Tourette / Dwangneurose?
Ik maak me de laatste tijd zorgen om mijn zoontje van 11.
Een druk, slim ventje, wat zich moeilijk kan concentreren. Ik meld dit er even bij omdat dit wellicht weer te maken heeft met de klachten die zich bij hem uiten.
Hij heeft een aantal jaren geleden (rond groep 4/5) al last gehad van tics. Niet heel erg, maar ze waren er wel. We zijn toen ook doorverwezen naar een neuroloog, maar deze kon weinig voor hem betekenen. Daarna leek het minder te worden. Echter, de laatste paar weken is het weer veel erger. Waar het eerder om een geluidje ging (schrapen met zijn keel) gaat het nu meer om handelingen. Stel hij raakt je aan met zijn hand, dan moet ie dat met zijn andere hand ook persé even doen. Als ik hem vraag wat ie voelt als ie daar geen gehoor aan geeft, dan zegt ie dat ie dan een ontzettend rot gevoel krijgt. Alles wat hij met de ene hand, voet, of wat dan ook doet, moet ie dus met de andere ook even doen. Ik ben bang dat dit van kwaad tot erger gaat.
Ik wil een opnieuw een afspraak met de HA maken, maar vraag me dus sterk af of hier überhaupt iets aan te doen is? Neigt dit naar Tourette, of eerder naar een dwangneurose?
Iemand ervaringen?
Groetjes van een bezorgde moeder.
tics
Mijn zoon (14) heeft ook zo nu en dan ook last van tics. Bij hem hangt het samen met stress. Ze gaan gelukkig uiteindelijk steeds weer over. We negeren het niet, maar we maken er ook geen issue van. Dus we constateren met hem dat er weer een tic is en dat dat best vervelend is. En constateren dat het dus blijkbaar weer een stressvolle periode is. En we bekijken met hem wat we kunnen doen om de stress wat af te laten nemen.
Hij heeft trouwens een ADHD-diagnose en behoorlijk wat ASS-kenmerken. Het schijnt dat best veel kinderen 'met iets' wel eens last van tics hebben. Ik denk dat het vaak samenhangt met overprikkeling.
Verschil
Het is inderdaad belangrijk om uit te zoeken wat het is, want tics is weinig aan te doen, aan een dwangneurose wel.
Dat rotgevoel, is dat fysiek (bijv een tinteling, of iets wat daarop lijkt)? Of eerder een onrustig, angstig gevoel? Bij tics hebben kinderen nl vaak een fysieke sensatie, die pas ophoudt, weggenomen wordt als het ware, wanneer de tic "uitgevoerd" wordt. Dwang werkt anders.
Overigens komt het ook samen voor. Ook worden concentratieproblemen idd vaker gezien bij kinderen met tics. Ik heb me flink ingelezen omdat mijn dochter veel last van tics heeft (als je geïnteresseerd bent, hier is de link: https://www.ouders.nl/forum/gezondheid/update-dochter-veel-tics
Ik kan hier wel een hele verhandeling houden over de exacte verschillen en overeenkomsten tussen gewoontehandelingen, tics en dwanghandelingen, maar daar heb je verder niet zo veel aan omdat het niets over jouw zoon zegt. Heeft je zoon er last van? En zie je inderdaad dat het steeds erger wordt? Dan zou ik denk ik toch terug gaan naar de huisarts.
Bij mijn dochter (bij wie het nog steeds niet minder is) ben ik ervan overtuigd dat het tics zijn. Omdat er verder weinig aan te doen is (en het niet ernstig genoeg is om medicatie te overwegen), ben ik niet naar de huisarts gegaan.
Overigens: dat het nu wat complexere handelingen zijn dan eerder, wil niet per se zeggen dat het nu dwang is, hoor. Ook deze handelingen kunnen tics zijn. Maar dat moet een deskundige uitzoeken, dat is op een forum niet te beoordelen.
Ik zou me (weer) gaan inlezen als ik jou was. Mij geeft het rust om me ergens in te verdiepen wanneer ik me zorgen maak.
Sterkte!
Herkenbaar
Ik heb ook een zoon die bij periodes tics heeft. Wij doen hetzelfde wat ijsvogeltje doet: constateren dat er weer een tic is, benoemen dat het vervelend is en er verder niet te veel aandacht aan geven.
Ik zou er niet snel de huisarts voor bezoeken, dan geef je het meer lading en aandacht, terwijl elke nadruk die je er op legt het vaak alleen maar verergert. Ook omdat er in het verleden zelfs bij de neuroloog niets bijzonders is gevonden.
Het is misschien nuttiger om uit te zoeken of er meer stress is bij je zoon, en waarom. Zit hij in groep acht? Mijn zoon vond het destijds heel vervelend dat er de nadruk op werd gelegd dat hij nu bij de oudste kinderen hoorde, plus de druk om een middelbare school te kiezen.
