, had ik dus ineens geen reden meer te stoppen met werkzaamheden. Als plaatsvervanger en om mezelf af te leiden ben ik toen 'lastig groente en fruit' gaan eten. Een verse ananas schoonmaken (duur, ja, maar dat is roken ook), sinaasappel schillen, paprika in stukjes, dat soort dingen. Heeft bij mij goed gewerkt en de mensen om me heen vonden het ook prettig want op een of andere manier begon ik ook fruit voor anderen schoon te maken. Hoeveel sinaasappels kun je schillen voor jezelf op een dag 
.
11.5 week
Jawel, bijna drie maanden. Afgebouwd met medicatie en ik merk weinig verschil meer. Een kwestie van trek hebben maar weten dat je niet wilt.
Op 3 nachten na slaap ik al die tijd door. Ik geniet er maar van!
Ik vind het nog steeds niet makkelijk, maar weet dat de trekmomenten momenten zijn. Dat geeft vertrouwen. Wil ik nog roken? Ja, graag, zegt mijn ene stemmetje. Hou je kop, zegt t slimste stemmetje. Zo ga ik van dag naar dag.
Ik ben in de afgelopen weken niet aangekomen. Betekent dat dat dat niet zal gebeuren en dat ik bij die groep hoor waarbij dat niet gebeurt of is het daar te vroeg voor om dat te zeggen?
Tante Betsie nog gestopt? Ben je op vakantie of vrij geweest? Was het toen lastiger? Verandering van ritme,. Ontspannen en gezellige momenten..kan me er alles bij voorstellen. Hoe is het met de kauwgum?
Tante til...goed hoor!!!!!
En aankomen hoeft echt niet. Ik ben jaaaaren geleden gestopt, en nooit aangekomen. Dat kan best.
Ga zo door!!!!
Ingrid
Oh tante Til
Het is je gewoon echt gelukt! Fantastisch!
Houd in je achterhoofd dat óók na lange tijd één sigaretje wél kwaad kan. Maar zo te horen heb je niet de neiging om daarover te gaan fantaseren (sigaretje als beloning voor inspanningen).
Gefeliciteerd!
Tante Betsie, hoe gaat het met jou?
gefeliciteerd!
Goed bezig! Knap gedaan, diep respect.
Gewoon een kleine update
Niet om weer een discussie te starten, alleen even vertellen dat mijn poging nog steeds succesvol is.
Ruim 9 maanden gestopt met roken, 3 kg aangekomen(was niet zo welkom) en het gaat goed.
Effecten op de gezondheid, betere reuk of smaak, conditie enz merk ik niets van.
De " ik wil roken"-momenten zijn er niet elke dag, soms bv 3 x kort en hevig, soms zeg ik het eens hardop, maar ik onderneem geen actie De momenten worden langzaam minder, maar zijn er nog wel. Merk dat dat tussen mijn oren zit en het snel wegzakt. Soms wel wat behoefte nog aan de gewoonte dus en het bijbehorende gevoel. Maar de onrust die dat tegelijk ook gaf mis ik niet.
Ik vind een pas aangestoken sigaret nog heerlijk ruiken, maar daarna vind ik het stinken. Dat vond ik ook toen ik nog rookte hoor.
Als er buiten iemand rookt loop ik er met ingehouden adem voorbij en snuif het niet stiekem op, ik wil het niet inademen om niet voor gaas te gaan en niet omdat mijn lijf schoon is..Zoiets.
Ik ben blij en tevreden en, al ben ik dat niet snel, ook wel trots omdat ik in een lastige situatie een voor mij moeilijke beslissing nam.
En hier bedankt voor de lieve ondersteuning!
Tante Betsie, hoe is het jou vergaan?
Heee Tante Til
Wat goed zeg!!
Alleen jammer dat je geen concrete effecten voelt, maar dat wordt misschien gecompenseerd door je terechte trots en tevredenheid
Heel leuk dat je dit nog ff liet weten
goed zo
Jammer dat je geen directe effecten merkt, had ik ook niet en dat vond ik best oneerlijk.
Ruim 5 jaar voor mij en soms, heel soms bekruipt mij ook nog dat gevoel dat ik eigenlijk, stiekem, best wel zou willen roken, gewoon eentje. Heel hard wegdrukken dat gevoel, want het is er natuurlijk nooit "gewoon eentje", het is "terug bij af en weer heel die ellende door om weer te stoppen".
Echt hartstikke goed van je!
En heel terecht dat je trots bent
Goed zo
Mooi zo, mevrouw de niet-roker!
Jammer dat directe effecten uitblijven. Behalve de financiële dan, want het bespaart een hoop geld als je niet rookt. Maar ja, dat geld blijken mensen in de praktijk toch vaak niet over te houden, is me verteld (ik zou het niet weten, ik heb nooit gerookt).
De lange-termijneffecten daar merk je nu niks van natuurlijk. En in de toekomst eigenlijk ook niet, want je weet niet wat je voor narigheid zou hebben gekregen als je was blijven doorroken.
Of misschien toch. Mijn vader is als dertiger met roken gestopt. Mijn stellige overtuiging is dat hij daarvan nu de vruchten plukt. Kennelijk zijn zijn vaten bij hem een zwakke plek. Hij staat daarvoor onder controle bij o.a. de oogarts, heeft onder controle gestaan van de cardioloog maar die hoeft hem nu niet meer te zien. Hij is 75. Ik heb gelezen wat roken met je vaten doet, en ik heb toch sterk het idee dat als mijn vader stug was blijven doorroken, hij er mogelijk niet meer was geweest. Of misschien wel, maar dan met forse beperkingen. Zijn broer (die wel rookte - maar ook verder ongezonder leefde, eerlijk is eerlijk) heeft deze leeftijd niet gehaald.
Dus ja, er is winst. Maar dat merk je misschien pas over dertig jaar. Maar dan zijn je kinderen (en kleinkinderen?) je dankbaar
Groeten,
Temet
Lieve mensen,
Wat fijn om hier te kunnen lezen hoe jullie het stoppen ervaren. Ik zit momenteel op dag 2😀. Weeral, want het is zeker niet mijn eerste stopervaring. Ik hoop voor mezelf ooit eens te kunnen neertypen: reeds 11 jaar rookvrij of zoiets. Maar ondertussen neem ik het dag per dag, ikzelf heb ook niet veel steun uit mijn omgeving, al weet ik niet of ze me de ‘juiste’ steun zouden kunnen geven. Hier vind ik alvast veel moed om verder te zetten. Dus hartelijk bedankt voor dit topic.
Dit is een zeer oud topic. Je kunt beter een nieuw topic openen met medestanders van nu. Nu gaat iedereen reageren op de eerste vraag omdat men niet altijd ziet dat het een oud topic is. Daarom sluit ik deze discussie en je bent natuurlijk welkom om een eigen discussie te starten.
