Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Hysterectomie

Dag Dames,
een tijdje geleden was hier een draadje waarin enkelen onder julie nog een hysterectomie moesten ondergaan. Omdat ik in hetzelfde schuitje zit ben ik zeer benieuwd hoe het ondertussen met jullie is. Verder heb ik nog een paar kleine vraagjes zoals: hoelang duurde het voor jullie weer konden wandelen (bv kinderen naar school brengen)? Hoelang voor je weer kon fietsen, hardlopen, zwemmen, avondje uit enz.?
Ik wacht vol spanning op jullie relaas!
groeten,
Corleone

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Herstel gaat voorbeeldig...

Hoi Corleone,

Ik ben vrijdag 19 september jl. 's morgens geopereerd. Had gekozen voor een epidurale pijnbestrijding, die zaterdagnacht pas werd stopgezet (lekker hoor). Op de uitslaapkamer is de pomp vrij hoog gezet, want ik had toch best wel pijn. Dit luisterde zo nauw, dat ik al heel snel weer verder sliep. Zaterdag was overigens goed te doen, heb ook netjes alle paracetamollen geslikt die mij werden gegeven. Zondagochtend vroeg gingen alle toeters en bellen van mij af. Eerst de catheter eruit, toen de epiduraal en vervolgens het infuus en vrij was ik. Lekker gedoucht en wat over de gang gelopen, ik voelde me prima! Later deze dag (kan ook maandagochtend zijn geweest) ook nog een klysma gehad (is een klein tubetje die je in de anus leegspuit, zo lang mogelijk ophouden en dan... ontlasting. Echt niet vervelend!)

De dag erop (maandagochtend) werd ik ontslagen en donderdag aanstaande heb ik al weer controle bij de gynaecoloog.

Je krijgt natuurlijk wel een aantal restricties mee naar huis. Niet tillen, bukken, geslachtsgemeenschap, tampons, fietsen, zwemmen tot aan de controle. Heb op gegeven moment wel zelf, omdat het zoooo goed ging het ziekenhuis opgebeld om te vragen of ik misschien auto mocht rijden en lang zitten (lees computeren). Dat schijnt wel uniek te zijn zo snel, althans zo reageerde de verpleegkundige. Ik mocht dat allemaal wel van gyn, maar moest goed naar mijn lichaam luisteren. Opbouwen mocht bij mij dus wel erg snel, maar doe dat alsjeblieft niet op eigen houtje!! Bel net als ik even naar jouw gyn, als je je goed voelt.

De baarmoeder is gelukkig vaginaal verwijderd, had dus geen buikwond (wat oppassen betekent=minder pijn, wel op tijd je rust nemen). Overigens wel intern een grote wond. Je zult wel degelijk je darmen voelen die daar langs gaan (hihi). Ik ben er schijnbaar erg goed doorheen gekomen, achteraf mag ik wel zeggen dat het mij 100% is meegevallen.

Dat is natuurlijk achteraf gesproken, er zijn ook andere ervaringsverhalen. Heb ik ook gelezen hier op OOL. Verwacht dus maar niet te veel... dan kan het alleen maar meevallen.

Corleone, hoop dat jij ook zo'n geluksvogel bent als ik!

Groetjes en toi, toi (wanneer moet je eigenlijk?)

Z0nnetje

Z0nnetje

20-10-2008 om 13:01

Ja hier ervaring

bij mij is mijn bm vaginaal verwijderd, ik had geen buikwonden. Dat scheelt. Ik heb dna ook nauwelijks pijn gehad en het herstel ging echt mega goed.

Herstellen ging snel, na ca 2 weken kon ik zelf de kinderen met de auto naar school brengen & ophalen.

Ik heb me wel streng aan de voorschriften gehouden. Niet tillen de eerste 6 weken, rust nemen etc.

Eerste 2 weken was manlief vrij, daarna was hij 2 weken lang om 15.00 uur thuis om de kinderen uit school te halen en alles te regelen (clubjes, eten, zwemles etc).

Daarna was het schoolvakantie en ben ik met kids veel in de achtertuin geweest, we zijn nergens naartoe gegaan en hebben lekker in en om het huis gerommeld.

Na 6 weken ben ik rustig aan weer gaan werken, na ca 10 weken was ik weer op mijn normale uren per week (24). Ik heb een kantoorbaan en hoef geen lichamelijk werk te doen.