Sterkte er mee.
Mocht het dwang zijn
...dan doet een neuroloog daar niet veel mee. Dat is ook niet vast te stellen met een scan oid. Dus dat de neuroloog eerder niets vond, zegt (nu) niet zo veel. _Als_ het dwang is, heb je waarschijnlijk het meeste aan een goede jeugdpsychiater of een psycholoog.
Verder eens: als het zeer waarschijnlijk tics zijn, heeft het weinig zin ermee opnieuw naar de huisarts te gaan. Maar het lijkt me goed wel vast te stellen waarmee je nu daadwerkelijk te maken hebt.
Vraag eens goed bij hem na, waaruit dat "rotgevoel" bestaat.
Mina,
Mijn zoon (12, pdd-nos en adhd) heeft zowel tics als dwang gehad. Tics hoef je niks aan te doen inderdaad, alleen nagaan waar het vandaan kan komen. Dwang (en daar vind ik dit meer op lijken) kan je wel wat mee. Mijn zoon heeft cognitieve gedragstherapie gehad, wat goed geholpen heeft.
Erfelijk?
Ik heb 3 kinderen. De een bijt nagel en heeft aparte dingen zoals steeds op haar blaas drukken. Nu is er een periode met minder stress en dan is het nagel bijten etc ook minder. Middelste trekt steeds aan zijn haren. Ik heb zijn haar nu maar in stekels laten knippen want anders krijgt hij kale plekken van het steeds aan zijn haren plukken. Voorheen deed hij aan vingers knakken. Hij heeft zelfs zijn nek geknakt. Grrr ik werd er dol van. Oudste heeft aan nagelbijten, oog knipperen overmatig en op binnenkant van haar wang bijten. Ik zelf, heb bij tijden een kuchje en bijt ook op de binnenkant van mijn lip als ik zenuwachtig ben. Als ik een bepaalde tip schadelijk of vervelend vind dan zeg ik altijd zoek maar een andere tik want deze is echt niet goed voor je. Zoals de hele tijd met je tanden knarsen. Zie het meer als een uiting van stress, teveel energie, gevoelig voor prikkels etc. Als de tics op zijn ergst zijn dan weet ik dat er iets aan de hand is wat veel stress geeft zoals toen dochter in de brugklas kwam. Ze barste toen van de tics het arme kind. Nu in de derde is ze bijna ticvrij.
@Nikkie
Ja, dat nek knakken heeft mijn jongste ook een tijd gedaan, gruwelijk!
Helpt dat, adviseren een andere tic kiezen? Dat zou wel fijn zijn.
andere tic kiezen
"Helpt dat, adviseren een andere tic kiezen? Dat zou wel fijn zijn."
Grappig, dat hebben wij inderdaad ook wel eens bedacht. Zoon durfde het niet te proberen: hij was bang dat hij dan vervolgens twee tics zou hebben.
Herkenbaar
Hier wordt idd ook regelmatig met de vingers en nek geknakt. Zelfs zijn rug moet soms knakken.
Mijn zus knipperde vroeger continue met haar ogen. Zij is nog erg gevoelig voor tics. Ik zelf had het heel af en toe, maar echt niet noemenswaardig. Idd wel meer bij zenuwen.
Waar ik gewoon bang voor ben is dat hij ergens mee zit. Dat is het laatste wat je als ouders wilt. Hij is een pientere jongen. Heeft ie het gevoel dat de lat voor hem erg hoog ligt? Dat hij die dingetjes doet vind ik vooral voor hem zelf vervelend. Ik heb mezelf voorgenomen eens met de HA te gaan bellen om informatie in te winnen. In eerste instantie zonder zoonlief erbij, want ik wil er niet steeds de aandacht op vestigen.
Mina
Goed plan (ha bellen). Overigens kunnen tics ook verergeren bij "gezonde" spanning, het hoeft niet per se om stress of piekeren te gaan. Mijn dochter heeft ook heel veel tics als we iets leuks doen, bij een feestje bijvoorbeeld.
Ik snap heel goed dat je er niet steeds de nadruk op wil leggen. Toch zou ik willen weten wat je zoon bedoelt met "dat rotgevoel". Dat kan informatie geven over de achtergrond van zijn handelingen (dwang of tic).
Ik heb zelf de tics lang niet besproken met mijn dochter, omdat ik dacht dat ze het zelf niet eens doorhad en ik er idd niet de aandacht op wilde vestigen. Toen het toch ter sprake kwam, bleek ze het alláng te weten van zichzelf. Het was voor haar toen prettig om er wat context bij te krijgen. Verder is het hier amper een onderwerp.
Knakken van je nek en/of rug?
Wat moet ik me daar bij voorstellen?
