Oma mag nauwelijks op bezoek
Mijn kleinzoon is in de nacht van dinsdag op woensdag om 05.15 uur geboren. De volgende avond om 21.15 belt mijn zoon om het me te vertellen. Ik mocht niet meteen langskomen, maar de volgende dag wel. Max 1 uurtje. Dus donderdag geweest. Zaterdag wou ik weer langskomen, maar dat mocht niet. Uiteindelijk, doordat ik zo zat te 'drammen', mocht ik op vrijdag weer langskomen. Dat gaat zo door. In 1,5 maand tijd heb ik mijn kleinzoon nu 4x mogen zien. Er is niets mis met het kindje. Zij willen alleen rust voor hun baby. Ik ben er helemaal kapot van. Ik ben constant aan het huilen en kan er nauwelijks van slapen. Het is mijn enige zoon/kind en ik dacht een hele hechte relatie met hem te hebben. Ook met mijn schoondochter, die 5,5 jaar bij mij heeft ingewoond. Ze zijn nog niet zo lang de deur uit. Mijn moeder vindt echter dat ik me moet vermannen. Zij hebben tijd nodig, en daar is niets op tegen. Daar mag ik ze niet op aanspreken, want daar is niets mis mee. Ik heb het te respecteren. Maar dat kan ik dus niet (meer). Wat vinden jullie hiervan?
AlisonH schreef op 10-04-2025 om 21:13:
[..]
Dat oma een paar keer per week mag oppassen en ze vaak op de stoep staan is een aanname.
Dat oma alleen aan haarzelf denkt ook.
Kikki39 schreef op 10-04-2025 om 20:42:
helemaal mee eens, het is 5 uur in de ochtend geboren en je stuurt 16 uur later een bericht, dat vind ik heel raar, dat doe je toch niet.
Ik denk dat dat aangeeft dat de band niet zo sterk is als je denkt. In dat geval vind ik het niet zo raar.
Of als je angst hebt dat je moeder je verzoek om later te komen gewoon gaat negeren 'omdat ze toch niet de buurvrouw is'. Mensen die dat soort verzoeken negeren bestaan gewoon. Dus reacties daarop komen ook voor. Als je wéét dat je moeder zich niet kan inhouden en toch om 9 uur voor de deur staat hoewel je haar gevraagd hebt om pas later te komen, dan bel je haar dus niet op een tijd waarop ze nog ruimte heeft om te komen. Mensen die niet zo'n sterke band met hun ouders hebben bestaan gewoon en zijn verre van raar.
MRI schreef op 10-04-2025 om 21:12:
[..]
Ja? Waarom? Is moederschap voorwaardelijk? Moet je er iets voor terug hebben?
Het mag toch wel wederzijds zijn, moet dan alles maar vanuit ouders kant komen, nou dat zou mooi zijn.
Kikki39 schreef op 10-04-2025 om 21:21:
[..]
Het mag toch wel wederzijds zijn, moet dan alles maar vanuit ouders kant komen, nou dat zou mooi zijn.
Ja je moederschap in de zin van geven is over als je kind volwassen is. Wat er daarna is tussen jou en je kind mag idealiter ingegeven zijn doordat je als volwassen mensen elkaar waardeert, niet doordat een kind iets te vereffenen heeft.
je hebt bepaalde normen en waarden meegegeven en ik ga ervanuit dat mijn kind van mij geleerd heeft hoe je met andere mensen omgaat, met collega's, de buren en met je ouders. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn ouders 17 uur lang in onwetendheid laat zitten hoe het met de bevalling is gegaan.
Kikki39 schreef op 10-04-2025 om 21:28:
je hebt bepaalde normen en waarden meegegeven en ik ga ervanuit dat mijn kind van mij geleerd heeft hoe je met andere mensen omgaat, met collega's, de buren en met je ouders. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn ouders 17 uur lang in onwetendheid laat zitten hoe het met de bevalling is gegaan.
Oh nee ik zou het ook niet leuk vinden. Maar ik zou me niet afgewezen voelen. Ik zou bezorgd zijn en me afvragen hoe dat in elkaar stak. Want ik heb zoveel vertrouwen in de band met mijn kind dat ik weet dat hij het me graag wil vertellen. Mijn normen en waarden bestaan uit vertrouwen en respect voor zijn keuzes niet in dat hij iets moet vereffenen omdat ik daar recht op zou hebben als moeder/oma
Kikki39 schreef op 10-04-2025 om 21:28:
je hebt bepaalde normen en waarden meegegeven en ik ga ervanuit dat mijn kind van mij geleerd heeft hoe je met andere mensen omgaat, met collega's, de buren en met je ouders. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn ouders 17 uur lang in onwetendheid laat zitten hoe het met de bevalling is gegaan.
