Pfff spierpijn na hele stressvolle periode
Ik heb een periode van stress achter de rug (te druk op het werk, druk in het gezin, overlijden van een dierbare). Kortom veel op mijn bordje gehad de laatste maanden.
Nu is mijn hoofd redelijk tot rust gekomen inmiddels. Op mijn werk zijn er aanpassingen geweest etc. Alleen: mijn lijf laat me nu in de steek. Ik verga van de spierpijn in mijn lijf. Spieren zijn pijnlijk en soms branderig en trillerig. En ik ben lichamelijk moe.
Kan de lichamelijk reactie op stress ook ná zo'n periode komen? Ik heb het gevoel dat mijn lijf het even niet meer snapt of zo en de echte ontspanning kwijt is.
Ik ben op zoek naar wat geruststelling? Ervaringsdeskundigen? Tips zijn ook welkom.
Bedankt Juulia
Ja, juist
je lichaam moet weer in balans komen, niet alleen psychisch, maar ook fysiek.
Ik heb dat ook altijd na een stressvolle periode en verwacht binnenkort ook wel weer een terugslag.
Heel herkenbaar
in rustige tijden komt alles naar buiten. Zoek ontspanning op een manier die jou rust geeft. Bij mij is dat yoga.
Ja bij mij wel
Als het te druk is, merk ik dat aan stressklachten. Wordt de druk minder, en verwacht je dus 'rust', dan komt bij mij altijd nog een flinke terugslag. Momenteel zit ik ook in het herstel van een bijna-burnout. 'Eindelijk rust', maar wel met een vermoeid lijf, hartkloppingen en snel ademnood. Dus ja, herkenbaar.
Sterkte. En doe even extra kalm aan. De teveel gegeven energie moet je nu weer aanvullen, dus je moet twee keer rustiger aandoen, zeg maar.
groet, Mamvantwee
Heb ik ook
Zelfs in mijn benen. Zo raar vind ik dat ook. Heb je niets aan sport gedaan, doet je lijf alsof het de marathon heeft gelopen. Ik laat me nu wekelijks masseren want kreeg al opmerkingen van mensen dat ze het aan mijn houding konden zien. Niet zo belangrijk wat anderen ervan vinden maar ik vond het wel een opmerking waar ik wat mee moest.
Ik heb geen bad, maar als jij er wél 1 hebt, zou ik dat aanraden, met een lekker ontspannend olietje erdoor!
Ik baal er van
Ik kan er echt van balen. Zo'n pijn in mijn benen en armen. Slik nu i.i.g. toch maar wat paracetamol. Helpt gelukkig wel iets.
Ik baal gewoon van mezelf dat ik het zover heb laten komen. Ik weet al zolang dat mijn werk meer stress oplevert dan ik aankan. Maar ja, eigenwijs hè! En ook niet toe willen geven dat ik sommige dingen gewoon niet trek.
Maar goed, nu maar hopen dat die pijn de komende tijd wegtrekt. Ik slaap gelukkig wel goed (uurtje of 8 per nacht haal ik met gemak).
Juulia
