Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

babypurk

babypurk

26-12-2010 om 10:50

Wanneer bloed prikken bij kind 6 jaar

Hallo,

Twijfel, twijfel. Ons zoontje van bijna 7 zegt heel vaak overdag: ik ben moe. Aan de ene kant denken wij dat het voor hem een manier is om te zeggen: ik heb het even gehad. Hij heeft sowieso moeite met al te veel prikkels, heeft een slechte concentratie en wordt nu bij de GGZ getest op een autisme spectrum stoornis en/of ADD.

Wij denken zelf dat eea daar wel mee te maken heeft, maar willen natuurlijk ook niet zomaar aan andere dingen voorbij gaan. Nu weet ik dat jullie zullen zeggen: wat zeur je, ga dan bloed laten prikken. Dan sluit je het uit. Maar het probleem is dat ons zoontje al bij het horen van iets wat met het lichaam te maken heeft gaat overgeven. Ook daar wordt bij de GGZ naar gekeken omdat hier geen sprake is van aanstellerij, maar wel van een bijzonder beeldend denken.

Wat moet, moet, maar je snapt dat wij niet heel hard lopen om maar meteen bloed te gaan laten prikken als het niet nodig is.

Want: hij is verder wel heel actief, eet goed, slaapt goed, kan gerust een hele tijd buiten spelen. Dus dan denk je toch al gauw: als je bloedarmoede hebt, dan doe je dat allemaal niet.

Vandaar mijn vraag: NIET OF IK MOET GAAN BLOEDPRIKKEN, daar komen we wel uit, maar: wie van jullie kinderen van deze leeftijd heeft wel eens bloedarmoede gehad en wat waren de kenmerken toen? En hoe ging dat bloedprikken in zijn werk? Is dat meteen een heel buisje of doen ze dat ook wel met een prikje in de vinger (deden ze vroeger dacht ik wel).

Bedankt voor jullie reacties!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Janeway

Janeway

26-12-2010 om 13:41

Zoon

was wat jonger maar in de molen voor adhd screening.. En ook zo moe en dwars en onhandelbaar. Totdat hij op een gegeven moment bijna lag te slapen op school.. Ik kreeg van juf niet de juiste signalen of ik pikte ze van haar niet goed op.. Iig zijn we dus toen bloed gaan prikken. Daar bleek dus uit dat hij pfeiffer had.
Hier ging het bloedprikken in de kinderkamer in het zh. Speciaal hokje in het priklab voor kinderen dus. Zoon is een zeer snel geprikkeld mannetje en verzette zich hevig. (iets wat je niet wil horen) Maar wat moest dat moest dus, er gingen volgens mij 2 of 3 buisjes bloed af. Via een ader in de elleboog.. En ja het ging dus niet makkelijk er moest nog iemand bij komen.. Later toen het klaar was mocht hij nog een kadootje uitzoeken. Prikje in de vinger doen ze volgens mij niet zo heel vaak meer.. Is toch een gemartel, in de vinger knijpen om een buisje vol te krijgen.. In een ader loopt het makkelijker. Zoon is er trouwens toen niet getraumatiseerd van geraakt.. Hij liet andere prikken daarna altijd goed gebeuren. Ondanks het tegenstribbelen wat hij toen deed.

Nasha 1st

Nasha 1st

26-12-2010 om 15:39

Het hoeft

geen bloedarmoede te zijn inderdaad, het kan ook Pfeiffer zijn. hoe moeilijk ook, ik zou hem toch laten prikken, dan weet je het in elk geval....(hier ook een zoon die bij het idee alleen al flauwvalt. De inenting met 9 jaar ging ook al niet zo goed...0

Ook lichamelijk screenen

Bij mijn kinderen heb ik ook het gehoor en zicht laten testen, ondanks dat dit op jongere leeftijd gedaan was. Zoon bleek een behoorlijke afwijking te hebben waarvoor bril een opluchting betekende en een stuk minder inspannend, naast een diagnose in het autistisch spectrum. Daarnaast hun voeding, vanwege bestaande allergie, altijd goed bijgehouden. Ook met prikken.
Bij de autismetest in de klas vroeg ik me af of kind naar voren naar het bord liep om de omgevingsprikkels buiten te sluiten of omdat hij het gewoon niet zag. Bleek beiden. Hier ook angstige voorstellingen bij dochter, maar toch maar met aanmoediging en weinig discussie altijd doorgezet.
Ik vind bloedprikken zeker een aanrader.
Vanwege inderdaad mogelijke pfeiffer of ijzergebrek of allergie, dan weet je waar je mee te maken hebt en kun je daar maatregelen op nemen. Gewoon voor een beter beeld.

