Vraagje over kinderen met longproblemen
Na een werkelijk rampzalige rampennacht met mijn zoontje hebben we vanmorgen bij de huisarts te horen gekregen, dat we voortaan mijn zoontje ventolin moesten blijven geven.
Dus ook als hij nergens last van heeft. Elke verkoudheid slaat op zijn longen en de tijd tussen twee verkoudheden wordt steeds korter. Hij is iedere keer ziek, met hoge koorts en heel veel hoesten en dat hoesten blijft dan weer lang aanhouden. Peuterastma noemen ze dat tegenwoordig (hij is 19 maanden)
Maar hoe zat dat ook alweer met kleine kinderen en astmaklachten.
Ik heb gezien mijn eigen klachten die recent weer de kop opstaken een redelijk astma-vriendelijk huis op de katten na dan. Wat nou als mijn zoontje op de katten reageert, bij kleintjes kan dat toch ook zo weer weg zijn? Moet je dan gelijk de monsters verkassen?
Moest je nou alles krampachtig schoonhouden of moet je nou juist gewenning creeeren.
Is het nou verstandig om nu al met die ventolin in de weer te gaan. Ik ben zo bang dat je een gewenning aan die medicijnen in de hand wekt en dat hij er nooit meer vanaf komt. Zoals mijn broer en ik dus.
Eigenlijk heb ik een hekel aan het geven van medicijnen in het algemeen, maar in dit geval ontkom je er niet aan.
Ik ben tijdens het surfen op internet ook weer een artikel tegengekomen dat de helft van de kinderen die astma-aanvallen kregen, dit voorkomen had kunnen worden als de ouders niet op eigen houtje stopte met de medicatie.
Aan de andere kant lees je ook weer dingen over het geven van astmamedicijnen aan jonge kinderen, waar ik ook niet echt blij van wordt.
Hoe hebben jullie dat gedaan met jullie kinderen?
groetjes
Kiki
Geen rs virus iig
daar werd dus aan gedacht, vandaar dat ik zo snel terecht kon.
Weet je, ik heb veel liever dat ze dit soort dingen gewoon tegen me zeggen. Nou heb ik me de hele middag zitten opvreten en de meest vreselijke scenario's bedacht. Als zo'n huisarts dan gelijk zegt dat hij aan rs denkt, dan weet ik dat in ieder geval. Dan hoef ik me maar zorgen te maken over één ding.
Hij heeft ook geen zuurstoftekort, daar heb ik ook gelijk naar gevraagd.
Hij is dus, nog, thuis, maar knapt hij niet heel snel op, dan wordt hij alsnog opgenomen. Ik mocht eigenlijk een beetje kiezen, nou dan heb ik hem veel liever thuis natuurlijk.
Maar het is wel duidelijk, de antibiotica slaat niet voldoende aan, of eigenlijk niet aan.
Dat schijnt steeds vaker te gebeuren, dus stappen we over op een alternatief en dan hopen dat dat wel aanslaat. Dat moeten we echt binnen 48 uur merken.
Ook allemaal vloeibare zakjes voor in een fles meegekregen, zodat hij wat voedingsstoffen binnenkrijgt, hij is ook enorm afgevallen.
Die kinderarts was trouwens echt een kei, mijn man en ik zaten daar met hem en ze leefde helemaal met ons mee.
Ik voelde me daarna een stuk beter weer.
Ah kiki
Wat een ellende meid. Ik zou het ff zeggen tegen de ha als je hem /haar weer spreekt, dat je een evt. vermoeden graag hoort een volgende keer. Of er zelf specifiek naar vragen.
Ik hoop dat je zoontje gauw opknapt! (en dat de kleine nog ff wacht tot alles rustig is...)
Sterkte!
