Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Puck2

Puck2

02-01-2010 om 16:02

Iemand ervaring met "kleur je leven"

Ik kreeg gisteren een foldertje in handen van een internetcursus "kleur je leven" Dat is een online cursus die ontwikkeld is door het Trimbos-instituut en aangeboden wordt door GGZ-instellingen. En het is geschikt voor mensen die zelf hun somberheid en/of depressieve gevoelens aan willen pakken. Nu zit ik al een jaar aan de AD en nog heb ik af en toe van die flut-dagen en ze zeggen dat ze daar handvaten voor kunnen aanbieden. Mijn psych wilde mij opgeven voor een mindfullness-cursus, maar ik herkende me niet in de doelgroep, in de doelstellingen en ook de methode (mediteren etc.) is me veel te zweverig.
De website van kleur je leven ziet er wat dat betreft een stuk meer "mijn ding" uit. Zijn er hier mensen die die cursus hebben gedaan en hun positieve of negatieve ervaringen ermee willen delen op het forum?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Amasja

Amasja

03-01-2010 om 18:58

Ervaring met beide

Hoi Puck,

Ik heb ervaring met beide: "kleur je leven" en mindfullness. Het licht er denk ik een beetje aan wat je al over depressies en hoe die te voorkomen weet. Ik was al aardig ingelezen (en had al aardig wat ervaring ) en "kleur je leven" bracht mij dan ook eigenlijk niets nieuws. Voor mij werkte dat niet.
Mindfullness ben ik echter wel zeer enthousiast over. Ik heb het boek "mindfullness en bevrijding van depressie" gelezen. Daarin staat uitgelegd waarom het helpt bij het voorkomen van een nieuwe depressie (het is niet echt bedoeld om uit een depressie te komen). Die beschrijving sprak mij erg aan, en de techniek werkt ook echt voor mij kan ik zeggen. Voor mij zijn de belangrijkste aspecten: het stopzetten van gedachten over verleden of toekomst, en het accepteren van jezelf, wat je denkt, wat je voelt. Voor mij is mindfullness niet zozeer mediteren, maar meer "in het hier en nu leven."

Puck2

Puck2

03-01-2010 om 21:29

Amasja

Jou beschrijving van mindfullness sterkt mij in mijn mening dat het echt helemaal niets voor mij is: "het stopzetten van gedachten over verleden of toekomst, en het accepteren van jezelf, wat je denkt, wat je voelt." Dat is voor mij helemaal niet aan de orde. Mijn depressieve gevoelens komen door een puur lichamelijke oorzaak en ik zoek dus praktische vaardigheden om slechte dagen om te buigen. Op de wibsite van het ziekenhuis in de buurt stonden voorbeelden uit de cursus die daar gegeven wordt en echt waar, toen ik die beluisterd had werd ik juist down bij de gedachte dat ik die cursus zou moeten volgen. Puckman ook nog laten bekijken of ik misschien te eenzijdig keek en toe die ook zei dat het echt niets voor mij was heb ik de intake-afspraak afgezegd en dat voelde heel goed. Ik heb ondertussen de intake-lijst voor kleur je leven ingevuld en uitgelegd wat mijn doel is. Ik ben benieuwd of degene die mijn intake beoordeelt vindt dat de cursus geschikt voor mij is.

Ook ervaring met beiden

... en ook wildenthousiast over mindfullness.

Sorry.

Ik krijg de indruk dat je een heel spontane afkeer hebt van mindfullness want de wijze waarop je het benadert en omschrijft strookt niet echt met hoe het is bedoeld. Het is aanvankelijk door Jon Kabat-Zinn juist gebruikt voor patiënten die klachten hadden waarbij andere middelen niet aansloegen (dus niet alleen mensen met depressieve klachten maar ook bijvoorbeeld pijnklachten), en het geeft juist bij uitstek handvatten om 'slechte dagen' door te komen.

Het is een benadering die afwijkt van hoe we dagdagelijks over dit soort klachten praten, misschien is dat wel wat je afschrikt. Ik ga ook niet zeggen dat je door die schrik heen moet. Ik heb wel vaker in mijn omgeving mensen gezien die er onmiddellijk niets van moesten hebben. Dan is het gewoon niet voor jou.

