Gezondheid
Inéz
24-09-2009 om 21:07
(niet) dezelfde psycholoog?
Hoi,
ruim anderhalf jaar geleden heb ik een burn out gehad. Via mijn zus kwam ik bij een psychotherapeut terecht, die me prima heeft geholpen. Alleen: mijn zus was ook bij hem onder behandeling en had ook relatietherapie gehad bij hem. Tijdens de therapie maakte iemand de opmerking tegen me dat het tegen de 'policy' van hulpverleners is dat familieleden bij dezelfde hulpverlener onder behandeling zijn. Daar had ik nooit bij stilgestaan en de desbetreffende therapeut had er kennelijk geen moeite mee.
Afgelopen zomer ben ik ingestort en blijk ik (althans, het heeft nu een naam) een angststoornis te hebben. Zeg maar: nu echt tot de kern van het probleem doordringen.
Ik heb besloten om naar een psycholoog te gaan met specialisme in angststoornissen, maar ook omdat bij de voorgaande therapeut inmiddels een nicht is geweest en een ander familielid supervisie van hem kreeg. Ik wilde ergens anoniem binnenkomen, zonder dat mijn psycholoog al 'het verhaal van andere kanten kende'.
Ik heb het enorm getroffen en maak grote stappen in een loodzware therapie. Echter: mijn zus gaat niet vooruit en liet vandaag vallen dat ze een gesprek wil aangaan met mijn psycholoog. Dat wil ik echter niet! Het is alleen nog moeilijk voor me om zo voor mezelf op te komen en dat te weigeren (dat moet ik nog leren...).
Kan ik nu van mijn psycholoog vragen dat hij haar niet in behandeling moet nemen of is het inderdaad ook echt niet de bedoeling? De praktijk heeft nog 2 psychologen overigens.
Het vervelende is dat mijn zus steeds een stap achter mij aan doet. Ik krijg ook pastorale begeleiding en nu wil ze diegene ook bellen (daar is ze eerder ook achter mij aan geweest).
Groet 'Inéz'
kroet-28
24-09-2009 om 21:14
Vervelend allemaal
allereerst sterkte met jezelf. Ik zou het vorleggen aan de psycholoog en zien wat die ervan vind, kan je hierin ook hulp geven en begeleiden.
(geen idee of het mag)
Het lijkt mij ook onplezierig in jouw situatie!
Prulletje
24-09-2009 om 21:41
Even een domme vraag
Wat is eigenlijk precies het probleem? Een therapeut heeft toch zwijgplicht?
Ik heb helaas geen tips voor je. Sterkte Inéz!
Prulletje
Petra Kappers
24-09-2009 om 22:36
Gewoon zeggen
Het lijkt me jouw goed recht om je therapeut niet te willen delen. Het stikt van de therapeuten en ik snap ook best dat je niet wil dat zijn/haar beeld wordt vertroebeld door informatie over jou via iemand anders. Ik zou het aan psycholoog voorleggen en tegen zus zeggen dat je het niet prettig vind. Overigens ik zou zelfs in de toekomst niet meer tegen haar zeggen bij wie ik om hulp ging. Misschien is het heilzaam als jullie een beetje van elkaar losweken?Je bent niets verplicht!!
Puck2
25-09-2009 om 16:10
Zelfde vraag als prulletje
Ik snap ook niet zo goed wat het probleem is van beide dezelfde therapeut? Als het goed is hebben ze toch idd zwijgplicht en zullen ze echt niet iets van de één aan de ander doorspelen of opmerkingen van de één gebruiken in de therapie van een ander. Als ze dat wel doen dan zegt dat volgens mij veel over de therapeut en zou ik zelf een ander willen. Ik heb dezelfde psych als mijn buuf (met wie ik een heel goed contact heb). So what, we hebben er allebei geen problemen mee, we grappen eerder wel eens, zullen we samen gaan, carpoolen is voordeliger en misschien doen ze wel aan 2 halen 1 betalen.
Maar als je er wel problemen mee hebt dan zou ik het inderdaad gewoon met je behandelaar bespreken.
Inéz, sterkte ermee.
Guus Geluk
25-09-2009 om 17:51
Inez
Ik vond het ook ooit niet prettig, dezelfde therapeut als mijn ex. Dezelfde tandarts is wat anders, maar bij een therapeut heb je het ook over elkaar. En ik kan me voorstellen dat je het niet prettig vindt dat je zus zo aan je plakt (zo voelt het toch voor je?) Als zij nou de andere psycholoog krijgt dan de jouwe maakt het niet zoveel uit. Dus toch maar voor jezelf opkomen! Leg gewoon uit waarom je het niet prettig vindt en vraag haar om de andere psycholoog te vragen. Probeer haar te motiveren haar eigen weg te kiezen en jou niet achterna te lopen of help haar iemand te vinden, die pastoraal werkster heeft ook vast weer een netwerk.
veel geluk!
Inéz
25-09-2009 om 18:00
Uitleg
Dank voor de reacties.
