Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Hillary

Hillary

12-01-2010 om 15:19

Kluitje in het riet

Ik heb me bij de specialist met een kluitje in het riet laten sturen en nu baal ik van mezelf. Wie herkent dat? Zoon heeft scoliose en moet regelmatig op controle of het erger wordt. De eerste foto zou hij 20 graden hebben. Vorige week voor controle geweest. Week ervoor foto gemaakt. Ik dacht dus nu te horen hoeveel graden het was toegenomen (bij 30 graden moet hij een corset). Nee de dokter kwam keek naar zijn rug en overlegde met zijn collega wanneer hij terug moest. We zaten niet eens aan een bureau en de foto was nergens. Is tegenwoordig toch normaal dat ze je die foto laten zien en bespreken? Ik vroeg wel hoeveel het nu precies was. Dat moest hij nog uitrekenen, maar de toename was minimiaal zei hij. Ja hallo ik wil feiten. Maar daarna zei hij ook nog dat het vorige keer slecht was gedaan want het was helemaal geen 20 graden, hooguit 10 of 15. Er was ook geen brief naar de huisarts gegaan en dat ging hij nog doen. Ik ga nu dus maar naar de huisarts om uit te vinden wat er precies aan de hand is. En wat moet ik nou geloven? Is het nou 10 of 20 en wat heb ik dan per saldo eigenlijk aan feiten als ze allemaal anders meten ofzo? En toen was mijn echtgenoot ook nog eens boos dat ik me zo heb weg laten sturen. Ja hij heeft makkelijk praten. En nota bene zat ik in de wachtkamer nog een orthopedisch tijdschrift te lezen waarin een artikel stond dat het merendeel van de patienten dichtklapt in de spreekkamer. Zou die arts dat ook gelezen hebben?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
May

May

13-01-2010 om 09:06

Herken het...

Je neemt je van alles voor, maar als je dan bij zo'n arts in de spreekkamer zit loopt het anders. Voor je het weet sta je met een K gevoel weer buiten. En je echtgenoot heeft inderdaad gemakkelijk praten. Laat het er vooral niet bij zitten. Probeer eerst wat je bij de huisarts wijzer kunt worden. En kun je anders bellen of een neiuwe afspraak maken?

Pluk53

Pluk53

13-01-2010 om 09:40

Briefje

een beetje klantvriendelijke specialist zorgt ervoor dat de patient "krijgt waarvoor hij komt". En daar hoort zeker bij, dat de patient het gevoel moet hebben dat er alles aan gedaan wordt.
Beste manier om alle vragen beantwoord te krijgen, is deze tevoren op te schrijven en af te strepen; gewoon met een papiertje en een pennetje.

Inderdaad briefje

Ik raad het mijn eigen patienten altijd aan en heb toevallig de afgelopen maanden het verhaal van de patientenkant meegemaakt.

Ben meerdere keren in het ziekenhuis geweest met mijn moeder die onderzocht wordt voor iets neurologisch en vond het ontzettend moeilijk om duidelijke antwoorden te krijgen over uitslag en behandelplan (was ook nog in Duitsland). Het enige wat echt hielp was een briefje en een boodschappenlijstje in mijn hoofd en geen aanstalten maken om weg te gaan totdat al die vragen gesteld waren.

Maar moeilijk hoor!

Mariel

Mariel

Ik hoor bij jou ook wat de verbazing erdoorheen die ik herken van mijn moeder. Die is ook arts, en toen ze vroeg of ze een scan mocht zien uit het dossier (mijn vader lag kritiek met ontstekingen na een operatie aan darmkanker, hij is al bejaard en geen enkel ab sloeg aan) moest ze van de zaalarts een afspraak maken voor de week erna!!

Mijn moeder is natuurlijk zelf al met pensioen, maar je hoort heel vaak verhalen van artsen die patient worden en die daar behoorlijk door gelouterd worden. Dus jij kunt er hopelijk wat mee... blijft lastig natuurlijk omdat je als arts ook niet altijd kunt raden wat de patient wil weten... maar die scan was eigenlijk wel een duidelijk verzoek voor de zaalarts zou je denken. Oh ja, hij had hem in zijn hand toen mijn moeder het vroeg

PS Mijn vader is op wonderbaarlijke wijze weer opgekrabbeld.

Niet durven

Ik zit momenteel echt aan de andere kant van de wereld dus de OOL berichtjes lopen soms een beetje raar langs me heen als de teller op nul staat.

Ik denk dat veel jonge artsen ook niet durven om scans en zo te laten zien. Veel te bang dat patienten moeilijke vragen gaan stellen. Bijvoorbeeld ga ik dood, en wanneer dan zijn geen fijne vragen om te moeten beantwoorden! Zeker als je het zelf niet precies weet. Het is wel grappig maar ook lullig als het kind naast je zijn eigen polsbreuk sneller ziet dan jijzelf

Ik ben zelf altijd verbaasd over hoe goed het werkt als je graag open informatie geeft. Jongetjes van zeven willen precies weten waar hun blindedarm zit als je op hun niveau open bent en vrouwen van in de tachtig kunnen opeens heel duidelijk vertellen dat ze die levensreddende operatie niet meer willen als je de tijd neemt en openheid geeft. Maar je moet wel open zijn.

Ik heb alleen maar geleerd hoe frusterend het kan zijn om patient te zijn van mijn Duitse ervaring. Vooral het wachten op alles. Ik was helemaal doodop na drie dagen ziekenhuis!

(Open was ik al. Geduld heb ik er nog steeds niet van geleerd en dat is nog steeds mijn slechtste eigenschap Pech voor de Duitse artsen dus.)

Blij dat je vader weer beter is, jammer dat je moeder ook dit soort dingen moest ervaren.

Ben benieuwd of de draadjesstartster al een vervolgafspraak heeft.

Mariel

Hillary

Hillary

19-01-2010 om 13:59

Mariel

Een half uurtje nadat ik dit had geschreven kreeg ik een heel naar overlijdensbericht. De afgelopen week dus even andere dingen aan mijn hoofd gehad. Ik moet sowieso in april weer terug met zoon, dus dat is al redelijk snel en dan neem ik een briefje mee. Zal van de week de huisarts bellen of hij al bericht heeft gehad van de specialist, dan kan ik dat misschien even lezen. Bedankt in ieder geval voor de reacties en de herkenning.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.