Je vroeg input over kleur je leven: dat is veel meer op cognitieve beginselen gestoeld, mindfullness tapt uit een heel ander vaatje.

Zelf vond ik het vaatje dat uit de cognitieve therapie komt maar erg beperkt. Dus dat is mijn persoonlijk indruk van 'kleur je leven'. Het haalde mij niet uit mijn hoofd. Het stuurde me er juist heen.

Heb nog geaarzeld of ik zou reageren maar ik doe het toch even omdat er verder zo weinig mensen reageren.

Succes ermee!

Puck2

Puck2

04-01-2010 om 09:17

Rodebeuk en amasja

Niets sorry hoor Rodebeuk, ik ben juist blij met je reaktie. Ik sta ook open voor andere meningen, als ik dat niet stond dan had ik dit draadje ook niet hoeven starten toch? Het klopt dat ik inmiddels een afkeer heb gekregen van mindfullness. In het begin stond ik er weliswaar sceptisch tegenover maar wilde er zeker positief mee beginnen, maar juist door het lezen en luisteren naar de website is de afkeer ontstaan. Ik ben erg down-to-earth en dit klonk allemaal zo ontzettend zweverig. Omdat ik alleen door mijn eigen bril kijk heb ik ook Puckman en een hele goede vriendin laten kijken en heb ze gevraagd of zij er wél wat voor me inzagen en of ik niet te bevooroordeeld was. Maar toen ze allebei tot dezelfde conclusie kwamen ging voor mij het boek dicht. Maar eerlijk gezegd vraag ik me door jullie verhalen af of de website (folder) en met name dan de te beluisteren oefeningen dan wel een goed beeld geven van de training. Als jullie tijd en zin hebben zouden jullie er eens even naar willen kijken en aangeven of het is zoals jullie het ervaren hebben. Daar ben ik nu wel heel benieuwd naar. Het oenige is alleen dat ik niet de directe link kan geven, hij wijst automatisch terug naar de hoofdpagina dus het is een kwestie van zelf even doorklikken.
http://ijsselmeerziekenhuizen.nl/ en dan patient, afdelingen, psychiatrie en dan verschijnt er links een groen blokje "aandachttraining". Van daaruit kan je de folder bekijken en oefeningen beluisteren.

Maria

Maria

04-01-2010 om 14:11

Ook mindfulness gedaan

Okee, ik zal even met de billen bloot gaan nu. Ik heb een depressie (gehad?) en daarvoor cognitieve gedragstherapie gevolgd. Mijn therapeut raaddde ook mindfulness aan, en ik twijfelde wel, want ik ben een enorme beta en iemand met de voeten vast op de grond. Ik had niet voor niks een gedragstherapeut gezocht. Maar wat bleek: je mediteert wel, maar het is NIET vaag. Ik zie het meer als hersengymnastiek. Het gaat niet om je hoofd leegmaken, integendeel. Het gaat om aandacht focussen. Het gaat erom dat je leert kijken en voelen wat er zich afspeelt in je hoofd EN in je lichaam. En dat was voor mij heel nuttig, omdat ik de neiging heb veel dingen te wegrationaliseren en onder de mat te schuiven. Mijn concentratievermogen is enorm verbeterd, mijn huneur stukken beter, en als ik toch nog eens een slechte dag heb, kan ik daar veel beter mee omgaan. In mijn groep zaten twee mensen met exogene depressies en ook zij vonden het heel nuttig. Ik zou zeggen: proberen, je verliest er niks mee.
Maria

Maria

Maria

04-01-2010 om 14:13

Oeps

Ik lees dat je al een andere keuze gemaakt hebt. Succes ermee!
Maria

Puck2

Puck2

04-01-2010 om 15:18

Maria

Ik heb nu de keuze gemaakt om eerst die kleur je leven op te pakken. Maar dat wil nog niet zeggen dat mindfullness een definitief gepasseerd station is. Daarom vraag ik ook naar ervaringen. Ik ben ook een echte beta en daarom verbaast het me dat jij juist zegt dat het niet zweverig is. Ik vraag me dus steeds meer af of de cursus waar mijn psych me voor opgaf wel hetzelfde is als waar jullie het over hebben. Vandaar dat ik ook de link erbij heb gezet.

