Zorginstelling voor jonge ouderen?
Mijn 70-jarige moeder heeft door herseninfarcten diverse beperkingen. Momenteel gaat het in rap tempo slechter, en ze kan zich met moeite nog thuis redden. De thuiszorg helpt haar met aan- en uitkleden, maar overdag is ze alleen. In het afgelopen jaar heeft ze diverse valongelukken gehad (botbreuken en kneuzingen), en de laatste maand moest ze al twee keer een bekende bellen om haar overeind te helpen na omvallen.
Mijn broer woont bij haar om de hoek en hij overweegt nu om informatie in te winnen over plaatsing in een zorginstelling voor ouderen in de wijk. Hoewel ik ook wel inzie dat dit niet echt een veilige situatie is vind ik het ook nogal cru om een ‘jonge’ oudere tussen de 85+ ers te willen laten wonen. Sowieso is ze verstandelijk nog helemaal bij, ‘s avonds wel vaak suf en afwezig door zware pijnstillers, maar in de zorginstelling wonen overwegend (licht) dementerende ouderen. Mijn grootouders hebben er gewoond, dus we zijn er bekend.
Zou zo’n zorginstelling een jonge oudere wel opnemen? Verder zijn er in de buurt alleen een instelling voor jonge dementerenden, en een voor jongeren (echte) met een beperking.
CIZ
je zult eerst een CIZ indicatie moeten aanvragen.
Dan krijg je een zorgzwaartepakket toegewezen (of hoe dat nu weer mag heten, het wijzigt nog wel eens) en dan kun je bij de verzorgingshuizen vragen welke indicaties zij opnemen.
Er zijn huizen met een wat jongere populatie maar dat zijn er niet zo veel omdat het beleid nu eenmaal is om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen.
Dus als het niet meer zelfstandig met wat hulp gaat is er eigenlijk geen andere keuze.
Hier is een zorginstelling
Waar allerlei zorg geboden wordt. Er zitten mensen vanaf 45 of zo maar dan hebben ze wel echt al veel meer zorg nodig.Je moet wel een CIZ indicatie hebben. Het is inderdaad niet meer zo makkelijk om in een zorgtehuis te komen. Wel in een particuliere zorginstelling maar dat moet je kunnen betalen.
Ik denk dat er eerst rhuiszorg aangeboden gaat worden.
Een soort serviceflat is dat iets?
Dit vond ik
serviceflat woont u zelfstandig in een appartement. U kunt gebruik maken van gemeenschappelijke voorzieningen. Het aanbod verschilt per flat, net als de kosten.
De gemiddelde serviceflat heeft 115 appartementen. Meestal bestaat een appartement uit twee kamers, soms zijn het studio’s. De oppervlakte is 50 tot 70 vierkante meter. De meeste serviceflats vindt u in de Randstad, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant. Wilt u weten of er een serviceflat bij u in de buurt is? Informeer bij het Wmo-loket van uw gemeente. Of kijk op Woonz.nl.
Zelfstandig en beschermd
In een serviceflat woont u zelfstandig, in uw eigen appartement. Privacy staat voorop. Het is een beschermde omgeving, zonder zorguitstraling. De service is vooral gericht op gemak en comfort. Denk aan een maaltijdservice, boodschappendienst, kapper en recreatieruimte. Er zijn ook serviceflats met een winkeltje en logeerkamers voor uw gasten. Welke diensten er zijn, verschilt per flat. Het aanbod kan beperkt zijn tot een alarmsysteem en tuinonderhoud. Maar er zijn ook flats met eigen koks, klusjesmannen en verpleegkundigen.
Servicekosten
U betaalt de geleverde diensten zelf. Deze servicekosten komen bovenop de huur- of koopprijs van uw woning. Hoe hoog de kosten zijn, hangt af van het aanbod. Meestal betaalt u een vaste bijdrage voor een verplicht servicepakket. De andere diensten betaalt u alleen als u er gebruik van maakt. De hoogte van de vaste bijdrage varieert per flat. Reken bij een koopappartement op een bedrag tussen de 350 euro en 750 euro per maand. Wilt u huren? Reken dan op gemiddeld 275 euro aan vaste servicekosten. Uitschieters van ruim 1.000 euro per maand komen ook voor. Servicekosten zijn bijvoorbeeld de kosten voor een huismeester, het onderhoud aan het gebouw, tuinonderhoud, een fietsenstalling, verzekeringen, het beheer van een logeerkamer, et cetera.
Zorg
Ik had al eens gegoogeld, het zou dan zorgindicatie 6 worden, en ik denk dat ze daar wel onder valt. Ze kan alleen met stok lopen, en dat gaat erg traag en ze valt dus veel. Voor buiten heeft ze een scootmobiel, maar ook daarmee heeft ze al wat ongelukken gehad (eenmaal met ambulance, botbreuk etc). Ze red zich in huis mits ze niet valt en het gaat soms wat moeilijk omdat ze maar een arm kan gebruiken.