Stress accepteren

Wat mij hielp was te accepteren dat kinderen veel stress oplopen. En dat je dit kunt verzachten maar niet altijd kunt voorkomen. Ze leren steeds beter met stress om te gaan is een heel belangrijke focus omdat ze daar hun hele leven een uitdaging in hebben. Vandaar de haptotherapie waar zoon zegt het meeste aan gehad te hebben. Gelukkig sla ik niet zo snel op tilt maar ik vond het vaak wel naar voor kinderen, en nog. Zoon heeft ook weleens een tijd kopjes vol gespuugd van de dagelijkse stress. Jammer dan, mond spoelen en weer verder en samen kijken hoe je het beste de stress kunt verminderen. Daar ging ik zelf van ' beelddenken' of zoon een grote verkrampte spier was van de stress.

Astrid

Astrid

26-12-2010 om 22:21

Hier net wel bloed geprikt (drama) met een vervelende uitslag

Hier 2 weken geleden een bijna 10 jarige bloed laten prikken. We kwamen eigenlijk bij de huisarts omdat ze zeer storend gedrag heeft, heel negatief en overal op zegt dat ze moe is. Dat moe roepen dat heb ik eigenlijk genegeerd. Als haar vriendinnen op de stoep stonden was het moe zijn over.

Dat prikken was 1 drama. Omdat ze superdun is kon de verpleegkundige nauwelijks haar vaten zien. Dochter trok toen al wit weg. Uiteindelijk lukte het doordat ik haar arm op een bepaalde manier vast hield. Er moesten 10 buisjes geprikt worden (aantal wist dochter gelukkig niet) en halverwege liep het bloed niet meer. Verpleegkundige probeerde daarna haar andere arm. Dit lukte ook niet. Ze zei dat we moesten stoppen. Helaas...ik wilde niet stoppen. Ik was niet van plan nu als nog naar het ziekenhuis te gaan en dan opnieuw een poging te wagen. Dat zou me nooit lukken. Dan wordt het helemaal een trauma. Uiteindelijk weer arm nr. 1 geprobeerd en met moeite de rest van de buisjes gevuld. Na afloop zakte dochter in elkaar en moest ze naar buiten gedragen worden. Gelukkig was mijn man er ook bij. Ik voelde me wel schuldig, maar nu de uitslag echt wat oplevert niet meer.

Nu blijkt dus dat ze wel degelijk moe is. Dokter scheen ook getest te hebben op allergieen en er kwam behalve dieren, pollen, huisstofmijt e.d. ook een voedsel allergie uit. Ze moet op een streng dieet. Ze mag vanaf heden geen tarwe meer, geen kippen ei, geen soja. Zeker tarwe zit overal in. Wordt heel lastig! Dokter denkt dus dat ze wel degelijk heel moe is. Ik had zelf nooit aan voedsel allergie gedacht. Van de pollen en dieren wist ik zonder prikken al. Dat heb ik zelf ook heel erg. Ben blij dus dat we wel op alles geprikt hebben en dat we de 10 buisjes vol gemaakt hebben.

Eind van de week moeten we terug naar de huisarts en ik ga zoon en misschien jongste dochter laten prikken. Zoon is autistisch en super sloom en roept ook bij alles dat hij moe is. Daar nooit veel aandacht aan geschonken, maar daar wil ik nu wel wat mee doen. Zelf wil ik me ook maar meteen laten testen, want ik ben ook altijd moe en ik heb zelf wel klachten die duiden op iets. Maar ik schuif dat altijd op mijn hectische gezin.

Wel balen dat ik nu 3 zorgen kinderen heb. Of ik het al niet genoeg druk heb. maar ja, het is nou eenmaal zo.

Mijn advies dus: wel prikken. En ev. andere kinderen thuislaten. Mijn jongste van 7 heeft het bloedprik tafereel helaas aanschouwd en deed heel stoer, maar heeft daarna terug op school de hele ochtend zitten huilen. Even niet aan gedacht om haar op te gang te parkeren.

O, ja, wij hebben met zoon (12) ook altijd een drama bij de tandarts met zo'n 3 minuten fluor behandeling. Hij is zelfs bij een vorige tandarts hierom weggestuurd. Gelukkig ging het laatste keer voor het eerst ietsje beter.

ayla

ayla

27-12-2010 om 09:15

Prikken en astrid

onze kinderen hebben beide al meerdere keren moeten laten bloedprikken. Bij peuterzoon is het altijd een drama, de oudste kan zich daar redelijk overheen zetten. Ook hier is een aparte kinderkamer, tv aan, speelgoed etc. Er wordt een verdovende spray op de plek gedaan, dat zou nog beter werken dan emlazalf volgens de verpleegster, een paar minuten wachten en dan prikken. Belangrijk is vooral het armpje goed stil te houden. Peuterzoon verzet zich nogal hevig waardoor de naald weer uit de ader schiet met blauwe plekken tot gevolg.

Astrid, onze oudste heeft coeliakie en lactose intolerantie, ze mag dus geen tarwe, haver, gerst, rogge spelt en melkproducten. Zij moet zich dus ook aan een streng dieet houden. Als je wilt wil ik je best een paar tips geven.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

27-12-2010 om 22:28

Astrid

Jeetje, wat een ontwikkelingen weer. Jullie krijgen het wel voor je kiezen. Maar hopelijk levert deze nieuwe kennis jullie wel veel profijt op. Sterkte met alles!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.