Obstakel in de gezondheidszorg: de doktersassistente

Ik loop sinds enkele jaren steeds meer aan tegen het probleem van de doktersassistente, als ik naar de dokter wil voor een van mijn kinderen. Ik ga niet vaak, dus ik heb niet veel voorbeelden, maar de keren dat ik de dokter wilde bellen verloopt vrijwel altijd problematisch.

Gisteren bijvoorbeeld: dochter heeft al 5 dagen koorts, pijn in de nek en hoofdpijn. Twee weken geleden had ze een gewone griep (na drie dagen weer ogpeknapt), maar nu zakt de koorts maar niet en blijft ze ziek. Ik wil zo het weekend niet ingaan en ik vermoed dat er iets anders aan de hand is, wellicht heeft ze anti-biotica nodig. Dus ik bel de dokter om een afspraak te maken.

De assistente wil eerst weten waarover ik bel. Het gevecht over het recht om dat alleen tegen de dokter te hoeven vertellen laat ik vandaag maar achterwege.
Hoofdpijn, pijn in de nek en stabiele koorts zonder peieken, maar ook zonder dat het daalt.
Of ze ook spierpijn heeft.
Weet ik niet, ze klaagt over hoofdpijn, pijn in de nek en ze heeft koorts.
Dan begint de doktersassistente over een virusinfectie.
Ik heb geen zin in een telefonisch lesje over virusinfecties. Ik zeg dus dat mijn dochter twee weken geleden een virusinfectie heeft gehad, maar dat dat na drie dagen over was, zoals gebruikelijk. Alleen nu blijft de koorts al vijf dagen aan.
Wat ik dan had gewild, vraagt de assistende.
Nou, misschien antibiotica?
Dan moeten we eerst weten wat er aan de hand is, zegt de assistente.
Ik ben ondertussen al aan het koken: prima, dan zoek ik dat even uit en bel ik wel terug als ik dat weet.
Nee, zegt de assistente, daar zijn wij voor.
Ik zeg dan: precies, dus wat ik meestal doe in dit soort situaties is dat ik de dokter opbel om een afspraak te maken. En dat is wat ik nu doe.

Oké, ze kan wel overleggen met de huisarts en dan belt ze me terug.

Ondertussen zijn we al bijna tien minuten aan de telefoon geweest, terwijl er waarschijnlijk mensen wachten omdat ze ook een afspraak willen maken.

Enite tijd later belt ze terug: of er problemen zijn met ontlasting en urine.
Nee, er zijn geen problemen of niet dat ik het weet.

Dat schijnt het goede antwoord te zijn! Ik krijg een afspraak voor dezelfde middag!

Dokter hoort het verhaal van dochter aan, kijkt in de keel en constateert na één minuut dat haar amandelen ontstoken zijn en hij schrijft een antibioticum voor: meestal gaat het vanzelf weg, maar omdat het nu al vijf dagen duurt krijgt ze toch medicijnen.

Gelukkig maar, want vandaag (weekend) is ze eigenlijk nog zieker, dus ik ben blij dat ik weet wat er aan de hand is en ik hoop dat de medicijnen goed aanslaan.

Deze assistente werkt precies hetzelfde als bij de vorige huisarts, waar ik weg gegaan ben omdat ik soms niet door die assistente heen kwam en vervolgens bij een ronduit slechte huisarts zat. De nieuwe huisarts is gelukkig vele malen beter, in dat opzicht ben ik erop vooruit gegaan. Maar die assistentes....

Het zal wel in nieuwe afspraken vastliggen, er zal ook wel een interessante opleiding en een interessant beroep aan vast zitten. Maar je kunt mij niet wijs maken dat het iets met efficiency te maken heeft als een assistente telefonische trials gaat zitten doen volgens het boekje, die zeker tien minuten in beslag nemen, vervolgens gaat zij op basis van een gebrekkig aftreksel van eht verhaal met de huisarts overleggen, om dan terug te bellen en alsnog de afspraak in te plannen; terwijl de huisarts in een oogopslag ziet wat er aan de hand is.

Zo langzamerhand vind ik de doktersassistente een gevaar voor de gezondheidszorg worden. Ik hoor talloze verhalen van hetzelfde probleem: mensen die moeten drammen om er dorheen te komen, paracetamol-tips bij ernstige klachten, meisje van 19, pas na een huisarts lopen dankzij een drammende moeder doorverwezen: bultje op het been blijkt dan al uitgezaaide botkanker te zijn etc.

Oh ja, moeders willen niet drammen en zeuren. We willen alleen een afspraak.

Heeft iemand een uitdraai van die telefonische trials beschikbaar, zodat ik volgende keer precies weet welk antwoord ik moet geven om een afspraak te krijgen? Liefst ook een versie voor mijn kinderen, zodat ze zelf de dokter kunnen bellen.

Of is er een andere manier om de assistente te omzeilen?

Desgewenst kan ik dit ene voorbeeld nog aanvullen met enkele andere ervaringen van de afgelopen vijf jaar. Niet zo heel veel, want ik kom er bijna nooit, alleen als er echt iets aan de hand is.
Hiervoor woonde ik in een andere plaats, met een andere huisarts, een andere praktijk, en had ik nooit enig probleem, was alleen maar positief over het fenomeen huisarts.
Nu geef ik er de voorkeur aan om de telefonische trial bij de ziektekostenverzekering door te lopen (moet ik hiermee naar de huisarts? Advies: ja, nee, of als de verschijnselen zus en zo worden), vervolgens wacht ik tot na 17.00 uur of tot het weekend en ga dan naar de huisartsenpost. Alleen voor langlopende zaken zou ik nog naar de huisarts gaan.

Heb ik toevallig pech met de assistentes of is het gewoon een fenomeen dat we om een of andere reden moeten accepteren?

Tsjor