Allereerst ga ik er natuurlijk vanuit dat elke peut zijn zwijgplicht heeft en geen dingen doorspeelt naar de ander, noch het over de ander heeft. Dat is ook niet mijn probleem hiermee. (al gebeurde het bijv. wel bij die vorige psychotherapeut dat hij mij aansprek met haar achternaam of dat ik het gevoel had dat hij bepaalde info al had).
Nee, mijn problemen liggen vooral in de cultuur, het gezin en de opvoeding waarin ik opgroeide. Niet alleen, maar een stuk ligt daar wel. Het was voor mij een grote stap om bij die psychotherapeut weg te gaan (juist omdat oa zus en zwager daar ook zaten) en zelfstandig iemand anders te zoeken. Voor mezelf was dat een schouderklop. Dat mijn zus me nu achterna gaat, vind ik daarom niet prettig. Alsof ze weer mijn territorium indringt. Ik wil daar gewoon mezelf zijn en niet het idee hebben dat de psych andere info hoort van haar. Wij verschillen nogal van mening over bijv. mijn ouders. Ik zie wel dat ze na 4 jaar niet bepaald vooruit gaat en ik denk ook dat een stuk bij die peut ligt. Maar ik wil op de bank zitten zonder het gevoel dat er toch een stuk familie hangt.
Natuurlijk ga ik het dinsdag overleggen en mijn nieuwe psycholoog kennende zal hij mijn stuk zwaarder wegen. Maar ik dacht of hoopt dat er misschien professioneel gezien een soort policy was.
En ja...ik zal dus toch voor mezelf moeten opkomen naar mijn zus toe. Zucht. Zo lastig en moeilijk.
Groet, 'Inéz'
Bennikki
25-09-2009 om 21:31
In mijn geval..
was er een vergelijkbare situatie. Ik kaartte het aan (neutraal) bij mijn psych, zij zei: "voel JIJ je hier prettig bij?". Ik zei: "Mwah, maakt me niet zoveel uit geloof ik". Waarop zij zei: "Laten we het gewoon maar niet doen. Het belangrijkste is dat jij je veilig voelt bij mij. Ik kan die ander wel een goede psych aanraden als je dat wilt.."
Achteraf bezien was ik hier erg blij mee. Het zou bij het psychologen-protocol moeten horen! (en misschien is dat ook wel zo)
Inez, heel veel succes met het hele traject!
Bennikki
Psycholoog/psychotherapeute
26-09-2009 om 10:02
Familie
Kennelijk is het bij jou in de familie normaal dat jullie alles delen met elkaar, zo ook zelfs jullie hulpverleners.Het lijkt mij dan ook erg gezond en vooral ook normaal dat je nu gaat voelen dat jij jouw hulpverlener niet wilt delen met je zus/andere familie.
Op zich is dat laatste nl ook vaak niet goed voor een individuele behandeling: als hulpverlener kan je niet meer met een onbevooroordeelde blik naar iemand kijken als je het verhaal van verschillende kanten hebt gehoord. Je raakt toch beinvloed door de verschillende verhalen uit 1 familie en dat maakt het echt moeilijker om je voor de volle 100 % in die ene persoon te verplaatsen die je individueel in therapie hebt.
Ik begrijp dan ook totaal niet dat die vorige psycholoog jouw zus in individuele en in relatietherapie had en jou ook nog in individuele therapie! Ik vind dat schandalig en vraag me af of dit wel mag,qua beroepsethiek. Je kunt hiernaar informeren bij het N.I.P. of bij de N.V.P..
Als ik jou was, zou ik je eigen therapeut vertellen dat je liever niet wil dat jouw zus bij jouw therapeut in behandeling komt, en hem/haar vragen of hij/zij namen weet van geschikte andere therapeuten. Omdat het een goeie therapeut is zal hij/zij dat vast wel doen
succes hoor!
m@rgreet
29-09-2009 om 16:34
Beide gesproken!
Hoi,
gisteravond sprak ik de pastoraal werker en vandaag mijn psycholoog. De pastoraal werker heeft besloten dat ze mijn zus pas wil zien als ik klaar ben met mijn traject en mijn psycholoog zei ook meteen dat het tegen hun policy is dat ze familieleden behandelen. Ik hoefde niet eens mijn bezwaren uiteen te zetten (heb ik natuurlijk wel gedaan). De volgende vraag was of ik het erg zou vinden als mijn zus bij een van zijn collega's onder behandeling zou komen en ik heb eerlijk gezegd dat ik dat ook niet prettig vind. Dat was voor hem duidelijk en respecteerde dat. Hij had -stel dat ze nog belt- een andere collega die hij haar kan aanbevelen.
De volgende stap voor mij is dat ik het weer tegen mijn zus vertel. De reacties van de past. werken en van de pscych helpen natuurlijk wel, maar eigenlijk wil ik zo eerlijk mogelijk zijn. Lastig, maar voor mijn proces wel noodzakelijk.
Bedankt voor alle reacties! Inéz