Het is mij achteraf erg meegevallen.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

20-10-2008 om 13:15

Hier

Mijn bm is een half jaar geleden vaginaal verwijderd. Ik kreeg een bloeding, waardoor ik binnen 24 uur weer onder narcose moest en een bloedtransfusie moest ondergaan. Verder alles ok; niet misselijk geweest en geen pijn gehad. Ik had geen extra pijnstilling nodig en heb het gewoon gedaan met de paracetamol. Ik heb wel een week in het zkh gelegen. Mijn zoontje van zeven logeerde bij opa en oma en ik had drie keer per week een uurtje thuishulp. Ben toch redelijk snel hersteld; na anderhalve week heb ik voorzichtig wandelend een boodschapje gedaan, na drie weken kon zoonlief weer thuis komen. Heb wel drie maanden last gehad van concentratiestoornissen en geheugenproblemen door de narcoses. Fietsen, zwemmen en autorijden kon ik pas weer na 6 weken en dat is ook de tijd die ervoor staat. Zorg echt voor voldoende hulp en luister naar je lijf. De meeste vrouwen gaan weer veel te snel van alles doen en dat bekoop je later; een iemand die ik ken scheurde haar banden waaraan haar bm was opgehangen. Dus neem die tijd!

Corleone

Corleone

21-10-2008 om 08:58 Topicstarter

Dank

Dank voor al de reakties!
Ik begrijp dus dat her erg van persoon tot persoon afhangt, de ene kan na 2 weken al iets maar de andere nog niet ... dat wordt even afwachten dus. Ben erg zenuwachtig, niet alleen voor de operatie (nog nooit gehad) maar ook voor het 'geregel' met de kinderen. Jongste is echt te klein om alleen naar school te lopen/fietsen. Middelste + oudste gaan op zelfde school maar stoppen een half uur later. Pas als alles geregeld is zal ik rust in mijn hoofd krijgen vrees ik.
groeten,
COrleone

Corleone

Hoi,

Begrijpelijk dat je er tegenop ziet; het is ook niet niks. Best een zware operatie ook. Bij mij is in april 2007 mijn baarmoeder verwijderd en is er meteen voor- en achterwandplastiek gedaan.
Het verschilt inderdaad nogal van persoon tot persoon, maar net zoals Elisa zegt; ik zou echt die zes weken nemen die er voor staan. Reken er in ieder geval op dat je tot je nacontrole niet mag fietsen, lange stukken lopen, niet mag tillen, niet het huishouden kan doen.
Destijds heb ik er voor gezorgd dat er in die zes weken altijd iemand extra in huis was als ik met de kinderen was. MIjn kinderen waren destijds net twee en viereneenhalf. Achteraf gezien was de laatste week misschien niet nodig geweest, maar verder was het echt nodig!
Vanaf twee weken na de ingreep ben ik wel wat meer gaan doen, maar dan heb je het echt alleen maar over kleine stukjes wandelen. En dan even naar de winkel op de hoek van de straat ed.
Ik merkte ook meteen wanneer ik teveel deed; dan begon ik wat meer de vloeien of kreeg ik pijn.
Verder heb ik weinig pijn gehad; direct na de ingreep was het heel heftig; ik reageer eigenlijk niet op morfine. En met paracetamol en diclofenac was het behoorlijk pijnlijk. Maar na een dag werd dat minder. Ik ben op maandagmiddag geopereerd, woensdag kon ik lopen en zelfstandig douchen, donderdagochtend ging de catheter eruit en 'smiddags mocht ik naar huis.

Heb je ook een folder oid meegekregen met adviezen voor na de tijd? En weet je al wanneer je 'mag'?

Groet, heli

Oh ja,

ik heb totaal geen spijt! Ik vloeide elke dag, anderhalf jaar lang; nu dus nooit meer en ooohh wat is dat heerlijk!!

Yta Chalne

Yta Chalne

21-10-2008 om 10:31

Ook

Alweer anderhalf jaar geleden heb ik ook die operatie ondergaan (via de buik), ik vond het geen erg zware operatie. Het er tegenop zien duurde langer dan het gebeuren erna Ik ben 's ochtends vroeg geopereerd, al dezelfde dag is de catheter eruit gegaan en kon ik zelf naar het toilet. De derde dag stond ik 's ochtends om half negen klaar om naar huis te gaan. Je kunt meteen wel wát, maar geen huishoudelijk werk (oh jámmer en uiteraard niet meteen wandelen, kinderen wegbrengen etc. Maar een kopje thee zetten voor jezelf, aankleden, douchen, kletsen op de bank, OO lezen, dat gaat allemaal best
Ik was in slechte conditie (al voor de operatie) en was sowieso erg ziek, maar ook dan ben je dus qua nasleep operatie binnen een paar weken wel weer aardig op de been. Beschouw het vanaf de derde week na de operatie maar als een verplichte vakantie, rust lekker uit, maak je niet druk en je zult zien dat het best goedkomt!