Rode Krullenbol / thera
Je hoofd zo bewegen dat je nek een knakje maakt zeg maar. Of je lichaam zo ver draaien (over de schouder kijken als het ware) totdat je rug een knakje maakt.
Hebt hem gevraagd wat voor rotgevoel het hem geeft als hij geen gehoord geeft aan de drang, maar dat vindt hij moeilijk te omschrijven. Antwoord: ja gewoon, dat moet ik dan even doen, dan voelt het weer fijn.....
Hmm ...
Wijst dat niet eerder op fysieke nek- en rugklachten dan het behept zijn met een tic?
OCD (OCS)
Dat is toch 'gewoon' een vorm van dwangstoornis?
https://nl.wikipedia.org/wiki/Obsessieve-compulsieve_stoornis
Ja, maar ...
Iemand die gezond van lijf en leden is, kan toch niet knakken met zijn nek en rug? Of kunnen sommigen dat wel?
knakken
"Iemand die gezond van lijf en leden is, kan toch niet knakken met zijn nek en rug? Of kunnen sommigen dat wel?"
Ja, dat kunnen veel mensen wel. Denk maar eens aan het knakken van de vingers. Ik kom wel eens bij een chiropractor en die laat ook van alles knakken in mijn lijf. Als je weet waar je moet trekken/duwen, kan je dat ook zelf. Het is gewoon lucht dat je daarmee laat ontsnappen. Dat heeft iedereen en is dus geen afwijking oid, aldus de chiropractor.
Goh ...
Nooit geweten. Maar ik ga het ook niet uitproberen!
Wietolie
http://www.dumpert.nl/mediabase/6908529/2ecaa0d2/lex_test_wiet.html
Kwam toevallig dit filmpje regen.
Wetolie zou kunnen helpen tegen tics.
Bij kinderen moet je de docering / flesjes olie wel extra verdunnen met olijfolie.
Ik geloof...
Ik geloof zeker dat je van tik kan veranderen. Zolang je maar iets hebt om te doen. Toen ik als puber steeds op mijn lip beet was het gauw over toen ik ging roken. Toen ik 2 jaar later stopte met roken begon het lip bijten weer. Als ik niet op mijn lip wil bijten (wat pijn doet en schadelijk is) dan ga ik gauw op een suikervrij snoepje zuigen of beweeg mijn been de hele tijd (wat weer storend is voor anderen). Ik kan ook op mijn nagels bijten zolang ik maar iets kan doen 
Helaas hebben mijn kids hetzelfde. Toen jongste bij de ergotherapeut was vertelde ze dat dochter dit deed (bv bijten op haar pen) om geconcentreerd en wakker te blijven. Het zou te maken hebben met een lichaam wat meer moeite heeft om geconcentreerd en allert te zijn. Door het bijten zou dochter zichzelf bij de les houden. Ik twijfel zelf is het nou een teveel aan prikkels waardoor ik ontspanning zoek en of niet geconcentreerd genoeg en dus om alert en aanwezig te blijven. Volgen jullie mij nog? Sorry ik ben soms wat warrig.
Deed ik vroeger ook
Altijd met rechts ook even aanraken als ik met links iets deed en andersom.
Net als tikken op de vloer van de auto met mijn voet als we over de witte strepen reden en weet ik veel wat voor dwang dingen meer. Later tijdens mijn opleiding hoorde ik dat in de puberteit en pre-puberteit heel veel kinderen dit hebben. Dus het kan ook meevallen.
Kinderen voor kinderen had er een liedje over, 1 been op de stoep...
@Nikkie
Ik volg je heel goed. Wat jij beschrijft en wat de ergotherapeut bedoelt valt onder sensomotorische integratieproblemen. Google daar maar eens op. Dat heeft te maken met zintuiglijke prikkels die te sterkt binnenkomen (waardoor je ze wilt dempen) of juist te zwak (waardoor je jezelf moet stimuleren om erbij te blijven.
Het verschil met tics is volgens mij dat tics onbedwingbaar zijn, en je bij SI ook een andere prikkel kunt zoeken om jezelf op de goede manier alert te houden. Zoals jij ook beschrijft met lip bijten en roken.
TOURETTE
onze zoon van 9jaar,heeft nu reeds 2 jaar tourette, je komt in een malenmolen van dokters,medicatie,opvolging,begeleiding,ondersteuning,want geloof me,tis verdorie heel moeilyk soms,onze zoon heeft periodes dat het goed gaat,maar plots zyn ze daar,de tics,in de nek,lichaam,verkrampen van de spieren,enz...soms lukt het hem niet om naar de school te gaan, uitgeput van zyn ticjes,geen concentratie meer,activiteiten worden beperkt,kunnen dan ook niks gaan doen,het weegt zwaar soms, heel wat mensen beseffen niet hoe zwaar het is om tourette te hebben,heeft er nog iemand een zoon of dochter met ts,graag om meningen uit te wisselen.
