psycholoog of orthopedagoog
voor mijn puber kan ik kiezen uit behandeling/begeleiding door een jeugdpsycholoog of door een orthopedagoog. Wie kan mij he verschil uitleggen tussen die twee, ik kan er zelfs met googelen niet goed achter komen.
euhm
Ik vond met googlen dit op een website van othopedagogen http://opvoedadviesonline.nl/pedagoog-psycholoog-of-orthopedagoog:
Verschil tussen psycholoog en orthopedagoog?
Een psycholoog is iemand met een universitaire studie (Psychologie) met een brede kennis over de algehele psychologische ontwikkeling bij mensen. Als iemand een specialisatie heeft in kind en jeugd, dan doet een psycholoog soms hetzelfde werk als een orthopedagoog. Hun manier van werken en hun visie op problemen kan wel anders zijn. Een orthopedagoog bekijkt de problemen vooral binnen de opvoedingssituatie en betrekt daarom vaak ouders en soms school bij het oplossen van problemen. Een psycholoog kan zich soms meer op het probleem alleen richten.
Mijn idee is, dat een orthopedagoog meer kijkt naar de omstandigheden. Gedrag en beïnvloeding daarvan door de opvoeding (ook op school) dus. Pedagogiek is ook opvoeden/leren?
Een psycholoog kijkt (volgens mij) meer naar het psychisch functioneren, wat er daar mis gaat. En hoe je dat in dit geval weer positief kan beïnvloeden. En daarmee is hij dus ook weer met opvoeding en school bezig, maar meer vanuit een breinperspectief.
Mijn persoonlijke mening is, dat het vooral om de klik gaat tussen de behandelaar en het kind. Als dat goed is, gaat de behandeling ook beter. Dat is van groter belang, dan de soort behandelaar. Bovenal omdat het om een puber gaat.
Maar jij kent de behandelaars allebei nog niet? Dan zou ik persoonlijk voor de psycholoog gaan. Misschien wel gebaseerd op het vooroordeel dat ik vind dat ik best wel goed kan opvoeden. Dus dat ik niet verwacht dat er met aanpassing van deze omstandigheid, nog veel eer te behalen valt. Ik zou meer zitten te wachten op invalshoeken en theorien die helpen om grip te krijgen op mijn kind. Hem te begrijpen. Zo heeft onze zoon veel gehad aan cognitieve therapie. Helpende gedachten, onderscheid maken tussen intentie en gedrag, achteraf andere reactie mogelijkheden onderzoeken, rollenspellen.
ik dacht...
Een orthopedagoog is toch ook een psycholoog, en niet andersom? De orthopedagogen waar ik mee te maken heb gehad waren in elk geval ook gz psycholoog (orthopedagoog/gz psycholoog stond beide op hun kaartje).
karmijn
De uitleg van Karmijn klopt wel zo'n beetje. Wel is het zo dat veel orthopedagogen en veel ontwikkelingspsychologen (want daar heb je het over bij psychologen die kinderen zien)een aanvullende opleiding hebben, namelijk die tot Gezondheidszorgpsycholoog (afgekort GZ-psycholoog).Die opleiding kunnen meerdere disciplines volgen (oa psychologie, pedagogiek, maar ook bijvoorbeeld gezondheidswetenschappen) Dus als ze beiden GZ-psycholoog zijn, is de aanvullende opleiding in elk geval hetzelfde, waarbij de psycholoog waarschijnlijk meer zal kijken naar het psychisch functioneren binnen het kind zelf en de orthopedagoog de context van de opvoeding meeneemt. Ik denk zelf dat ik voor een puber voor de psycholoog zou kiezen, er vanuit gaande dat je zelf geen handvatten nodig hebt in de opvoeding. Is dat laatste het geval dan zou je misschien beter voor de laatste kunnen kiezen.
Maar voor een deel doen ze ook gewoon hetzelfde werk hoor. Ik werk bij een instelling waar behandelcoordinatoren werken met zowel een achtergrond in de orthopedagogiek als in de ontwikkelingspsychologie, dus het kan ook gewoon zijn dat ze hetzelfde werk doen, maar vanuit hun opleiding officieel anders genoemd worden.
Succes met kiezen!
Sneeuwitje
Verschil
Het verschil zit 'm er vooral in dat een psycholoog kijkt naar het gedrag van mensen (waarom doen mensen wat ze doen), de ontwikkelingen daarin en de afwijkingen daarvan. Een big geregistreerd psycholoog kan bepaalde diagnoses stellen en behandelingen geven om gedrag te veranderen.
Een pedagoog kijkt naar de manier waarop kinderen groot worden en leren, naar opvoeding. De orthopedagoog komt in beeld wanneer dat groot worden/dat opgevoed worden en dat leren anders gaat dan wat als 'normaal' geclassificeerd wordt en kan kijken of en hoe dat proces weer naar het 'gewone' geleid kan worden.