Wow

Wat een sneller herstellers allemaal! Ik heb 3 jaar geleden een operatie gehad (voorwandplastiek, achterwandplastiek en het verwijderen van de baarmoeder)

Ben op maandag geopereerd en had donderdag pas weer het gevoel dat ik bewust aanwezig was op deze aarde Erg ziek geweest van de morfine (bleek ik niet tegen te kunnen) Lage bloeddruk, niet plassen, een Hb van 4,3. Allemaal zaken die mijn herstel niet bevorderden.

Ik weet nog goed dat ik op donderdag weer wat gegeten heb en dat ik na 2 zakken bloed (die ik beslist niet wilde hebben, maar ik had weinig keus) aardig snel opknapte.

Eenmaal thuis ging het herstel vlot. Gedurende de 6 weken dat ik niet mocht tillen hadden we een particuliere hulp in huis overdag. De rest van de tijd boden echtgenoot, moeder een schoonmoeder hulp. Dat was heel fijn (1 van 4 en 2 van 2 jaar oud)

Achteraf had ik het eerder moeten doen, maar ja Weg rugpijn, weg moeheid, weg lichamelijke ongemakken!

Kinderen dus

Mijn kinderen 1 van destijds 4 jaar oud en 2 van 2 jaar

Piedjee (beetje ot)

Ik sta ook te kijken van de verhalen. Vond ik mezelf al heel snel, kan het nog sneller
Denk ook wel dat het verschilt dat wij voor- en achterwandplastiek erbij hebben gehad.
Mag ik je een persoonlijke vraag stellen? Je schrijft dat het alweer een aantal jaren geleden is; is er bij jou wat betreft achter- en voorwand sindsdien ook nog wat veranderd? Verslechterd bedoel ik dan?
Bij mij is het nog maar anderhalf jaar geleden en had al heel snel het gevoel dat het alweer minder werd. Dat gevoel heb ik nog steeds; als het zo doorgaat ben ik over een paar jaar weer aan de beurt...

Groet,
heli (hebben wij trouwens ten tijde van jouw ingreep ook met een elkaar in een draadje geschreven, jij nog met een andere nick? Je verhaal komt me zooo bekend voor.)

Yta

Jij schrijft dat je bm via de buik is verwijderd; wat bedoel je preices; met bikinisnede of via laparascopie? Want tsjee, wat een snelle hersteller ben jij!

Lin

Yta Chalne

Yta Chalne

21-10-2008 om 19:07

Heli

Ik heb het allebei gehad (het eerste mislukte) Ik ben geen snelle hersteller maar wel fanatiek als het erop aankomt zo snel mogelijk weer uit het ZH naar huis te vertrekken. Als de minimumeis is: 'twee nachten zonder catheter' dan moet dat ding er dus onmiddellijk uit. Een hb van onder de vier had ik al (en heb ik nog steeds), daar hoefde ik dus gelukkig niet voor te blijven (was wel riskant natuurlijk, maar dat is prima verlopen) Ik heb ook nog een hele hoge pijngrens, weet ik inmiddels, dat zal ook helpen. Overigens lag ik naast een vrouw die een achterwandplastiek erbij had gekregen en die was echt heel erg ziek na de operatie, met veel bloedverlies, overgeven en vrijwel niet bij bewustzijn. In mijn optiek is dat dus inderdaad een operatie van een andere orde!

Nasha the first

Nasha the first

21-10-2008 om 23:29

Hier ook positief!

En ook vrij snel hersteld na de operatie....maar de tips van de andere dames wel in acht nemen....niet te snel willen en vooral niet tillen....

Z0nnetje

Z0nnetje

22-10-2008 om 07:35

Heb je een partner?

zo ja, dan heeft je partner recht op 2 weken zorgverlof. Mijn man heeft dat dus opgenomen (verspreid over ca 4 weken) en hierdoor kon de boel thuis gewoon doordraaien.

Hulp id houdhouding hebben wij al, dat liep gewoon door. De eerste week (toen ik in het ziekenhuis lag) is mijn schoonmoeder geweest. Het is nl erg lastig om zwemles, ziekenhuis bezoek en andere sportclubjes in he eentje te combineren met 3 kinderen .