Puck

Ik ben ook een echte beta. Ik heb jarenlang op de sportschool een 'body en mind' klasje gedaan waar ik erg blij van werd. en wat later eigenlijk (toen het echt hip werd) een mindfull-ness groepje bleek te zijn. zelfs voor een die hard rationeel type als ik (of misschien juist wel voor een griezelig down to earth type als ik) bleek het echt een schot in de roos. Niet dat ik vreselijk in mineur was of zo, of iets 'nodig' had. ikliep er gewoon per ongeluk tegenaan, maar achteraf zie ik dat ik er erg veel plezier van heb gehad (en ook veel plezier IN heb gehad) Zonder dat dat echt het plan was heeft het mentaal best hele goede dingen voor me gedaan. T is nu een beetje druk hiero, maar als ik tijd heb zal ik die link van je eens checken. Of het erg anders klinkt. Moet er wel bij zeggen dat ik persoonlijk denk dat het succes van dit soort dingen (of hoe goed het bij jou past) erg afhangt van degene die eea 'geeft'. in mijn geval een hele leuke meid (die eigenlijk net zo down to earth was als ikzelf). Te zewverig, en ik was denk ik ook al snel afgehaakt.

Ingrid

Puck2,

Ik had zo ongeveer dezelfde gedachten bij mindfulness als jij. Ik heb hem toch gevolgd en ik kan hem je echt van harte aanraden! Niks zweverigs aan, het maakt je juist heel erg bewust van het hier en nu. Juist als het eens even minder gaat heb ik veel aan de handvaten die ik door mindfulness heb geleerd. Ik ken inmiddels heel wat mensen die echt enthiousast waren na het volgen van de cursus ookal hadden ze de nodige scepsis vooraf. Ik zou zeggen; google eens verder op mindfulness en ga niet alleen op de info af die je nu hebt.

Groet, YvetteW

Puck

Ik heb even op de website gekeken maar geen tijd om de oefeningen af te luisteren... hmmm.. kreeg alweer zin... wederom sorry... sja, het staat er misschien wat zweverig. Maar om het echt zeker te weten zou je even naar de bron moeten gaan, de oorspronkelijke auteur... dus:

Twee tips nog.
1. Ff googlen op Jon Kabat-Zinn
2. Voorbeeldje. Als er een gedachte bij je opkomt waarvan je denkt wat moet ik daar nou mee. Dan zeggen ze in cognitieve therapie dat je moet nagaan of het een helpende gedachte is, en als het geen helpende gedachte is moet je de gedachte vervangen door een WELhelpende gedachte. Bij mindfullness daarentegen denk je alleen maar "oh, ik denk een gedachte". En als je dat maar vaak genoeg doet gebeurt er iets in jezelf waardoor je veel meer rust krijgt. Dat bedoelde ik met dat andere vaatje, je krijg echt een anderssoortige oplossing aangereikt voor de dingen die op je pad kunnen.

Verder ben ik ook een beta

En er was nog wat maar dat ben ik vergeten. Zo zie je maar weer, het helpt niet tegen alles.