Als jij altijd de wensen van je kind respecteert zal je kind je waarschijnlijk op tijd op de hoogte brengen.
ja, en dit heeft ook met respect te maken.
Anoniemvoornu schreef op 10-04-2025 om 20:42:
[..]
Lees je bericht eens terug en lees voor de gein eens hoe vaak het over ik gaat ik telde er al 4 tegenover 1 keer het woordje zoon
Ja natuurlijk, ik beschrijf hoe IK het zou voelen. Jij maakt er "Ik, ik, ik" van of ik een egoïstisch persoon ben. "Dat zegt genoeg", ook zo'n opmerking. Lekker kort door de bocht.
Kikki39 schreef op 10-04-2025 om 21:38:
ja, en dit heeft ook met respect te maken.
ja maar ik heb het over respect (en vooral vertrouwen) vanuit mijzelf voor zijn keuzes. Jij hebt het over het respect dat een kind móet hebben jegens zijn moeder en dat daar bepaalde verwachtingen uit voortvloeien. Er is een verschil.
Maar goed ieder steekt de opvoeding anders in. En dat mag ook.
Anoniemvoornu schreef op 10-04-2025 om 21:00:
[..]
Ja en er is toch al iets mis met je gevoel als je al van te voren roept als zoon zich niet zo en zo gedraagd dan ga ik minder energie steken in mijn kleinkind ..
Dat staat er niet. Dat zijn jouw woorden. Ik bedoelde het volgende: Als ik in 6 weken 4x màg langskomen dan accepteer ik dat. Maar dan niet later zeggen dat ik weinig belangstelling toonde.
Dwaze-Opa schreef op 10-04-2025 om 21:15:
[..]
Dat oma alleen aan haarzelf denkt ook.
Dat heb ik dan ook nergens gezegd.
Valeria schreef op 10-04-2025 om 21:16:
[..]
Ik denk dat dat aangeeft dat de band niet zo sterk is als je denkt. In dat geval vind ik het niet zo raar.
Of als je angst hebt dat je moeder je verzoek om later te komen gewoon gaat negeren 'omdat ze toch niet de buurvrouw is'. Mensen die dat soort verzoeken negeren bestaan gewoon. Dus reacties daarop komen ook voor. Als je wéét dat je moeder zich niet kan inhouden en toch om 9 uur voor de deur staat hoewel je haar gevraagd hebt om pas later te komen, dan bel je haar dus niet op een tijd waarop ze nog ruimte heeft om te komen. Mensen die niet zo'n sterke band met hun ouders hebben bestaan gewoon en zijn verre van raar.
Precies dat! Wij wonen klein en onze zoon kon toen hij jong was heel slecht tegen veel prikkels. Wij vieren dus standaard zijn verjaardag gesplits. Mensen mochten zelf kiezen, kom je in de ochtend of kom je in de middag. Feitelijk dus van 9:30 tot 12:30 of van 14:00 tot 17:00. Wil je een boterham of kopje soep voor vertrek geen probleem.
Dit was voornamelijk omdat de prikkels dus kwamen van mijn kant van de familie, een herrie en gebulder als zij kwamen. En vooral mijn moeder is altijd heel erg aanwezig. Speciaal voor haar doen we het feitelijk niet de hele dag. En juist zij vind dan dat ze om 10 uur mag komen en pas tegen 20:00 weer weg gaan. Sterker nog als we dan na lang onderhandelen bespreken dat ze 11 uur komt en 16:00 weg gaat gebeurd het standaard dat ze rond 16:30 de taxi belt waar hij blijft en standaard de discussie heeft dat ze had afgesproken dat hij 16:00 zou komen en niet pas om 19:00. En dat zitten we dus echt tot 19:00 of later opgescheept met haar, en dan hebben we het er niet over dat ze er al om 10 uur was.
stel dat ze nu helemaal niet zo is, want dat weten we toch helemaal niet, s dit echt niet fijn om te horen. Jullie gaan er al vanuit dat TO ook zo'n moeder is. Die zoon is misschien wel zo onverschillig en denkt ik zie wel wanneer ik het mijn ouders laat horen.
Er zijn er verloskundigen die de ouders aanraden na de bevalling eerst 24 uur of zelfs 3 dagen met zijn drietjes te cocoonen voordat je iemand iets laat weten. Ook dat mag en is in mijn ogen geen reden om als omstander verbolgen te zijn. Iedereen maakt zijn eigen keuzes, zeker rondom zo'n ontzettend ingrijpende gebeurtenis als een bevalling.