Een serviceflat zou weinig toevoegen. Ze heeft nu ook hulp om zich heen (buren en familie in de buurt). Inkomen is zeer beperkt, alleen AOW.
Maar goed, het lijkt me voor haar vreselijk om tussen echt oude mensen te moeten wonen. Dat zou ik zelf ook niet trekken.
hulpmiddelen, ergotherapeut
Kan ze misschien meer hulpmiddelen nodig hebben? Misschien zou ze eens een ergotherapeut langs kunnen laten komen (er worden er 10 vergoed uit het basispakket; de voorwaarden voor 2020 weet ik nog niet) die kijkt wat ze nodig heeft.
Denk dan aan een rollator voor binnen of zo en een alarmeringssysteem die ze altijd bij zich draagt.
Heeft ze wel een scootmobiel die bij haar past? Heeft ze instructie gehad hoe ze moet rijden?
Ik zit in een enigszins vergelijkbare situatie (geen herseninfarct, wel beperkingen in de mobiliteit), ben momenteel bezig met WMO en de ergotherapeute voor passende hulpmiddelen (begin hier zsm mee, het is een lang traject) en mijn ergotherapeute zei dat de meeste scootmobielongelukken gebeuren omdat de berijder niet (genoeg) instructie heeft gehad of geen passende scootmobiel heeft.
Ook aan gedacht
Ik denk dat ze een eind zou komen als ze binnenshuis een rolstoel kreeg. Dan blijven er risico’s met bijv naar het toilet gaan, maar als er hulp komt voor het douchen zou dat ook alweer schelen.
De scootmobiel is een bijzonder verhaal. Ze heeft zeker wel les gehad, maar schat situaties niet goed in. Zo zit ze regelmatig klem bij kassa’s en paaltjes, maar erger is dat ze zich ook gerust van een hobbelig bospad stort. Het wordt wel dringender. Als ze een heup breekt of erger komt ze er nooit meer bovenop.
dat is lastig
Dat ze de situatie niet goed kan inschatten maakt de situatie inderdaad nog eens lastiger. Ik vind persoonlijk dat het verstrekken van een scootmobiel samen moet gaan met een rijvaardigheidstest, eventueel een speciaal rijbewijs of regelmatig herkeuren (mits dat geen melkkoetje wordt zoals bij rijbewijzen). Maar goed, daar hebben jullie nu niets aan.
Ik lees dat er thuishulp is, die indicatie wordt vaak jaarlijks opnieuw bekeken door de WMO, klopt dat bij haar ook? Ik zou dan proberen erbij te zijn en aan te geven wat jullie zien en waar jullie zorgen liggen. Zien jullie die thuishulp wel eens? Dan kun je het ook aan hem/haar zeggen of voor de organisatie waar ze werkt. Of anders rechtstreeks bij de WMO jullie zorgen melden.
Helaas kan niemand haar dwingen die scootmobiel te laten staan of een hulpmiddel erbij te nemen. En ja, op een dag kan het dan heel akelig mis gaan. Dat is niet fijn, maar iemand die wordt verondersteld bij haar volle verstand te zijn kun je niet dwingen. En iemand die dat niet (meer) is, kan een mentor krijgen die wel e.e.a. te zeggen heeft over haar zorg en alles wat daarbij komt kijken.
rolstoel binnenshuis
Is een trippelstoel niet handiger? Een bureaustoel op wieltjes mét een rem.
Goh Katrien
En wat is er mis met oude mensen? Dan ben je zelf zeventig en dan wil je niet bij oude mensen leven? Vreselijk?
Waar komt dat toch vandaan?
Annej
Zou jij als enige behalve het personeel tussen dertigers willen wonen? Of tussen tachtigers? Er is helemaal niets mis met oude (of jonge) mensen maar als dat je hele omgeving is, mensen in een andere levensfase, lijkt dat me enorm eenzaam. Helemaal als je ook nog een deel van je zelfstandigheid moet opgeven.
De tegenstelling
Het is dus maar hoe gevoelig je bent voor aansluiting naar levensfase? Ik snap het nog als je een gehandicapt kind van 20 tussen 'bejaarden' zet, als enige, dat zou je liever anders zien. Maar een 70-jarige tussen nog oudere mensen, die vooral, en daar gaat het om, toezicht en hulp nodig hebben, vanwege vergelijkbare problematiek, lijkt me dat daar meer overeenkomsten dan verschillen zijn.
Leven in een groep, met andere mensen, daarvoor noodzakelijke zorg krijgen van hulpverleners, is ook gewoon confronterender, en daar zal de een makkelijker mee om kunnen gaan dan de ander.
Maar uiteindelijk is het belangrijk dat als jij dat zo vind, en je moeder ook, dat je dan hopelijk een zorgsituatie weet te vinden waarin je moeder goed zou passen.