Maria

Maria

05-01-2010 om 14:17

Even gekeken naar die link

Ja, het lijkt wel dezelfde cursus te zijn. Ik denk dat er een min of meer vast beginnersprogramma bestaat. Maar als ik naar de oefenigen luister, dan word ik ook een beetje kriegel. Blijkbaar hangt het erg van de docent af hoe de oefeningen gebracht worden. Deze Bettina heeft een wat weeïge stem en ze praat traag, daar hou ik persoonlijk niet van. "Mijn" docente klonk een stuk pittiger. Klinkt arbitrair, maar je zit heel wat uren naar haar stem te luisteren, en dan is het wel belangrijk dat je daar zonder al te veel irritatie naar kunt luisteren. Ik vermoed dat het net zoiets is als een psycholoog zoeken: je maakt kennis, en als het klikt dan is het goed. Zo niet, dan zoek je een ander.
Wat ik je nog wilde zeggen: op één na alle deelnemers van mijn groep waren vooraf sceptisch over mindfulness. Ze waren gekomen omdat ze allemaal met iets zaten waar ze vanaf wilden. Sommige waren gestuurd door hun arts/psych, anderen kwamen omdat ze juist niet naar een arts/psych wilden. Na afloop was iedereen (heel) enthousiast.
Maria

Puck2

Puck2

05-01-2010 om 15:11

Dank maria

Jullie zetten met nou wel weer aan het denken. De inhoud spreekt me nog steeds niet aan, maar als zelfs de meest verstokte sceptische beta overstag gaat dan heb ik ook nog een kans.
MAria, bedankt voor het beluisteren van wat fragmenten, je zou heel goed gelijk kunnen hebben wat betreft de cursusleiding. Die moet je id liggen en deze mevrouw werd ik helemaal ibbel van. Ieks!
Maar dat cognitieve blijft mij toch meer aanspreken, maar als je het ene doet hoef je het andere natuurlijk niet na te laten toch?

Amasja

Amasja

05-01-2010 om 21:14

Puck

Puck,

Ik heb even snel op de site gekeken, en zo op het eerste gezicht sprak de beschrijving mij niet echt aan, en kan ik me wel iets voorstellen bij jouw aversie.
Ik volg op dit moment zelf een mindfullness training, maar eigenlijk denk ik dat ik niet zo enthousiast over mindfullness zou zijn geweest als ik niet eerst dat boek had gelezen. (Dan had ik waarschijnlijk nog steeds iets van "dat kan niet werken" en "dat is niets voor mij")

Ik was een half jaar geleden aan het vechten om uit een postpartum depressie te komen. Ik deed al alles wat normaal gesproken aangeraden wordt om uit een depressie te komen, maar vroeg me steeds maar af wat ik nog meer kon doen. Eyeopener die ik uit dat boek "mindfullness en bevrijding van depressie" haalde was "juist doordat je zo bezig bent om uit die depressie te komen, zak je er dieper in weg" (omdat je focust op anders willen zijn/voelen dan nu, en dat zet een negatieve spiraal in gang).

Ikzelf ben ook een echte beta, en juist in dat boek vond ik terug WAAROM mindfullness juist bij depressie zo goed werkt. Dus juist als beta met aversie tegen mindfullness zou ik zeggen: start met dat boek (daar staat het trainingsprogramma wat bij doorsnee mindfullness trainingen gebruikt wordt ook gewoon in, dus je kan er heel goed zelfstandig mee aan de slag).

Wat ik trouwens ook heel duidelijk dankzij mindfullness geleerd heb is de signalen van mijn lichaam herkennen. Ik heb jarenlang onder zware prive-omstandigheden "gewoon doorgedaan", kiezen op elkaar gezet zoals ze dat dan zeggen. Sinds een paar weken ben ik erachter dat ik letterlijk mijn kiezen vaak op elkaar zet, en dat dat tot een spanning in mijn hoofd leidt, die een enorm moe gevoel met zich meebrengt. Zodra ik me nu dus bewust wordt dat ik mijn kiezen weer op elkaar zet, stop ik daar mee en probeer ik de spieren in mijn hoofd weer te ontspannen. En dat scheelt een hele hoop rotdagen voor mij!

"Met het accepteren van jezelf, wat je denkt, wat je voelt" bedoel ik trouwens misschien wel iets anders dan jij denkt. Voorbeeldje van hierboven: "ik voel me down, ik zou daar wat aan moeten doen." Dat denk ik nu dus niet meer. Nu is het: "ik voel me down. Het zij zo. Straks of morgen gaat het vanzelf weer beter." Ik mocht van mezelf nooit negatief over anderen denken. Als ik dat nu doe, dan is dat maar zo. En het gekke is, doordat je er geen extra aandacht meer aan besteed, heb je ook veel minder van die negatieve gedachten.