Er zit, volgens mij, een flinke overlap in het deel kinder- en jeugdpsychologie en (ortho)pedagogiek: de (ortho)pedagoog heeft veel kennis nodig van gedrag en psychologische processen bij kinderen en jongeren en wat daarin 'normaal' is en 'afwijkend' . De psycholoog (zeker die met kinderen en jongeren wil werken) heeft kennis nodig van opvoedkundige processen, leren en wat daarin kan misgaan.
Ik weet niet hoe het nu zit, maar vroeger konden psychologen in opleiding met een kleine uitbreiding tijdens hun opleiding ook orthopedagoog worden. Vandaag dat een boel psychologen, maar niet allemaal, ook orthopedagoog zijn.
Aagje
Niet zo relevant
Ik vind het niet zo relevant. Je kunt immers alleen in algemene termen iets zeggen over de verschillen. Lees: over de verschillen qua opleiding (en die opleidingen hebben vooral veel overeenkomsten). Maar de verschillen tussen psychologen onderling zijn groot, en zo is het ook voor orthopedagogen. Dat heeft te maken met werkervaring, met bijscholing, met voorkeur, met specialisaties, met talenten...
Wat ik veel belangrijker vind, is de click die je met en betreffende persoon hebt. Of het iemand is die jullie aanvoelt, waar je vertrouwen in hebt, waar je kind zich prettig bij voelt, iemand waar jullie als gezin iets aan hebben. Welke studie die persoon ooit heeft gedaan is daaraan ondergeschikt.
bedankt
hier word ik wel wijzer van en ik denk dat we in eerste instantie gaan voor de psycholoog. Net als Karmiun denk ik dat onze opvoeding niet slecht is en dat daar niet veel winst te behalen is (zeker ook omdat t geen klein kind meer is maar een puber). Ook wil school niet meewerken, die hebben iets van duw er een pil in en dan hebben we geen last meer van hem. Verder zit zijn problematiek vooral in het leren omgaan met hoe hij is. Komt nog bij dat de psycholoog in onze woonplaats zit en de orthopedagoog op 30 km afstand. Stel dat er geen klik is dan kunnen we altijd nog verder kijken naar een andere behandelaar.
Eerst psycholoog
In eerste instantie naar een psycholoog gaan. Een orthopedagoog kan later nog als blijkt dat het beter is om daar een behandeling te ondergaan.
Orthopedagoog
Er is inderdaad veel overlap tussen psycholoog en orthopedagoog, maar ik wil nog graag wel wat toevoegen aan de uitleg.
Wanneer je er voor kiest om naar een orthopedagoog te gaan, betekent dat niet gelijk dat de opvoeding slecht is (of is geweest) of dat het daaraan ligt! Het kijkt meer naar de kwaliteit van de gesprekken in de familie en of het kind thuis voldoende wordt ondersteund. Ieder gezin is natuurlijk anders en ieder kind heeft een andere aanpak nodig. In de puberteit worden de relaties tussen ouders en kinderen anders, en dat heeft gevolgen.
Het verschil:
Een psycholoog is vooral gericht op het kind zelf, dus hoe een kind denkt en hoe daar zijn gedrag uit volgt.
Een orthopedagoog richt zich daarnaast ook op hoe het kind gedraagt in reactie op zijn omgeving. Bijvoorbeeld: op school gaat het helemaal mis, maar thuis niet. Wat gebeurt er dan anders thuis dan op school en waarom reageert hij dan zo heftig? De orthopedagoog kijkt dus niet alleen naar het kind zelf, maar neemt ook de omgeving mee, hoe hij omgaat met familie en vriendjes, hoe hij denkt over de situatie thuis en hoe hij denkt dat het anders kan. Dus niet alleen waarom hij zou denkt, maar ook waardoor hij zo denkt en waarin dat verschilt in andere situaties.
En, de school/gezin hoeft helemaal niet mee te doen aan de behandeling! Scholen willen daarnaast ook heel vaak niet een meedoen. Het zou voor de behandeling natuurlijk wel handig zijn, maar in de praktijk gebeurt het bijna niet. Als het gezin op behandeling wordt gevraagd is dat voornamelijk om te kijken hoe het gezin met elkaar praat en hoe ieder gezinslid erover denkt, dus om een 'totaalplaatje'van de problemen te krijgen.
In de praktijk hebben een psycholoog en orthopedagoog evenveel kennis erover. De orthopedagoog heeft op school alleen geleerd over de psychologie van kinderen en tieners, terwijl de psycholoog kennis geleerd heeft over volwassenen.
Ijsvogeltje heeft verder helemaal gelijk met haar opmerking. Het is véél belangrijker om te kijken of er een klik is tussen de behandelaar en de 'cliënt'. Wanneer het kind zich goed voelt en er een klik is, zijn de uitkomsten vaak veel groter dan wanneer er geen klik is. (jij gaat ook niet al je problemen vertellen tegen iemand die je nét kent en nog helemaal niet zo mag)
