Het is weer moederdag
Van de week wees mijn moeder mij erop dat het zondag moederdag is. Toen ik reageerde met "daar doe ik niets aan" zei ze "je hebt me weleens iets met de post gestuurd" dus ik gaf aan dat dat vast weleens kan zijn gebeurd maar ik doe er al jaren niets aan dus dat zal dan per ongeluk rond deze periode zijn geweest.
Vanavond herinnerde ze me er nogmaals aan dat het zondag moederdag is. Ze deed erg zielig, "ja zondagochtend ga ik naar de kerk, in de middag weet ik nog niet het is moederdag dus ja...."
Haar leven lang dat gemanipuleer ik ben dat zo zat. Vroeger kocht in inderdaad weleens wat omdat ik niet tegen die manipulatie kon, ik had gehoopt haar de afgelopen jaren echt niets te geven, op die dag zelfs niet te bellen of enige vorm van contact op te nemen dat dit gezeik eens over zou zijn. Ik ben haar zo zat.
Decembermamma schreef op 12-05-2023 om 20:09:
[..]
Even langs gaan is met anderhalf uur enkele reis geen even langs gaan, en dan moet het dus ook nog precies op het moment dat het haar uitkomt en daar is geen enkele flexibiliteit in. Daarnaast is als je er na 1,5 uur weg wilt gaan standaard de vraag "ga je nu al?" En ook is standaard de opmerking "wat heb ik je lang niet gezien" aan het begin van het bezoek een leuke binnenkomer. En als ik nu "even langs ga" en haar zin geef ben ik volgend jaar weer de klos.
Dan doe je het niet.
Als iets jou alleen maar negatieve gevoelens oplevert, moet je het niet doen. Je moeder vindt het niet leuk om jou te zien, ze vindt het alleen maar leuk als jij gehoorzaamt. Dus voor haar ego.
Als het leuk en gezellig is, hoeft langsgaan niet per se op die dag, maar op een dag die jou ook goed uitkomt, want het moet voor jou ook leuk zijn. Een leuke en gezellige moeder weet dat en zal niet vasthouden aan dat iets per se moet op die dag. (Ik had niet zo'n moeder hoor, maar dat lijkt me wel het ideaal. Als je waardering verdient als persoon, krijg je die altijd en hoef je niet zo te hameren op moederdag.)
Je moet doen wat je zelf wil. Voel je behoefte om langs te gaan? Duidelijk niet. Ga dan ook niet.
Ik ga ook niet langs mijn moeder en schoonmoeder, maar ik moet werken. Wel geef ik mijn vriend een aardigheidje mee die hij dan namens mij kan geven aan haar. Mijn eigen moeder geef ik niks. Ik voel mij daar niet schuldig over. Van mijn schoonmoeder krijg ik namelijk de wereld, en van mijn moeder niks. Qua liefde/aandacht/geschenkjes. Het scheelt dat mijn moeder er naar mij toe niet moeilijk over doet. Ik weet dat mijn broer wel langsgaat met mijn schoonzus. Maar mijn moeder zou dan alsnog niet kwaad over mij praten. Ik denk dat ze ergens wel doorheeft dat ik weet hoe ze in elkaar zit.