Hoop dat je hier iets mee kunt.

Groet,

Amasja

Algebra

Algebra

06-01-2010 om 10:51

Accepteren wat je denkt/voelt

Ik heb als beta ook van een coach een boekje over mindfullness gekregen, maar ik vond het gezever. Zo'n kwijlerige damesstem... brrr. Veel meer had ik ooit aan iemand die mij leerde dat "alles wat er is mag er zijn". Dus inderdaad, je voelt je rot, dat is zo. Dat mag. Je hoeft je nu niet schuldig te voelgen dat dat zo is, je hoeft je niet beter te gaan voelen. Te veranderen, of eraan te werken (want daar ga je je niet beter van voelen. Stom he? dat zou nu wel moeten, want je werkt er toch aan? En dan helpt het niet. Zie je wel, je doet iets verkeerd. Zelfs dat kan je niet, mislukkeling!!)
Zo knap je niet op, integendeel. Dus kijk ik met licht, liefde en warmte naar mezelf. Wat voel ik? Waar in mijn lijf? Hand erop, stuur er warmte naar toe. Wat heb ik nodig? Kan ik dat krijgen? Van wie, waar? Dus niet proberen om het te begrijpen (piekeren) of te veranderen, alleen voelen wat je voelt. En dan je afvragen wat je fijn zou vinden: tijd voor jezelf, aandacht van anderen, een knuffel, een kop koffie...
Juist omdat je niets moet veranderen van jezelf ga je je beter voelen (nou ja: ik. Ik weet niet of het voor jou geldt).

Wat ik daarnaast een veel fijner boek vond is de Creatiespiraal van Marinus Knoope. Dat gaat inderdaad uit van "daar waar je energie naar toe stuurt, daar krijg je meer van". Dus hoe meer je met problemen bezig bent, hoe meer je ervan krijgt. Ga in plaats daarvan bezig met positieve dingen, iets waar je blij van wordt. Dan krijg je meer blijheid terug.
Dat gaat wat mij betreft niet zover dat het succesgarantie beidt, of dat het een eigen-schuld-dikke-bult is als je eens geen geluk hebt, of het irritante succes-is-een-keuze van NLP: wat mij betreft is het meer het antwoord op de vraag: waar wil ik mee bezig zijn, wanneer is de kans het grootst dat ik gelukkig wordt. Garanties? Tot de voordeur!

Algebra

Puck2

Puck2

06-01-2010 om 14:11

Algebra

Wat jij schrijft dat heb ik eigenlijk zelf al voor een deel automatisch opgepakt, zonder daarvoor een cursus te hoeven doen. Het klinkt mij namelijk heel natuurlijk en logisch in de oren.
Nu worden mijn klachten ook verklaard door een lichamelijk tekort aan serotonines en daarom HOEF ik dus ook helemaal niets aan mijn levensstijl te veranderen en er zijn geen problemen uit het verledenwaar ik mee moet leren omgaan. Dat maakt het al een stuk makkelijker om jezelf als "goed" te zien. Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat ik een mislukkeling ofzo zou zijn. Het is meer zo van: dit wil ik niet en ik wil er van alles voor doen om me beter te voelen. En ook juist door positieve dingen te doen heb ik ook ervaren dat je er veel positiviteit voor terug krijgt en dat geeft idd een goed gevoel.
Ook NLP vind ik helemaal niets. Mijn buurman is therapeut en wilde mij helpen. Ik heb het 1 sessie geprobeerd en het was idd ook helemaal niets voor mij.
En vaak zijn het ook geen negatieve gedachten die een slechte dag veroorzaken, maar gewoon een vaag innerlijk blèègh gevoel. En daar wil ik dus handvaten voor om daar sneller doorheen te komen. MAar het boek over mindfullness ga ik zeker een keer uit de bieb halen en als er met zelfstudie ook al veel te doen is dan kan ik het zeker een kans geven zonder naar een kriegel-makende-therapeute te moeten luisteren.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.