Mijn herstel ging snel, maar dat komt ook omdat ik me goed kan overgeven aan rust, en de boel de boel laten. Stof en troep lopen niet weg, na het rusten ligt het er allemaal nog... hoef je echt niets voor te doen ) En als je lang genoeg wacht, is manlief of de hulp alweer bezig...

Verder hebben mijn jongens (8, 6 en 4) veel zelf gedaan. Bleken ze ook allemaal erg goed te kunnen. Als mama ziek is en het echt niet kan, dan gaat er veel vanzelf en zonder mopperen. Was voor mij ook wel een eye-opener overigens, ik ben toch snel geneigd het even voor ze te doen... is dus echt niet nodig!

Verder geniet ik nog dagelijks van het nooit meer vloeien.. echt geweldig!

Corleone

Corleone

22-10-2008 om 18:25 Topicstarter

Belgie ...

Ik heb een partner, maar hier in Belgie kan je daarvoor geen zorgverlof krijgen ... Verder heb ik ook niet zoiets als een foldertje 'voor erna' gekregen. Door al jullie verhalen krijg ik nu toch wel wat kijk op de zaak!
Iedereen bedankt!
Corleone

Heli

Hoi Heli,

Het kan inderdaad zijn dat wij eerder met elkaar 'gesproken' hebben (onder een andere nick) Ik heb ten tijde van jouw ingreep ook wel gepost geloof ik (w.s. onder Piedjee)

Bij mij is alles positief veranderd. Ik heb vorig jaar wel een paar maanden bekkenbodemfysio gehad. Maar verder ben ik nog iedere dag blij dat ik destijds geopereerd ben!

Welke klachten heb jij dan? Wat vervelend dat het niet gaat zoals je graag zou willen!

Piedjee

Hoi,

Ik ben ook nog steeds blij hoor!
Ik heb alleen het gevoel dat mijn verzakkingen alweer aan het terugkomen zijn. Dat kan ik natuurlijk gewoon voelen, maar ook sommige klachten komen weer terug (plastische details even nagelaten ).
Heb jij destijds na de operatie ook bekkenbodemfysio gehad? En zo ja, heb je vorig jaar dan nog wat anders opgestoken?
Groet, heli

Corleone

Corleone

23-10-2008 om 12:16 Topicstarter

Heli!

Lieve heli, bedankt voor die informatie, ik ben er heel blij mee! Zo wordt het toch een stuk duidelijker.

Ik denk dat het psychologische aspekt bij mij ook een grote rol speelt, alhoewel ik 3 kinderen heb en zeeeeer blij zal zijn nooit meer ongesteld te zijn heb ik moeite met het afsluiten van het hoofdstuk 'nooit meer zwanger'. Moeilijk uit te leggen want ik heb/had daar helemaal geen plannen voor maar toch ...

groeten,
COrleone

Corleone

Herkenbaar; dat psychische aspect ervan! Hoewel ik twee ontzettend spannende zwangerschappen met veel complicaties heb gehad waarbij we godzijdank - het had ook heel anders kunnen aflopen - twee heerlijke mannetjes hebben mogen krijgen, was het voor mij duidelijk dat ik nooit meer zwanger zou willen/kunnen worden. Het is me zelfs zeer afgeraden dat nog eens te doen. En toch... toen ik eenmaal na veel wikken en wegen het besluit had genomen mijn baarmoeder te laten verwijderen was het toch moeilijk. De keuze wordt je gewoon ontnomen. Er is geen weg meer terug.
Ik moet wel zeggen toen ik daar eenmaal een paar traantje om gelaten had, was het ook wel weer weg. Het was goed zo. Ik was al zo lang aan het modderen en ziek; het was voor mijn kinderen ook goed dat niet altijd meer bloedarmoede had en lamlendig was. Of dat ze ineens halverwege het boodschappen doen/naar school brengen oid, snel mee naar huis moesten omdat ik zo verschrikkelijk doorlekte dat het me in de schoenen stond.
Maar het is nogal wat. Niet alleen fysiek. Maar je zult zien; als het eenmaal achter de rug is. Heerlijk!

Succes! (weet je al wanneer?)
heli

Corleone

Corleone

23-10-2008 om 15:01 Topicstarter

12 nov is het zo ver! Eerst nog weekje herfstvakantie (volgende week in Belgie). Heb inmiddels ook na het doorlezen van enkele draadjes hier een r4ds kaart besteld voor tijdens de revalidatie dus je ziet dat ik echt wel wat aan dit forum heb.
groetjes
Corleone

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.