En daarbij wens ik je veel succes. Ook hier is vaak meer mogelijk dan je denkt als je het dossier goed opbouwt en aanhoudt en je goed informeert.
Eerst
Maar eens met thuiszorg en huisarts gaan praten en kijken naar mogelijkheden. Na indicatie zal ze toch nog een wachtlijst komen, dus heel verstandig van je broer om eens te beginnen met uitzoeken.
Als het echt mis gaat en er is niks geregeld/ Ze staat nergens op een wachtlijst heb je een veel groter probleem.
Overigens zou dagbesteding nog een mooie tussenstap kunnen zijn.
Maar echt ga alsjeblieft samen met je broer en moeder uitzoeken wat de mogelijkheden zijn.
Verschil in beleving
Voor mij al begin vijftiger, iedere week 2 x een uur op fysiofitness tussen de 75 plussers voelt het echt alsof ik tussen de oudjes zit. Ik ga trouw, omdat ik dezelfde fysieke ongemakken heb als de groep. Het is een groepsles voor mensen met versleten gewrichten van heupen en knieën.
Ik zit nog middenin de pubers terwijl van de oudste dame in de groep de kleinkinderen al voorbij de puberleeftijd zijn. We hebben buiten de sport weinig met elkaar gemeen.
In een van de groepen is een mevrouw van 70 en een mevrouw van bijna 86 voor hun is het leeftijdsverschil al veel minder "groot" allebei de kinderen de deur uit, de kleinkinderen komen of zijn al lang volwassen. Hun levens zijn beter vergelijkbaar.
En toch heb ik tijdens de legpress oefening leuke gesprekken met de dames. Pas had mijn dochter een blessure en om een en ander kloppend te maken, school, fysio, baantje had de fysiotherapeut besloten dat dochter in mijn groepje mee mocht doen.
Dan zie je echt een verschil in generaties. 17 en 86 is echt een andere levensfase. De oude dame (altijd heel belangstellend) probeerde een gesprekje aan te knopen met dochter over school en zo en dat was moeilijk. Dochter vertelt dat ze straks informatica heeft en een programma aan het maken is voor een snoepautomaat, dame van 86 heeft nog nooit een computer aangeraakt. (krijgt wel eens foto's van de kinderen te zien op Ipad maar dat is alles)
Katrien ik denk dat vooral jij ziet dat je moeder "te jong" is voor een woonvorm met 80 jarigen. Voor je moeder zal dat al anders voelen. Waarschijnlijk ook, omdat ze met dezelfde ongemakken zit als een 80 jarige.
Mijn schoonmoeder heeft dagbesteding ook een jaar of 2 tegen gehouden. Ze was nog niet zo oud als die dames daar, ze was nog "fit". Dat dacht ze zelf, maar ze had voor alles hulp nodig van mijn schoonvader. Na oeverloze gesprekken met de thuiszorg, mijn schoonvader en de kinderen gaat ze er sinds 2 jaar toch heen, vooral om schoonvader te "ontzorgen". Dat die man ook eens wat langer naar buiten kan om te wandelen of te fietsen met de fietsclub.
Inmiddels vindt schoonmoeder het geweldig op de dagbesteding, ze komt daar allemaal dames tegen waarmee ze naar school is geweest, dames die ook actief waren in de kerk, dames die haar hele familie hebben gekend. Ze kan heerlijk praten over vroeger.
En het is ook nog eens zo dat de een sneller oud is/oud oogt dan de ander. Mijn ouders en schoonouders schelen volgens de kalender maar 5 jaar maar zowel geestelijk als fysiek zou je mijn schoonouders ouder schatten dan ze zijn en mijn ouders jonger. Gisteren zat er bij DWDD een dame van 101 jaar oud, die er jonger en fitter uitzag dan mijn schoonmoeder. Het zou dus zomaar kunnen zijn dat je moeder het prima naar haar zin gaat hebben tussen de 80 jarigen, omdat er mensen tussen zitten die fysiek wat mankeren en daarom daar wonen maar geestelijk nog zo fief zijn dat ze het prima met je moeder kunnen vinden.
bejaard
Met 70 ben je nu eenmaal bejaard. Eerder al. Overigens, mijn tante van 84, nog maar pas in een serviceflat, vindt het maar niks om tussen de bejaarden te zitten 
Heeft ze een knop van de thuiswinkel die ze in kan drukken als ze valt? Dan komt er iemand van de thuiszorg of jouw broer.
Al met al een hele zorg.. Sterkte, het zal ook niet meevallen een goede plek voor haar te regelen. Wat wil ze zelf? Wil ze wel? Ik vind dat zelf wel belangrijk. In een tehuis zal ze ook vallen.
Hahaha
Mijn oude tante, ver in de 90, vond het maar niets bij al die oudjes. Dat het merendeel 10 tot 20 jaar jonger was, was haar even ontgaan.
Toegegeven, ze was de fitste van het stel.
